First, the scapegoat provides a “vi

First, the scapegoat provides a “visible and tangible vehicle for bearing away a community‟s invisible and intangible evils.” Second, “when a general clearance of evils is resorted to periodically, the interval between the celebrations of the ceremony is commonly a year, and the time of year when the ceremony takes place usually coincides with some well-marked change of season.” Third, Frazer states out “that this public and periodic expulsion of devils is commonly preceded or followed by a period of general license, during which the ordinary restraints of society are thrown aside, and all offences, short of the gravest, are allowed to pass unpunished.” And finally, Frazer notes that the scapegoat victim is often believed to be divine, “the employment of a divine man (woman) or animal as a scapegoat is especially to be noted.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก แพะรับบาปไปโดยให้ "มองเห็น และจับต้องได้รถแบกไป community‟s เป็นความชั่วร้ายที่มองไม่เห็น และไม่มีตัวตน" ที่สอง "เมื่อ resorted เคลียร์บัญชีของความชั่วร้ายเป็นระยะ ๆ ช่วงระหว่างการเฉลิมฉลองพิธีเป็นประจำปี และช่วงเวลาของปีเมื่อพิธีเกิดปกติกรุณาเปลี่ยนแปลงชัดบางฤดูกาล" ที่สาม Frazer รัฐออก "ที่ ขับนี้สาธารณะ และงวดของปีศาจมักนำหน้า หรือตามระยะเวลาของใบอนุญาตทั่วไป ซึ่งมีโยน restraints ธรรมดาของสังคมไว้ และกระทำความผิดทั้งหมด ขาดการแล้ว ได้รับอนุญาตให้ผ่าน unpunished" และสุดท้าย Frazer ว่า แพะรับบาปไปโดยเหยื่อมักจะเชื่อว่าเป็นพระเจ้า "งานของพระเจ้าคน (ผู้หญิง) หรือสัตว์เป็นแพะรับบาปไปโดยมีโดยเฉพาะอย่างยิ่งการบันทึก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกแพะรับบาปให้ "รถที่มองเห็นและจับต้องแบกออกไปในชุมชน" ของความชั่วร้ายที่มองไม่เห็นและไม่มีตัวตน. "ประการที่สอง" เมื่อกวาดล้างทั่วไปของความชั่วร้ายเป็น resorted เพื่อเป็นระยะ ๆ ช่วงเวลาระหว่างการเฉลิมฉลองพิธีเป็นปกติปี และเวลาของปีเมื่อพิธีที่เกิดขึ้นมักจะเกิดขึ้นพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างดีทำเครื่องหมายของฤดูกาล. "ประการที่สามเฟรเซอร์กล่าวออก" ที่ขับไล่ประชาชนและระยะของปีศาจนี้จะถูกนำทั่วไปหรือตามระยะเวลาของใบอนุญาตทั่วไปในช่วง ซึ่งพันธนาการสามัญของสังคมจะโยนกันและความผิดทั้งหมดสั้น ๆ ของการสารภาพได้รับอนุญาตให้ผ่านโดยไม่มีใครขัดขวาง. "และในที่สุดเฟรเซอร์ตั้งข้อสังเกตว่าเหยื่อแพะรับบาปนี้เชื่อกันว่ามักจะเป็นพระเจ้า" การจ้างงานของคนที่พระเจ้า ( ผู้หญิง) หรือสัตว์เป็นแพะรับบาปโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะกล่าว. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก เป็นแพะรับบาปให้ " ที่มองเห็นและจับต้องได้ รถแบกไป‟มองไม่เห็นและจับต้องไม่ได้ ชุมชนของความชั่วร้าย " ที่สอง " เมื่อพิธีการทั่วไปแห่งความชั่ว resorted เป็นระยะ ช่วงเวลาระหว่างงานเฉลิมฉลองพิธีทั่วไป ปี และเวลาของปีเมื่อพิธีที่เกิดขึ้นมักจะเกิดขึ้นกับ บางดีเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล . " สามFrazer อเมริกา " ที่ออกมานี้สาธารณะและธาตุของปีศาจ โดยนำหน้าหรือตามระยะเวลาของใบอนุญาตทั่วไป ในระหว่างที่พันธนาการธรรมดาของสังคมถูกโยนทิ้ง และทุกการกระทำ สั้นของศัตรู จะได้รับอนุญาตให้ผ่านพ้นโทษ และในที่สุด เฟรเซอร์ บันทึกว่า แพะรับบาป เหยื่อมักจะเชื่อว่าเป็นศักดิ์สิทธิ์" การจ้างงานของคนเทพ ( ผู้หญิง ) หรือสัตว์ที่เป็นแพะรับบาปโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะถูกบันทึกไว้ .