regions characterized by higher aci

regions characterized by higher acidity levels compared to the
lower acidity levels of warmer regions Enhanced precipitation of
potassium bi-tartrate due to skin contact (García-Romero,
Pérez-Coello, Cabezudo, Sánchez-Muñoz, & Martín-Alvarez, 1999;
Palomo et al., 2006) lowered sour intensities in the 2009 Gewürztraminer
wines significantly according to DA and TDS results (Tables
4 and 6, respectively). However, extraction of skin constituents is
not limited to aroma precursors and potassium alone, but includes
also phenolic compounds triggering bitterness and astringency,
which are both not desirable in white wines (Arnold & Noble,
1979; Singleton et al., 1980; Test et al., 1986). For Riesling wines,
DA suggested significantly higher bitter intensity due to skin contact
compared to whole cluster pressing, but neither TI curves for
bitterness nor TDS results could support this hypothesis. It may
be speculated that during TDS recording, other taste properties of
the Riesling wines, most likely sourness, were more dominating
than the weak bitterness signal.
Different to Riesling, skin contact applied for Gewürztraminer
grapes modified both bitter TI parameters Imax and area under
the curve (Table 5). With its low acidity and higher ethanol content,
Gewürztraminer represents more a warm climate white wine
style than Riesling. Thus, its tendency to become more bitter due to
skin contact, rationalize the reluctance of warm climate winemaking
to apply extended skin contact.
In contrast to other studies based on DA (Oberholster, Francis,
Iland, &Waters, 2009; Schmidt & Noble, 1983), we could not detect
any significant increase in astringency due to increasing skin contact
times, except for the skin fermented 2010 Gewürztraminer
wine. By applying TDS, a significant increase in astringency could
also be detected for 30% botrytized grape material in combination
with 8 h skin contact. Due to the persistent lingering of astringency,
TDS seems to be more sensitive than DA to find differences.
A practical implication of the results is to support the notion that
botrytis-affected grapes subjected to skin contact may result in
wines with increased astringency.
Correlation of wine constituents with their temporal sensory
properties
Parallel to extraction of aroma precursors and phenols, skin
contact enhances leakage of potassium from the skin into the juice
(see Table 7) which favors precipitation of potassium bi-tartrate
and subsequent loss in acidity and rise in pH. Indeed, for both vintages,
perception of sourness in Gewürztraminer wines dropped
significantly in intensity (DA, Table 4) and duration as well as area
of the sour dominance curve (TDS, Table 6). This chemical modification
of acids affected the perception of sweetness as well, which

