“Eccentric Song treats people wicke

“Eccentric Song treats people wickedly and mercilessly. You took away many of his most prized treasures. If our Violet Fate Sect’s Elder Wu hadn’t held him back, Elder Brother Meng would be in quite a bit of danger right now.” Qian Shuihen advanced further, his bearing extremely overbearing. At this point, he made no effort to conceal his power and might as he spoke.

The other Violet Fate Sect disciples slowly moved forward, forming a circle around them. Their eyes gleamed with the desire to lay hands on the spear.

“This spear is just an ordinary item,” said Meng Hao, looking around at the circle of people, then turning back to Lu Song and Qian Shuihen with a frown.

“Elder Brother Meng, there’s no need for jokes,” said Lu Song with a laugh, his eyes moving over the haft of the spear. “I know I’m not mistaken. This is the spear that you used. That notch in the side, I saw it clearly that day.”

Meng Hao stared blankly. It seemed this person had looked at the spear even more closely than he had. He hadn’t notice any notch before, but now that he looked, sure enough, there it was.

When Lu Song saw his expression, it only served to further his certainty. Though he wore a smile on his face, his eyes were cold. He wasn’t allowed to kill Meng Hao to earn a spot in the Inner Sect, but could use other means, and he wouldn’t hold back.

“Even if it’s only an ordinary object, we still wish to buy it,” said Qian Shuihen threateningly, his voice even colder than before. “We are determined to have this spear. Please, Elder Brother Meng, don’t make things difficult for us, otherwise, we will be very displeased, and you will be too. You might have the spear in hand, but the Violet Fate Sect is one of the five great Sects of the Southern Domain. Even this far away, our power is greater than you can imagine, Fellow Daoist. Furthermore… it’s not we who want the spear, but rather Sect Elder Wu.”

Upon hearing this, the State of Zhao Cultivators all exchanged glances. Their faces lit up with sneers for Meng Hao, but they maintained their silence.

Sun Hua’s smile was especially wide. Gaining the help of these people to get information about the spear was a good thing. Regardless of what happened in the end, he should be able to take advantage of the situation to make a move. Furthermore, despite Meng Hao having a treasured spear, he wouldn’t dare to offend a great sect from the Southern Domain.

“If I don’t agree, will you force me?” asked Meng Hao, his gaze growing grim.

