Very touching was his deference to

Very touching was his deference to Nana. He would not let her come into the kennel, but on all other matters he wishes implicitly.
Every morning the kennel was carried with Mr. Darling in it to a cab, which conveyed him to his office, and he returned home in the same way at six. Something of the strength of character of the man will be seen if we remember how sensitive he was to the opinion of neighbours: this man whose every movement now attracted surprised attention. Inwardly he must have suffered torture; but he preserved a calm exterior even when the young criticized his little home, and he always lifted his hat courteously to any lady who looked inside.
It may have been Quixotic, but it was magnificent. Soon the inward meaning of it leaked out, and the great heart of the public was touched. Crowds followed the cab, cheering it lustily; charming girls scaled it to get his autograph; interviews appeared in the better class of papers, and society invited him to dinner and added. “Do come in the kennel”.
On that eventful Thursday week, Mrs. Darling was in the night-nursery awaiting George’s return home; a very sad-eyed womam. Now that we look at her closely and remember the gaiety of her in the old days, all gone now just because she has lost her babes, I find I won’t be able to say nasty things about her after all. If she was too fond of her rubbishy children, she couldn’t help it. Look at her in her chair, where she has fallen asleep. The corner of her mouth, where one looks first, is almost withered up. Her hand moves restlessly on her breast as if she had a pain there. Some like Peter best and some like Wendy best, but l like her best. Suppose, to make her happy, we whisper to her in her sleep that the brats are coming back. They are really within two miles of the window now, and flying strong, but all we need whisper is that they are on the way. Let’s.
It is a pity we did it, for she has started up, calling their names; and there is no one in the room but Nana.
“O Nana, L dreamt my dear ones had come back”.
Nana had filmy eyes, but all she could do was put her paw gently on her mistress’s lap; and they were sitting together thus when the kennel was brought back. As Mr. Darling puts his head out to kiss his wife, we see that his face is more worn than of yore, but has a softer expression.
He gave his hat to Liza, who took it scornfully; for she had no imagination, and was quite incapable of understanding the motives of such a man. Outside, the crowd who had accompanied the cab home were still cheering, and he was naturally not unmoved.
“Listen to them”, he said; “it is very gratifying”.
“Lots of little boys”, sneered Liza.
“There were several adults to-day”, he assured her with a faint flush; but when she tossed her head he had not a word of reproof for her. Social success had not spoilt him; it had made him sweeter. For some time he sat with his head out of the kennel, talking with Mrs. Darling of this success, and pressing her hand reassuringly when she said she hoped his head would not be turned by it.
“but if I had been a weak man”, he said. “Good heavens, if I had been a weak man!”
“And, George,” she said timidly, “you are as full of remorse as ever, aren’t you?”
“Full of remorse as ever,dearest! See my punishment: living in a kennel.”
“But it is punishment, isn’t it, George? You are sure you are not enjoying it?”
“My love!”
You may be sure she begged his pardon; and then, feeling drowsy, he curled round in the kennel.
“Won’t you play me to sleep”, he asked, “on the nursery piano?” and as she was crossing to the day-nursery he added thoughtlessly, “And shut that window. I feel a draught.”
“O George, never ask me to do that. The window must always be left open for them, always, always”.
Now it was his turn to beg her pardon; and she went into the day-nursery and played, and soon he was asleep; and while he slept, Wendy and John and Michael flew into the room.
Oh no. We have written it so, because that was the charming arrangement planned by them before we left the ship; but something must have happened since then, for it is not they who have flown in, it is Peter and Tinker Bell.
Peter’s first words tell all.
“Quick Tink”, he whispered, “close the window; bar it! That’s right. Now you and I must get away by the door; and when Wendy comes she will think her mother has barred her out; and she will have to go back with me”.
Now I understand what had hitherto puzzled me, why when Peter had exterminated the pirates he did not return to the island and leave Tink to escort the children to the mainland. This trick had been in his head all time.
Instead of feeling that he was behaving badly he danced with glee; then he peeped into the day-nursery to see who was playing. He whispered to Tink, “It’s Wendy’s mother! She is a pretty lady, but not so pretty as my mother. Her mouth is full of thimbles, but not so full as my mother’s was”.
Of course he knew nothing whatever about his mother; but he sometimes bragged about her.
