4. Discussion Symptomatic osteoarth

4. Discussion
Symptomatic osteoarthritis of the thumb saddle joint is prevalent in ageing populations. Since treatment options are limited, new therapeutic approaches should be considered. Leeches have been applied extensively to treat pain throughout medical history and recently have been found to effectively relieve pain and improve joint function in osteoarthritis of the knee.
In this randomized trial, patients with osteoarthritis of the first carpometacarpal joint who were treated with leech therapy experienced clinically significant improvements in self-perceptions of pain for a period of at least 2 months. Moreover, the single course of leech therapy improved joint function, quality of life, and grip strength when compared with the results of a course of topical diclofenac.
The observed improvements are in accordance with the results of leech therapy for osteoarthritis of the knee and suggest that leech therapy may effectively alleviate the symptoms of osteoarthritis in other types of joints. At the outset the patients in the leech therapy group had slightly higher symptom scores, which might bias the results. But with the exception of pain with motion, the baseline differences were not significant, and since the study was randomized, these differences must have occurred by chance. Moreover, all reported results have been statistically adjusted for baseline differences.
Different mechanisms may explain the observed effects. First, a variety of pharmacological active substances besides hirudin have been described in leech saliva, such as histamin-like vasodilators, kallikrein and tryptase inhibitors, a variety of other proteinase inhibitors and anaesthetics. Through the concomitant activity of a further leech saliva component, hyaluronidase these substances might reach deeper tissue zones, and, possibly, the joint space. Hirudin itself is a potent thrombin-inhibitor and has recently been found to have potent antiinflammatory effects in arthritis. In arthritis models, genes involved in coagulation showed enhanced expression, and arthritis was linked to local and systemic activation of coagulation and fibrinolysis pathways.
Second, nociceptive activation contributes to chronic pain and leech therapy may alleviate pain by means of antinociceptive effects and by counterirritation. However, it is unclear to which extent leech bites may induce such mechanisms and it seems unlikely that the reduction of nociceptive input on a single occasion could have such lasting effects.
Third, leech therapy might only induce a powerful placebo effect. In fact, all invasive treatments, including arthroscopic surgery, may have relevant placebolike effects. In a recent randomized trial a sham device was more effective in relieving pain than a placebo pill. Therefore, the non-specific and placebo-like effects of leech therapy may result from its being an uncommon and invasive procedure. But, this is relevant only if placebos are indeed effective in treating pain syndromes, which is still open to discussion. Of course it is possible that all three mechanisms play a role in alleviating the symptoms of osteoarthritis.
An important limitation is the open nature of this study. That is, the placebo-like effects of leeches therapy cannot be precisely assessed.
A sham leech treatment is not available at present, and treatment blinding is not feasible due to the very specific character of the treatment procedure (leech bite, sucking period, >12 h bleeding). We assessed outcome expectation in order to approximate the placebo-like effects. Although the scores indicated that the leech therapy group had higher expectations, the overall results did not change after adjustment for the confounding effect of outcome expectation. Therefore, while leech therapy seems likely to have a non-specific relevant effect, our results indicate that it also has a specific effect.
Further study limitations are due to the nature of the control treatment. In the present study leech therapy was compared to a 4-week topical NSAIDs treatment. Topical NSAIDs have been shown to be effective in treating osteoarthritis and are recommended for the management of hand osteoarthritis. However, only a few trials have included patients with osteoarthritis of the first carpometacarpal joint and these studies differ in methods of pain assessment and observation period.
In the present study, topical diclofenac was preferred over oral NSAIDs in order to compare two modalities of local treatment. Whereas there is some controversy about the endurance of pain relief with topical NSAIDs, existing data consistently show that they are effective within the time period of our selected primary outcome, 1 week. Moreover, in larger trials with longer periods of observation, topical diclofenac was as effective as oral diclofenac and was more effective for longer periods than other topical analgetics and NSAIDs.