“Our Sect doesn’t steal treasures from people,” said Lu Song with a laugh. “But Elder Brother Meng should think things through carefully. What good will it do you to offend us? Furthermore… if we really wanted to steal the spear, we could get other people to do it for us. We wouldn’t have to do anything.” He glanced over at the State of Zhao disciples standing a short distance away and nodded. Sun Hua and the others suddenly looked very excited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เพลงประหลาดขนมคนท่า และอย่างไร้ความ คุณเอาไปกันเขาสุดสมบัติที่มีค่ามากขึ้น ถ้าอู่พี่เราสีม่วงโชคชะตานิกายไม่ถือเขากลับ พี่น้องงจะได้บิตของอันตรายอยู่" เพิ่มเติม การเคียน Shuihen ขั้นสูงแบกเขา overbearing มาก ที่จุดนี้ เขาทำไม่พยายามที่ปกปิดพลังของเขา และอาจ ตามเขาพูดสาวกสีม่วงโชคชะตานิกายอื่น ๆ ช้าย้ายไปข้างหน้า ขึ้นรูปวงกลมรอบ ๆ ตา gleamed ด้วยความปรารถนาที่จะวางมือบนหอก"หอกนี้เป็นเพียงสินค้าสามัญ กล่าวเมงเฮา มองวงคน แล้วหันกลับไปใช้ Lu Song และ Shuihen เชี่ยนกับหน้างอ"พี่น้องเมง เรื่องตลก ไม่จำเป็น" ว่า Lu Song กับหัวเราะ ดวงตาของเขาย้ายไป haft หอก "ผมรู้ผมไม่เข้าใจผิด หอกที่คุณใช้อยู่ ที่บากด้าน ฉันเห็นมันอย่างชัดเจนในวันนั้น"เฮา เมงจ้องมอง blankly ดูเหมือนคนนี้ได้ดูก้านได้อย่างใกล้ชิดกว่าเขา เขาไม่ได้สังเกตเห็นรอยใด ๆ ก่อน แต่ตอนนี้ที่เขาดู พอแน่ใจว่า มีมันเมื่อเพลงลูเห็นนิพจน์ของเขา มันเท่าให้เพิ่มเติมความเชื่อมั่นของเขา ว่าเขาสวมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาเย็น เขาไม่อนุญาตให้ฆ่าเมงเฮาหาจุดที่อยู่ในนิกายภายใน แต่ไม่สามารถใช้วิธีอื่น และเขาจะไม่รั้ง"แม้จะเป็นเพียงวัตถุธรรมดา เรายังคงต้องการซื้อ กล่าวว่า เคียน Shuihen threateningly เสียงของเขายังหนาวเย็นมากกว่าก่อนการ "เราตั้งใจมีหอกนี้ กรุณา เมงพี่ชายพี่ ไม่ทำให้สิ่งที่ยากสำหรับเรา มิฉะนั้น เราจะเห็นมาก และคุณจะได้เกินไป คุณอาจมีหอกในมือ แต่นิกายชะตาม่วงเป็นมัซฮับดีห้าภาคใต้โดเมนอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้นี้ห่างไกล พลังงานของเรามีค่ามากกว่าที่คุณสามารถจินตนาการ สวดมนต์เพื่อน นอกจากนี้...มันไม่ได้เป็นเราที่ต้องหอก แต่ค่อนข้างนิกายพี่ Wu "เมื่อได้ยินนี้ ในสถานะของ Zhao คราดทั้งหมดแลกเปลี่ยนสายตา ใบหน้าสว่างขึ้น ด้วย sneers สำหรับเมงเฮา แต่พวกเขายังคงเงียบพวกเขาดวงอาทิตย์ Hua ยิ้มกว้างโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้รับความช่วยเหลือของคนเหล่านี้จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหอกเป็นสิ่งดี โดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในสุด เขาควรจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เพื่อให้การ นอกจากนี้ แม้เฮาเมงมีหอกไกล เขาจะไม่กล้าเชือดรีตดีจากโดเมนภาคใต้"ถ้าฉันไม่ยอมรับ จะคุณบังคับให้ผม" ถามเมงเฮา สายตาของเขาเติบโตน่ากลัว"นิกายเราไม่ขโมยสมบัติจากคน กล่าวว่า ลูเพลงพร้อมกับหัวเราะ "แต่พี่น้องงควรคิดสิ่งผ่านอย่างระมัดระวัง จะดีได้อย่างไรคุณบาดเรา นอกจากนี้...