He did not know the tune, which was “Home, Sweet Home,” but he knew it was saying, “Come back, Wendy, Wendy”, and he cried exultantly, “You will never see Wendy again, lady, for the window is barred!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัมผัสมากคือการแสดงความเคารพของเขาเพื่อ nana เขาจะไม่ปล่อยให้เธอเข้ามาในคอก แต่ในเรื่องอื่น ๆ ทั้งหมดที่เขาต้องการโดยปริยาย.
ทุกเช้าสุนัขได้รับการดำเนินการกับนาย ที่รักในนั้นรถแท็กซี่ซึ่งถ่ายทอดให้เขาทำงานของเขาและเขากลับบ้านในลักษณะเดียวกับที่หกบางสิ่งบางอย่างของความแข็งแรงของตัวละครของมนุษย์จะเห็นได้ว่าถ้าเราจำได้ว่าเขาเป็นคนที่มีความสำคัญกับความคิดเห็นของเพื่อนบ้าน: ผู้ชายคนนี้ที่มีการเคลื่อนไหวทุกขณะนี้ดึงดูดความสนใจแปลกใจ ในใจเขาจะต้องได้รับความเดือดร้อนทรมาน แต่เขาเก็บรักษาไว้ภายนอกสงบได้เมื่อหนุ่มวิพากษ์วิจารณ์บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาและเขามักจะยกหมวกของเขาสุภาพกับผู้หญิงใด ๆ ที่มองภายใน
.มันอาจจะเป็นเพ้อฝัน แต่มันก็งดงาม เร็ว ๆ นี้ความหมายภายในของมันรั่วไหลออกและการเต้นของหัวใจที่ดีของประชาชนได้สัมผัส ฝูงชนตามรถแท็กซี่ที่เชียร์มันอย่างมีชีวิตชีวา; สาวที่มีเสน่ห์ขนาดนั้นที่จะได้รับลายเซ็นของเขาให้สัมภาษณ์ที่ปรากฏในชั้นดีของเอกสารและสังคมเขาได้รับเชิญไปรับประทานอาหารค่ำและเพิ่ม "จะมาในสุนัข".
บนที่สำคัญพฤหัสบดีสัปดาห์ mrsที่รักในคืนเด็กรอการกลับบ้านของจอร์จ; womam ตาเศร้ามาก ตอนนี้ที่เรามองเธออย่างใกล้ชิดและจำความงามของเธอในวันเก่าที่หายไปทั้งหมดในขณะนี้เพียงเพราะเธอได้สูญเสียทารกของเธอผมพบว่าผมจะไม่สามารถที่จะพูดเกี่ยวกับสิ่งที่น่ารังเกียจของเธอหลังจากที่ทั้งหมด ถ้าเธอรักเกินไปของเด็กเป็นขยะมูลฝอยของเธอเธอไม่สามารถช่วยได้ มองเธอในเก้าอี้ของเธอที่เธอหลับ มุมปากที่มองครั้งแรกของเธอคือการเหี่ยวเกือบขึ้น มือของเธอย้ายพล่านบนหน้าอกของเธอราวกับว่าเธอมีอาการปวดมี บางอย่างเช่นปีเตอร์ลิตรที่ดีที่สุดและบางส่วนที่ดีที่สุดเช่นเวนดี้ แต่ชอบดีที่สุดของเธอ คิดว่าจะทำให้เธอมีความสุขที่เรากระซิบกับเธอในการนอนหลับของเธอว่าเปี๊ยกจะกลับมา พวกเขาเป็นจริงภายในสองไมล์ของหน้าต่างในขณะนี้และการบินที่แข็งแกร่งแต่เราต้องกระซิบคือว่าพวกเขาอยู่ในทาง . ขอ
มันเป็นที่น่าเสียดายที่เราไม่ได้ทำมันเพราะเธอได้เริ่มต้นขึ้นเรียกชื่อของพวกเขาและไม่มีใครอยู่ในห้อง แต่ nana
"o nana, ลิตรฝันคนรักของฉันได้กลับมา"
nana ได้.. ตาเยิ้ม แต่ทั้งหมดที่เธอสามารถทำใส่ตีนของเธอเบา ๆ อยู่บนตักของผู้เป็นที่รักของเธอและพวกเขากำลังนั่งอยู่ด้วยกันทำให้เมื่อสุนัขถูกนำตัวกลับ เป็นนายที่รักทำให้หัวของเขาออกไปจูบภรรยาของเขาเราจะเห็นว่าใบหน้าของเขามีมากขึ้นกว่าการสวมใส่ของสมัยก่อน แต่มีการแสดงออกนุ่ม
เขาให้หมวกของเขาไปยังลิซ่าที่เอามันดูถูก. เพราะเธอไม่มีจินตนาการและค่อนข้าง ความสามารถในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับแรงจูงใจของชายคนดังกล่าว นอกฝูงชนที่มาพร้อมกับรถแท็กซี่ที่บ้านก็ยังคงเชียร์และเขาก็เป็นธรรมชาติไม่ไหวติง.
