Figure 11.11 illustrates this princ

Figure 11.11 illustrates this principle. The firm's profit IT is divided into two components, each of which is as a function of the entry fee T assuming a fixed sales price P The first component, m is the profit from the entry fee and is equal to the revenue n(T)T, where n(T is the number of entrants. (Note that a high T implies a small n.) Initially, as Tis increased from zero, revenue n(T)T rises. Eventually, however, further increases in Twill make n so small that n(TT falls. The second component, m, is the profit from sales of the item itself at price P and is equal to (P MC)Q, where Q is the rate at which entrants purchase the item. The larger the number of entrants n, the larger Q will be. Thus m, falls when Tis increased because a higher Treduces n optimal (profit-maximizing) Starting with a number for P, we determine the whether profitis now higher T We then change P, find a new T and determine or lower. This procedure is repeated until profit has been maximized. tariff than Obviously, more data are needed to design an optimal two-part demand to choose a single price. Knowing marginal cost and the aggregate demand curve is not enough. It is impossible (in most cases) to determine the curve of every consumer, but one would at least like to know by how much individual demands differ from one another. If consumers' demands for your product are fairly similar, you would want to charge a price P that is close to marginal cost and make the entry fee T large. This is the ideal situation from the firm's point of view because most of the consumer surplus could then captured. On the other hand, if consumers have different demands for your product, you would probably want to set well above marginal cost and charge a lower entry fee T In that case, however, the two-part tariff is a less effective means of capturing consumer surplus; setting a single price may do almost as well. World in Florida, the strate At Disneyland in California and Walt Disney is to charge a high entry fee and charge nothing for the rides. This policy makes sense because consumers have reasonably similar demands for Disney vaca- tions. Most people visiting the parks plan daily budgets (including expenditures for food and beverages) that, for most consumers, do not differ very much.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 11.11 แสดงให้เห็นถึงหลักการนี้ ผลกำไรของบริษัทจะแบ่งออกเป็นสองส่วน แต่ละที่จะเป็นฟังก์ชันของค่าธรรมเนียม T สมมติว่าราคาขายคง P ส่วนประกอบแรก m คือ กำไรจากค่าธรรมเนียม และเท่ากับ n (T) T รายได้ n (T คือ จำนวนของผู้เข้า (สังเกตว่า T ที่สูงหมายถึง n ขนาดเล็ก) ในขั้นต้น ตามมอก.เพิ่มขึ้นจากศูนย์ รายได้ n (T) T ขึ้น อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นต่อไปในสิ่งทอลายทแยงให้ n ขนาดเล็กที่ n (ตก TT ส่วนประกอบที่สอง ม. กำไรจากการขายสินค้าตัวเองในราคา P และ Q เท่ากับ (P MC) ที่ Q คือ อัตราที่ผู้ซื้อสินค้า มีขนาดใหญ่จำนวนผู้ n, Q ใหญ่จะ M ตกอยู่เมื่อก.