“Haha, I, blacksmith Harry knew you

“Haha, I, blacksmith Harry knew you that were still alive, haha! How could those cowardly dog sh*ts hurt you!” An old white haired man was excited to the point of tears after he saw Fei.

“King Alexander, you……I…… amazing! Bless you…..Thank the God of War for blessing my king!” A couple paupers who were holding farming tools as weapons kneeled down and prayed to thank the God of War for protecting their king.

After a moment of surprise, all the strongmen including Pierce and Drogba threw away the ropes they were trying use to get across the gap and rushed to Fei, crying as they clung onto his legs. Twenty or so fully armoured tough men who were covered in blood and didn’t even frown when the blades and lances of the enemies penetrated their bodies were now crying like little kids.

Further away on the defensive wall.

Head Minister Bazzer’s thin and dry body started to wobble as he saw that scene. He felt his vision darken and gold stars started to appear in front of him. His mouth was wide open, exposing his yellowish-black teeth. His gray hair was messed up by the blowing wind and he murmured to himself dully, “Impossible……This is impossible……He’s still alive……How……Is he a monster? Still alive after being penetrated by hundreds of arrows? DAMN, DAMN, DAMN! AAAAAAAAAAAAAAAAAH!”

The old man felt like he was about to go crazy. Gill who was gloating on the side felt like he lost the strength in his legs and fell on his butt. “Alexander isn’t dead…” The fatty’s sharp intuition told him that, “Shit! My luck is about to disappear, big trouble is about to come!”

Under the watchtower.

“Hum……” Angela slowly awakened, still in sorrow like a withering lily who hadn’t even bloomed. Her eyes dimmed as they lost their luster. After hearing the cheers on the bridge, she turned her head and looked at the bridge through her eyes that were still blurred by her tears. But at that moment, her sight was fixed. The girl’s heart started to beat unquenchably; she saw the familiar and resolute figure standing on the bridge through her blurred vision. The sad girl quickly rubbed her eyes in astonishment…… “Oh God of War, it’s really him!!”

Liveliness and brilliance suddenly returned to the girl’s soft and weak body.

“Alexander……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฮาฮา ช่างตีเหล็กแฮร์รี่รู้คุณที่ยังมีชีวิตอยู่ haha วิธีสามารถผู้ขี้ขลาดสุนัข sh * ts ทำร้ายคุณ! " ชราคนขาวผมรู้สึกตื่นเต้นที่จุดน้ำตาหลังจากที่เขาเห็นเฟย"กษัตริย์อเล็กซานเดอร์,... ผมตื่นตาตื่นใจ หายไว ๆ ขอบคุณพระเจ้าของสงครามสำหรับอวยพรในหลวง" Paupers คู่ที่ถูกจับเครื่องมือการเกษตรเป็นอาวุธ kneeled ลง และอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าของสงครามเพื่อปกป้องกษัตริย์หลังจากช่วงของความประหลาดใจ ทั้งหมด strongmen Pierce และฟาร์โยนเชือกขณะออกไปใช้จะได้รับในช่องว่าง และวิ่งไปเฟย ร้องไห้ ตามที่พวกเขายึดเศษลงบนขาของเขา ตอนนี้ยี่สิบ หรือดังนั้นยานเกราะเต็มยากคนที่ถูกปกคลุมในเลือด และยังไม่ได้ขมวดคิ้วเมื่อใบมีดและทวนของศัตรูทะลุร่างกาย ถูกร้องไห้เหมือนเด็กน้อยห่างจากกำแพงป้องกันรัฐมนตรีหัว Bazzer แห้ง และบางตัวเริ่มโยกไปมา ตามที่เขาเห็นฉากนั้น เขารู้สึกว่าวิสัยทัศน์ของเขามืด และดาวทองเริ่มปรากฏต่อหน้าเขา ปากของเขาถูกเปิด เผยให้เห็นฟันเหลือง-ดำของเขา ผมสีเทามี messed ขึ้น โดยลมพัด และเขา murmured กับตัวเอง dully "เป็นไปไม่ได้... เป็นไปไม่ได้... เขาจะยังมีชีวิตอยู่... วิธี... เขาเป็นมอนสเตอร์ ยังมีชีวิตอยู่หลังจากถูกบุกโดยร้อยลูกศร เหี้ย เหี้ย DAMN AAAAAAAAAAAAAAAAAH "คนเก่ารู้สึกเหมือนกำลังจะบ้า ปลาที่ถูก gloating ในด้านที่รู้สึกเหมือนเขาสูญเสียความแข็งแรงในขาของเขา และลงบนก้นของเขา "อเล็กซานเดอร์ยังไม่ตาย..." ของไขมันคมสัญชาตญาณบอกเขาว่า "อึ โชคของฉันหายไป ปัญหาใหญ่ที่กำลังจะ มา"ใต้หอคอย"ครวญเพลง..." แองเจลาช้าตื่นตัว ยังคงอยู่ในความเศร้าโศกเช่นลิลลี่ withering ที่แม้จะไม่เฟื่องฟู ดวงตาของเธอสีทึบ ตามที่พวกเขาสูญเสียความมันวาว หลังจากได้ยินเสียงเชียร์บนสะพาน เธอหันหัวของเธอ และมองไปที่สะพานผ่านดวงตาของเธอที่ยังคงถูกเบลอ ด้วยน้ำตาของเธอ แต่คงสายตาของเธอในขณะ หัวใจของหญิงสาวเริ่มตี unquenchably เธอเห็นยืนรูปคุ้นเคย และเด็ดเดี่ยวบนสะพานผ่านเธอพร่ามัว สาวเศร้าเร็วลูบดวงตาของเธอในเมือ... "โอ้ พระเจ้าของสงคราม มันเป็นเขาจริง ๆ !! "ความคึกคักและสีสันที่สดใสก็กลับร่างกายอ่อนแอ และนุ่มของหญิงสาว"อเล็กซานเดอร์..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮ่า ๆ ฉันเหล็กแฮร์รี่รู้ว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ฮ่าฮ่า! วิธีการที่สุนัขขี้ขลาด TS Sh * สามารถทำร้ายคุณ! "ชายผมสีขาวเดิมก็ตื่นเต้นที่จะจุดของน้ำตาหลังจากที่เขาเห็น Fei.

