While they had acted all cool, the moment Kenichi and the others left the container, they immediately got pushed back hard.
“They're shooting! They're not even asking questions!”
“Kenichi-niichan, there's more coming from the left too!”
“Kenichi, Kotarou! Don't go to the right, a different squad is flanking us!”
While there was still some distance between them, there were underground people everywhere. On top of that, the underground people were armed with rifles and were mercilessly firing at the three. Because of the endlessly appearing underground people and their repeated firing, the three were being cornered, little by little.
“Hayato, where do we run?!”
“Just focus on running forward!”
The three continued running forward while shots screeched past their ears. All they could do right now was run around. They had to buy time for Megumi and Daisaku to fulfill their mission.
“Niichan, something's strange!”
It was then that Kotarou noticed something odd about the situation.
“What's strange?!”
“It's their guns, they're―”
“Uwah?!”
“Are you okay, Kotarou?!”
“I-I'm fine! It only hit my helmet! But you understand now right?! The guns they're using aren't firing the usual mysterious beam!”
“You're right... I wonder why they're using normal guns today”
The abnormality that Kotarou had noticed was the weapons the underground people were using.
There was no doubt that the enemies were underground people, one could tell from their shinto priest like clothes, which they wore body armor on top of. It was a style they had seen before.
Up until now, the weapon that the underground people used had been spiritual energy beam rifles. It was a powerful beam rifle that gathered and focused spiritual energy before releasing it. Normally, there might be a different weapon amongst the troops they fought, but the beam rifle was their primary weapon.
Yet today, the underground people were using rifles that fired bullets. While they had changed into a more commonly seen weapon, it was still suspicious.
“But those aren't normal guns!”
“What do you mean, Hayato?!”
“The fired bullets are curving to chase after us! They're like magic bullets!”
Hayato used a rifle to fight. That's why he was the first to notice the abnormality with the enemies' weapons. He first noticed that the direction the rifle was pointed at, and the bullets impact point were different. At first he assumed he had missed something, but when the same thing happened time after time again, he understood that wasn't the case.
It was bizarre, but the bullets fired would change their trajectory after being fired.
While the change wasn't large, accurate fire was possible even on the run. Hayato thought back to the trajectory of the bullet fired in the assassination of a certain president. While it was just slight, it was far from realistic that a bullet would change direction.
“It seems like it's their new weapon!”
“So their power has lowered, but it's gotten easier to hit, huh?”
“If they get any closer with those weapons, we'll get hit in no time! Hayato, Kotarou, don't stop running no matter what!”
Since the enemy had an overwhelming number, Kenichi and the others had no intention of fighting them up front, yet just running around the factory site was getting hard.
Who knows how long we'll last...
As a strong anxiety started taking root in Kenichi, Megumi's voice entered his helmet through the built-in communications device.
“Kenichi, we're done on our end! We're withdrawing!”
“Understood! We'll withdraw as well! I'll contact you about the meeting point later!”
“Be careful!”
After reporting only what needed to be reported right away, Megumi's communication ended. She didn't have the room to go into details either. But the good news raised the three’s morale.
