First question is whether we have a

First question is whether we have a reason to seek each other out. I liked your picture and responded to what you said about your history. Of course anything might happen in the world we live in, but on the average we expect younger people to out-live older people, but generally the older one would wish for the younger one to live out their own long lifetime and not have it cut short by accident or illness. At least in the Buddhist culture one is exposed to the notion that everything is temporary and what has a beginning has an end. We have a hard time, emotionally, accepting this simple fact in the "west" even if we have studied deeply the traditions of the "east".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำถามแรกคือ ว่า เรามีเหตุผลที่จะค้นหากัน ชอบภาพ และตอบสนองสิ่งที่คุณพูดเกี่ยวกับประวัติของคุณ แน่นอนอะไรอาจเกิดขึ้นในโลกเราอาศัยอยู่ใน แต่โดยเฉลี่ยแล้ว เราคาดว่าคนอายุเข้าชีวิตคนสูงอายุ แต่โดยทั่วไปจะต้องหนึ่งเก่าสำหรับอายุแห่งชีวิตของตนเองยาว และไม่มีมันตัดสั้น โดยอุบัติเหตุหรือการเจ็บป่วย น้อย ในวัฒนธรรมพุทธ หนึ่งสัมผัสกับแนวคิดว่า ทุกอย่างเป็นการชั่วคราว และเริ่มต้นมีอะไรมีสิ้นสุด เรามีเวลายาก อารมณ์ ยอมรับความจริงเรื่อง "ตะวันตก" แม้ว่าเรามีศึกษาลึกประเพณี "ตะวันออก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำถามแรกคือไม่ว่าเราจะมีเหตุผลที่จะหากันและกัน ผมชอบภาพของคุณและตอบสนองกับสิ่งที่คุณพูดเกี่ยวกับประวัติของคุณ แน่นอนสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในโลกที่เราอาศัยอยู่ใน แต่โดยเฉลี่ยที่เราคาดหวังว่าคนที่มีอายุน้อยกว่าจะออกมาสดผู้สูงอายุ แต่โดยทั่วไปที่มีอายุมากกว่าหนึ่งจะต้องการสำหรับน้องคนหนึ่งที่จะอยู่ออกอายุการใช้งานที่ยาวนานของพวกเขาเองและไม่ได้ตัด สั้นโดยอุบัติเหตุหรือการเจ็บป่วย อย่างน้อยในวัฒนธรรมชาวพุทธหนึ่งสัมผัสกับความคิดที่ว่าทุกอย่างเป็นการชั่วคราวและสิ่งที่มีจุดเริ่มต้นมีปลาย เรามีช่วงเวลาที่ยากอารมณ์นี้ยอมรับความจริงง่ายๆใน "ตะวันตก" แม้ว่าเราจะมีการศึกษาอย่างลึกซึ้งประเพณีของ "ตะวันออก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำถามแรกก็คือว่า เราต้องแสวงหากัน ผมชอบรูปของคุณและตอบสนองต่อสิ่งที่คุณพูดเกี่ยวกับประวัติของคุณ แน่นอนสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในโลกที่เราอาศัยอยู่ แต่โดยเฉลี่ย เราคาดว่าคนน้องจะออกสดผู้สูงอายุแต่โดยทั่วไปคนที่แก่กว่าจะขอน้องหนึ่งมีชีวิตอยู่อายุการใช้งานยาวนานของพวกเขาเอง และไม่ได้ตัดสั้นโดยอุบัติเหตุหรือเจ็บป่วย อย่างน้อยในวัฒนธรรมชาวพุทธหนึ่งสัมผัสกับความคิดว่า ทุกอย่างชั่วคราว และมีจุดเริ่มต้น และจุดจบ เราต้องลำบากใจยอมรับความเป็นจริงง่ายนี้ใน " ตะวันตก " ถ้าเราได้ศึกษาอย่างลึกซึ้ง ประเพณีของ
" ตะวันออก "