4. DiscussionThe viral concentratio

4. Discussion
The viral concentration measure in the shoot apex of
virus-infected plants differ among plant and virus species. Tobacco
mosaic virus (TMV), potato virus X (PVX) and potato virus S (PVS)
could be eliminated using a culture from a very small meristem tip
(0.1e0.3 mm), but cucumber mosaic virus (CMV), potato virus Y
(PVY), potato leaf roll virus (PLRV) and internal cork virus (ICV)
were eliminated using a larger size of meristem tip (1.0e3.0 mm)
(Mori and Hosokawa, 1977). In the present experiment, PWV was
eliminated by cutting the meristem tip at a length of approximately
2 mm. The larger size was able to develop more easily, with the
addition of 0.1 mg/l BA inducing direct shooting from the meristem
tissue. Verma et al. (2004) observed that a smaller meristem
(0.1e0.2 mm) resulted in callus development and that a larger
meristem size (greater than 0.3 mm) decreased the efficiency of the
viral elimination. Virus elimination through tissue culture techniques
requires an efficient plant regeneration system. Plant
growth regulators used for shoot regeneration and root formation
vary depending on the plant. For example, pumpkin meristem tip
culture initially using MS medium containing 8 mg/l Indole-3-
acetic acid (IAA), produced maximum shoot proliferation with the
addition of 1.0 mg/l BA and maximum root formation on a medium
containing 8 mg/l IAA (Pink and Walkey, 1984). Regeneration of the
garden chrysanthemum shoot meristem used MS medium supplemented
with BAP and IBA (Verma et al., 2004). Kumar et al.
(2009), however, reported that 3.0 mg/l BAP and 0.5 mg/l NAA
were suitable for multiple shoot regenerations, but the best
response of buddleia cultivars was obtained using 5.0 mM thidiazuron
(TDZ), resulting in more than 101 shoots per explant. BA was
less effective (Phelan et al., 2009). In the present experiment, the
apical meristem was cut and successfully developed into whole,
virus-free plants using IBA as the plant growth regulator. The
results show that shoots can be regenerated directly from apical
meristems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. อภิปรายวัดความเข้มข้นของเชื้อไวรัสในปลายยอดของพืชที่ติดเชื้อไวรัสแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์พืชและไวรัส ยาสูบไวรัส (TMV) ไวรัสมันฝรั่ง X (PVX) และไวรัสมันฝรั่ง S (PVS) จะถูกกำจัดโดยใช้วัฒนธรรมจากปลายเนื้อเยื่อขนาดเล็กมาก(0.1e0.3 มม) แต่ไวรัสแตงกวา (CMV) ไวรัสมันฝรั่ง Y (PVY) มันฝรั่งไวรัสม้วนใบ (PLRV) และไวรัสก๊อกภายใน (ICV) ถูกกำจัดโดยใช้ขนาดที่ใหญ่ของปลายเนื้อเยื่อ (1.0e3.0 มิลลิเมตร) (โมริและโฮโซคาวา, 1977) ในการทดลองปัจจุบัน PWV ถูกกำจัดโดยการตัดปลายเนื้อเยื่อที่มีความยาวประมาณ2 มม ขนาดที่มีขนาดใหญ่ก็สามารถที่จะพัฒนาได้ง่ายขึ้นด้วยนอกจากนี้จาก 0.1 mg / l ปริญญาตรีการกระตุ้นให้เกิดการยิงตรงจากเนื้อเยื่อเนื้อเยื่อ Verma et al, (2004) ตั้งข้อสังเกตว่าเนื้อเยื่อขนาดเล็ก(0.1e0.2 มิลลิเมตร) ผลในการพัฒนาและแคลลัสที่มีขนาดใหญ่กว่าขนาดของเนื้อเยื่อ(มากกว่า 0.3 มิลลิเมตร) ลดลงอย่างมีประสิทธิภาพของการกำจัดไวรัส การกำจัดไวรัสโดยใช้เทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อจะต้องมีระบบการฟื้นฟูโรงงานที่มีประสิทธิภาพ พืชควบคุมการเจริญเติบโตที่ใช้สำหรับการฟื้นฟูการยิงและการก่อรากแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับพืช ยกตัวอย่างเช่นฟักทองปลายเนื้อเยื่อวัฒนธรรมครั้งแรกโดยใช้ MS ขนาดกลางที่มี 8 mg / l Indole-3 กรดอะซิติก (IAA) ผลิตงอกยิงสูงสุดด้วยนอกเหนือจาก1.0 mg / l ปริญญาตรีและก่อรากสูงสุดขนาดกลางที่มี8 มิลลิกรัม / ลิตร IAA (สีชมพูและ Walkey, 1984) การฟื้นฟูของสวนดอกเบญจมาศถ่ายเนื้อเยื่อที่ใช้ MS เสริมกลางกับBAP และ IBA (Verma et al., 2004) Kumar et al. (2009) แต่มีรายงานว่า 3.0 mg / l BAP 0.5 มิลลิกรัม / ลิตร NAA มีความเหมาะสมสำหรับ regenerations ยิงหลาย แต่ที่ดีที่สุดตอบสนองของพันธุ์Buddleia ได้ใช้ 5.0 มิลลิ thidiazuron (TDZ) ส่งผลให้มากขึ้น กว่า 101 ยอดต่อชิ้น บริติชแอร์เวย์เป็นที่มีประสิทธิภาพน้อย (เฟลาน et al., 2009) ในการทดลองปัจจุบันเนื้อเยื่อปลายถูกตัดและประสบความสำเร็จในการพัฒนาทั้งพืชไวรัสฟรีโดยใช้IBA เป็นควบคุมการเจริญเติบโตของพืช ผลปรากฏว่ายอดสามารถสร้างใหม่ได้โดยตรงจากยอดmeristems