"ฟังพวกเขา"เขากล่าวว่า. "มันเป็นเรื่องน่ายินดีมาก"
"จำนวนมากชายน้อย" ยิ้มเยาะลิซ่า
"มีหลายผู้ใหญ่ต่อวัน" เขามั่นใจของเธอกับลมล้าง. แต่เมื่อเธอโยนหัวของเธอเขาไม่ได้ คำตักเตือนสำหรับเธอ ประสบความสำเร็จในสังคมได้ไม่บูดเขามันก็ทำให้เขาหวาน สำหรับบางคนเวลาที่เขานั่งอยู่กับศีรษะของเขาออกจากสุนัขที่พูดคุยกับนาง ที่รักของความสำเร็จนี้และกดมือของเธออย่างรับรองเมื่อเธอบอกว่าเธอหวังว่าหัวของเขาจะไม่ถูกเปิดโดยมัน.
"แต่ถ้าฉันได้รับเป็นคนอ่อนแอ" เขากล่าวว่า "สวรรค์ที่ดีถ้าฉันเคยเป็นคนอ่อนแอ"
"และจอร์จ" เธอกล่าวเหนียม "คุณเป็นเต็มรูปแบบของความสำนึกผิดเช่นเคยไม่ได้คุณ"
"ที่เต็มไปด้วยความสำนึกผิดเช่นเคยรัก! เห็นการลงโทษของฉัน. ที่อาศัยอยู่ในสุนัข "
" แต่มันเป็นเรื่องการลงโทษไม่ได้, จอร์จ?คุณแน่ใจว่าคุณจะไม่ได้สนุกกับมัน "
" ความรักของฉัน! "
คุณอาจจะแน่ใจว่าเธอขอร้องให้อภัยเขาแล้วรู้สึกง่วงนอนเขาขดรอบในสุนัข
." จะไม่ให้คุณเล่นฉันไปนอน " เขาถามว่า "บนเปียโนเด็กหรือไม่" และขณะที่เธอกำลังจะข้ามวันเด็กที่เขาเข้ามาไม่คิด "และปิดหน้าต่างที่ ฉันรู้สึกร่าง. "
" o george ไม่เคยถามฉันจะทำอย่างนั้นหน้าต่างจะต้องเปิดทิ้งไว้สำหรับพวกเขาเสมอเสมอ "
ตอนนี้ได้มีการเปิดของเขาที่จะขอโทษเธอ. และเธอเดินเข้าไปในวันเด็กและเล่นและในไม่ช้าเขาก็หลับไปแล้วและในขณะที่เขานอนเวนดี้และ จอห์นและไมเคิลบินเข้ามาในห้อง.
