Experimental findings[edit]Stimuli

Experimental findings[edit]
Stimuli in Stroop paradigms can be divided into 3 groups: neutral, congruent and incongruent. Neutral stimuli are those stimuli in which only the text (similarly to stimuli 1 of Stroop's experiment), or color (similarly to stimuli 3 of Stroop's experiment) are displayed.[6] Congruent stimuli are those in which the ink color and the word refer to the same color (for example the "pink" word written in pink). Incongruent stimuli are those in which ink color and word differ.[6] Three experimental findings are recurrently found in Stroop experiments.[6] A first finding is semantic interference, which states that naming the ink color of neutral stimuli (e.g. when the ink color and word do not interfere with each other) is faster than in incongruent conditions. It is called semantic interference since it is usually accepted that the relationship in meaning between ink color and word is at the root of the interference.[6] The second finding, semantic facilitation, explains the finding that naming the ink of congruent stimuli is faster (e.g. when the ink color and the word match) than when neutral stimuli are present (e.g. stimulus 3; when only a coloured square is shown). The third finding is that both semantic interference and facilitation disappear when the task consists of reading the word instead of naming the ink. It has been sometimes called Stroop asynchrony, and has been explained by a reduced automatization when naming colors compared to reading words.[6]

In the study of interference theory, the most commonly used procedure has been similar to Stroop's second experiment, in which subjects were tested on naming colors of incompatible words and of control patches. The first experiment in Stroop's study (reading words in black versus incongruent colors) has been discussed less. In both cases, the interference score is expressed as the difference between the times needed to read each of the two types of cards.[4] Instead of naming stimuli, subjects have also been asked to sort stimuli into categories.[4] Different characteristics of the stimulus such as ink colors or direction of words have also been systematically varied.[4] None of all these modifications eliminates the effect of interference.