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
วัดความเข้มข้นไวรัสในส่วนยอดของพืช และพืช
ไทแตกต่างระหว่างไวรัสชนิด ยาสูบทำด้วยโมเสคไวรัส (
tmv ) มันฝรั่งไวรัส ( pvx ) และไวรัสมันฝรั่ง ( PVS )
อาจจะกำจัดโดยใช้วัฒนธรรมจากขนาดเล็กมากเนื้อเยื่อเจริญปลาย
( 0.1e0.3 มิลลิเมตร ) แต่แตงกวาฝังไวรัส ( ซีเ มวี ) มันฝรั่งไวรัส
( pvy ) , มันฝรั่งใบไม้ม้วนไวรัส ( plrv ) และ ปิดด้วยจุกไม้ก๊อกภายใน ( icv )
ไวรัสที่ถูกตัดออกโดยใช้ขนาดที่ใหญ่กว่าของเนื้อเยื่อเจริญปลาย ( 1.0e3.0 มม. )
( โมริกับโฮะโซะกะวะ , 1977 ) ในการทดลองปัจจุบัน pwv คือ
ตัดโดยตัดเนื้อเยื่อเจริญปลายความยาวประมาณ
2 มิลลิเมตร ขนาดใหญ่ที่สามารถพัฒนาได้ง่ายขึ้นด้วย
เพิ่ม 0.1 มิลลิกรัมต่อลิตร BA แนะนำการถ่ายภาพโดยตรงจากเนื้อเยื่อเจริญ
เนื้อเยื่อ verma et al . ( 2004 ) พบว่า
เนื้อเยื่อเจริญขนาดเล็ก ( 0.1e0 .2 มม. ) มีผลในการพัฒนาเป็นแคลลัสและเนื้อเยื่อเจริญขนาดใหญ่
( มากกว่า 0.3 มม. ) ลดลงประสิทธิภาพของ
กําจัดไวรัส ขจัดไวรัสด้วยเทคนิคเพาะเนื้อเยื่อ
ต้องการต้นใหม่ที่มีประสิทธิภาพระบบ สารควบคุมการเจริญเติบโตของพืชใช้ในการยิงและ

เกิดรากแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับพืช เช่น ฟักทอง เนื้อเยื่อเจริญปลาย
วัฒนธรรมเริ่มใช้ MS ที่ประกอบด้วย 8 mg / l -
indole-3 กรดน้ำส้ม ( IAA ) ผลิตการยิงสูงสุดด้วย
เพิ่ม 1.0 มิลลิกรัมต่อลิตร BA และเกิดรากสูงสุดในอาหาร
ที่ 8 มิลลิกรัม / ลิตร IAA ( สีชมพูและ walkey , 1984 ) การฟื้นฟูของ
สวนเบญจมาศยิงเนื้อเยื่อเจริญที่ใช้ MS ที่มี IBA ( BAP
และ verma et al . , 2004 ) Kumar et al .
( 2009 ) , อย่างไรก็ตามรายงานว่า 3.0 มิลลิกรัมต่อลิตร NAA และ BAP 0.5 mg / l
) เหมาะสำหรับ regenerations หลายยอด แต่การตอบสนองที่ดีที่สุด
ของพันธุ์ buddleia ได้รับการใช้
thidiazuron 5.0 มม. ( TDZ ) ส่งผลมากกว่า 101 ยอดต่อชิ้นส่วนพืช . BA
ประสิทธิภาพน้อยกว่า ( ฟีแลน et al . , 2009 ) ในการทดลองปัจจุบัน
เนื้อเยื่อเจริญปลายยอดถูกตัด และสามารถพัฒนาให้เป็นทั้ง
ปลอดจากไวรัสพืชที่ใช้เป็นพืชที่ควบคุมการเจริญเติบโต ฯลฯ .
ผลยิงสามารถได้โดยตรงจากยอด
meristems .