Of note, the general pain relief observed with topical

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนา โรคข้อเข่าเสื่อมอาการของนิ้วหัวแม่มืออานร่วมกันเป็นที่แพร่หลายในกลุ่มประชากรอายุ ตั้งแต่จำกัดตัวเลือกการรักษา วิธีรักษาใหม่ ๆ ควรพิจารณา Leeches ได้ถูกประยุกต์ใช้อย่างกว้างขวางในการรักษาอาการปวดตลอดประวัติศาสตร์การแพทย์ และเพิ่ง ค้นพบเพื่อบรรเทาอาการปวดได้อย่างมีประสิทธิภาพ และปรับปรุงฟังก์ชันร่วมในข้อเข่าเสื่อม ในการทดลองสุ่ม ผู้ป่วยที่ มีข้อเข่าเสื่อม carpometacarpal แรกที่ร่วมที่ได้รับการรักษากับปลิงบำบัดมีประสบการณ์ปรับปรุงทางคลินิกสำคัญใน self-perceptions ของความเจ็บปวดเป็นระยะเวลาอย่างน้อย 2 เดือน นอกจากนี้ หลักสูตรเดียวของปลิงรักษาปรับปรุงฟังก์ชันร่วม คุณภาพชีวิต และจับความแข็งแรงเมื่อเปรียบเทียบกับผลการใช้หลักสูตรของยา diclofenac การปรับปรุงที่สังเกตตามผลลัพธ์ของการบำบัดปลิงสำหรับข้อเข่าเสื่อม และแนะนำว่า ปลิงรักษาอาจบรรเทาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อมในข้อต่อชนิดอื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ เริ่มแรก ผู้ป่วยในกลุ่มปลิงบำบัดมีคะแนนอาการสูงเล็กน้อย ซึ่งอาจอคติผล แต่ยกเว้นเจ็บปวดเมื่อเคลื่อนไหว ความแตกต่างพื้นฐานไม่สำคัญ และเนื่องจากการศึกษาเป็นแบบสุ่ม ความแตกต่างเหล่านี้ต้องเกิดขึ้นโดยบังเอิญ นอกจากนี้ ทั้งหมดรายงานผลมีการปรับปรุงสำหรับความแตกต่างพื้นฐานทางสถิติ กลไกต่าง ๆ อาจอธิบายผลการสังเกต ครั้งแรก ทางเภสัชวิทยาสารที่ใช้งานนอกจาก hirudin ที่หลากหลายไว้ในน้ำลายปลิง vasodilators เช่น histamin, kallikrein และ tryptase สารยับยั้ง proteinase ยับยั้งและละเอียดของอื่น ๆ ที่หลากหลาย ผ่านกิจกรรมที่มั่นใจของการปลิงน้ำลายส่วนประกอบ hyaluronidase สารเหล่านี้อาจเข้าถึงเนื้อเยื่อลึกโซน และ อาจจะ พื้นที่ร่วมกัน Hirudin เองเป็น thrombin-ยับยั้งที่มีศักยภาพ และได้เมื่อเร็ว ๆ นี้พบว่ามีผลต้านการอักเสบที่มีศักยภาพในโรคข้ออักเสบ ในรูปแบบของโรคไขข้ออักเสบ เพิ่มนิพจน์การแสดงให้เห็นว่ายีนที่เกี่ยวข้องกับการแข็งตัว และโรคเชื่อมโยงกับท้องถิ่น และระบบงานของทางเดินที่แข็งตัวและละลายลิ่มเลือด เปิดใช้งานสอง ประสาทก่อให้เกิดอาการปวดเรื้อรัง และรักษาด้วยปลิงอาจบรรเทาปวด โดยผล antinociceptive และ counterirritation อย่างไรก็ตาม มันไม่ชัดเจนเท่าซึ่งปลิงกัดอาจทำให้เกิดกลไกดังกล่าว และดูเหมือนว่า การลดของประสาทในโอกาสเดียวอาจมีผลกระทบดังกล่าวนานน่า ที่สาม ปลิงรักษาอาจเพียงก่อให้เกิดผลยาหลอกมีประสิทธิภาพ ในความเป็นจริง รักษารุกรานทั้งหมด arthroscopic ผ่าตัดรวมทั้งอาจมีผล placebolike ที่เกี่ยวข้อง ในการทดลองแบบสุ่มล่า