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิภาคที่โดดเด่นด้วยระดับความเป็นกรดที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับระดับที่ต่ำกว่าความเป็นกรดของดินแดนที่อบอุ่นตกตะกอนที่เพิ่มขึ้นของโพแทสเซียมสองtartrate เนื่องจากการสัมผัสทางผิวหนัง (การ์เซียโรเมโรPérez-Coello, Cabezudo, Sánchez-ออนซ์และมาร์ติน Alvarez 1999; Palomo et al., 2006) การลดลงของความเข้มเปรี้ยวในปี 2009 Gewürztraminerไวน์อย่างมีนัยสำคัญตามDA และผล TDS (ตารางที่4 และ 6 ตามลำดับ) อย่างไรก็ตามการสกัดขององค์ประกอบผิวไม่ จำกัด สารตั้งต้นกลิ่นหอมและโพแทสเซียมเพียงอย่างเดียว แต่รวมถึงยังมีสารประกอบฟีนอลเรียกความขมและฝาด, ซึ่งมีทั้งที่ไม่พึงประสงค์ในไวน์ขาว (อาร์โนล & Noble, 1979; ซิงเกิล et al, 1980. การทดสอบและ al., 1986) สำหรับไวน์ Riesling, DA แนะนำเข้มขมอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นอันเนื่องมาจากการสัมผัสทางผิวหนังเมื่อเทียบกับกลุ่มทั้งการกดแต่ไม่โค้ง TI สำหรับขมขื่นหรือผลTDS จะสนับสนุนสมมติฐานนี้ มันอาจจะได้รับการคาดการณ์ว่าในระหว่างการบันทึก TDS คุณสมบัติรสชาติอื่น ๆ ของไวน์Riesling, เปรี้ยวส่วนใหญ่มีอำนาจเหนือมากขึ้นกว่าสัญญาณความขมขื่นที่อ่อนแอ. แตกต่างกันเพื่อ Riesling, การสัมผัสทางผิวหนังนำมาใช้สำหรับGewürztraminerองุ่นมีการปรับเปลี่ยนทั้งขมTI พารามิเตอร์ไอแมกซ์และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง (ตารางที่ 5) มีความเป็นกรดต่ำและเอทานอลที่สูงขึ้นเนื้อหาของGewürztraminerแสดงถึงสภาพภูมิอากาศที่อบอุ่นไวน์ขาวสไตล์กว่าRiesling ดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นขมมากขึ้นเนื่องจากการสัมผัสทางผิวหนัง, หาเหตุผลเข้าข้างตนเองไม่เต็มใจของการผลิตไวน์สภาพภูมิอากาศที่อบอุ่นเพื่อนำไปใช้สัมผัสกับผิวหนังขยาย. ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาอื่น ๆ ขึ้นอยู่กับ DA (Oberholster, ฟรานซิสiland และน้ำ 2009; Schmidt & Noble, 1983 ) เราไม่สามารถตรวจสอบใดๆ เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการฝาดเนื่องจากการเพิ่มการสัมผัสทางผิวหนังครั้งยกเว้นสำหรับผิวหมัก2010 Gewürztraminerไวน์ โดยใช้ TDS เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน astringency อาจยังถูกตรวจพบเป็น30% วัสดุองุ่น botrytized ในการรวมกันกับการสัมผัสทางผิวหนัง8 ชั่วโมง เนื่องจากการเอ้อระเหยถาวรของฝาด, TDS ดูเหมือนว่าจะมีความสำคัญมากขึ้นกว่า DA พบความแตกต่าง. ความหมายในทางปฏิบัติของผลลัพธ์ที่ได้คือการสนับสนุนความคิดที่ว่าองุ่น botrytis ได้รับผลกระทบอาจจะสัมผัสกับผิวหนังอาจทำให้ไวน์ที่มีastringency เพิ่มขึ้น. ความสัมพันธ์ของ องค์ประกอบไวน์ที่มีประสาทสัมผัสของพวกเขาชั่วคุณสมบัติขนานไปกับการสกัดสารตั้งต้นที่มีกลิ่นหอมและฟีนอลผิวติดต่อช่วยเพิ่มการรั่วไหลของโพแทสเซียมจากผิวลงไปในน้ำผลไม้(ดูตารางที่ 7) ซึ่งช่วยตกตะกอนของโพแทสเซียมสอง tartrate และการสูญเสียที่ตามมาในความเป็นกรดและเพิ่มขึ้นในค่า pH . อันที่จริงทั้งไวน์, การรับรู้ของความเปรี้ยวในไวน์Gewürztraminerปรับตัวลดลงอย่างมีนัยสำคัญในความรุนแรง (DA ตารางที่ 4) และระยะเวลาเช่นเดียวกับพื้นที่ของเส้นโค้งการปกครองเปรี้ยว(TDS, ตารางที่ 6) การปรับเปลี่ยนสารเคมีของกรดได้รับผลกระทบการรับรู้ของความหวานเช่นกันซึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิภาคลักษณะความเป็นกรดระดับที่สูงเมื่อเทียบกับระดับภูมิภาค ลดความเป็นกรด

