In the early twentieth-century musi

In the early twentieth-century music of Arnold Schoenberg, Alban Berg, and Anton Webern (a group usually referred to as the Second Viennese School) we find that intervallic and motivic cells (that is, collections of intervals or pitches used as compositional building blocks), as well as nontriadic sonorities and nonfunctional linear relationships, replace the familiar triadic, functional structures

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบเพลงอาร์โนลด์เชินเบิร์ก , เบลล่า เบิร์ก , และ Anton Webern ( กลุ่มมักเรียกว่าโรงเรียนเวียนนาครั้งที่สอง ) เราจึงหาที่ intervallic motivic และเซลล์ ( คือคอลเลกชันของช่วงเวลาหรือสนามที่ใช้เป็นส่วนประกอบการสร้างบล็อก ) รวมทั้ง sonorities nontriadic nonfunctional และความสัมพันธ์เชิงเส้น แทน คุ้นเคย triadic ,ในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบเพลงอาร์โนลด์เชินเบิร์ก , เบลล่า เบิร์ก , และ Anton Webern ( กลุ่มมักเรียกว่าโรงเรียนเวียนนาครั้งที่สอง ) เราจึงหาที่ intervallic motivic และเซลล์ ( คือคอลเลกชันของช่วงเวลาหรือสนามที่ใช้เป็นส่วนประกอบการสร้างบล็อก ) รวมทั้ง sonorities nontriadic nonfunctional และความสัมพันธ์เชิงเส้น แทน คุ้นเคย triadic ,
งานโครงสร้าง