อุปกรณ์เสแสร้งเป็นเพิ่มประสิทธิภาพในการบรรเทาความเจ็บปวดมากกว่ายาหลอก ดังนั้น ผลกระทบไม่เฉพาะเจาะจง และยาหลอกเหมือนปลิงรักษาอาจเกิดจากกระบวนการปกติ และรุกรานมันอยู่ แต่ นี้จะเกี่ยวข้องเฉพาะเมื่อ placebos แน่นอนประสิทธิภาพในการรักษาอาการปวด ซึ่งจะยังคงเปิดการสนทนา แน่นอนได้ว่า กลไกสามทั้งหมดมีบทบาทในการบรรเทาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อม ข้อจำกัดที่สำคัญคือ ธรรมชาติของการศึกษานี้เปิด นั่นคือ ผลยาหลอกเหมือนของ leeches บำบัดไม่สามารถถูกประเมินได้อย่างแม่นยำ ไม่มีการเสแสร้งปลิงรักษาเวลาปัจจุบัน และการรักษาทำให้ไม่เห็นไม่กระทำเนื่องจากตัวละครที่เฉพาะเจาะจงของขั้นตอนการรักษา (ดูดพลังกัด ระยะเวลา ดูด > เลือด 12 ชม.) เราประเมินผลความคาดหวังเพื่อประมาณผลยาหลอกเหมือน ถึงแม้ว่าคะแนนระบุว่า ปลิงรักษากลุ่มที่มีความคาดหวังที่สูงขึ้น ผลโดยรวมเปลี่ยนปรับปรุงผลการรบกวนของความคาดหวังผลไม่ ดังนั้น ในขณะที่ปลิงรักษาน่าจะมีผลกระทบไม่ใช่เฉพาะที่เกี่ยวข้อง ผลของเราระบุว่า ยังมีมีผลเฉพาะ เพิ่มเติม ข้อจำกัดของการศึกษาได้เนื่องจากลักษณะของการรักษาควบคุม ในการศึกษา บำบัดปลิงถูกเปรียบเทียบกับยา NSAIDs ยา 4 สัปดาห์ ยา NSAIDs ได้แสดงให้มีประสิทธิภาพในการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม และแนะนำสำหรับการจัดการของมือโรคข้อเข่าเสื่อม อย่างไรก็ตาม เท่านั้นกี่ทดลองได้รวมผู้ป่วยที่ มีโรคข้อเข่าเสื่อมของข้อ carpometacarpal แรก และศึกษาเหล่านี้แตกต่างกันในวิธีการระยะเวลาการประเมินและสังเกตอาการปวด ในปัจจุบันศึกษา ยา diclofenac ถูกต้องผ่านช่องปาก NSAIDs เพื่อเปรียบเทียบสองรังสีรักษาท้องถิ่น ในขณะที่มีความขัดแย้งเกี่ยวกับความอดทนของบรรเทาอาการปวดด้วยยา NSAIDs ข้อมูลที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องแสดงว่า พวกเขามีประสิทธิภาพภายในของเราเลือกหลักผลที่ได้ ระยะเวลา 1 สัปดาห์ นอกจากนี้ ในการทดลองขนาดใหญ่มีระยะเวลานานของการสังเกต ยา diclofenac เป็นที่มีประสิทธิภาพเป็นปาก diclofenac และมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเฉพาะ analgetics และ NSAIDs อื่น ๆ นาน ของเหตุ บรรเทาอาการปวดทั่วไปที่สังเกต ด้วยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. คำอธิบาย
อาการโรคข้อเข่าเสื่อมของการร่วมทุนหัวแม่มืออานเป็นที่แพร่หลายในประชากรริ้วรอย เนื่องจากตัวเลือกการรักษาที่ถูก จำกัด วิธีการรักษาใหม่ควรได้รับการพิจารณา ปลิงได้ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในการรักษาอาการปวดตลอดประวัติศาสตร์การแพทย์และเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพในการบรรเทาอาการปวดและปรับปรุงการทำงานร่วมกันในโรคข้อเข่าเสื่อม.
