2.1.3.2. Minimum-tillage.The term m

2.1.3.2. Minimum-tillage.The term minimum tillage has caused
the greatest confusion because the minimum cultivation required
to grow a crop varies from zero to a complete range of primary and
secondary tillage operations depending on soil properties and
crops. It is commonly defined as the minimum soil manipulation
necessary for crop production or meeting tillage requirements
under the existing soil and climatic conditions. It often means any
system that has few tillage requirements. It may also mean tillage
of any part of the land, e.g. strip tillage or zonal tillage. It could also
refer to a ‘‘stale-bed’’ in which the soil is ploughed at the end of the
previous crop cycle. The crop is then seeded with a minimum of
seedbed preparations performed at the onset of the next rains. This
is commonly recommended for soils in the semi-arid tropics in
West-Africa (Charreau and Nicou, 1971).
Major advantages of the system includes: quick warm of
residue tilled residue-free strip, injection of nutrients into row area
and its suitability for poorly drained soils. The disadvantages
involve the cost of preplant operation, too much drying, crusting
and eroding of strips without residue may occur and the system
may not be suitable for drilled crops. A number of minimum tillage
practices are adopted around the world, which among others
include the followings:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1.3.2 ขั้นต่ำ-tillage.The ระยะดินแบบขั้นต่ำได้ก่อให้เกิด
ความสับสนมากที่สุดเพราะการเพาะปลูกขั้นต่ำที่จำเป็น
ที่จะเติบโตพืชแตกต่างกันไปจากศูนย์ถึงช่วงที่สมบูรณ์ของหลักและ
การดำเนินงานรองดินแบบขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของดินและ
พืช มันถูกกำหนดโดยทั่วไปว่าการจัดการดินขั้นต่ำ
ที่จำเป็นสำหรับการผลิตพืชหรือดินแบบสนองความต้องการ
ที่มีอยู่ภายใต้พื้นดินและสภาพภูมิอากาศ มันมักจะหมายความว่า
ระบบที่มีความต้องการไม่กี่ดินแบบ นอกจากนี้ยังอาจหมายถึงดินแบบ
ของการเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนใด ๆ เช่นการไถพรวนดินแบบแถบหรือเป็นวง ๆ นอกจากนี้ยังอาจ
หมายถึง '' ค้างเตียง '' ซึ่งในดินที่มีการไถในตอนท้ายของ
รอบการเพาะปลูกก่อนหน้านี้ การเพาะปลูกเป็นเมล็ดที่แล้วมีขั้นต่ำของ
การเตรียมการ Seedbed ดำเนินการที่เริ่มมีอาการของฝนต่อไป นี้
เป็นคำแนะนำทั่วไปสำหรับดินในเขตร้อนกึ่งแห้งแล้งใน
. เวสต์แอฟริกา (Charreau และ Nicou, 1971)
ข้อได้เปรียบที่สำคัญของระบบรวมถึง: รวดเร็วอบอุ่นของ
สารตกค้างไถพรวนแถบสารตกค้างปราศจากการฉีดสารอาหารเข้ามาในพื้นที่แถว
และความเหมาะสมของ สำหรับดินระบายน้ำไม่ดี ข้อเสียที่
เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน preplant แห้งมากเกินไป crusting
และกัดเซาะของแถบโดยไม่มีสารตกค้างที่อาจเกิดขึ้นและระบบ
อาจจะไม่เหมาะสำหรับพืชเจาะ จำนวนขั้นต่ำดินแบบ
การปฏิบัติที่เป็นที่ยอมรับทั่วโลกซึ่งในหมู่คนอื่น ๆ
รวมถึงการดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1.3.2 . minimum-tillage.the ระยะยาวลดการไถพรวนได้ก่อให้เกิดความสับสนมากที่สุด เพราะการปลูก

อย่างน้อยต้องปลูกพืชที่แตกต่างกันไปจากศูนย์ถึงช่วงที่สมบูรณ์ของประถมศึกษาและมัธยมศึกษาการดำเนินงานขึ้นอยู่กับดิน

คุณสมบัติของดินและพืช โดยทั่วไปกำหนดไว้ขั้นต่ำที่จำเป็นสำหรับการผลิตพืชดินจัดการ

หรือการประชุมความต้องการของการไถพรวนภายใต้สภาพดินและสภาพอากาศ . มันมักจะหมายถึงระบบที่แปลงใด
มีความต้องการน้อย นอกจากนี้ยังอาจหมายถึงการไถพรวน
ของส่วนใดส่วนหนึ่งของที่ดิน เช่น แถบการไถพรวนหรือเขตการไถนา นอกจากนี้ยังอาจหมายถึง ' 'stale-bed
' ' ซึ่งเป็นดินไถที่ส่วนท้ายของ
ก่อนหน้านี้ตัดวงจร พืชและเมล็ดที่มีขั้นต่ำของ
การเตรียมแปลงหว่านเมล็ดปฏิบัติในการโจมตีของฝนต่อไป นี้เป็นที่แนะนำสำหรับดิน

ในเขตร้อนแห้งแล้งในแอฟริกาตะวันตก ( charreau และ nicou 2514 ) .
ข้อดีหลักของระบบรวมถึง : รวดเร็วอบอุ่น
กากกากที่เพาะปลูกแถบฟรี การฉีดสารอาหารเข้าไปในพื้นที่ และความเหมาะสมของ
แถวงานเนื้อดิน ข้อเสีย
เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน preplant มากเกินไปแห้ง ตกสะเก็ด และกัดเซาะ
แถบไร้สารตกค้างที่อาจเกิดขึ้นกับระบบ
อาจไม่เหมาะสำหรับเจาะพืช จำนวนของการปฏิบัติการไถพรวน
ขั้นต่ำที่เป็นที่ยอมรับทั่วโลก ซึ่งในหมู่คนอื่น ๆ
รวมถึงต่อไปนี้ :