" กษัตริย์อเล็กซานเดคุณ ...... ฉัน ...... น่าทึ่ง! อวยพรให้คุณ ... ..Thank เทพเจ้าแห่งสงครามพรพระมหากษัตริย์ของฉัน! "เป็นอนาถาคู่สามีภรรยาที่กำลังถือเครื่องมือการเกษตรเป็นอาวุธคุกเข่าลงอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าของสงครามการปกป้องกษัตริย์ของพวกเขา.

หลังจากช่วงเวลาของความประหลาดใจ, strongmen ทั้งหมด รวมทั้งเพียร์ซและดร็อกบาโยนเชือกพวกเขากำลังพยายามที่จะได้รับการใช้งานข้ามช่องว่างและรีบวิ่งไปที่เฟร้องไห้ขณะที่พวกเขายึดติดลงบนขาของเขา ยี่สิบคนยากหรือเพื่อหุ้มเกราะอย่างเต็มที่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยเลือดและไม่ได้ขมวดคิ้วเมื่อใบมีดและหอกของศัตรูเจาะร่างกายของพวกเขาตอนนี้ร้องไห้เหมือนเด็กเล็ก ๆ .

ห่างไกลบนกำแพงแก้ว.

หัวหน้ารัฐมนตรีว่าการกระทรวง Bazzer ของร่างกายบางและแห้ง เริ่มต้นที่จะวอกแวกในขณะที่เขาเห็นฉากนั้น เขารู้สึกว่าวิสัยทัศน์ของเขามืดและดาวสีทองเริ่มปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้าเขา ปากของเขาก็เปิดกว้างเผยให้เห็นฟันสีเหลืองสีดำ ผมสีเทาของเขาถูก messed ขึ้นโดยลมพัดและเขาก็พากันบ่นกับตัวเองไม่เป็นเรื่อง "เป็นไปไม่ได้ ...... นี้เป็นไปไม่ได้ ...... เขายังมีชีวิตอยู่ ...... วิธี ...... เขาเป็นมอนสเตอร์หรือไม่? ยังมีชีวิตอยู่หลังจากที่ถูกเจาะโดยร้อยลูกศร? แช่งด่าแช่ง! AAAAAAAAAAAAAAAAAH! "

ชายชรารู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังจะไปบ้า กิลล์ที่ถูกมองด้วยความละโมบในด้านความรู้สึกเหมือนเขาสูญเสียความแข็งแรงในขาของเขาและลงบนก้นของเขา "อเล็กซานเดยังไม่ตาย ... " ไขมันของสัญชาตญาณคมบอกเขาว่า "อึ! โชคดีของผมเป็นเรื่องเกี่ยวกับการหายไปปัญหาใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะมา! "

ภายใต้หอสังเกตการณ์.