ในการทดลองแบบสุ่มนี้ผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อมของการร่วมทุน carpometacarpal คนแรกที่ได้รับการรักษาด้วยการบำบัดปลิงประสบการณ์ การปรับปรุงที่สำคัญทางการแพทย์ในการรับรู้ของตนเองของอาการปวดเป็นระยะเวลาอย่างน้อย 2 เดือน นอกจากนี้ยังมีหลักสูตรเดียวของการรักษาด้วยปลิงปรับปรุงการทำงานร่วมกันที่มีคุณภาพของชีวิตและจับความแข็งแรงเมื่อเทียบกับผลที่ได้จากหลักสูตรของ diclofenac เฉพาะที่.
การปรับปรุงการสังเกตเป็นไปตามผลของการรักษาด้วยปลิงสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อมและแนะนำ การรักษาด้วยปลิงที่มีประสิทธิภาพอาจบรรเทาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อมในประเภทอื่น ๆ ของข้อต่อ เริ่มแรกผู้ป่วยในกลุ่มบำบัดปลิงมีคะแนนสูงขึ้นเล็กน้อยอาการซึ่งอาจมีอคติผล แต่มีข้อยกเว้นของความเจ็บปวดที่มีการเคลื่อนไหวที่แตกต่างพื้นฐานไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญและตั้งแต่การศึกษาได้รับการสุ่มแตกต่างเหล่านี้จะต้องเกิดขึ้นโดยบังเอิญ นอกจากนี้รายงานผลทั้งหมดได้รับการตั้งค่าสถิติพื้นฐานสำหรับความแตกต่าง.
กลไกที่แตกต่างกันอาจอธิบายผลกระทบที่สังเกต ครั้งแรกที่ความหลากหลายของสารที่ใช้งานทางเภสัชวิทยานอกเหนือจาก hirudin ได้รับการอธิบายในน้ำลายปลิงเช่น vasodilators histamin เหมือน kallikrein และ tryptase ยับยั้งความหลากหลายของสารยับยั้งเอนไซม์โปรอื่น ๆ และยาชา ผ่านกิจกรรมที่เกิดขึ้นพร้อมกันขององค์ประกอบน้ำลายเพิ่มเติมปลิง Hyaluronidase สารเหล่านี้อาจถึงโซนเนื้อเยื่อลึกและอาจจะเป็นพื้นที่ร่วมกัน Hirudin ตัวเองเป็นที่มีศักยภาพ thrombin ยับยั้งและเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับพบว่ามีผลต้านการอักเสบที่มีศักยภาพในการเป็นโรคข้ออักเสบ ในรูปแบบโรคข้ออักเสบ, ยีนที่เกี่ยวข้องกับการแข็งตัวของเลือดที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นว่าการแสดงออกและโรคข้ออักเสบที่เชื่อมโยงกับการเปิดใช้งานในท้องถิ่นและระบบของการแข็งตัวและการละลายลิ่มเลือดอย่างทุลักทุเล.
ประการที่สองการเปิดใช้งานเจ็บปวดก่อให้เกิดความเจ็บปวดและปลิงเรื้อรังบำบัดอาจช่วยบรรเทาอาการปวดโดยวิธีการของผลกระทบ antinociceptive และ counterirritation แต่มันยังไม่ชัดเจนซึ่งขอบเขตปลิงกัดอาจทำให้เกิดกลไกดังกล่าวและดูเหมือนว่าไม่น่าว่าการลดลงของการป้อนเจ็บปวดในโอกาสเดียวอาจมีผลกระทบยาวนานเช่น.