เพิ่มเนื่องจาก n Treduces สูงที่สุด (กำไรเพิ่ม) เริ่มต้น ด้วยหมายเลขสำหรับ P เรากำหนดว่า profitis ตอนนี้ T สูงกว่าเราแล้วเปลี่ยน P, T ใหม่ค้นหา และตรวจสอบ หรือลด ขั้นตอนนี้ซ้ำจนกว่ากำไรมีการขยายใหญ่สุด พิกัดภาษีศุลกากรมากกว่าอย่างชัดเจน มีความจำเป็นข้อมูลในการออกแบบต้องการสองส่วนที่ดีที่สุดให้เลือกในราคาเดียว เพราะรู้ดีว่าจ่ายและเส้นอุปสงค์รวมไม่เพียงพอ มันเป็นไปไม่ได้ (ในกรณีส่วนใหญ่) เพื่อกำหนดเส้นโค้งของผู้บริโภคทุก แต่หนึ่งน้อยอยากทราบ โดยปริมาณความต้องการแต่ละแตกต่างกัน ถ้าความต้องการของผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ของคุณจะค่อนข้างคล้าย คุณจะต้องชาร์จราคา P ที่ใกล้เคียงกับต้นทุนส่วนเพิ่ม และทำให้ค่าธรรมเนียม T ขนาดใหญ่ นี้เป็นสถานการณ์ที่ดีจากมุมมองของบริษัท เพราะส่วนเกินผู้บริโภคส่วนใหญ่สามารถจับแล้ว บนมืออื่น ๆ ถ้าผู้บริโภคมีความต้องการแตกต่างกันสำหรับผลิตภัณฑ์ของคุณ คุณอาจต้องตั้งสูงกว่าต้นทุนส่วนเพิ่ม และค่าธรรมเนียมต่ำกว่ารายการ T ในกรณี อย่างไรก็ตาม ภาษีสองส่วนว่ามีความหมายมีประสิทธิภาพน้อยจับส่วนเกินผู้บริโภค การตั้งราคาเดียวอาจทำเกือบดี โลกในฟลอริดา strate ที่ดิสนีย์แลนด์ในแคลิฟอร์เนียและวอลท์ดิสนีย์จะสูงรายการค่าธรรมเนียม และค่าใช้จ่ายอะไรสำหรับการขี่ นโยบายนี้ทำให้รู้สึกได้เนื่องจากผู้บริโภคมีความต้องการคล้ายกันพอสมควรสำหรับดิสนีย์ vaca-ทุกระดับ เยี่ยมชมสวนคนส่วนใหญ่วางแผนประจำวันงบประมาณ (รวมถึงค่าใช้จ่ายสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม) ที่ สำหรับผู้บริโภคมากที่สุด ไม่แตกต่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 11.11 แสดงให้เห็นถึงหลักการนี้ กำไรของ บริษัท จะแบ่งออกเป็นสองส่วนแต่ละแห่งซึ่งเป็นเป็นหน้าที่ของค่าธรรมเนียมแรกเข้า T สมมติให้มีการคงราคาขาย P องค์ประกอบแรก m คือกำไรจากค่าธรรมเนียมแรกเข้าและค่าเท่ากับ n รายได้ (T) T ที่ n (T คือจำนวนของผู้เข้า. (โปรดทราบว่าเสื้อที่สูง A n ขนาดเล็ก.) ในขั้นต้นเป็นพ่อเพิ่มขึ้นจากศูนย์รายได้ n (T) T เพิ่มขึ้น. ในที่สุดอย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นต่อไปในสิ่งทอลายทแยงทำให้ n ดังนั้นขนาดเล็กที่ n (TT ตก. ส่วนที่สอง, M, กำไรจากการขายของสินค้าตัวเองในราคาที่ P และจะมีค่าเท่ากับ (P MC) Q ที่ Q คืออัตราที่ผู้เข้าซื้อสินค้า. ที่มีขนาดใหญ่ จำนวนผู้เข้า n ที่มีขนาดใหญ่ Q จะเป็น. ดังนั้นม. ตกเมื่อพ่อเพิ่มขึ้นเพราะ Treduces สูง n ที่ดีที่สุด (แสวงหาผลกำไรสูงสุด) เริ่มต้นด้วยจำนวนของ P เราตรวจสอบว่า Profitis ตอนนี้ T สูงกว่าเราแล้วเปลี่ยน P, หาเสื้อใหม่และตรวจสอบหรือต่ำกว่า. ขั้นตอนนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกจนได้รับกำไร maximized. ภาษีกว่าเห็นได้ชัดว่าข้อมูลได้มากขึ้นมีความจำเป็นในการออกแบบความต้องการทั้งสองส่วนที่ดีที่สุดที่จะเลือกราคาเดียว รู้ต้นทุนและเส้นอุปสงค์รวมไม่เพียงพอ มันเป็นไปไม่ได้ (ในกรณีส่วนใหญ่) เพื่อกำหนดเส้นโค้งของทุกผู้บริโภค แต่อย่างน้อยหนึ่งอยากจะรู้ว่าเท่าใดความต้องการของแต่ละบุคคลแตกต่างจากคนอื่น หากต้องการของผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ของคุณจะค่อนข้างคล้ายกันคุณจะต้องการที่จะเรียกเก็บราคา P ที่ใกล้เคียงกับต้นทุนและทำให้ค่าธรรมเนียมแรกเข้า T ที่มีขนาดใหญ่ นี่คือสถานการณ์ที่เหมาะจากจุด