โอ้ไม่ เราได้เขียนมันเป็นเช่นนั้นเพราะเห็นว่าเป็นคนที่มีเสน่ห์จัดวางแผนโดยพวกเขาก่อนที่เราจะออกจากเรือ แต่สิ่งที่ต้องเกิดขึ้นตั้งแต่นั้นมามันไม่ได้เป็นพวกเขาที่ได้บินเข้ามาเป็นปีเตอร์และระฆังคนจรจัด
คำแรกของปีเตอร์บอกทุก
"tink รวดเร็ว" เขากระซิบ "ปิดหน้าต่าง.. บาร์มัน ที่เหมาะสม ตอนนี้คุณและฉันจะต้องได้รับไปโดยประตูและเมื่อเวนดี้มาเธอจะคิดว่าแม่ของเธอได้ถูกกันออกไปของเธอออกและเธอจะต้องกลับไปกับฉัน "
ตอนนี้ฉันเข้าใจในสิ่งที่ได้งงงวยจนบัดนี้ผม.เหตุผลที่เมื่อปีเตอร์ได้กำจัดโจรสลัดเขาไม่ได้กลับไปที่เกาะและออกจาก tink จะพาเด็กไปยังแผ่นดินใหญ่ เคล็ดลับนี้ได้รับในหัวของเขาตลอดเวลา
แทนความรู้สึกว่าเขาเป็นคนไม่ดีพฤติกรรมเขาเต้นด้วยความยินดี. แล้วเขา peeped ในวันเด็กเพื่อดูว่าใครกำลังเล่น เขากระซิบกับ tink "มันเป็นแม่ของเวนดี้! เธอเป็นผู้หญิงที่สวยแต่ไม่สวยเพื่อให้เป็นแม่ของฉัน ปากของเธอเต็มไปด้วยความ Thimbles แต่ไม่เต็มรูปแบบเพื่อให้เป็นแม่ของฉันเป็น "
แน่นอนเขารู้ว่าไม่มีอะไรสิ่งที่เกี่ยวกับแม่ของเขา.. แต่บางครั้งเขาก้อเกี่ยวกับเธอ
เขาไม่ได้รู้ว่าปรับแต่งซึ่งเป็น" บ้านบ้านหวาน "แต่เขารู้ว่ามันเป็นว่า" กลับมาเวนดี้เวนดี้ "และเขาร้อง exultantly" คุณจะไม่เคยเห็นเวนดี้อีกครั้งผู้หญิงสำหรับหน้าต่างที่มีการห้าม! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัมผัสมากขึ้นนั้นได้ยอมตามเขาไปนานา เขาจะไม่ให้เธอมา kennel แต่ในเรื่องอื่นๆ เขาประสงค์นัย.
ทุกเช้า kennel ที่ทำกับนายดาร์ลิงในการห้อง ที่ใช้เขาไป และเขากลับบ้านแบบเดียวกับที่หก สิ่งของความแข็งแรงของตัวละครของคนจะได้ถ้าเราจำวิธีการที่สำคัญเขาได้ให้ความเห็นของเพื่อน: คนนี้สิ่งที่ดึงดูดความสนใจแปลกใจตอนนี้ สองอย่างภายในเขาต้องประสบทรมาน แต่เขาเก็บรักษาไว้ภายนอกสงบแม้หนุ่มสาววิพากษ์วิจารณ์บ้านน้อย และเขาจะยกเขาหมวก courteously ผู้หญิงที่ดูภายใน
มันอาจถูก Quixotic แต่ก็งดงาม เร็ว ๆ นี้ ความหมายเข้าด้านในของมันหลุดออก และถูกสัมผัสดีแห่งสาธารณชน ฝูงชนตามแท็กซี่ เชียร์ lustily เสน่ห์สาวปรับให้รับออโตกราฟของเขา สัมภาษณ์ปรากฏในเอกสารชั้นดี และสังคมเชิญเขาไปทานอาหารค่ำ และเพิ่ม "มาใน kennel".
