Scanning electron microscopy surfac

Scanning electron microscopy surfaces and fractures of film
samples are presented in Fig. 1. Micrographs of the film surfaces, at
a magnification of 200, did not show differences between the
films plasticized with glycerol and sorbitol. Both glycerol and
sorbitol have the same plasticizing mechanism and are small
molecules if compared with amylose–amylopectin chains. Martelli
et al. (2006) found important differences among the surfaces of
keratin films plasticized with glycerol, sorbitol and PEG4000 using
a magnification of 2000 and 3000. These higher magnification
levels cannot be used for starch films, because it can degrade them.
On the other hand, the surfaces of films prepared with rice flour
were more irregular than those of films prepared with rice starch.
For flour base films, the presence of insoluble particles was
observed. The irregularities in the surface of rice flour films may be
related to the presence of more than one macromolecule in the
polymeric matrix (starch, protein and lipid).
Fracture micrographs (Fig. 1b, d, f, h) showed homogeneity of
rice starch films and of rice flour film sections. Considering that rice
flour films are composed of starch, protein and lipid in different
amounts, starch being the major component, it can be concluded
that the dense areas of the polymeric matrix are composed of
starch. The homogeneous matrix of these films is a good indicator
of their structural integrity, and consequently good mechanical
properties would be expected (Mali et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสแกนพื้นผิวอิเล็กตรอน microscopy และรอยแตกของฟิล์มมีแสดงตัวอย่างใน Fig. 1 Micrographs พื้นผิวฟิล์ม ที่ขยาย 200 ไม่แสดงความแตกต่างระหว่างการฟิล์ม plasticized กับกลีเซอรและซอร์บิทอล กลีเซอรทั้งสอง และซอร์บิทอลมีกลไก plasticizing เดียวกัน และมีขนาดเล็กโมเลกุลถ้าเปรียบเทียบกับโซ่และ – amylopectin Martellial. ร้อยเอ็ด (2006) พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างพื้นผิวของฟิล์ม keratin plasticized กับกลีเซอร ซอร์บิทอล และ PEG4000 ใช้ขยาย 2000 และ 3000 อัตราส่วนนี้สูงไม่สามารถใช้ระดับสำหรับฟิล์มแป้ง เนื่องจากมันสามารถย่อยสลายบนมืออื่น ๆ เตรียมพื้นผิวของฟิล์มกับแป้งข้าวเจ้าไม่ผิดปกติมากขึ้นกว่าของภาพยนตร์พร้อมแป้งสำหรับแป้งฐานฟิล์ม อยู่ของอนุภาคที่ไม่ละลายน้ำสังเกต อาจมีความผิดปกติในพื้นผิวของฟิล์มแป้งข้าวที่เกี่ยวข้องกับสถานะของ macromolecule มากกว่าหนึ่งในการเมตริกซ์ชนิด (แป้ง โปรตีน และไขมัน)ทำให้ micrographs (Fig. 1b, d, f, h) พบว่า homogeneity ของข้าวแป้งฟิล์มส่วนฟิล์มแป้งข้าวและการ พิจารณาว่าข้าวฟิล์มแป้งประกอบด้วยแป้ง โปรตีน และไขมันในต่างยอด แป้งเป็นส่วนประกอบหลัก สามารถสรุปได้ว่า พื้นที่ที่หนาแน่นของเมทริกซ์ชนิดประกอบด้วยแป้ง เมตริกซ์ของภาพยนตร์เหล่านี้เหมือนเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของความสมบูรณ์ของโครงสร้าง เครื่องกลที่ดีดังนั้นคุณสมบัติจะคาด (มาลีและ al., 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสแกนพื้นผิวกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนและกระดูกหักของภาพยนตร์ตัวอย่างจะถูกนำเสนอในรูป 1.
