Ten Leuconostoc mesenteroides and o

Ten Leuconostoc mesenteroides and one Ln. citreum strains isolated from fresh fruit and vegetables were
tested for their antagonistic capacity against Listeria monocytogenes. Genetic differences among strains were
analyzed by Random Amplified Polymorphic DNA (RAPD). All the isolates clustered together and differed
from the type strain Ln. mesenteroides ATCC 8293 as well as from Ln. fallax and Ln. citreum. Organic acids,
hydrogen peroxide and bacteriocins were detected as main inhibition mechanisms. Characterization of
culture supernatants from the bacteriocinogenic strains, CM135 and CM160 revealed a high resistance of
antibacterial activity to temperature and pH, and a bactericidal mode of action against L. monocytogenes.
Produced bacteriocins belonged to the Class IIa and sequencing of genes showed complete homology with
mesentericin Y105. A study of the effect of the relative dose of pathogen and LAB on control of L.
monocytogenes in wounds of Golden Delicious apples and Iceberg lettuce leaf cuts was performed. A
comparison of the dose of bioprotective strain needed for a ten fold reduction of the viable pathogen
concentration (ED90) revealed that strain CM160 was the most effective against L. monocytogenes. ED90 values
varied from 1.3·104 to 5.0 ·105 cfu·g−1 or wound, at ranges of pathogen levels from 1.0·103 to 5.0 ·104 cfu·g−1
of lettuce or wound of apple. The efficiency of the strains was also calculated as the ratio of the ED90 value to
the pathogen dose inoculated. The lowest ratio was found for strain CM160 at 5 to 50 cells of LAB per cell of
pathogen. The strain offers potential application for prevention of the presence of L. monocytogenes in fresh
fruit and vegetables.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบ Leuconostoc mesenteroides และสายพันธุ์ citreum Ln. หนึ่งที่แยกได้จากผักและผลไม้สดทดสอบสำหรับความจุเป็นปรปักษ์กับสมองเช่น มีความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่างสายพันธุ์วิเคราะห์โดยสุ่มขยาย Polymorphic ดีเอ็นเอ (อาร์เอพีดี) ทั้งหมดแยกกลุ่มกัน และแตกต่างกันจากชนิดของสายพันธุ์ Ln. mesenteroides ATCC 8293 เช่นเดียวเนื่องจาก Ln. fallax และ Ln. citreum กรดอินทรีย์ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และ bacteriocins พบเป็นกลไกหลักการยับยั้งการ จำแนกลักษณะของความต้านทานสูงของการเปิดเผยวัฒนธรรม supernatants จากสายพันธุ์ bacteriocinogenic, CM135 และ CM160แบคทีเรียอุณหภูมิ และค่า pH และโหมดการดำเนินการกับ L. สมองจากแบคทีเรียผลิต bacteriocins เคยเป็นระดับ IIa และลำดับของยีนแสดงให้เห็นว่า homology สมบูรณ์ด้วยmesentericin Y105 การศึกษาผลกระทบของปริมาณสัมพันธ์ของเชื้อโรคและห้องปฏิบัติการควบคุมของ L.ดำเนินการในบาดแผลของแอปเปิ้ลทองอร่อยและตัดใบผักกาดหอมภูเขาน้ำแข็ง Aเปรียบเทียบปริมาณของสายพันธุ์ bioprotective จำเป็นสำหรับสิบพับลดเชื้อโรคได้ความเข้มข้น (ED90) เปิดเผย CM160 มากที่สุดคือสายพันธุ์ที่มีผลกับสมอง L. ED90 ค่าแตกต่างจาก 1.3·104 เพื่อ ·105 cfu·g−1 หรือแผล ช่วงของระดับเชื้อโรคจาก 1.0·103 ไป 5.0 ·104 cfu·g−1 5.0ผักกาดหอมหรือบาดแผลของแอปเปิ้ล ประสิทธิภาพของสายพันธุ์ยังคำนวณเป็นอัตราส่วนของค่า ED90ปริมาณเชื้อโรค inoculated อัตราส่วนต่ำที่สุดพบความเครียด CM160 ที่ 5 ถึง 50 เซลล์ของห้องปฏิบัติการต่อเซลล์ของเชื้อโรค สายพันธุ์มีศักยภาพโปรแกรมสำหรับป้องกันการปรากฏตัวของสมอง L. ในสดผักและผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบ ได้แก่ Leuconostoc mesenteroides และเป็นหนึ่งใน Ln สายพันธุ์ citreum ที่แยกได้จากผลไม้และผักสดที่ถูก
ทดสอบสำหรับความจุปฏิปักษ์ของพวกเขากับเชื้อ Listeria monocytogenes ความแตกต่างทางพันธุกรรมของสายพันธุ์ที่ได้รับการ
วิเคราะห์โดยสุ่ม Amplified Polymorphic DNA (RAPD) ทุกสายพันธุ์คลัสเตอร์ร่วมกันและแตกต่าง
จากสายพันธุ์ชนิด Ln mesenteroides ATCC 8293 รวมทั้งจาก Ln fallax และ Ln citreum กรดอินทรีย์
ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และ bacteriocins ถูกตรวจพบว่าเป็นกลไกการยับยั้งหลัก ลักษณะของ
supernatants วัฒนธรรมจากสายพันธุ์ bacteriocinogenic, CM135 CM160 และเปิดเผยความต้านทานสูงของ
ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียที่อุณหภูมิและพีเอชและฆ่าเชื้อแบคทีเรียโหมดของการดำเนินการกับ L. monocytogenes.
bacteriocins ผลิตเป็นของ Class IIa และลำดับของยีนที่แสดงให้เห็นว่าคล้ายคลึงกันที่สมบูรณ์แบบด้วย
mesentericin Y105 การศึกษาผลกระทบของปริมาณที่ญาติของเชื้อโรคและ LAB ในการควบคุมของลิตร
monocytogenes ในบาดแผลของแอปเปิ้ลอร่อยโกลเด้นและผักกาดหอมภูเขาน้ำแข็งตัดใบที่ได้ดำเนินการ
เปรียบเทียบปริมาณของความเครียด bioprotective ที่จำเป็นสำหรับการลดพับหนึ่งในสิบของเชื้อโรคที่ทำงานได้
ความเข้มข้น (ED90) เปิดเผยว่าสายพันธุ์ CM160 เป็นมีประสิทธิภาพสูงสุดต่อลิตร monocytogenes ค่า ED90
แตกต่างกันจาก 1.3 · 104-5.0 · 105 CFU · G-1 หรือแผลในช่วงของระดับเชื้อโรคจาก 1.0 · 103-5.0 · 104 CFU · G-1
ของผักกาดหอมหรือแผลของแอปเปิ้ล ประสิทธิภาพของสายพันธุ์ก็คำนวณเป็นอัตราส่วนของค่า ED90 ไป
ปริมาณเชื้อโรคเชื้อ อัตราส่วนต่ำสุดพบสายพันธุ์ CM160 ที่ 5-50 เซลล์ในห้องปฏิบัติการต่อเซลล์ของ
เชื้อโรค สายพันธุ์ที่มีแอพลิเคชันที่มีศักยภาพในการป้องกันการปรากฏตัวของ L. monocytogenes ในสด
ผักและผลไม้