ในที่เหตุการณ์วันพฤหัสบดีสัปดาห์ นาง ดาร์ลิงอยู่เรือนเพาะชำคืน awaiting จอร์จกลับบ้าน womam เป็นมากเศร้าตา ที่เรามองเธอ และจำเบิกบานใจของเธอในวันเก่า หมดแล้วตอนนี้เพียงเพราะมีทารกของเธอ ฉันพบฉันไม่ได้พูดสิ่งที่น่ารังเกียจนางหลังจากทั้งหมด ถ้าเธอเกินไปชอบลูก rubbishy เธอไม่สามารถช่วยเหลือ ดูเธอในเก้าอี้ของเธอ ที่เธอตกหลับ เกือบเป็น withered มุมปากของเธอ ที่มองครั้งแรก ค่า มือของเธอเลื่อน restlessly บนเต้านมของเธอว่าเธอมีความเจ็บปวดมีการ บางคนชอบปีเตอร์ส่วน และบางเช่นเวนดี้ที่สุด แต่ l ชอบเธอที่สุด คิดว่า จะทำให้เธอสุข เรากระซิบกับเธอในการนอนหลับของเธอที่ brats จะกลับมา พวกเขาเป็นจริง ๆ ภายในไมล์สองหน้าต่างตอนนี้ และบินแรง แต่เราต้อง whisper ที่มา ลอง
ก็สงสารเราทำมัน สำหรับเธอได้เริ่มต้นขึ้น เรียกชื่อ และไม่มีใครในห้องแต่นานา
"นานา O, L ฝันคนรักของฉันได้กลับมา"
นานามีตาฝ้าเนื่อง แต่ทั้งหมดที่เธอไม่ได้ใส่ตีนเธอเบา ๆ บนตักของเธอเล็ก และพวกเขานั่งกันดังนั้นเมื่อ kennel ที่ถูกนำกลับไป เป็นกรรมการ ลิ้งทำให้ศีรษะของเขาออกจะจูบภรรยาของเขา เราเห็นว่า ใบหน้าของเขาจะสวมใส่มากขึ้นกว่ากาล แต่ได้ความนุ่มนิพจน์
เขาให้หมวกของเขากับลิซ่า ที่เอา scornfully เธอมีจินตนาการไม่ และเป็นหมันค่อนข้างเข้าใจสนคำครหาของคนเช่นนั้น ภายนอก ฝูงชนที่มีมาพร้อมกับบ้านแท็กซี่ก็ยังคงเชียร์ และเขาไม่ธรรมชาติ unmoved.
"ฟังได้" เขากล่าวว่า "ก็พอใจมาก" .
sneered "จำนวนของเด็กชายตัวเล็กๆ" ลิซ่า.
"มีหลายผู้ใหญ่วันนี้" เขามั่นใจเธอกับล้างเบา แต่เมื่อเธอเพราะศีรษะของเธอ เขาก็ไม่ไม่คำการติเตียนสำหรับเธอ ความสำเร็จทางสังคมไม่มีนิสัยเขา ก็ทำให้สุดยอด เวลา เขานั่งกับเขาใหญ่ kennel พูดคุยกับนางลิ้งนี้สำเร็จ และกดมือของเธอ reassuringly เมื่อเธอกล่าวว่า เธอหวังว่าศีรษะของเขาจะไม่ได้เปิด โดยมัน
"แต่ถ้า ฉันได้เป็นคนอ่อนแอ" เขากล่าวว่า "ดีสวรรค์ ถ้าได้เป็นคนอ่อนแอ"
"และ จอร์จ เธอกล่าวว่า timidly "คุณมีเป็นเลือดเย็น ตามเคย ไม่คุณ "
"เต็มไปด้วยความเลือดเย็นเช่นเคย สาย เห็นโทษของฉัน: kennel เป็นอยู่ "
" แต่มันเป็นการลงโทษ ไม่มัน จอร์จ คุณจะแน่ใจว่า คุณไม่จะเพลิดเพลินกับ"
"รัก"
คุณจะแน่ใจว่า เธอขอร้องเขาโทษ แล้ว รู้สึกง่วง เขาโค้งกลมใน kennel
"ไม่คุณเล่นฉันจะนอน" เขา ถาม "ในเรือนเพาะชำเปียโน" และเธอถูกข้ามไปที่เรือนเพาะชำวันเขาเพิ่ม thoughtlessly, "และปิดหน้าต่างนั้น รู้สึกว่าการกินน้ำลึก"
"O จอร์จ ไม่เคยถามฉันที่ หน้าต่างต้องเสมอซ้ายเปิดสำหรับพวกเขา เสมอ เสมอ".
ตอนนี้ก็เปิดของเขาเพื่อขอโทษเธอ เธอเดินเข้าไปในเรือนเพาะชำวัน และเล่น และเร็ว ๆ นี้ กำลังหลับ และในขณะที่เขานอนหลับ เวนดี้ และจอห์น และไมเคิลบินในห้อง
Oh ไม่ เราเขียนมันได้ เนื่องจากที่จัดเรียงจึงวางแผน โดยพวกเขาก่อนเราซ้ายเรือ แต่สิ่งที่ต้องเกิดขึ้นตั้งแต่นั้น จะไม่พวกเขาที่มีเอกสิทธิ์ใน เป็นปีเตอร์และคนจรจัดกระดิ่ง
คำแรกปีเตอร์บอกทั้งหมด.