ในขณะที่พวกเขาได้ทำหน้าที่ทุกเย็น ขณะที่ทัต และคนอื่น ๆ ทิ้งภาชนะ พวกเขาทันทีได้ผลักกลับยาก"พวกเขากำลังถ่ายภาพ พวกเขาจะไม่ได้ถามคำถาม""ทัต niichan มีมากขึ้นมาจากด้านซ้ายเกินไป""ทัต Kotarou ไม่ไปขวา ทีมแตกต่างกันคือขนาบเรา! "ในขณะที่มันยังมีบางระยะห่างระหว่างพวกเขา มีคนใต้ดินทุกที่ ด้านบนของที่ คนใต้ดินมีอาวุธปืน และถูกยิงอย่างไร้ความปราณีที่สาม เพราะคนใต้ดินปรากฏไม่รู้จบและการยิงซ้ำ สามถูกถูกจนมุม ทีละน้อย"Hayato ที่เราเรียกใช้!""เน้นทำงานไปข้างหน้า"สามต่อไปข้างหน้าในขณะที่กำลังถ่ายภาพ screeched หูของพวกเขาที่ผ่านมา ทั้งหมดที่ไม่อยู่ตอนนี้คือวิ่งไปรอบ ๆ พวกเขาซื้อเวลาสำหรับเมะงุมิและไดซาขุเพื่อตอบสนองภารกิจของพวกเขา"Niichan สิ่งเป็นแปลกก็ แล้วที่ Kotarou พบสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับสถานการณ์มีอะไรแปลก ๆ !""มันเป็นปืนของพวกเขา พวกเขา ' re― ""Uwah !""มีคุณโอเค Kotarou !""ฉัน-สบายดี มันตีหมวกของฉันเท่านั้น แต่คุณเข้าใจสิทธิ์ขณะนี้ พวกเขากำลังใช้ปืนไม่ได้ยิงลำแสงลึกลับปกติ""คุณก็... ผมสงสัยว่า ทำไมพวกเขาใช้ปืนปกติวันนี้"ความผิดปกติที่มีการสังเกตเห็น Kotarou เป็นอาวุธที่ใช้คนใต้ดินมีข้อสงสัยไม่ว่า ศัตรูคนใต้ดิน หนึ่งสามารถบอกจากถวายนักบวชชินโตเช่นเสื้อผ้า ที่พวกเขาสวมเกราะจาก มันเป็นแบบที่ได้เห็นก่อนจนถึงปัจจุบัน อาวุธที่ใช้คนใต้ดินได้ปืนลำแสงพลังทางจิตวิญญาณ ปืนลำแสงที่มีประสิทธิภาพที่รวบรวม และมุ่งเน้นพลังงานทางจิตวิญญาณก่อนที่จะปล่อยมันได้ ปกติ อาจมีอาวุธแตกต่างกันในหมู่ทหารที่พวกเขาต่อสู้ แต่ปืนลำแสงเป็นอาวุธหลักของพวกเขาแต่ วันนี้ คนใต้ดินใช้ปืนไรเฟิลที่ยิงกระสุน ในขณะที่พวกเขาได้เปลี่ยนเป็นอาวุธที่มีเห็นทั่วไป มันก็ยังน่าสงสัย"แต่ที่ไม่ปกติปืน"คุณหมายถึง อะไร Hayato !""กระสุนยิงจะคดโค้งไล่หลังเรา พวกเขาเป็นเหมือนสัญลักษณ์มหัศจรรย์"Hayato ใช้เป็นปืนต่อสู้ ที่ว่าทำไมเขาเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นความผิดปกติที่ มีอาวุธของศัตรู เขาแรกพบว่า ทิศทางชี้ปืนไรเฟิลที่ และกระสุนกระทบจุดก็แตกต่างกัน ตอนแรก เขาถือว่า เขาได้พลาดบางสิ่งบางอย่าง แต่เมื่อสิ่งเดียวกันเกิดขึ้นอีกครั้ง เขาเข้าใจว่าไม่เป็นกรณีก็แปลกประหลาด แต่กระสุนยิงจะเปลี่ยนวิถีของพวกเขาหลังจากถูกยิงในขณะที่การเปลี่ยนแปลงไม่ได้ขนาดใหญ่ ไฟแม่นยำเป็นไปได้ที่การเรียกใช้ Hayato คิดย้อนไปถึงวิถีของกระสุนยิงการสังหารประธานาธิบดีบาง ในขณะที่มันเพียงเล็กน้อย มันก็ไกลจากสมจริงว่า กระสุนจะเปลี่ยนทิศทาง“It seems like it's their new weapon!”“So their power has lowered, but it's gotten easier to hit, huh?”“If they get any closer with those weapons, we'll get hit in no time! Hayato, Kotarou, don't stop running no matter what!”Since the enemy had an overwhelming number, Kenichi and the others had no intention of fighting them up front, yet just running around the factory site was getting hard.Who knows how long we'll last...As a strong anxiety started taking root in Kenichi, Megumi's voice entered his helmet through the built-in communications device.“Kenichi, we're done on our end! We're withdrawing!”“Understood! We'll withdraw as well! I'll contact you about the meeting point later!”“Be careful!”After reporting only what needed to be reported right away, Megumi's communication ended. She didn't have the room to go into details either. But the good news raised the three’s morale.
การแปล กรุณารอสักครู่..