It was her…It was her who pleaded Y

It was her…

It was her who pleaded Yun Che not to kill me…

It was her… who allowed me to have this wretched life…

Fen Juechen’s gaze, suddenly became misty, as those unforgettable times began to surface in his mind.

That fateful day, he personally brought an entourage to Floating Cloud City to abduct Yun Che’s two family members. When he had arrived at the rear mountain area at the Xiao residence, in that blink of an eye when he saw Xiao Lingxi, his usually domineering and haughty demeanor and state of mind fell apart.

At that time, Xiao Lingxi was sitting by a creek, with both her hands on her knees. She exuded a sweet smelling fragrance, her gaze was misty-eyed, with an affectionate look, though it was not clear what exactly captured the attention of her mind. The waterfall-esque rivulets of water gushed into the creek, causing the water in its wake to scatter quietly. From Fen Juechen’s angle, all he could glimpse was the side of her face, yet simply just from seeing this side of her face, his heart was acutely entranced for the very first time in his life.

With exquisite and tender brows, her nose seemed to be crafted from the finest jade. She had delicate and sweet smelling lips, her beautiful eyes shone like precious gems, her smooth snow white skin overflowing with the luster and gloss, seemingly covered with a layer of cosmetic powder.

In the boundless mountains surrounded by pristine water bodies, and the blossoming of flowers heralding the arrival of spring, the luscious greenery, as well as the landscape that presented a beauty beyond imagination, completely dimmed when placed beside the illuminant beauty of the young lady, only able to serve as a mundane prop. Fen Juechen felt a ferocious tugging of his heart strings, he who had never once seen a girl like her, felt his emotions run wild in that moment… he could not even be sure if what laid before his eyes was a girl, or a beautiful and elegant fairy from the mountains.

In that moment, he felt himself falling under an indescribable and inescapable spell.

Going from the Burning Heaven Clan to Floating Cloud City took him four days. Yet the return journey back to the Burning Heaven Clan from Floating Cloud City took him close to six days. He meticulously slowed the pace, as he was worried that Xiao Lingxi could not bear the arduous quick pace back. Throughout the journey, he ensured that Xiao Lingxi was not harmed by anyone. Conversely, he took the initiative to reassure her that nothing would put her safety at risk, and also that it would not be long when he would personally send her back home.

And he complied with what he had promised, even as to go so far as to come to blows with Fen Juecheng, as he absolutely would not permit any harm to come to Xiao Lingxi.

Never would he have thought that Xiao Lingxi would actually specially beg for mercy on his behalf to Yun Che… sparing his life in the process.