" Hum ...... "แองเจล่าช้าตื่นขึ้นยังคงอยู่ในความเศร้าโศกเหมือนกวาดเรียบลิลลี่ที่ไม่เคยแม้กระทั่งดอก ดวงตาของเธอจางหายไปตามที่พวกเขาเงาของพวกเขา หลังจากที่ได้ยินเสียงเชียร์บนสะพานที่เธอหันหัวของเธอและมองไปที่สะพานผ่านสายตาของเธอที่ยังคงเบลอด้วยน้ำตาของเธอ แต่ในขณะที่สายตาของเธอได้รับการแก้ไข หัวใจของหญิงสาวเริ่มต้นที่จะชนะ unquenchably; เธอเห็นยืนตัวเลขที่คุ้นเคยและมั่นคงบนสะพานผ่านสายตาพร่ามัวเธอ หญิงสาวที่น่าเศร้าอย่างรวดเร็วลูบตาของเธอด้วยความประหลาดใจ ...... "โอ้พระเจ้าของสงครามก็จริงๆเขา !!"

มีชีวิตชีวาและสีสันที่สดใสจู่ ๆ ก็กลับไปที่ตัวอ่อนและอ่อนแอของหญิงสาว.

"อเล็กซานเด ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฮ่าๆ ฉัน ช่างเหล็ก แฮร์รี่รู้ว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ ฮ่า ฮ่า ทำไมเหล่าสุนัขขี้ขลาด SH * * * * TS ทำร้ายคุณ ! " ชายผมขาวเก่าตื่นเต้นจนน้ำตาไหล หลังจากที่เขาเห็นเฟย" ฉัน . . . . . . . . . . . . . กษัตริย์อเล็กซานเดอร์ เธอสุดยอดมาก ! อวยพรให้คุณ . . . . . ขอบคุณพระเจ้าสำหรับพระพรของสงครามกษัตริย์ของฉัน " คู่อนาถาที่ถือเครื่องมือเกษตรเป็นอาวุธได้คุกเข่าลงอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าของสงครามเพื่อปกป้องกษัตริย์ของพวกเขาหลังจากช่วงเวลาที่แปลก ทั้งหมด strongmen รวมทั้ง เพียซ และ ดร็อกบา ทิ้งเชือกที่พวกเขากำลังใช้เพื่อข้ามช่องว่างและรีบเร่งเฟยร้องไห้เหมือนเกาะติดขา ยี่สิบหรือดังนั้นผู้ชายยากอย่างอาวุธที่เต็มไปด้วยเลือด และไม่แม้แต่จะขมวดคิ้วเมื่อดาบและหอกของศัตรูทะลุร่างของเขาแล้วร้องไห้เหมือนเด็กๆไกลออกไปบนผนังป้องกันหัวหน้ารัฐมนตรีว่าการ bazzer บางและแห้ง ร่างกายเริ่มสั่นเมื่อเขาได้เห็นฉากนั้น เขารู้สึกว่าภาพมืดและดาวสีทองเริ่มปรากฏต่อหน้าเขา ปากของเขาถูกเปิดกว้างเผยฟันเหลืองดำ ผมสีเทาของเขาทำให้ลมพัดเขาบ่นกับตัวเองเร็ว " เป็นไปไม่ได้ . . . . . . . เป็นไปไม่ได้หรอก . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ เขาเป็นปีศาจ ยังมีชีวิตอยู่หลังจากถูกเจาะโดยร้อยของธนู บ้า บ้า บ้า ! aaaaaaaaaaaaaaaaa H "ชายชรารู้สึกเหมือนเขากำลังจะเป็นบ้า เหงือกที่สุขใจอยู่รู้สึกเหมือนเขาสูญเสียความแข็งแรงของขา และล้มลงบนก้นของเขา " อเล็กซานเดอร์ ยังไม่ตาย . . . . . . . " ไขมันคมลางสังหรณ์บอกเขาว่า " เชี่ย ! โชคของฉันกำลังจะหายไป ปัญหาใหญ่กำลังจะมา ! "ใต้หอคอย" อืม . . . . . . . " แองเจล่าค่อยๆตื่นขึ้น ยังอยู่ในความเศร้าโศกเหมือนตรอมใจ ลิลลี่ที่ยังไม่บาน ดวงตาสีจางที่พวกเขาสูญเสียเงาของพวกเขา หลังจากได้ยินเสียงเชียร์บนสะพาน เธอหันกลับมาและมองสะพานผ่านดวงตาของเธอที่ยังพร่ามัวด้วยน้ำตาของเธอ แต่ในขณะนั้นเอง สายตาของเธอก็ซ่อมได้ หัวใจของหญิงสาวเริ่มเต้น unquenchably เธอเห็นคุ้นเคยและเด็ดเดี่ยวรูปที่ยืนอยู่บนสะพาน ทำให้หล่อนตาพร่ามัว ผู้หญิงเศร้ารีบลูบตาของเธอด้วยความประหลาดใจ . . . . . . . " โอ้ พระเจ้าของสงคราม มันเป็นเขาจริงๆ ! "ความมีชีวิตชีวาและความหมายก็กลับไปเป็นสาวอ่อนโยน และร่างกายที่อ่อนแออเล็กซานเดอร์ . . . . . . . "