ประการที่สามการรักษาด้วยปลิงอาจเพียง แต่ก่อให้เกิดผลกระทบที่ได้รับยาหลอกที่มีประสิทธิภาพ ในความเป็นจริงทั้งหมดรุกรานรักษารวมถึงการผ่าตัดเปิดหน้าท้อง, อาจมีผล placebolike ที่เกี่ยวข้อง ในการทดลองแบบสุ่มล่าสุดอุปกรณ์หลอกลวงมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการบรรเทาอาการปวดกว่าเม็ดยาหลอก ดังนั้นผลกระทบที่ไม่เฉพาะเจาะจงและยาหลอกเหมือนปลิงของการรักษาอาจเกิดจากการเป็นขั้นตอนผิดปกติและการบุกรุกของมัน แต่นี้มีความเกี่ยวข้องเฉพาะในกรณีที่หลอกมีประสิทธิภาพแน่นอนในการรักษาอาการปวดซึ่งยังคงเปิดให้อภิปราย แน่นอนมันเป็นไปได้ว่าทั้งสามกลไกการมีบทบาทสำคัญในการบรรเทาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อม.
ข้อ จำกัด ที่สำคัญคือลักษณะที่เปิดกว้างของการศึกษาครั้งนี้ นั่นคือผลกระทบที่ได้รับยาหลอกเหมือนของการรักษาด้วยปลิงไม่สามารถประเมินได้อย่างแม่นยำ.
การรักษาปลิงเสแสร้งไม่สามารถใช้ได้ในปัจจุบันและการรักษาทำให้ไม่เห็นไม่เป็นไปได้เนื่องจากตัวละครที่เฉพาะเจาะจงมากของขั้นตอนการรักษา (ปลิงกัดดูดระยะเวลา> เลือดออกใน 12 ชั่วโมง) เราคาดหวังการประเมินผลเพื่อให้ใกล้เคียงกับผลกระทบที่ได้รับยาหลอกเหมือน แม้ว่าคะแนนที่ระบุว่ากลุ่มปลิงบำบัดมีความคาดหวังที่สูงขึ้นผลลัพธ์โดยรวมไม่เปลี่ยนแปลงหลังการเปลี่ยนแปลงสำหรับผลรบกวนผลความคาดหวัง ดังนั้นในขณะที่การรักษาด้วยปลิงดูเหมือนว่ามีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบที่เกี่ยวข้องไม่ใช่เฉพาะผลของเราแสดงให้เห็นว่ามันยังมีผลเฉพาะ.
ข้อ จำกัด การศึกษาต่อเนื่องมาจากธรรมชาติของการรักษาควบคุม ในการรักษาด้วยการศึกษาปลิงปัจจุบันเมื่อเทียบกับระยะเวลา 4 สัปดาห์รักษา NSAIDs เฉพาะ NSAIDs เฉพาะที่ได้รับการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อมและมีการแนะนำสำหรับการจัดการของโรคข้อเข่าเสื่อมมือ แต่เพียงการทดลองเพียงไม่กี่คนรวมผู้ป่วยที่มีโรคข้อเข่าเสื่อมของการร่วมทุน carpometacarpal แรกและการศึกษาเหล่านี้แตกต่างกันในวิธีการของการประเมินความเจ็บปวดและช่วงเวลาการสังเกต.
ในการศึกษาปัจจุบัน, diclofenac เฉพาะที่เป็นที่ต้องการมากกว่า NSAIDs ในช่องปากเพื่อเปรียบเทียบสองรังสีของการรักษาในท้องถิ่น . ในขณะที่มีความขัดแย้งบางอย่างเกี่ยวกับความอดทนของการบรรเทาอาการปวดกับยากลุ่ม NSAIDs เฉพาะข้อมูลที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีประสิทธิภาพภายในระยะเวลาของผลหลักของเราที่เลือก, 1 สัปดาห์ นอกจากนี้ในการทดลองขนาดใหญ่ที่มีระยะเวลานานของการสังเกต diclofenac เฉพาะที่เป็นที่มีประสิทธิภาพเป็น diclofenac ในช่องปากและมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับระยะเวลานานกว่า analgetics เฉพาะอื่น ๆ และยากลุ่ม NSAIDs.