An unexplainable feeling surfaced in his heart, in his world which was clouded with hatred and coldness, suddenly came a feeling of utmost warmth and gentleness, yet immediately, at the crossroads of his doom, he left behind those feelings of his… all he could think of now, was hatred! And she, was inevitably Yun Che’s Little Aunt, the kinsman of the demon that annihilated his family!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นของเธอ...ก็เธอที่นปช. Che ยุนไม่ไปฆ่าฉัน...มันเป็น her. ... ที่ให้ผมมีชีวิตอนาถ...มอง fen Juechen ก็กลายเป็นหมอก ขณะเวลาแก่เริ่มให้ในใจของเขาวันสำคัญที่ เขาเองนำ entourage การเมืองเมฆลอยฉุด Yun Che สองครอบครัว เมื่อเขามาถึงที่บริเวณภูเขาด้านหลังที่พักเสี่ยว ในพริบตาที่ เมื่อเขาเห็น Xiao Lingxi ของเขาโดยปกติ และผยอง demeanor และสถานะของจิตใจตกกันเวลา Xiao Lingxi ได้นั่ง โดยครีก ด้วยมือของเธอทั้งสองบนเข่าของเธอ เธอ exuded หวานมีกลิ่นน้ำหอม สายตาของเธอเป็น misty-eyed ด้วยรูปลักษณ์สุภาพ ว่าล้างอะไรตรงจับความสนใจของเธอ Rivulets พบน้ำตกน้ำ gushed ลงสู่ห้วย สาเหตุน้ำในปลุกของกระจัดกระจายอย่างเงียบ ๆ จากมุม Fen Juechen ทั้งหมดที่เขาสามารถมองดูได้ด้านข้างของใบหน้า แต่เพียงแค่มองไม่เห็นนี้ด้านข้างของใบหน้าของเธอ หัวใจของเขาที่ถูกดูแล entranced ครั้งแรกในชีวิตของเขามีคิ้วที่สวยงาม และอ่อนโยน จมูกของเธอดูเหมือนสร้างจากหยกที่ดีที่สุด เธอละเอียดอ่อน และดูเหมือนริมฝีปากกลิ่นหวาน ดวงตาของเธอสวยงามส่องเช่นอัญมณี ผิวหิมะขาวเรียบของเธอเปี่ยมไป ด้วยประกายแวววาวและเงา ปกคลุม ด้วยชั้นของผงเครื่องสำอางในเทือกเขาไร้ขีดจำกัดท่ามกลางแหล่งน้ำบริสุทธิ์ และของดอกไม้ heralding การมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ ชุ่มฉ่ำเขียวขจี เป็นที่แสดงความงามเหนือจินตนาการ สมบูรณ์จางวางข้างหลอดไฟความสวยงามของหญิงสาว เท่านั้นจะเป็นเสาทางโลก Fen Juechen รู้สึกเพื่อความหวังของสายอักขระหัวใจของเขา ผู้ที่เคยเห็นผู้หญิงเช่นเธอ รู้สึกอารมณ์เรียกป่าในขณะที่...เขายังไม่แน่ใจว่าอะไรวางก่อนดวงตาของเขาคือ สาว หรือนางฟ้า สวยจากภูเขาในช่วงเวลานั้น เขารู้สึกตัวเองตกอยู่ภายใต้การสะกดที่อธิบายได้ และหลบหนีไม่พ้นเมืองเมฆลอยไปจากกองทัพสวรรค์เขียนพาเขาสี่วัน ได้ เดินทางกลับสู่กองทัพสวรรค์เขียนจากเมืองเมฆลอยเอาเขาใกล้หกวัน เขาพิถีพิถันช้าก้าว เขาเป็นกังวลที่ Xiao Lingxi สามารถแบกรวดเร็วลำบากก้าวกลับ ตลอดการเดินทาง เขามั่นใจว่า Xiao Lingxi ไม่ได้ถูกทำลายทุกคน ในทางกลับกัน เขาได้ริเริ่มเพื่อสรรหาเธอว่า อะไรจะทำให้เธอปลอดภัยเสี่ยง และยัง ว่ามันจะไม่นานเมื่อเขาจะตัวส่งเธอกลับบ้านและเขาปฏิบัติตามสิ่งที่เขาได้สัญญา แม้เป็นไปจนถึงการมาเพื่อพัดกับ Fen Juecheng เขาจริง ๆ จะไม่อนุญาตให้ต่ออันตรายมา Xiao Lingxiไม่เคยจะเขามีความคิดว่า Xiao Lingxi จะพิเศษจริง ๆ ขอเมตตามอบให้ Che ยุน...ไม่ต้องยากกับชีวิตในกระบวนการอาจรู้สึกโผล่ในหัวใจของเขา ในโลกของเขาที่ถูกพวก มีความเกลียดชังและความหนาวเย็น ทันใดความรู้สึกของความอบอุ่นและอ่อนโยน ยังทันที ที่นี่ความพินาศของเขา เขาทิ้งความรู้สึกเหล่านั้นของเขา...