The demand chain is therefore not s

The demand chain is therefore not something to be added to the end of a “super supply chain” – it is a dynamic in its own right. These notions of demand and supply fundamentally overlap and interact and should be seen as constituent, but independent elements of what has been termed the firm’s value chain. It is also worth noting that having both competent and workable supply and demand chains are competitive necessities. The best factory in the world is useless if it is producing the wrong product. The best innovation is worthless if it cannot be implemented. Competitive advantage can however be spawned by excellence in either supply chain processes or demand chain activities, or of course preferably both. For the academic or practitioner this notion of an independent, cross-disciplinary demand chain interacting with a firm’s supply chain as a value catalysis is important for a number of reasons:
. It provides a “whole of enterprise” context for demand-related activities rather than the fragmented application of marketing techniques that is often found.
. It legitimises what might otherwise be thought of as dysfunction tension within a firm between demand and supply drivers. Within this context the challenge for management is to minimise internal transaction costs that arise from non-legitimate conflict while still maintaining the dynamism that market forces bring to bear.
. It removes the missionary status of marketing as the “owner” of customer values which have to be inculcated in the rest of the firm, and provides a broader perspective of how a firm should meet its customer’s needs

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห่วงโซ่อุปสงค์ได้ดังนั้นสิ่งที่จะเพิ่มต่อท้ายเป็น "ซุปเปอร์โซ่" – เป็นไดนามิกในสิทธิของตนเอง ความเข้าใจเหล่านี้ของอุปสงค์และอุปทานความทับซ้อนโต้ตอบ และควรเห็นเป็นแฟ้ม ๆ แต่ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของอะไรได้ถูกเรียกว่าห่วงโซ่คุณค่าของบริษัท มีเร็ว ๆ นี้ที่มีทั้งอำนาจ และโซ่อุปสงค์และอุปทานรูป ตีแข่งขัน โรงงานดีที่สุดในโลกจะไร้ประโยชน์ถ้ามันจะผลิตผลิตภัณฑ์ไม่ถูกต้อง นวัตกรรมสุดสามหาวไม่สามารถใช้งานได้ แต่ได้เปรียบเกิด โดยในกระบวนการโซ่อุปทาน หรือกิจกรรมห่วงโซ่อุปสงค์ หรือของสด ๆ ทั้งนั้น วิชาการหรือผู้ประกอบการ นี้ความอิสระ ข้ามวินัยต้องห่วงโซ่ที่โต้ตอบกับห่วงโซ่อุปทานของบริษัทที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาค่าสำคัญสำหรับจำนวนของเหตุผล:. มันมีบริบท "ทั้งหมดขององค์กร" สำหรับกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับความต้องการมากกว่ามีการกระจายตัวประยุกต์ใช้เทคนิคทางการตลาดที่มักจะพบ. มัน legitimises อะไรอาจเป็นอย่างอื่นถือได้ว่า เป็นความผิดปกติของความตึงเครียดภายในบริษัทระหว่างโปรแกรมควบคุมอุปสงค์และอุปทาน ภายในบริบทนี้เป็นความท้าทายสำหรับการจัดการเพื่อ ลด ธุรกรรมภายในต้นทุนที่เกิดขึ้นจากความขัดแย้งที่ไม่ถูกต้องในขณะที่ยังคง รักษาสามัคคีที่ตลาดกำลังให้หมี. เอาสถานะมิชชันนารีของตลาดเป็น "เจ้า" ของค่าลูกค้าที่ต้องจะ inculcated ในส่วนเหลือของบริษัท และให้มุมมองที่กว้างขึ้นของบริษัทควรตอบสนองความต้องการของลูกค้าอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห่วงโซ่อุปสงค์จึงไม่ได้เป็นสิ่งที่จะเพิ่มถึงจุดสิ้นสุดของ "ห่วงโซ่อุปทาน super" - มันเป็นแบบไดนามิกในสิทธิของตนเอง ความคิดนี้ของอุปสงค์และอุปทานพื้นฐานที่ทับซ้อนกันและมีปฏิสัมพันธ์และควรจะมองว่าเป็นส่วนประกอบ แต่องค์ประกอบที่เป็นอิสระจากสิ่งที่ได้รับเรียกว่าห่วงโซ่มูลค่าของ บริษัท นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตว่ามีทั้งการจัดหาความสามารถและสามารถทำงานได้และโซ่อุปสงค์ที่มีความจำเป็นในการแข่งขัน โรงงานที่ดีที่สุดในโลกจะไม่ได้ผลหากมีการผลิตสินค้าผิด นวัตกรรมที่ดีที่สุดคือไร้ค่าหากไม่สามารถดำเนินการได้ เปรียบในการแข่งขัน แต่สามารถกลับกลายเป็นเลิศทั้งในกระบวนการห่วงโซ่อุปทานหรือความต้องการกิจกรรม, โซ่หรือแน่นอนยิ่งทั้งสอง สำหรับผู้ประกอบการด้านการศึกษาหรือความคิดนี้เป็นอิสระ, ห่วงโซ่อุปสงค์ข้ามทางวินัยมีปฏิสัมพันธ์กับห่วงโซ่อุปทานของ บริษัท
เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาค่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับจำนวนของเหตุผล: จะให้ "ทั้งขององค์กร"
บริบทสำหรับกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับความต้องการมากกว่าการแยกส่วนการประยุกต์ใช้เทคนิคการตลาดที่มักจะพบว่า.. มัน legitimizes สิ่งที่อาจจะคิดว่าเป็นความผิดปกติของความตึงเครียดภายใน บริษัท ระหว่างอุปสงค์และอุปทานไดรเวอร์ ในบริบทนี้ความท้าทายในการจัดการคือการลดค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรมภายในที่เกิดขึ้นจากความขัดแย้งที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายในขณะที่ยังคงรักษาพลวัตที่กลไกตลาดนำมาให้ทน.. มันเอาสถานะมิชชันนารีของการตลาดในฐานะ "เจ้าของ" ค่านิยมของลูกค้าที่มี ที่จะ inculcated ในส่วนที่เหลือของ บริษัท และให้มุมมองที่กว้างของวิธีการที่ บริษัท ควรจะตอบสนองความต้องการของลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห่วงโซ่อุปสงค์ จึงไม่ใช่สิ่งที่จะเพิ่มไปยังจุดสิ้นสุดของ " โซ่ " จัดหา Super –มันเป็นแบบไดนามิกในสิทธิของตนเอง เหล่านี้ช่องของอุปสงค์และอุปทานเกิดทับซ้อนกันและมีปฏิสัมพันธ์ และควรจะเห็นเป็นส่วนประกอบ แต่อิสระ องค์ประกอบของสิ่งที่ได้รับการเรียกว่าห่วงโซ่คุณค่าของบริษัทนอกจากนี้ยังมีมูลค่า noting ที่มีความสามารถ และสามารถใช้งานได้ทั้งโซ่อุปสงค์และอุปทานเป็นปัจจัยในการแข่งขัน โรงงานที่ดีที่สุดในโลกจะไร้ประโยชน์หากมีการผลิตผลิตภัณฑ์ที่ไม่ถูกต้อง . นวัตกรรมที่ดีที่สุดคือไร้ค่า ถ้ามันไม่สามารถใช้ ความได้เปรียบในการแข่งขันสามารถ แต่ถูก spawned โดยความเป็นเลิศในกระบวนการโซ่ให้อุปทานหรือความต้องการกิจกรรมโซ่อุปทานหรือแน่นอนโดยเฉพาะทั้ง สำหรับวิชาการหรือ practitioner ( แพทย์ ) นี้เข้าใจว่าเป็นอิสระข้ามห่วงโซ่อุปสงค์ทางวินัยโต้ตอบกับ บริษัท ซัพพลายเชน เป็นค่าปฏิกิริยาคือสิ่งสำคัญสำหรับจำนวนของเหตุผล :

มันมีทั้ง " ขององค์กร " บริบทสำหรับความต้องการที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมต่างๆ มากกว่าการแยกส่วนของเทคนิคการตลาดที่พบบ่อย .

มัน legitimises สิ่งที่อื่นอาจถูกมองว่าผิดปกติ ความตึงเครียดภายในบริษัทระหว่างไดรเวอร์อุปสงค์และอุปทาน ในบริบทนี้ท้าทายสำหรับการจัดการภายในเพื่อลดต้นทุนธุรกรรมที่เกิดขึ้นจากความขัดแย้งที่ถูกต้องไม่ในขณะที่ยังคงรักษาพลวัตที่กลไกตลาดทำให้หมี

มันเอาสถานะศาสนาของการตลาดเป็น " เจ้าของ " คุณค่าของลูกค้าซึ่งต้องได้รับ inculcated ในส่วนที่เหลือของ บริษัท และให้มุมมองที่กว้างขึ้นของวิธีการที่ บริษัท ควรตอบสนองความต้องการของลูกค้า