That day words were justThrown away

That day words were just
Thrown away indefferently
Now (I) see myself sitting accros
It is quite strange, right?
Even today I miss you

When I first saw you
I was still quite young
So my heart looked at you lavishly
The time fades and familiarity look at you
Flow lonely were you

The white winter seaside
That place you said you wanted to go to
The small sweet cake
You said you wanted to eat
The many vague hours
(We) decided to spend together
They are all still waiting for us
I know now that there is no way back

The time is something that cannot be replaced
No matter if my heart hurts and if I am regretful
Now the memories, day after day
Without any meaning look at me
I still seem to be like this




The white winter seaside

That place you said you wanted to go to
The small sweet cake
You said you wanted to eat
The many vague hours
(We) decided to spend together
They are all still waiting for us

I know now that there is no way back


It is quite strange, right?
Even today I miss you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนั้นคำถูกเพียงทิ้ง indefferentlyตอนนี้ (I) มองเห็นตนเองนั่ง accrosก็ค่อนข้างแปลก ขวาทุกวันนี้คิดถึงคุณเมื่อแรกเห็นคุณผมยังหนุ่มมากดังนั้น หัวใจของฉันมองคุณหรูหราเวลา fades และดูคุ้นเคยที่คุณกระแสคุณเหงาริมทะเลฤดูหนาวสีขาวสถานที่คุณบอกว่า คุณอยากไปเค้กหวานเล็กคุณบอกว่า คุณอยากกินหลายชั่วโมงที่คลุมเครือ(เรา) ตัดสินใจที่จะใช้ร่วมกันมีทั้งหมดยังคงรอเราฉันรู้ว่าตอนนี้ที่มีไม่มีทางกลับมาเวลาเป็นสิ่งที่ไม่สามารถถูกแทนไม่ว่า ถ้าหัวใจของฉันเจ็บ และฉันเศร้าเสียใจต่อตอนนี้ความทรงจำ วันหลังจากวันโดยไม่มีเจตนา ดูฉันผมยังคงดูเหมือนจะเป็นเช่นนี้ริมทะเลฤดูหนาวสีขาวสถานที่คุณบอกว่า คุณอยากไปเค้กหวานเล็กคุณบอกว่า คุณอยากกินหลายชั่วโมงที่คลุมเครือ(เรา) ตัดสินใจที่จะใช้ร่วมกันมีทั้งหมดยังคงรอเราฉันรู้ว่าตอนนี้ที่มีไม่มีทางกลับมาก็ค่อนข้างแปลก ขวาทุกวันนี้คิดถึงคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่าวันเป็นเพียงแค่การ
โยนออกไป indefferently
ตอนนี้ (I) เห็นตัวเองนั่งอยู่ accros
มันแปลกมากใช่มั้ย?
แม้วันนี้ฉันคิดถึงคุณเมื่อครั้งแรกที่ผมเห็นคุณฉันก็ยังคงค่อนข้างหนุ่มดังนั้นหัวใจของฉันมองไปที่คุณอย่างฟุ่มเฟือยจางหายไปเวลาและความคุ้นเคย มองคุณไหลเหงาเป็นคุณริมทะเลในช่วงฤดูหนาวสีขาวสถานที่ที่คุณบอกว่าคุณอยากจะไปที่เค้กหวานเล็ก ๆคุณว่าคุณอยากกินชั่วโมงคลุมเครือหลาย(เรา) ตัดสินใจที่จะใช้ร่วมกันพวกเขาจะยังคงรอให้เราฉันรู้ว่า ตอนนี้ที่ไม่มีทางกลับมาเวลาเป็นสิ่งที่ไม่สามารถถูกแทนที่ไม่ว่าหัวใจของฉันเจ็บและถ้าผมเสียใจตอนนี้ความทรงจำวันหลังจากวันโดยไม่ต้องดูความหมายใด ๆ ที่ผมผมก็ยังดูเหมือนจะเป็นเช่นนี้ริมทะเลในช่วงฤดูหนาวสีขาวสถานที่ที่คุณบอกว่าคุณอยากจะไปที่เค้กหวานเล็ก ๆคุณว่าคุณอยากกินชั่วโมงคลุมเครือหลาย(เรา) ตัดสินใจที่จะใช้ร่วมกันพวกเขาจะยังคงรอให้เราผมรู้ว่าตอนนี้ว่ามีวิธีกลับไม่มีมันแปลกมากทีเดียว ใช่มั้ย? แม้วันนี้ฉันคิดถึงคุณ