เขาอาจคิดว่า ทั้งหมดของตอนนี้ มีความเกลียดชัง และเธอ ย่อมป้าน้อยยุน Che, kinsman ของปีศาจที่กำจัดครอบครัวของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นของเธอ ... มันเป็นของเธอที่อ้อนวอน Yun เจ๊จะไม่ฆ่าฉัน ... มันเป็นของเธอ ... ที่อนุญาตให้ฉันได้มีชีวิตอนาถนี้ ... จ้องมอง Fen Juechen ของก็กลายเป็นหมอกครั้งที่น่าจดจำผู้ที่เริ่มปรากฏในใจของเขา. เป็นเวรเป็นกรรม วันเขาเองนำสิ่งแวดล้อมลอยเมฆเมืองลักพาตัว Yun เจ๊สองสมาชิกในครอบครัว เมื่อเขาได้เดินทางมาถึงที่บริเวณภูเขาด้านหลังที่ Residence เสี่ยวในพริบตาว่าเมื่อเขาเห็นเสี่ยว Lingxi ท่าทางมักจะครอบงำและหยิ่งผยองของเขาและสภาวะของจิตใจล้มลง. ในเวลานั้นเสี่ยว Lingxi ก็นั่งอยู่ด้วยลำห้วย ด้วยมือทั้งสองข้างของเธอบนเข่าของเธอ เธอปริกกลิ่นหอมกลิ่นหวานจ้องมองเธอเป็นหมอกตากับรูปลักษณ์ที่รักใคร่แม้ว่ามันจะไม่ชัดเจนว่าสิ่งที่จับความสนใจของจิตใจของเธอ น้ำตกฟีเจอร์ลำธารน้ำไหลทะลักเข้ามาในลำห้วยที่ก่อให้เกิดน้ำในการปลุกของมันจะกระจายอย่างเงียบ ๆ จากมุม Fen Juechen ของทุกอย่างที่เขาสามารถเหลือบเป็นด้านข้างของใบหน้าของเธอ แต่เพียงแค่เห็นด้านข้างของใบหน้าของเธอนี้หัวใจของเขาตะลึงเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาอย่างรุนแรง. ด้วยคิ้วที่สวยงามและอ่อนโยนจมูกของเธอดูเหมือน จะได้รับการสร้างขึ้นจากหยกที่ดีที่สุด เธอมีริมฝีปากกลิ่นที่ละเอียดอ่อนและหวานดวงตาที่สวยงามของเธอส่องเช่นอัญมณีล้ำค่าหิมะเรียบผิวสีขาวของเธอเต็มไปด้วยความเป็นเงาและเงาปกคลุมดูเหมือนจะมีชั้นของผงเครื่องสำอาง. ในเทือกเขาไร้พรมแดนล้อมรอบด้วยแหล่งน้ำที่เก่าแก่และบาน ของดอกไม้ป่าวประกาศการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ, ฉ่ำเขียวขจีตลอดจนภูมิทัศน์ที่นำเสนอความงามเหนือจินตนาการให้จางลงอย่างสมบูรณ์เมื่อวางไว้ข้างงามสว่างของหญิงสาวเพียงสามารถที่จะทำหน้าที่เป็นเสาโลกีย์ Fen Juechen รู้สึกดึงดุร้ายของสตริงหัวใจของเขาที่ไม่เคยเห็นครั้งเดียวผู้หญิงอย่างเธอรู้สึกว่าอารมณ์ของเขาเรียกป่าในขณะนั้น ... เขาไม่สามารถที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าสิ่งที่วางไว้ก่อนที่ดวงตาของเขาเป็นสาวหรือที่สวยงาม และสง่างามนางฟ้ามาจากภูเขา. ในช่วงเวลาที่เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ภายใต้สะกดสุดจะพรรณนาและหลีกเลี่ยงไม่ได้. ไปจากการเผาไหม้สวรรค์แซ่ลอยเมฆเมืองพาเขาสี่วัน แต่การเดินทางกลับกลับไปที่การเผาไหม้สวรรค์แซ่จากตลาดน้ำเมฆเมืองพาเขาใกล้ถึงหกวัน เขาพิถีพิถันชะลอการก้าวในขณะที่เขาเป็นห่วงว่าเสี่ยว Lingxi ไม่สามารถแบกก้าวอย่างรวดเร็วลำบากกลับ ตลอดการเดินทางที่เขามั่นใจว่าเสี่ยว Lingxi ไม่ได้รับอันตรายจากทุกคน ตรงกันข้ามเขาเอาความคิดริเริ่มที่จะสร้างความมั่นใจของเธอว่าไม่มีอะไรที่จะทำให้ความปลอดภัยของเธอที่มีความเสี่ยงและยังว่ามันจะไม่นานเมื่อเขาเองจะส่งเธอกลับบ้าน. และเขาปฏิบัติตามสิ่งที่เขาได้สัญญาว่าแม้จะเป็นไปเพื่อให้ห่างไกล ที่จะไปจ๊ะเอ๋กับ Fen Juecheng ในขณะที่เขาอย่างจะไม่อนุญาตให้มีอันตรายใด ๆ ที่จะมาถึงเสี่ยว Lingxi. ไม่ว่าเขาจะมีความคิดว่าเสี่ยว Lingxi จริงจะเป็นพิเศษขอความเมตตาในนามของเขาที่จะหยุนเจ๊ ... เจียดชีวิตของเขาในกระบวนการ . ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้โผล่ขึ้นมาในหัวใจของเขาในโลกของเขาซึ่งเป็นลายเมฆด้วยความเกลียดชังและความหนาวเย็นก็มารู้สึกของความอบอุ่นสูงสุดและความอ่อนโยนที่ยังทันทีที่สี่แยกของการลงโทษของเขาที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลังความรู้สึกเหล่านั้นของเขา ... ทุกอย่างที่เขา อาจคิดว่าตอนนี้เป็นความเกลียดชัง! และเธอก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ยุนเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ป้าญาติสนิทปีศาจที่ทำลายครอบครัวของเขา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเธอ . . . . . . .นั่นเธออ้อนวอนยุนเช จะไม่ฆ่าฉัน . . . . . . .มันเป็นเธอ . . . . . . . ที่ ให้ ฉัน มี ชีวิตที่ชั่วร้ายนี้ . . . . . . .เฟิน juechen มองก็กลายเป็นหมอกครั้งลืมนั้นเริ่มขึ้นมาในจิตใจของเขาในวันนั้น เขาเป็นการส่วนตัวพาผู้ติดตามไปเมืองเมฆลอยตัว ยุนเช สองสมาชิกในครอบครัว เมื่อเขาได้เดินทางมาถึงที่บริเวณภูเขาด้านหลังที่เสี่ยว เรสซิเดนซ์ ใน พริบ ตา เมื่อเห็นเสี่ยว lingxi ของเขามักจะหยิ่งพฤติการณ์การครอบงำและสภาพจิตใจล้มเหลวตอนนั้น เสี่ยว lingxi นั่งอยู่ข้างลำห้วย ที่มีทั้งมือของเธอบนหัวเข่าของเธอ นางเสน่ห์กลิ่นหอมหวาน สายตาของเธอพร่ามัวตาด้วยดูน่ารัก แต่มันไม่ได้ชัดเจนอะไรที่จับความสนใจของจิตใจเธอ น้ำตกน้ำทะลักเข้าไปในรูปแบบ rivulets ของลำห้วย ทำให้น้ำในการปลุก ให้กระจายไปอย่างเงียบๆ จากมุมเฟิน juechen ของทั้งหมดเขาจะเหลือบคือด้านข้างของใบหน้าของเธอ แต่เพียงแค่เห็นหน้าข้างนี้ เธอ หัวใจของเขาอย่างรุนแรงในเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขากับคิ้วที่สวยงามและอ่อนโยน จมูกของเธอดูเหมือนจะแกะสลักจากหยกที่ดีที่สุด เธอมีความละเอียดอ่อน และหวานกลิ่นปาก ดวงตาคู่สวยของเธอส่องแสงเหมือนอัญมณีล้ำค่า เรียบ ผิวสีขาวหิมะของเธอเต็มไปด้วยเงาและเงาดูเหมือนจะปกคลุมด้วยชั้นของผงเครื่องสำอางในภูเขาล้อมรอบด้วยแหล่งน้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุดและการบานของดอกไม้กันการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ , ธรรมชาติ ตลอดจนภูมิทัศน์ที่นำเสนอความงามเหนือจินตนาการ ก็จางลงเมื่อวางไว้ข้างความงามการส่องสว่างของหญิงสาวเท่านั้นที่สามารถใช้เป็น prop ที่เกี่ยว เฟิน juechen รู้สึกดุดึงสตริงหัวใจของเขา เขาก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงอย่างหล่อน รู้สึกว่าอารมณ์ของเขาเรียกป่าในช่วงเวลานั้น . . . เขาไม่อาจจะแน่ใจว่าสิ่งที่วางก่อนที่สายตาของเขาเป็นผู้หญิง หรือนางฟ้าที่สวยงาม และหรูหรา จากภูเขาในตอนนั้น เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ภายใต้และคลุมเครือไม่พ้นคำสาปไปจากการเผาไหม้สวรรค์ตระกูลเมืองเมฆลอยไปใช้เวลาสี่วัน แต่การเดินทางกลับกลับไปเผาสวรรค์ตระกูลจากเมืองเมฆลอยเอาเขาใกล้ หกวัน เขาพิถีพิถันหน่วงจังหวะ เช่น เขากังวลว่าเสี่ยว lingxi ไม่อาจทนลําบากก้าวเร็วๆกลับ ตลอดการเดินทาง เขามั่นใจว่าเสี่ยว lingxi ไม่ได้ทำร้ายใคร ในทางกลับกัน เขาเอาความคิดริเริ่มที่จะทำให้เธอมั่นใจว่าไม่มีอะไรจะใส่เพื่อความปลอดภัยของเธอที่มีความเสี่ยง และก็จะไม่ยาวเมื่อเขาเองจะส่งเธอกลับบ้านและเขาได้ปฏิบัติตามสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้ แม้ ถึงกับต้องมาพัดกับเฟิน juecheng เขาจะไม่อนุญาตให้อะไรมาทำร้ายเสี่ยว lingxi .ไม่เขาคิดว่าเสี่ยว lingxi ต้องพิเศษจริง ๆขอความเมตตาแทนยุนเช . . . . . . . เจียดชีวิตของเขาในกระบวนการความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าหัวใจของเขาในโลกของเขาซึ่งถูกบดบังด้วยความเกลียดชังและเหน็บหนาว จู่ๆก็รู้สึกถึงความอบอุ่นและความอ่อนโยนจนสุดความสามารถ แต่ทันที ที่แยกระหว่างกาลของเขา เขาทิ้งความรู้สึกนั้นของเขา . . . เขาอาจคิดตอนนี้คือความเกลียดชัง ! และเธอก็ย่อมยุนเช ตัวน้อยของป้า ญาติของปีศาจที่ทำลายครอบครัวของเขา