ไมโครของพื้นผิวฟิล์มที่กำลังขยาย200 ?,
ไม่ได้แสดงความแตกต่างระหว่างภาพยนตร์plasticized กับกลีเซอรอลและซอร์บิทอ ทั้งกลีเซอรอลและซอร์บิทอมีกลไก plasticizing เดียวกันและมีขนาดเล็กโมเลกุลถ้าเทียบกับกลุ่มอะไมโลส-amylopectin เทet al, (2006) พบว่าแตกต่างที่สำคัญในหมู่พื้นผิวของฟิล์มเคราตินplasticized กับกลีเซอรอลซอร์บิทอและ PEG4000 ใช้ขยายของปี2000 หรือไม่? และ 3000 ?. เหล่านี้กำลังขยายที่สูงขึ้นในระดับที่ไม่สามารถใช้สำหรับภาพยนตร์แป้งเพราะสามารถย่อยสลายพวกเขา. ในทางกลับกันพื้นผิวของภาพยนตร์ที่จัดทำขึ้นด้วยแป้งข้าวเจ้ามีความผิดปกติมากขึ้นกว่าที่ของภาพยนตร์ที่ปรุงด้วยแป้งข้าวเจ้า. สำหรับภาพยนตร์ฐานแป้งการปรากฏตัวของ อนุภาคที่ไม่ละลายน้ำได้รับการตั้งข้อสังเกต ผิดปกติในพื้นผิวของฟิล์มแป้งข้าวเจ้าอาจจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของมากกว่าหนึ่งโมเลกุลในเมทริกซ์พอลิเมอ(แป้งโปรตีนและไขมัน). การแตกหักไมโคร (รูป. 1 ข D, F, เอช) แสดงให้เห็นถึงความเป็นเนื้อเดียวกันของแป้งข้าวภาพยนตร์และส่วนฟิล์มแป้งข้าวเจ้า พิจารณาว่าข้าวภาพยนตร์แป้งจะประกอบด้วยแป้งโปรตีนและไขมันในเลือดที่แตกต่างกันในปริมาณที่แป้งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญมันสามารถสรุปได้ว่าพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของพอลิเมอเมทริกซ์ที่มีองค์ประกอบของแป้ง เมทริกซ์เป็นเนื้อเดียวกันของภาพยนตร์เหล่านี้เป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของความสมบูรณ์ของโครงสร้างของพวกเขาและจึงเชิงกลที่ดีคุณสมบัติจะได้รับการคาดหวัง(มาลี et al., 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนและพื้นผิวรอยแตกของตัวอย่างภาพยนตร์
แสดงในรูปที่ 1 micrographs ของฟิล์มบนพื้นผิว ในการขยาย 200  ไม่ได้แสดงความแตกต่างระหว่าง
ภาพยนตร์ plasticized กับกลีเซอรอลและซอร์บิทอล . ทั้งกลีเซอรอลและ
ซอร์บิทอลมีกลไก plasticizing เดียวกันและเป็นโมเลกุลเล็กๆ ถ้าเทียบกับปริมาณอะไมโลสและอะมิโลเพกทิน
โซ่ มาร์เทลี่
et al .( 2006 ) พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างพื้นผิวของผ้าฝ้าย plasticized
ฟิล์มกับกลีเซอรอล ซอร์บิทอลและ peg4000 โดยใช้การขยายของ  2000 และ 3000  . สูงเหล่านี้ขยาย
ระดับไม่สามารถใช้สำหรับฟิล์มแป้งเพราะจะทำให้พวกเขา
บนมืออื่น ๆ , พื้นผิวของฟิล์มเตรียม
แป้งข้าวผิดปกติยิ่งกว่าภาพยนตร์เตรียมกับข้าว
แป้งแป้ง เบส ภาพยนตร์ , การแสดงตนของอนุภาคที่ไม่ละลายน้ำคือ
) และความผิดปกติของพื้นผิวของฟิล์มแป้งข้าวเจ้าอาจ
เกี่ยวข้องกับการมีมากกว่าหนึ่งโมเลกุลใน
เมทริกซ์พอลิเมอร์ ( แป้ง โปรตีน และไขมัน )
micrographs แตก ( รูปที่ 1A , D , F , H ) พบค่า
ข้าวแป้งและภาพยนตร์ของแป้งข้าวเจ้าภาพยนตร์ส่วน พิจารณา
ข้าวที่ฟิล์มแป้งจะประกอบด้วยแป้ง โปรตีน และไขมันในปริมาณที่แตกต่างกัน
แป้งเป็นส่วนประกอบหลัก สรุปได้
ว่าบริเวณที่หนาแน่นของเมทริกซ์พอลิเมอร์ประกอบด้วย
แป้ง เมทริกซ์เป็นเนื้อเดียวกันของภาพยนตร์เหล่านี้เป็น
บ่งชี้ที่ดีของความสมบูรณ์ของโครงสร้างของพวกเขาและจากนั้นที่ดีเครื่องกล
คุณสมบัติคาดว่าจะเป็น ( มาลี et al . , 2002 )