In the early 1920s, William Hoke no

In the early 1920s, William Hoke noticed metallic grindings from hard steel parts (held by a magnetic chuck while being ground) formed patterns that followed the cracks in the surface of parts he was machining. He also found that by applying fine ferromagnetic powder to the parts, there was a build-up of powder at the discontinuities which formed a more visible indication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในต้นศตวรรษ 1920 วิลเลียม Hoke พบ grindings โลหะจากเหล็กหนักส่วน (ถือหุ้น โดยแม่เหล็กขณะที่เป็นพื้นดิน) ขึ้นที่ตามรอยแตกของผิวชิ้นส่วนเขาก็ นอกจากนี้เขายังพบว่า โดยการใช้แบบผงไปยังส่วน มันมีการสะสมของผงที่ต่อเนื่องที่เกิดขึ้นบ่งชี้ที่ชัดเจนมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในต้นปี ค.ศ. 1920 วิลเลียมโฮกสังเกตบดขยี้โลหะจากชิ้นส่วนเหล็กหนัก (ถือหุ้นโดยเชยแม่เหล็กในขณะที่เป็นพื้นดิน) รูปแบบรูปแบบที่เกิดขึ้นตามรอยแตกในพื้นผิวของชิ้นส่วนที่เขาถูกตัดเฉือน นอกจากนี้เขายังพบว่าโดยการใช้ผง ferromagnetic ปรับไปยังส่วนที่มีการสร้างขึ้นจากผงที่ไม่ต่อเนื่องซึ่งรูปแบบที่มีข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1920 , วิลเลียม โฮก สังเกตเห็น grindings จากโลหะชิ้นส่วนเหล็กหนัก ( จัดโดย ชัค แม่เหล็ก ในขณะที่พื้นดิน ) ขึ้นรูปแบบตามรอยแตกในพื้นผิวของชิ้นส่วนที่ถูกตัดเฉือน นอกจากนี้เขายังพบว่าโดยการใช้ผงแข็งดี ส่วน มีการสะสมของแป้งที่ไม่ต่อเนื่อง ซึ่งรูปแบบที่บ่งชี้ที่มองเห็นได้มากขึ้น