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค้นพบทดลอง [แก้ไข]สิ่งเร้าใน Stroop paradigms สามารถแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม: กลาง แผง และ incongruent สิ่งเร้าเหล่านั้นซึ่งเป็นสิ่งเร้าที่เป็นกลางจะแสดงเฉพาะข้อความ (คล้ายกับสิ่งเร้า 1 ทดลองของ Stroop), หรือสี (คล้ายกับสิ่งเร้า 3 ทดลองของ Stroop) [6] สิ่งเร้าแผงมีผู้ซึ่งสีหมึกและคำอ้างอิงสีเดียวกัน (เช่น "สีชมพู" คำเขียนในสีชมพู) สิ่งเร้า incongruent เป็นผู้ในการหมึกสีและคำแตกต่างกัน [6] ค้นพบทดลองสาม recurrently พบในการทดลองของ Stroop [6] การค้นหาแรกคือ สัญญาณรบกวนทางตรรก ระบุที่ชื่อสีหมึกของสิ่งเร้าที่เป็นกลาง (เช่นเมื่อสีหมึกและ word ไม่รบกวนกัน) จะเร็วกว่าใน incongruent เรียกว่าสัญญาณรบกวนทางตรรกเนื่องจากมันมักจะยอมรับว่า ความสัมพันธ์ในความหมายระหว่างคำและหมึกสีมีของรบกวน [6] การค้นหาที่สอง ค้นหาที่ชื่อหมึกของสิ่งเร้าที่แผงเร็ว (เช่นเมื่อสีหมึกและคำตรง) อธิบายถึงความหมายอำนวยความสะดวก กว่าเมื่อสิ่งเร้าที่เป็นกลางจะแสดง (เช่นกระตุ้น 3 เมื่อแสดงเฉพาะสีตาราง) ค้นหาสามคือ ว่า รบกวนทางตรรกและอำนวยความสะดวกหายไปเมื่องานอ่านคำแทนชื่อหมึก มันได้ถูกบางครั้งเรียกว่า Stroop asynchrony และมีการอธิบาย โดย automatization ลดลงเมื่อคุณตั้งชื่อสีที่เมื่อเปรียบเทียบกับการอ่านคำ [6]ในวิชาทฤษฎีสัญญาณรบกวน กระบวนงานที่ใช้บ่อยที่สุดแล้วเหมือนกับการทดลองที่สองของ Stroop ซึ่งทดสอบวิชาในการตั้งชื่อสี ของคำที่เข้ากันไม่ได้ และโปรแกรมควบคุม ทดลองครั้งแรกในการศึกษาของ Stroop (อ่านคำดำกับสี incongruent) มีการกล่าวถึงน้อย ทั้งสองกรณี แสดงคะแนนรบกวนเป็นความแตกต่างระหว่างเวลาที่ต้องอ่านสองชนิดของบัตรแต่ละ [4] แทนของชื่อสิ่งเร้า วิชาได้ยังขอที่จะเรียงลำดับสิ่งเร้าออกเป็นประเภท [4] ต่าง ๆ ลักษณะของการกระตุ้นเช่นหมึกสีหรือทิศทางของคำได้ถูกระบบแตกต่างกัน [4] ไม่มีการปรับเปลี่ยนเหล่านี้ทั้งหมดลดผลของสัญญาณรบกวน [

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการวิจัยทดลอง [แก้ไข]
สิ่งเร้าในกระบวนทัศน์ Stroop สามารถแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มที่เป็นกลางสอดคล้องกันและสอดคล้องกัน สิ่งเร้าที่เป็นกลางเป็นสิ่งเร้าเหล่านั้นซึ่งมีเพียงข้อความ (คล้าย ๆ กับสิ่งเร้าที่ 1 ของการทดลอง Stroop ของ) หรือสี (คล้าย ๆ กับสิ่งเร้าที่ 3 ของการทดลอง Stroop ของ) จะปรากฏ. [6] สิ่งเร้าที่สอดคล้องเป็นผู้ที่อยู่ในที่สีหมึกและคำอ้าง จะมีสีเดียวกัน (ตัวอย่างเช่น "สีชมพู" คำที่เขียนในสีชมพู) สิ่งเร้าที่สอดคล้องกันเป็นผู้ที่สีหมึกและคำพูดที่แตกต่างกัน. [6] สามค้นพบจากการทดลองพบว่ามีเกิดขึ้นอีกในการทดลอง Stroop. [6] การค้นพบครั้งแรกคือการรบกวนความหมายที่ระบุว่าการตั้งชื่อสีหมึกของสิ่งเร้าที่เป็นกลาง (เช่นเมื่อหมึก สีและคำพูดไม่รบกวนกับแต่ละอื่น ๆ ) จะเร็วกว่าในสภาวะที่ไม่สอดคล้องกัน มันถูกเรียกว่าการแทรกแซงความหมายเพราะมันเป็นที่ยอมรับมักจะว่ามีความสัมพันธ์ในความหมายระหว่างสีหมึกและคำที่รากของการรบกวนที่. [6] การค้นพบที่สองการอำนวยความสะดวกความหมายอธิบายพบว่าการตั้งชื่อหมึกของสิ่งเร้าสอดคล้องกันคือการได้เร็วขึ้น (เช่นเมื่อสีหมึกและตรงกับคำว่า) กว่าเมื่อสิ่งเร้าที่เป็นกลางที่มีอยู่ (เช่นกระตุ้น 3 เมื่อเพียงสี่เหลี่ยมสีจะแสดง) การค้นพบที่สามคือการแทรกแซงทั้งความหมายและการอำนวยความสะดวกหายไปเมื่องานประกอบด้วยการอ่านคำแทนการตั้งชื่อหมึก