who had shown her the first robot w

who had shown her the first robot with a voice. It was a large, clumsy, ugly robot which was going to be sent to the mines on Mercury.
Susan was a cold girl, plain and colourless, who disliked the world around her. But as she watched and listened to the robot, she felt the beginning of a cold excitement. In 2008 she completed her final degree at Columbia University, and began work at US Robots as the first robot psychologist.
For fifty years she watched the development of robots and now she was leaving US Robots at the age of seventy-five.
‘My newspaper reaches the whole solar system,’ I said to Dr Calvin. ‘We have three billion readers, Dr Calvin. They would like to hear your views on robots.’
Dr Calvin didn’t smile at me. I don’t think she ever smiled. She was small and thin and her eyes were sharp, though not angry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ได้แสดงเธอหุ่นยนต์ครั้งแรก ด้วยเสียง มันเป็นหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ ซุ่มซ่าม น่าเกลียดซึ่งกำลังจะถูกส่งไปยังเหมืองบนปรอท ซูซานถูกเย็นคน ธรรมดา และสี ใส โลกรอบตัวเธอไม่ชอบ แต่เป็นเธอดู และฟังหุ่นยนต์ เธอรู้สึกใจเย็นเป็นต้น ในปี 2008 เธอเสร็จเธอระดับสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย และเริ่มทำงานที่เราหุ่นยนต์เป็นหุ่นยนต์นักจิตวิทยาครั้งแรก ห้าสิบปี ที่เธอเฝ้าดูการพัฒนาหุ่นยนต์ และเธอถูกออกจากหุ่นยนต์เราที่อายุเจ็ดสิบห้า 'หนังสือพิมพ์ของฉันถึงทั้งระบบสุริยะ กล่าวว่า กับ Dr Calvin ' เรามีสามพันอ่าน คาลวิน Dr พวกเขาต้องการฟังมุมมองของคุณหุ่นยนต์.' คาลวิน Dr ไม่ยิ้มที่ฉัน ผมไม่คิดว่า เธอเคยยิ้ม ขนาดเล็ก และบาง และดวงตาของเธอถูกคม ว่าไม่โกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ได้แสดงให้เห็นเธอหุ่นยนต์ครั้งแรกกับเสียง มันเป็นขนาดใหญ่เงอะงะหุ่นยนต์น่าเกลียดซึ่งกำลังจะถูกส่งไปยังการทำเหมืองแร่บนดาวพุธ
ซูซานเป็นสาวเย็นธรรมดาและไม่มีสีที่ไม่ชอบโลกรอบ ๆ ตัวเธอ แต่ขณะที่เธอเฝ้าดูและฟังหุ่นยนต์เธอรู้สึกว่าจุดเริ่มต้นของความตื่นเต้นความหนาวเย็น ในปี 2008 เธอจบการศึกษาระดับปริญญาสุดท้ายของเธอที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียและเริ่มทำงานที่สหรัฐเป็นหุ่นยนต์นักจิตวิทยาหุ่นยนต์ตัวแรก
ห้าสิบปีที่เธอเฝ้าดูการพัฒนาของหุ่นยนต์และตอนนี้เธอกำลังจะออกจากสหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์ที่อายุเจ็ดสิบห้า
'หนังสือพิมพ์ของฉันถึงระบบพลังงานแสงอาทิตย์ทั้ง' ผมพูดกับดรคาลวิน 'เรามีสามพันล้านผู้อ่านดรคาลวิน พวกเขาต้องการที่จะได้ยินมุมมองของคุณหุ่นยนต์.
ดรคาลวินไม่ได้ยิ้มมาที่ผม ฉันไม่คิดว่าเธอไม่เคยยิ้ม เธอเป็นคนที่มีขนาดเล็กและบางและดวงตาของเธอมีความคมชัดแม้ว่าจะไม่โกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เป็นหุ่นยนต์ตัวแรกของเธอด้วยเสียง มันใหญ่เทอะทะน่าเกลียดหุ่นยนต์ซึ่งจะถูกส่งไปยังเหมืองบนดาวพุธซูซานเป็นผู้หญิงเย็นชา ธรรมดา และไม่มีสี ใครไม่ชอบโลกรอบๆ ตัวเธอ แต่เมื่อเธอได้เห็นและฟังหุ่นยนต์ เธอรู้สึกว่าจุดเริ่มต้นของความเย็น ในปี 2008 เธอจะจบสุดท้ายของเธอที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย และเริ่มทำงานเป็นนักจิตวิทยาหุ่นยนต์หุ่นยนต์ที่เราก่อน50 ปีเธอเฝ้าดูพัฒนาการของหุ่นยนต์ และตอนนี้เธอกำลังทิ้งเราให้หุ่นยนต์ที่อายุเจ็ดสิบห้า .' หนังสือพิมพ์ของฉันถึงระบบพลังงานแสงอาทิตย์ทั้งหมด ผมพูดกับ ดร. เคลวิน ' เรามีสามล้านผู้อ่าน ดร คาลวิน พวกเขาต้องการที่จะได้ยินความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับหุ่นยนต์ .ดร. เคลวินไม่ได้ยิ้มให้ผม ฉันไม่คิดว่าเธอเคยยิ้ม เธอมีขนาดเล็กและบาง และดวงตาก็คม แต่ไม่ได้โกรธ