ถ้าเราอยากจะขโมยหอก เราจะได้รับคนอื่นทำให้เราได้ เราไม่ได้ทำอะไร" เขาพลุ่งพล่านสาวกสถานะของ Zhao ที่ยืนอยู่ไม่ไกล แล้วพยักหน้า Hua ดวงอาทิตย์และอื่น ๆ ก็ดูตื่นเต้นมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แหกคอกเพลงปฏิบัติต่อคนชั่วร้ายและไร้ความปราณี คุณเอาไปหลายสมบัติที่มีค่าที่สุดของเขา ถ้าเราไวโอเล็ตชะตากรรมของนิกายพี่อู๋ไม่ได้จัดขึ้นเขากลับมาพี่เม้งบราเดอร์จะอยู่ในไม่น้อยของอันตรายในขณะนี้. "เควน Shuihen ขั้นสูงต่อไปแบริ่งของเขาเอาแต่ใจมาก เมื่อมาถึงจุดนี้เขาพยายามที่จะปกปิดอำนาจและอาจรวมเขาพูดของเขา. ไม่มีสาวกอื่น ๆ สีม่วงโชคชะตานิกายค่อย ๆ ขยับไปข้างหน้าเป็นวงกลมรอบตัวพวกเขา สายตาของพวกเขา gleamed มีความปรารถนาที่จะวางมือบนหอก. "หอกนี้เป็นเพียงรายการธรรมดา" เม้งเฮากล่าวว่ามองไปรอบ ๆ ในวงกลมของผู้คนแล้วหันกลับไป Lu เพลงและการ Qian Shuihen กับขมวด. "ผู้สูงอายุ บราเดอร์เม้งมีความจำเป็นในเรื่องตลกไม่มี "Lu เพลงกล่าวพร้อมกับหัวเราะดวงตาของเขาย้ายไปครึ่งของหอก "ฉันรู้ว่าฉันไม่ผิด นี้เป็นหอกที่คุณใช้ บากในด้านที่ผมเห็นอย่างชัดเจนในวันนั้น. " เม้งเฮาจ้อง blankly มันดูเหมือนคนนี้ได้มองไปที่หอกมากยิ่งขึ้นอย่างใกล้ชิดมากกว่าที่เขาเคย เขาไม่ได้สังเกตเห็นรอยใด ๆ มาก่อน แต่ตอนนี้ที่เขามองนั่นเองมันก็มี. เมื่อ Lu เพลงเห็นการแสดงออกของเขาก็ทำหน้าที่เพียงเพื่อต่อความเชื่อมั่นของเขา แม้ว่าเขาจะสวมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาดวงตาของเขามีความหนาวเย็น เขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ฆ่าเม้งเฮาจะได้รับจุดในภายในนิกาย แต่อาจใช้วิธีการอื่น ๆ และเขาจะไม่ถือกลับ. "แม้จะเป็นเพียงวัตถุธรรมดาเรายังคงต้องการที่จะซื้อมัน" กล่าวว่า Qian Shuihen กลัวเสียงของเขาแม้จะหนาวเย็นกว่าก่อน "เรามีความมุ่งมั่นที่จะมีหอกนี้ กรุณาพี่บราเดอร์เม้งไม่ได้ทำสิ่งที่ยากสำหรับเรามิฉะนั้นเราจะไม่พอใจมากและคุณจะเกินไป คุณอาจมีหอกในมือ แต่โชคชะตาม่วงนิกายเป็นหนึ่งในห้านิกายที่ดีของภาคใต้โดเมน แม้เรื่องนี้จะอยู่ห่างไกลอำนาจของเรามีค่ามากกว่าที่คุณสามารถจินตนาการ Daoist เพื่อน นอกจากนี้ ... มันไม่ใช่เราที่ต้องการหอก แต่นิกายพี่อู๋. " เมื่อได้ยินดังนั้นรัฐ Zhao พรวนทุกสบตา ใบหน้าของพวกเขาสว่างขึ้นกับ sneers สำหรับเม้งเฮา แต่พวกเขาเก็บรักษาความเงียบของพวกเขา. รอยยิ้มอาทิตย์หัวหินเป็นกว้างโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดึงดูดความช่วยเหลือของคนเหล่านี้ที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหอกเป็นสิ่งที่ดี โดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในท้ายที่สุดเขาควรจะสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่จะทำให้การย้าย นอกจากนี้แม้จะมีเม้งเฮาหอกรักเขาจะไม่กล้าที่จะกลายเป็นนิกายที่ดีจากภาคใต้โดเมน. "ถ้าผมไม่เห็นคุณจะบังคับให้ฉัน?" ถามเม้งเฮาเขาจ้องมองการเจริญเติบโตที่น่ากลัว. "ของเรา นิกายไม่ได้ขโมยสมบัติจากคน "Lu เพลงกล่าวพร้อมกับหัวเราะ " แต่พี่บราเดอร์เม้งควรจะคิดว่าสิ่งที่ผ่านระมัดระวัง สิ่งที่ดีจะทำคุณจะรุกรานเรา? นอกจากนี้ ... ถ้าเราอยากจะขโมยหอกที่เราจะได้รับคนอื่นที่จะทำเพื่อเรา เราจะได้ไม่ต้องทำอะไร. "เขาชำเลืองมองไปที่รัฐ Zhao สาวกยืนอยู่ไกลออกไปและพยักหน้า ดวงอาทิตย์หัวหินและคนอื่น ๆ ก็มองตื่นเต้นมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ประหลาดเพลงถือว่าคนมุ่งร้าย และไร้ความปรานี เธอเอาหลายของเขา prized ที่สุดสมบัติ ถ้าพี่อู๋ม่วงชะตากรรมพรรคไม่ได้อยู่หลังเขา พี่เม้งจะค่อนข้างเป็นบิตอันตรายตอนนี้ " เฉียน shuihen ขั้นสูงต่อไปของเขา เรืองแสนหยิ่งยโส ณจุดนี้ เขาจึงไม่พยายามปกปิดพลังของเขาและอาจจะเขามาพูดอื่น ๆม่วง โชคชะตานิกายสาวกค่อยๆก้าวไปข้างหน้า เป็นวงกลมรอบ ๆพวกเขา ดวงตาของแสงสว่างกับความปรารถนาที่จะวางมือบนหอก" หอกนี่เป็นเพียงรายการสามัญ , " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวมองไปรอบๆวงกลมของคน แล้วหันหลังกลับไป ลู่เพลงเฉียน shuihen ด้วยความบึ้งตึง" พี่เมิง ไม่ต้องมีมุข กล่าวว่า ลู่ กับเพลง หัวเราะ ดวงตาของเขาย้ายไปใส่ด้ามของหอก " ผมรู้ ว่าผมไม่ได้เข้าใจผิด นี่เป็นหอกที่คุณใช้ ที่บากในด้าน ข้าเห็นมันในวันนั้น .เมิ่งเฮ่าจ้องอย่างว่างเปล่า . ดูเหมือนคนนี้เคยมองหอกแม้ยิ่งกว่าที่เขาเคยมี เขาไม่ได้สังเกตเห็นรอยมาก่อน แต่ตอนนี้เขาดูนั่นเอง มันเป็นเมื่อลู่เพลง เห็นสีหน้าของเขา เพียงทำหน้าที่เพื่อเพิ่มเติมความเชื่อมั่นของเขา แต่เขาใส่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาเย็น เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ฆ่าเมงเฮาจะได้รับสปอตในนิกายชั้นใน แต่อาจใช้วิธีการอื่น ๆ และเขาจะไม่หันหลังกลับ" แม้จะเป็นแค่วัตถุธรรมดา เรายังต้องการที่จะซื้อมัน กล่าวว่า เฉียน shuihen threateningly เสียงของเขายังเย็นกว่าเดิม " เรามุ่งมั่นที่จะได้หอกนี้ ได้โปรด พี่เมิง อย่าสร้างปัญหาให้เราได้ ไม่งั้นจะไม่พอใจมาก และคุณจะเกินไป คุณ อาจ มี หอกในมือ แต่ม่วงชะตากรรมพรรค เป็นหนึ่งในห้าสำนักใหญ่ของอาณาจักรใต้ แม้ไกลออกไป พลังของเรามีมากกว่าที่คุณสามารถจินตนาการเพื่อน daoist . นอกจากนี้ . . . . . . . ไม่ใช่เราที่อยากได้ หอก แต่พรรคพี่อู๋ .เมื่อได้ยินเช่นนี้ รัฐจ้าว เกษตรกรทั้งหมดที่สบตากัน . ใบหน้าของพวกเขาสว่างขึ้นด้วย sneers สำหรับเมิ่งฮ่าว แต่พวกเขายังคงความเงียบของพวกเขาซุนฮั้ว รอยยิ้มยิ่งกว้าง การช่วยให้คนเหล่านี้ที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหอกเป็นสิ่งที่ดี ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนท้าย เขาควรจะสามารถที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ไป นอกจากนี้ แม้เมิงเฮามีเพลงหอก เขาไม่กล้าที่จะขัดใจนิกายใหญ่จากโดเมนที่ภาคใต้" ถ้าข้าไม่อนุญาต เจ้าจะบังคับข้า " ขอให้เมิ่งฮ่าวเติบโตที่น่ากลัว สายตาของเค้า" พรรคของเราไม่ได้ขโมยสมบัติจากคน " กล่าว Lu เพลงด้วยเสียงหัวเราะ " แต่พี่ชายเมิงควรจะคิดอย่างรอบคอบ สิ่งที่ดีที่จะทำให้คุณทำให้เรา นอกจากนี้ . . . . . . . ถ้าเราต้องการที่จะขโมยหอก เราไม่สามารถให้คนอื่นทำเพื่อเรา เราไม่ต้องทำอะไรเลย เขาเหลือบมองไปที่ รัฐจ้าว สาวกที่ยืนอยู่ห่างออกไปเล็กน้อย และพยักหน้า หัวซันและคนอื่นๆก็ดูตื่นเต้นมาก