การอุ่นเพิ่มโพแทสเซียมทาร์เทรต บี เนื่องจากผิวหนัง ( garc í a-romero
, เปเรซ Coello cabezudo ซันเชซ , , หมู่ที่ 15 ออนซ์& Mart í n-alvarez , 1999 ;
palomo et al . , 2006 ) ลดลง เปรี้ยว ความเข้มใน 2009 กิ่วü rztraminer
ไวน์แตกต่างกันตามผลดาและ TDS ตาราง (
4 และ 6ตามลำดับ ) อย่างไรก็ตาม การสกัดสารผิวหนัง
ไม่ จำกัด การหอม และ โพแทสเซียม เพียงอย่างเดียว แต่รวมถึง
นอกจากนี้สารประกอบฟีนอลทำให้ความขมขื่นและ astringency
ซึ่งมีทั้งไม่พึงประสงค์ในไวน์ขาว ( อาร์โนลด์ &โนเบิล ,
1979 ; Singleton et al . , 1980 ; ทดสอบ et al . , 1986 ) สำหรับองุ่นขาวไวน์
ดาแนะนำสูงกว่าขมเข้มเนื่องจาก
ผิวหนังเมื่อเทียบกับทั้งกลุ่ม กด แต่ไม่ตี่เส้นโค้งสำหรับ
ความขมขื่นหรือ TDS ผลลัพธ์จะสนับสนุนสมมุติฐานนี้ มันอาจจะสันนิษฐานว่าระหว่าง TDS บันทึก

คุณสมบัติรสชาติอื่น ๆของไวน์ Riesling , มากที่สุดเปรี้ยว จะมี dominating
กว่าสัญญาณความขมขื่นที่อ่อนแอ
ต่าง Riesling ติดต่อผิวใช้สำหรับกิ่วü rztraminer
องุ่นทั้งขมแก้ไขพารามิเตอร์ Ti ไอแม็กซ์ และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง
( ตารางที่ 5 ) ที่มีความเป็นกรดต่ำและปริมาณเอทานอลสูงกว่า
กิ่วü rztraminer ถึงบรรยากาศอบอุ่นสไตล์กว่าไวน์ขาว Riesling
. ดังนั้น แนวโน้มที่จะกลายเป็นขมมากขึ้นเนื่องจาก
ผิวหนัง อธิบายความไม่เต็มใจของภูมิอากาศอบอุ่น winemaking
เพื่อใช้ติดต่อ
ผิวขยายในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาอื่น ๆบนพื้นฐานของดา ( oberholster ฟรานซิส
ร& , น้ำ , 2009 ; ชมิดท์&โนเบิล , 1983 ) , เราไม่สามารถตรวจพบการเปลี่ยนแปลงใด ๆในตาล
เนื่องจากการเพิ่มเวลาติดต่อ
ผิว ยกเว้นผิวหมัก 2010 กิ่วü rztraminer
ไวน์ โดยการใช้ TDS , เพิ่มขึ้นอย่างมากในตาลอาจ
ยังถูกตรวจพบได้ร้อยละ 30 botrytized องุ่นวัสดุในการรวมกัน
ด้วย 8 H การสัมผัสทางผิวหนัง เนื่องจากการถาวรเอ้อระเหยของ astringency
TDS ดูเหมือนว่าจะมีความไวกว่า ดา จะพบความแตกต่าง .
นัยประหวัดในทางปฏิบัติของผลลัพธ์ที่จะสนับสนุนความคิดที่ว่า
Botrytis ผลกระทบองุ่นภายใต้ผิวหนัง อาจจะส่งผลให้ไวน์กับตาล

) . ความสัมพันธ์ขององค์ประกอบที่มีคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของไวน์

กาลการสกัดสารหอมและขนานกับผิวของฟีนอล ติดต่อ
ช่วยเพิ่มโพแทสเซียมจากผิวในน้ำผลไม้
( ตารางที่ 7 ) ซึ่งโปรดปรานการตกตะกอนของโพแทสเซียมไบทาร์เทรต
และภายหลังการสูญเสียในกรดและด่างเพิ่มขึ้นแน่นอน ทั้งวินเทจ
รับรู้ความเปรี้ยวในกิ่ว , และไวน์ลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน rztraminer
ความเข้ม ( ดา , ตารางที่ 4 ) และระยะเวลา รวมทั้งพื้นที่
ของเส้นโค้งการปกครองเปรี้ยว ( TDS , ตารางที่ 6 ) การเปลี่ยนแปลงทางเคมีของกรดนี้
มีผลต่อการรับรู้ความหวานได้เป็นอย่างดี ซึ่ง