The fable "The Unicorn in the Garde

The fable "The Unicorn in the Garden" written in 1939 by James Thurber (1894 – 1961) is about a woman who thinks her husband is crazy, but later on she is the one who is thought to be mad. The man wakes his wife up because he saw an unicorn in their garden. After telling him that he is a "booby" the woman calls the police and the psychiatrist. When the police arrive they ask the man whether the story about the unicorn is true. He answers that the unicorn is a mythical beast. So the police and psychiatrist think that his wife is the one who is crazy and take her away.

What is different about this fable that it is not – as fables usually are – about animals. A fable is a traditional short story that teaches a moral lesson. But the main characters in this fable are a man and a woman. Even though it is made obvious who is crazy, I think it is the man because mad people are often intelligent and not responsible for their actions. At the beginning the man behaves weirdly, but in the end he denies the story his wife told the police.

The moral of the fable is: "Don’t count your boobies until they are hatched." This means that things you do which are bad for someone else, in the end often turn out to be bad for yourself. I think there could be a better moral for this story, for example:" You’ve got to watch you don’t fall into your own trap." I think this moral expresses more clearly what the author actually wants to say.

The first time I read this fable I found it quite hard to understand who is the crazy person in this story. At the beginning of the text it is not clear who is the mad one, because it looks as if the man is crazy, but at the end one could think it is the woman. I like the story, because the more I thought about this story the more interesting it was to me. (M.S. , 11d, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทาน "เดอะยูนิคอร์นในสวน" เขียนในปีพ.ศ. 2482 โดย James Thurber (1894 – 1961) เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงที่คิดว่า สามีของเธอเป็นบ้า แต่ในภายหลังเธอเป็นผู้ที่คิดว่า จะบ้า คนตื่นภรรยาขึ้นมา เพราะเขาเห็นเป็นยูนิคอร์นในสวน หลังจากที่บอกเขาว่า เขาเป็น "booby" หญิงเรียกตำรวจและจิตแพทย์ที่ เมื่อตำรวจมาถึง พวกเขาถามคนว่าเรื่องราวเกี่ยวกับยูนิคอร์นเป็นจริง เขาตอบที่ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ในตำนาน ดังนั้น ตำรวจและจิตแพทย์คิดว่า ภรรยาของเขาเป็นคนบ้า และพาเธอไปคืออะไรแตกต่างกันเกี่ยวกับนิทานนี้ที่มันเป็นไม่ –นิทานมักเป็น – เกี่ยวกับสัตว์ นิทานเป็นเรื่องสั้นแบบดั้งเดิมที่สอนบทเรียนทางศีลธรรม แต่ตัวละครหลักในนิทานนี้มีผู้ชายและผู้หญิง แม้ว่าจะทำเห็นได้ชัดคือบ้า ผมคิดว่า เป็นคน เพราะคนบ้ามักฉลาด และไม่รับผิดชอบการกระทำของพวกเขา ที่จุดเริ่มต้น คนทำงานที่แปลกประหลาด แต่ในสุด เขาปฏิเสธเรื่องที่ภรรยาบอกตำรวจ เป็นนิทานสอนให้รู้: "ไม่นับรวม boobies ของคุณจนกว่าจะฟัก" หมายความ ว่า สิ่งที่คุณทำจะไม่ดีสำหรับคนอื่น ในสุดมักจะ เปิดออกมาจะไม่ดีสำหรับตัวเอง ผมคิดว่า มีคุณธรรมดีสำหรับเรื่องนี้ เช่น: "คุณได้ดูคุณไม่ตกอยู่ในกับดักของคุณเอง" ผมคิดว่า คุณธรรมนี้แสดงชัดเจนยิ่งขึ้นผู้เขียนจริง ๆ ต้องการอะไรบอกครั้งแรกที่อ่านนิทานนี้พบได้ค่อนข้างยากที่จะเข้าใจใครเป็นคนบ้าในเรื่องนี้ ที่จุดเริ่มต้นของข้อความ ได้ไม่ชัดเจนที่เป็นบ้า เพราะว่าคนเป็นบ้า แต่ปลาย หนึ่งอาจคิดว่า เป็นผู้หญิง ชอบเรื่อง เพราะยิ่งผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่น่าสนใจที่มันเป็นฉัน (เด้นกวาน d ที่ 11, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทาน "ยูนิคอร์นในสวน" ที่เขียนในปี 1939 โดยเจมส์เทอร์เบอร์ (1894-1961) เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่คิดว่าสามีของเธอเป็นคนบ้า แต่ต่อมาเธอคือคนที่คิดว่าจะเป็นคนบ้า คนที่ตื่นขึ้นมาภรรยาของเขาเพราะเขาเห็นยูนิคอร์นในสวนของพวกเขา หลังจากที่เขาบอกว่าเขาเป็น "คนโง่" ผู้หญิงเรียกตำรวจและจิตแพทย์ เมื่อตำรวจมาถึงพวกเขาจะถามคนที่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับยูนิคอร์นเป็นจริง เขาตอบว่ายูนิคอร์นเป็นสัตว์ในตำนาน . ดังนั้นตำรวจและจิตแพทย์คิดว่าภรรยาของเขาเป็นคนหนึ่งที่เป็นคนบ้าและพาเธอออกไปอะไรคือสิ่งที่แตกต่างกันเกี่ยวกับเรื่องเล่าต่างๆนานาว่ามันไม่ได้เป็น - เป็นนิทานมักจะมี - เกี่ยวกับสัตว์ นิทานเป็นเรื่องราวสั้นแบบดั้งเดิมที่สอนบทเรียนทางศีลธรรม แต่ตัวละครหลักในนิทานนี้เป็นชายและหญิง ถึงแม้ว่ามันจะทำให้เห็นได้ชัดว่าใครเป็นคนบ้าฉันคิดว่ามันคือคนเพราะคนบ้ามักจะฉลาดและไม่รับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ที่จุดเริ่มต้นที่คนทำงานวิจิตรพิสดาร แต่ในท้ายที่สุดเขาก็ปฏิเสธเรื่องที่ภรรยาของเขาบอกตำรวจ. คุณธรรมของนิทานคือ: ". ไม่นับเต้าของคุณจนกว่าพวกเขาจะฟัก" ซึ่งหมายความว่าสิ่งที่คุณทำที่ไม่ดีสำหรับคนอื่นในที่สุดมักจะเปิดออกเพื่อจะไม่ดีสำหรับตัวคุณเอง ผมคิดว่าอาจจะมีคุณธรรมที่ดีกว่าสำหรับเรื่องนี้ตัวอย่างเช่น: ". คุณได้มีการดูคุณไม่ตกอยู่ในกับดักของคุณเอง" ผมคิดว่านี่เป็นการแสดงออกทางศีลธรรมอย่างชัดเจนมากขึ้นสิ่งที่ผู้เขียนจริงอยากจะพูด. ครั้งแรกที่ผมอ่านนิทานนี้ผมพบว่ามันค่อนข้างยากที่จะเข้าใจว่าใครเป็นคนบ้าในเรื่องนี้ ที่จุดเริ่มต้นของข้อความที่มันจะไม่ชัดเจนว่าใครเป็นคนบ้าหนึ่งเพราะมันดูเหมือนว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนบ้า แต่ในท้ายที่สุดใครจะคิดว่ามันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมชอบเรื่องนี้เพราะยิ่งฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้น่าสนใจมากขึ้นก็คือการฉัน (MS, 11d, 2004)