โน้ตบรรเทาอาการปวดข้อสังเกตทั่วไปที่มีเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปรายโรคข้อเข่าเสื่อมอาการของนิ้วหัวแม่มือข้อต่อแบบอานม้าเป็นที่แพร่หลายในประชากรอายุ เนื่องจากตัวเลือกการรักษา จำกัด แนวทางรักษาใหม่ควรได้รับการพิจารณา ปลิงได้ถูกใช้อย่างกว้างขวางในการรักษาอาการปวดตลอดประวัติศาสตร์การแพทย์และเมื่อเร็ว ๆนี้ได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพบรรเทาอาการปวดและปรับปรุงการทำงานร่วมกันในโรคข้อเข่าเสื่อมของเข่าในการศึกษานี้จะใช้ ผู้ป่วยโรคข้อ แรก โยเกิร์มร่วมที่ได้รับกับปลิงบำบัดทางการแพทย์ที่สำคัญในการปรับปรุงประสบการณ์การรับรู้ความเจ็บปวดของตนเอง เป็นระยะเวลาอย่างน้อย 2 เดือน นอกจากนี้ หลักสูตรเดียวของปลิงบำบัดร่วมปรับปรุงการทำงาน คุณภาพชีวิต และความแข็งแรงของมือเมื่อเทียบกับผลของหลักสูตรเฉพาะที่ไดโคลฟิ .และการปรับปรุงให้สอดคล้องกับผลลัพธ์ของปลิงบำบัดสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อม และแนะนำว่าปลิงบำบัดอาจได้อย่างมีประสิทธิภาพบรรเทาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อมในประเภทอื่น ๆของข้อต่อ เริ่มแรกผู้ป่วยปลิงบำบัดได้สูงขึ้นเล็กน้อย คะแนนอาการ ซึ่งอาจมีอคติผลลัพธ์ แต่ยกเว้นความเจ็บปวดกับการเคลื่อนไหวพื้นฐานแตกต่างกันไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ และเมื่อศึกษาเปรียบเทียบ ความแตกต่างเหล่านี้จะต้องเกิดขึ้นโดยบังเอิญ นอกจากนี้ รายงานทั้งหมดของผลลัพธ์ที่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การปรับระดับอาจอธิบายกลไกที่แตกต่างกันและผลกระทบ แรก , ความหลากหลายของยาออกฤทธิ์นอกจากไฮรูดินได้ถูกอธิบายไว้ในปลิงน้ำลาย เช่น ฮีสตามีน เช่น ขยายหลอดเลือด , คาลลิคลินอิน และทริปเทสอินฮิบิเตอร์ , ความหลากหลายของโปรตีนโปรตีนอื่น ๆและ ANAESTHETICS . ผ่านกิจกรรมของผู้ป่วยต่อปลิงน้ำลายส่วนประกอบ ไฮอะลูโรนิเดส สารเหล่านี้อาจถึงลึกโซน , เนื้อเยื่อและอาจพื้นที่ร่วมกัน ฮีรูดินตัวเองยับยั้งทรอมบินที่มีศักยภาพและมีเมื่อเร็ว ๆนี้พบว่าได้ผลในการมีโรคข้ออักเสบ ในรูปแบบของโรคไขข้ออักเสบ ยีนที่เกี่ยวข้องกับการพบการแสดงออกที่เพิ่มขึ้น และโรคไขข้ออักเสบ เชื่อมโยงถึงการกระตุ้นระบบการแข็งตัวของเลือดและของท้องถิ่นและของสัมภาระ .