บริษัท ของมุมมองเพราะส่วนใหญ่ของส่วนเกินผู้บริโภคสามารถจับแล้ว ในทางตรงกันข้ามหากผู้บริโภคมีความต้องการที่แตกต่างกันสำหรับผลิตภัณฑ์ของคุณคุณอาจจะต้องการตั้งดีกว่าต้นทุนและค่าใช้จ่ายรายการที่ต่ำกว่าค่าธรรมเนียม T ในกรณีที่ว่า แต่ภาษีสองส่วนเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพน้อยลงในการจับภาพของผู้บริโภค ส่วนเกิน; การตั้งราคาเดียวอาจทำเกือบได้เป็นอย่างดี โลกในฟลอริดา strate ที่ดิสนีย์แลนด์ในรัฐแคลิฟอร์เนียและวอลท์ดิสนีย์คือการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมแรกเข้าสูงและค่าใช้จ่ายอะไรเลยสำหรับขี่ นโยบายนี้ทำให้รู้สึกเพราะผู้บริโภคมีความต้องการที่คล้ายกันพอสมควรสำหรับดิสนีย์ vaca- tions คนส่วนใหญ่เข้ามาเยี่ยมชมสวนสาธารณะวางแผนงบประมาณรายวัน (รวมถึงค่าใช้จ่ายสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม) ที่สำหรับผู้บริโภคส่วนใหญ่ไม่แตกต่างกันมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปข้อมูลแสดงให้เห็นถึงหลักการนี้ กำไรของบริษัทจะแบ่งออกเป็นสองส่วนแต่ละที่เป็นฟังก์ชันของรายการค่า T สมมติว่าราคาคงที่ขาย P แรก ส่วน M คือกำไรจากค่าธรรมเนียม และรายได้จะเท่ากับ n ( T ) ( T T โดยที่ n คือหมายเลขของผู้เข้าประกวด . ( ทราบว่าสูง T หมายถึงเล็ก , เริ่มต้น , มอก. เพิ่มขึ้นจากศูนย์ รายได้ N ( t t ) เพิ่มขึ้น ในที่สุด อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นในสิ่งทอลายทแยงให้ N ขนาดเล็กที่ N ( TT ตก สองส่วน M คือกำไรจากการขายสินค้าในราคาที่ P และเท่ากับ ( P ) Q , Q ) ซึ่งเป็นอัตราที่เข้ามาซื้อสินค้า ขนาดใหญ่จำนวนของสินค้า N , Q ขนาดใหญ่จะ ดังนั้น M ตกเมื่อมอก. เพิ่มขึ้น เพราะสูงกว่า treduces n ที่เหมาะสม ( กำไรสูงสุด ) ที่เริ่มต้นด้วยเลข P เรากำหนดว่า profitis ตอนนี้สูงกว่าเราแล้วเปลี่ยน p , หาทีใหม่ และตรวจสอบหรือต่ำกว่า ขั้นตอนนี้ซ้ำจนกว่ากำไรได้รับการขยายใหญ่สุด ลดกว่าแน่นอน ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องออกแบบให้เหมาะสมกับความต้องการทั้งสองเลือกในราคาเดียว ทราบต้นทุนและเส้นอุปสงค์ไม่เพียงพอ มันเป็นไปไม่ได้ ( ในกรณีส่วนใหญ่ ) เพื่อหาเส้นโค้งของผู้บริโภคทุกคน แต่อย่างน้อยก็อยากจะรู้ โดยความต้องการเท่าไหร่ แตกต่างจากบุคคลอื่น ถ้าผู้บริโภคมีความต้องการผลิตภัณฑ์ของคุณจะค่อนข้างคล้ายกัน คุณจะต้องการเรียกเก็บราคา P ที่ใกล้เคียงกับค่าใช้จ่ายและให้รายการค่า t ขนาดใหญ่ นี่เป็นสถานการณ์ที่เหมาะ จากมุมมองของ บริษัท เนื่องจากส่วนใหญ่ของส่วนเกินผู้บริโภคแล้วสามารถจับ ในทางกลับกัน ถ้าผู้บริโภคมีความต้องการที่แตกต่างกันสำหรับผลิตภัณฑ์ของคุณ คุณอาจต้องการตั้งค่าสูงกว่า ต้นทุนและค่าใช้จ่ายลดลงรายการค่า t ในเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม สอง - ส่วนภาษีคือมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการจับส่วนเกินผู้บริโภค การกำหนดราคาเดียวอาจทำได้เช่นกัน โลกในฟลอริด้า , ? ที่ดิสนีย์แลนด์ในแคลิฟอร์เนีย และ Walt Disney จะคิดค่าธรรมเนียมรายการสูงและค่าใช้จ่ายอะไรให้เล่นเครื่องเล่น นโยบายนี้เข้าท่า เพราะผู้บริโภคมีความต้องการที่คล้ายกันพอสมควรสำหรับวันหยุดดิสนีย์ - ยินดีด้วย . คนส่วนใหญ่ที่เข้าเยี่ยมชมสวนสาธารณะแผนงบประมาณรายวัน ( รวมถึงค่าใช้จ่ายสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม ) ว่า ผู้บริโภคส่วนใหญ่ ไม่แตกต่างกันมาก