"ด่วน Tink" เขากระซิบ "ปิดหน้าต่าง บาร์มัน ถูกต้อง ตอนนี้ และคุณต้องหลบ โดยประตู และเมื่อเวนดี้ เธอจะคิดว่า แม่ของเธอได้ขัดขวางเธอออก และเธอจะไปกับฉัน"
ตอนนี้ผมเข้าใจว่าได้มาจนบัด puzzled ฉัน ทำไมเมื่อปีเตอร์มี exterminated โจรสลัด เขาได้ไม่กลับไปเกาะ และปล่อย Tink คุมเด็กไปแผ่นดินใหญ่ เทคนิคนี้ได้ในหัวของเขาทั้งหมดเวลา.
แทนความรู้สึกที่เขามีพฤติกรรมที่ ไม่ดีเขาเต้นกับกลี แล้ว เขา peeped เป็นวันเรือนเพาะชำเพื่อดูคนเล่น เขากระซิบกับ Tink "เป็นแม่ของเวนดี้ เธอเป็นผู้หญิงสวย แต่ไม่ให้สวยเป็นแม่ ปากของเธอจะเต็ม thimbles แต่ไม่เต็มเป็นแม่ของฉัน"
แน่นอนเขารู้อะไรอะไรเกี่ยวกับแม่ของเขา แต่บางครั้งเขา bragged เกี่ยวกับ her.
เขาไม่รู้จักเพลง ซึ่ง "หน้า หวานบ้าน แต่เขารู้ว่า มันถูกพูดว่า "กลับมา เวนดี้ เวนดี้" และเขาก็ร้อง exultantly "คุณจะไม่เคยเห็นเวนดี้อีก เลดี้ สำหรับหน้าต่างถูกกีดขวาง "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตะเป็นอย่างมากเป็นความเคารพของเขาเพื่อนานา เขาจะไม่ปล่อยให้เธอเข้ามาในบ้านสุนับแต่ในเรื่องอื่นๆทั้งหมดที่เขาปรารถนาให้ถือได้ว่า.
ทุกเช้ากุฎิสุนัขที่ถูกนำตัวไปยังพร้อมด้วยนายที่รักในเรื่องนี้กับรถที่ถ่ายทอดให้เขาทำงานของเขาและเขาก็กลับบ้านในลักษณะเดียวกับที่หกบางสิ่งบางอย่างของความแข็งแกร่งของที่มีลักษณะของคนที่จะได้เห็นหากเราจำได้ว่าต้องใช้ตัวพิมพ์ที่ตรงกันเขาก็จะมีความคิดของประเทศเพื่อนบ้านคนนี้ซึ่งทุกการเคลื่อนไหวในขณะนี้ความเชื่อมั่นในความสามารถให้ความสนใจประหลาดใจ ในใจเขาก็จะต้องมีการทรมานการทรมานแต่เขาได้รับการสงวนรักษาอย่างดีเยี่ยม ภายนอก ความเงียบสงบที่แม้เมื่อหนุ่มที่ถูกวิจารณ์บ้านน้อยของเขาและเขาจะยกหมวกของเขาอย่าง สุภาพ กับหญิงใดที่มองไปด้านใน.
อาจมีการบ้าเสียสละแต่มันเป็นที่งดงาม อีกไม่นานซึ่งหมายความว่าในใจของมันรั่วไหลออกมาและอยู่ในใจกลางของสาธารณะที่ดีเยี่ยมที่อยู่ได้สัมผัส ตามด้วยหัวเก๋งผู้คนที่เชียร์มันแข็งแรงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ปรับให้ได้รับหนังสือที่เขียนโดยตนเองของเขา สัมภาษณ์ มาปรากฏตัวในระดับ first class ที่ดีกว่าของเอกสารและสังคมได้รับเชิญให้เข้าร่วมเขาไปจนถึงอาหารมื้อค่ำและเพิ่ม "ไม่ต้องมาอยู่ในบ้านสุนับ"..