ประการที่สอง ความเจ็บปวดกระตุ้นก่อให้เกิดอาการปวดเรื้อรัง และปลิง การรักษาอาจบรรเทาความเจ็บปวด โดยผลการและโดย counterirritation . อย่างไรก็ตาม , มันยังไม่ชัดเจน ซึ่งขอบเขตปลิงกัดอาจทำให้เกิดกลไกดังกล่าว และดูเหมือนว่าไม่น่าที่การลดสัญญาณความเจ็บปวดในโอกาสเดียวจะได้ผลถาวรเช่นที่สาม , ปลิงบำบัดเท่านั้นอาจก่อให้เกิดผลยาหลอกที่มีประสิทธิภาพ ในความเป็นจริงการรักษาทั้งหมดที่รุกราน รวมทั้งการผ่าตัด arthroscopic , อาจ มี ผล placebolike ที่เกี่ยวข้อง ในล่าสุดการวิจัยเชิงทดลองแบบอุปกรณ์ปลอมมีประสิทธิภาพในการบรรเทาอาการปวดกว่ายาหยา ดังนั้น ไม่เฉพาะเจาะจง เช่น ผลของยาหลอก ปลิงบำบัดอาจเกิดจากการวิสามัญ และ invasive . แต่นี่มันเกี่ยวข้องเท่านั้น ถ้า placebos แน่นอนมีประสิทธิภาพในการรักษาอาการปวด ซึ่งยังคงเปิดการสนทนา แน่นอนมันเป็นไปได้ว่าทั้ง 3 กลไก มีบทบาทในการบรรเทาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อมเป็นข้อจำกัดที่สำคัญคือธรรมชาติที่เปิดของการศึกษานี้ นั่นคือ ผลของยาหลอกเหมือนปลิงบำบัดไม่สามารถถูกต้องประเมินการรักษาปลิงหลอกลวงไม่สามารถใช้ได้ในปัจจุบันและการรักษาตาบอดที่ไม่ได้เป็นไปได้เนื่องจากลักษณะที่เฉพาะเจาะจงมากของขั้นตอนการรักษา ( ปลิงกัดดูดเลือด , ระยะเวลา , > 12 H เลือดออก ) เราประเมินความคาดหวังในการประมาณค่าชอบผล แม้ว่าคะแนนพบว่าปลิงบำบัดกลุ่มมีความคาดหวังที่สูงขึ้น ผลลัพธ์โดยรวมไม่เปลี่ยนแปลงหลังจากปรับสำหรับ confounding ผลของความคาดหวัง . ดังนั้น ในขณะที่ปลิงบำบัดดูเหมือนว่ามีแนวโน้มที่จะมีเฉพาะที่เกี่ยวข้องผล , ผลของเราระบุว่ามันยังได้ผลที่เฉพาะเจาะจงข้อจำกัดมีการศึกษาเพิ่มเติม เนื่องจากธรรมชาติของการรักษาควบคุม ในปัจจุบันการศึกษาปลิงรักษาเมื่อเทียบกับสัปดาห์ที่ 4 ทาสเตียรอยด์รักษา หัวข้อ NSAIDs ได้รับการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคข้อเสื่อม และมีการแนะนำสำหรับการจัดการของ osteoarthritis ือ แต่เพียงไม่กี่ครั้ง มีจำนวนผู้ป่วยโรคข้อ แรก โยเกิร์มร่วมและการศึกษาเหล่านี้แตกต่างกันในวิธีการประเมินความเจ็บปวดและระยะเวลาการสังเกตในการศึกษาครั้งนี้ใช้ไดโคลฟีแนคคือต้องการผ่านช่องปาก NSAIDs เพื่อเปรียบเทียบสอง modalities การรักษาในท้องถิ่น ในขณะที่มีการโต้เถียงเกี่ยวกับความอดทนของบรรเทาอาการปวดด้วยยาทา อร , ข้อมูลที่มีอยู่อย่างต่อเนื่อง แสดงให้เห็นว่าพวกเขาจะมีผลบังคับใช้ภายในระยะเวลาของการเลือกผล 1 สัปดาห์ นอกจากนี้ ในการทดลองขนาดใหญ่ที่มีระยะเวลานานของการสังเกต เฉพาะที่ diclofenac คือเป็นผลเป็นช่องปากไดโคลฟีแนคและมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับระยะเวลานานกว่า analgetics เฉพาะอื่น ๆ และอร .บันทึกความเจ็บปวดทั่วไปโล่ง และ ยาทา