Active citizenship and local governance: political and geographical dimensions
Abstract
This paper discusses the possibility of a participatory form of democracy emerging in the UK out of the confluence of ‘active citizenship’ and ‘local governance’ and through reform of the state and civil society. A consideration of the type of ‘active citizenship’ strategy being pursued, an examination of the institutional and constitutional nature of ‘local governance’, and a review of patterns of participation in voluntary sector governance all serve to raise doubts about the potential outcome. It is important to recognize that both the citizen's inclination to participate or ‘get active’ in local governance, and the institutional structures and arrangements of local governance, have crucial geographical dimensions. The nature of places affects the citizen's capacity for governance and yet, although local governance exacerbates territorial fragmentation, disjuncture and conflict, the improvement of places can be a beneficial outcome of local governance. A study of the role of place as both mediator and outcome of active citizenship and local governance is relevant as an empirical question relating to the impacts of modernism and Thatcherism, but also affords opportunities to consider the causes and significance of ‘place-uniqueness’, and to evaluate their consequences for postmodernist epistemologies which eschew the notion of generalized theories of place.
การใช้งานและการบริหารจัดการท้องถิ่น : การเมืองและภูมิศาสตร์มิตินามธรรม
กระดาษนี้กล่าวถึงความเป็นไปได้ของรูปแบบการมีส่วนร่วมในประชาธิปไตยใหม่ใน UK จากจุดบรรจบของ ' ใช้งาน ' พลเมือง ' และ ' การบริหารจัดการท้องถิ่นและผ่านการปฏิรูปของรัฐและประชาสังคม . พิจารณาประเภทของ ' พลเมือง ' ใช้งานกลยุทธ์ ถูกไล่ล่าการตรวจสอบของสถาบันรัฐธรรมนูญ และธรรมชาติของ ' ธรรมาภิบาล ' ท้องถิ่น และทบทวนรูปแบบการมีส่วนร่วมในการบริหารภาคสมัครใจทั้งหมดให้บริการเพื่อยกระดับข้อสงสัยเกี่ยวกับผลที่อาจเกิดขึ้น มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำว่าทั้งประชาชนความโน้มเอียงที่จะเข้าร่วมหรือได้รับการใช้งานในกิจการท้องถิ่น and the institutional structures and arrangements of local governance, have crucial geographical dimensions. The nature of places affects the citizen's capacity for governance and yet, although local governance exacerbates territorial fragmentation, disjuncture and conflict, the improvement of places can be a beneficial outcome of local governance. A study of the role of place as both mediator and outcome of active citizenship and local governance is relevant as an empirical question relating to the impacts of modernism and Thatcherism, but also affords opportunities to consider the causes and significance of ‘place-uniqueness’, and to evaluate their consequences for postmodernist epistemologies which eschew the notion of generalized theories of place.
การแปล กรุณารอสักครู่..