ในวันพฤหัสบดีเต็มไปด้วยเหตุการณ์ต่างๆในสัปดาห์คุณนายเป็นที่รักในคืน - ห้องเลี้ยงเด็กที่กำลังรอคอยกลับไปบ้านของจอร์จ womam เศร้าเป็นอย่างมาก - ตา ในตอนนี้เรามองเธออย่างใกล้ชิดและยังจำได้ว่ากระชุ่มกระชวยของเธอในวันเก่าๆที่ไปหมดแล้วตอนนี้เพียงเพราะเธอได้สูญเสียทารกของเธอฉันจะไม่สามารถพูดเรื่องร้ายเกี่ยวกับของเธอหลังจากทั้งหมด หากเธอก็ชอบเด็กคส์อ้าปากทว่าไม่ของเธอเธอก็ไม่สามารถช่วยให้มัน ดูที่เธออยู่บนเก้าอี้ของเธอที่เธอได้นอนหลับไป มุมของปากของเธอซึ่งหนึ่งมีลักษณะเป็นครั้งแรกมีขึ้นเกือบจะเหี่ยวย่น การเคลื่อนไหวของเธออยู่ไม่สุขมือบนอกของเธอว่าเธอมีอาการปวดที่มี บางคนชอบปีเตอร์ที่ดีที่สุดและบางอย่างเช่น, Wendy ' s ที่ดีเยี่ยมแต่ L เช่นที่ดีที่สุดของเธอ คิดว่าจะทำให้เธอมีความสุขเรากระซิบบอกกับเธออยู่ในโหมดสลีปของเธอที่พวกเขาจะกลับมา ห้องพักได้รับจริงๆ ภายใน ระยะทางสองไมล์ของหน้าต่างนี้ได้และทำการบินอยู่ดีแต่ทั้งหมดที่เราต้องการเสียงกระซิบที่ตามมาก็คือกำลังอยู่บนเส้นทางที่ ปล่อยให้' s ..
เป็นที่น่าเสียดายเราทำได้!,เพราะเธอได้เริ่มขึ้น,การโทรติดต่อของเขาชื่อ;และไม่มีใครอยู่ในห้องแต่นานา.
" o นานา, L ฝันของฉันรักคนที่กลับมา"..
นานาได้เป็นเยื่อตา,แต่ทั้งหมดก็ไม่สามารถทำได้คือให้เธอ paw บนตักของนายหญิงและพวกเขาก็นั่งอยู่ด้วยกันดังนั้นเมื่อที่บ้านสุนับเป็นนำกลับมา. ในขณะที่นายที่รักจะทำให้ศีรษะของเขาออกไปจูบกับ ภรรยา ของเขาเราเห็นว่าหน้าของเขาคือมากกว่าพกติดตัวมากกว่าในแต่เก่าก่อนแต่มีการแสดงออกที่นุ่ม.
เขาทำให้หมวกของเขาเพื่อ liza ที่ได้มาก็ดูถูกเพราะเธอไม่มีไม่มีจินตนาการและก็ไม่สามารถเข้าใจถึงสาเหตุที่ของชายคนหนึ่งนั้น ทางด้านนอกกลุ่มคนที่ร่วมเดินทางมาที่บ้านหัวเก๋งที่เป็นกองเชียร์และเขาก็ยังเป็นอยู่ตามธรรมชาติไม่ได้ไม่หวั่นไหว.
"ฟัง"เขากล่าวว่า"มันเป็นปลื้มใจเป็นอย่างมาก"..
"จำนวนมากของเด็กสองคน"ยิ้มเยาะ liza .
"มีผู้ใหญ่หลายวัน"เขายืนยันว่าเธอกับลมแบบฝังเรียบแต่เมื่อเธอพลิกไปพลิกมาศีรษะของเธอเขาไม่มีคำว่าของพระองค์ทรงขนาบสำหรับเธอ ความสำเร็จทางสังคมไม่ได้ทำให้เสียไปก็ทำให้เขาหวาน ในบางครั้งเขานั่งอยู่กับหัวของเขาออกมาจากกุฎิสุนัขที่ได้พูดคุยกับคุณนายที่รักของความสำเร็จนี้และกดมือของเธอใจเย็นๆเมื่อเธอกล่าวว่าเธอหวังว่าศีรษะของเขาจะไม่ถูกเปิดโดย.
"แต่ถ้าผมเป็นคนอ่อนแอ"เขากล่าว. "คุณพระช่วยที่ดีถ้าผมเป็นคนอ่อนแอ!"