จะได้รับบางครั้งเรียกว่า Stroop asynchrony และได้รับการอธิบายโดย automatization ลดลงเมื่อการตั้งชื่อสีเทียบกับการอ่านคำ. [6] ในการศึกษาทฤษฎีการรบกวนวิธีการใช้กันมากที่สุดที่ได้รับการคล้ายกับการทดลองที่สอง Stroop ซึ่งในวิชา ได้รับการทดสอบในการตั้งชื่อสีที่เข้ากันไม่ได้ของคำและการควบคุมของแพทช์ การทดลองครั้งแรกในการศึกษาของ Stroop (อ่านคำในสีดำกับสีที่สอดคล้องกัน) ได้รับการกล่าวถึงน้อย ในทั้งสองกรณีคะแนนรบกวนจะแสดงเป็นความแตกต่างระหว่างเวลาที่จำเป็นในการอ่านแต่ละสองประเภทของบัตร. [4] แทนการกระตุ้นการตั้งชื่ออาสาสมัครยังได้รับการถามในการจัดเรียงสิ่งเร้าเป็นหมวดหมู่. [4] ลักษณะที่แตกต่างกัน ของมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจเช่นสีหมึกหรือทิศทางของคำยังได้รับแตกต่างกันอย่างเป็นระบบ. [4] ไม่มีการปรับเปลี่ยนทั้งหมดเหล่านี้จะช่วยลดผลกระทบจากการรบกวน. [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทดลองใช้ [ แก้ไข ]
สิ่งเร้าความเครียดในกระบวนทัศน์สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 กลุ่ม : เป็นกลาง , ซึ่งไม่สอดคล้องกันและสอดคล้อง . สิ่งเร้าที่เป็นกลางเป็นสิ่งเร้าเหล่านั้นซึ่งมีเพียงข้อความ ( ในทำนองเดียวกัน ร้อยละ 1 ของการทดสอบ Stroop ) หรือสีเดียวกัน ร้อยละ 3 ของการทดสอบ Stroop ) จะแสดง[ 6 ] สิ่งเร้าความ เป็นผู้ซึ่งในหมึกสี และคำอ้างถึงสีเดียวกัน ( ตัวอย่างเช่น " สีชมพู " คำเขียนในสีชมพู ) สิ่งเร้าซึ่งไม่ลงรอยกันเป็นผู้ที่อยู่ในที่หมึกสี และคำที่แตกต่าง [ 6 ] สามการทดลองที่พบในการทดลองใช้ recurrently Stroop [ 6 ] การหาความหมายแรกคือการรบกวน ซึ่งระบุว่า การตั้งชื่อ สีหมึกของสิ่งเร้าที่เป็นกลาง ( เช่นเมื่อหมึกสี และคำที่ไม่ยุ่งกับแต่ละอื่น ๆ ) จะเร็วกว่าในเงื่อนไขซึ่งไม่สอดคล้องกัน . มันเรียกว่าความหมายรบกวนตั้งแต่มันมักจะได้รับการยอมรับว่า ความสัมพันธ์ในความหมายระหว่างหมึกสีและคำที่รากของสัญญาณรบกวน [ 6 ] 2 การหาความหมาย การอธิบายการตั้งชื่อหมึกของสิ่งเร้าความเร็ว ( เช่นเมื่อหมึกสีและตรงกับคำ ) มากกว่าเมื่อสิ่งเร้าเป็นกลางอยู่ ( เช่นกระตุ้น 3 ; เมื่อมีเพียงสีสี่เหลี่ยมที่แสดง ) การค้นพบที่สามคือทั้งสองความหมายรบกวนและอำนวยความสะดวกหายไปเมื่องานประกอบด้วยการอ่านคำแทนชื่อของหมึก มันถูกเรียกว่าบางครั้ง asynchrony ความเครียด ,และได้รับการอธิบายโดยอัตโนมัติเมื่อการตั้งชื่อสีลดลงเมื่อเทียบกับการอ่านคำ [ 6 ]

ในการศึกษาการแทรกแซง ทฤษฎี ที่ใช้บ่อยที่สุดมีขั้นตอนคล้ายกับการทดลองที่สอง ความเครียด ซึ่งทดสอบในการตั้งชื่อสีเข้ากันคำและซอฟต์แวร์ควบคุมการทดลองแรกศึกษาความเครียด ( อ่านคำพูดในสีดำและสีซึ่งไม่ลงรอยกัน ) ได้คุยกันน้อยลง ในทั้งสองกรณีการแทรกแซงคะแนนจะแสดงเป็น ความแตกต่างระหว่าง เวลาต้องการอ่าน แต่ละของทั้งสองประเภทของบัตร [ 4 ] แทนชื่อของสิ่งเร้า วิชาก็ขอให้เรียงสิ่งเร้าประเภท[ 4 ] ลักษณะที่แตกต่างกันของสิ่งเร้า เช่น สีหมึก หรือทิศทางของคำได้หลากหลายอย่างเป็นระบบ [ 4 ] ไม่มีการปรับเปลี่ยนเหล่านี้จะช่วยลดผลของสัญญาณรบกวน .