"และจอร์จ"เธอบอกว่าหวาดผวา"คุณจะเป็นอย่างเต็มที่จากความเสียใจที่เคยมีไม่ได้คุณหรือไม่?"
"อย่างเต็มที่จากความเสียใจที่เคยรัก ดูที่การลงโทษของฉันอยู่ในบ้านสุนับ"
"แต่ก็เป็นการลงโทษไม่ได้มัน Georgeคุณแน่ใจว่าคุณไม่ได้เพลิดเพลินใจไปกับมันหรือไม่?"
"ความรักของฉัน!"
คุณอาจต้องแน่ใจว่าเธอขอให้ อภัย ของเขาแล้วความรู้สึกง่วงก็นอนขดอยู่รอบในกุฎิสุนัขที่.
"จะไม่เล่นให้ผมนอน"เขาถาม"เปียโนในห้องเลี้ยงเด็กได้อย่างไร?"และเธอกำลังข้ามไปวัน - ห้องเลี้ยงเด็กที่เขาเพิ่ม thoughtlessly "และปิดหน้าต่างที่ ผมรู้สึกว่าร่าง"จอร์จ
" o ไม่เคยถามผมจะทำอย่างนั้นหน้าต่างจะต้องไปทางซ้ายเปิดให้บริการสำหรับพวกเขาเสมอเสมอเสมอไป"..
กลายเป็นว่าเขาจะต้องขอประทานโทษของเธอและเธอก็เดินเข้าไปในวัน - ห้องเลี้ยงเด็กและเล่นและไม่นานเขาก็หลับไปแล้วและในขณะที่เขานอน, Wendy ' s และจอห์นและไมเคิลบินเข้าไปในห้อง.
โอ้ครั้งที่ เราได้เขียนไว้อย่างนี้ก็เพราะว่าที่มีเสน่ห์สวยงามเป็นการจัดให้มีขึ้นโดยก่อนที่เราจะออกจากเรือบางสิ่งบางอย่างแต่จะต้องมีเกิดขึ้นมานับตั้งแต่นั้นสำหรับมันไม่ใช่ผู้ที่จะบินลงในนั้นมีปีเตอร์และซ่อมแซม’จึงชอบระฆัง.
คำแรกของปีเตอร์บอก. tink
"ทั้งหมด"เขากระซิบ"ปิดหน้าต่าง Bar ที่เหมาะสม บัดนี้คุณและผมจะต้องได้รับอยู่ห่างออกไปในระยะเวลาเดินทางโดยประตูและเมื่อ, Wendy ' s มาพร้อมกับเธอจะคิดว่าแม่ของเธอมีลูกกรงของเธอออกมาได้และจะต้องกลับไปด้วยผม"..
ตอนนี้ฉันเข้าใจว่าผมฉงนจนบัดนี้ทำไมเมื่อปีเตอร์ล้างเผ่าพันธุ์โจรสลัดที่เขาไม่ได้กลับมาเพื่อไปยังเกาะและออกจาก tink เพื่อพาคนไปยังจีน การเล่นกลนี้ได้เข้ามาอยู่ในหัวของเขาทุกครั้ง.
แทนความรู้สึกว่าเขาเป็น Behaving Badly Show เขาอยู่ด้วยความยินดีจากนั้นเขาก็โผล่เข้าไปในวัน - ห้องเลี้ยงเด็กเพื่อจะดูว่าใครอยู่การเล่น เขากระซิบกับ tink "เป็นแม่ของ, Wendy ' s เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักแต่ไม่ได้สะสวยอะไรแม่เจ้าคน เธอปากเป็นอย่างเต็มที่จาก thimbles ,แต่ไม่ได้เป็นแม่ของเขา"..
ของเขาก็รู้ว่าไม่มีอะไรไม่ว่าจะเกี่ยวกับแม่ของเขาแต่บางครั้งเขา bragged เกี่ยวกับเธอ.
เขาไม่รู้ว่าเสียงที่มี"บ้าน, Sweet Home ,"แต่เขาก็รู้ดีว่ามันเป็นว่า","กลับมา, Wendy ' s , Wendy ' s ",และเขาร้องยินดีปรีดา,"คุณจะไม่ได้เห็นอีกครั้ง, Wendy ' s ,เลดี้,สำหรับหน้าต่างมีลูกกรง!"