As evident in Eq. (15.6), FC debt i

As evident in Eq. (15.6), FC debt issuers’ potential uncovered
currency bargains can be decomposed into two
distinct parts: a nominal interest rate premium and an
expected rate of foreign currency appreciation. In a series
of regressions, McBrady and Shill find that issuers
respond opportunistically to both. Collectively, they issue
a greater share of bonds in those currencies, whose
nominal interest rates are relatively low in comparison
to other currencies in their sample. Across all currencies
in the sample, currency shares increase by 2.4% on an average
for every 10 bps increase in nominal interest cost
savings. McBrady and Schill also find that borrowers collectively
issue a greater share of bonds in currencies,
whose exchange rates have appreciated over the previous
year. While estimated sensitivities are lower, with
currency shares increasing by an average of 20 bps for
each 10 bps increase in relative rates of appreciation,
the economic sensitivity is arguably comparable given
the much greater variability observed in exchange rate
movements. Overall, this evidence suggests that bond issuers
do not believe that the UIP holds. Instead, they appear
to believe that lower nominal interest rates ultimately translate into lower realized borrowing costs
over time. Given that borrowers issue more bonds in currencies
that have recently appreciated, they also appear
to believe that exchange rates do not tend to offset differences
in local and foreign interest rates, but instead that
they are mean-reverting over time. Interestingly, this belief
subsequently appears to be validated in the data. The
average bond offering in McBrady and Schill’s sample
precedes a beneficial 150 bps depreciation in the issue
currency in the year following the bond’s issuance.
While more comprehensive than previous analyses,
McBrady and Schill’s analysis of uncovered currency
bargains largely confirms previous anecdotal findings.
On the other hand, their truly novel finding is that the
borrowers in their sample also appear to prefer issuing
bonds in those currencies, whose interest rates remain
low even after hedging currency risk with currency
swaps. This suggests that bond issuers do not believe
that the CIP holds at the longer maturities relevant to
their borrowing decisions. Instead, they opportunistically
issue a greater share of bonds in those currencies
that offer the greatest ‘covered currency bargains’ as
measured by the deviations from the CIP identified in
Eq. (15.5). Across the full sample of currencies, currency
shares increase by an average of 7.5% in response to a
10 bps increase in covered interest cost savings. By varying
their issuance in this manner, bond issuers collectively
lower their borrowing costs by between 4 and
18 bps in comparison to a naı¨ve alternative strategy in
which they simply issue the average amount issued in
each currency over the entire sample period in each year.
While these borrowing cost savings might seem modest
on the surface, they are achieved without incurring currency
risk. They also translate into significant annual interest
cost savings given the large quantity of FC bonds
that are issued. Savings of this magnitude are also consistent
with the type of short-term deviations from the
CIP that would be expected in well-functioning markets.
Interestingly, covered interest cost savings also appear to
peak in event time in the period immediately preceding
bond issuance and to decline steadily thereafter. This evidence
suggests that the issuers that McBrady and Schill
(2007) consider either perfectly ‘time’ their FC bond issues
perfectly or that their FC bond offerings and currency
swap transactions help drive foreign bond yields
and currency swap rates toward parity over time.
In a follow-up paper, McBrady et al. (2010) (henceforth,
‘MSM’) expand the analysis to consider a broad
sample of corporate nonfinancial issuers. While results
from their earlier analysis provide compelling evidence
that governments and other sovereign agency issuers
opportunistically choose the foreign currencies in which
to issue their bonds, it is not obvious that corporate
issuers necessarily follow suit. Corporate issuers, for
example, might face much more significant costs of
financial distress than sovereign entities, potentially
making them less willing to issue bonds in foreign currencies
and leave their principal unhedged. Sovereign
borrowers might also realistically have superior information
than corporations on the future path of exchange
rates and interest rates, given that both are susceptible to
policy influence. For these reasons, corporations might
be less eager than sovereigns to choose their issue currencies
in response to differences in interest rates or expectations
about future rates of currency depreciation.
With regard to potential covered cost savings, some
corporate borrowers might also lack access to currency
swap markets either because of their relatively small
scale or because of poor credit quality. For these reasons,
corporations might be relatively less able to exploit potential
covered interest cost savings. On the other hand,
corporations arguably have clearer economic incentives
to minimize their borrowing costs. So, they may be more
likely than sovereign issuers to engage in opportunistic
issuance.
In actuality, the MSM find that the behavior of corporate
and sovereign issuers is largely the same. For a
broad sample of corporate nonfinancial issuers domiciled
in 21 different countries, the MSM find consistent
evidence that corporations, such as sovereign borrowers,
actively vary the currencies in which they issue their
bonds in an attempt to lower their borrowing costs on
both uncovered and covered bases. Overall, however,
they appear to achieve more modest cost savings, likely
because of the presence of a large number of natural
hedging-based issues in the full sample. On the other
hand, during high-issuance periods for each currency –
periods in which the relative share of opportunistic issues
is likely to be high – the MSM find that firms achieve
savings that are comparable to or even greater than the
results presented in McBrady and Schill (2007) for sovereign
government and agency issuers. Firms achieve nominal
interest cost savings of between 60 and 80 bps over
the cost of borrowing in other sample currencies by issuing
bonds in relatively low-interest currencies during
high-issuance months. Over the subsequent year,
uncovered foreign currency borrowers also benefit from
issuing in currencies that tend to depreciate by between
175 and 200 bps more than other sample currencies.
During high-issuance periods for each currency, corporate
issuers also benefit from interest rates that remain
relatively low even after hedging currency risk with currency
swaps. On average, borrowers appear to achieve
covered cost savings of between 3 and 4 bps during
high-issuance periods. Significantly, larger savings (up
to around 10 bps) were achieved by large, investment
grade issuers with relatively low return on assets from
the major developed markets, confirming anecdotal evidence
that these types of borrowers have the strongest incentives
and greatest ability to exploit apparent covered

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นได้ชัดเป็น Eq. (15.6), FC หนี้ผู้ออกของศักยภาพที่เปิดราคาสกุลเงินที่สามารถแยกออกเป็นสองชิ้นส่วนทั้งหมด: เบี้ยประกันอัตราดอกเบี้ยระบุและอัตราที่คาดไว้ของการแข็งค่าของสกุลเงินต่างประเทศ ในชุดของ regressions, Shill และ McBrady พบว่าผู้ออกตอบ opportunistically ทั้ง โดยรวม การออกใช้พันธบัตรในสกุลเงินเหล่านั้น ส่วนมากมีระบุอัตราดอกเบี้ยค่อนข้างต่ำในเปรียบเทียบกับสกุลเงินอื่น ๆ ในตัวอย่างของพวกเขา ข้ามสกุลเงินทั้งหมดในตัวอย่าง สกุลเงินหุ้นเพิ่มขึ้น 2.4% โดยเฉลี่ยมีการเพิ่มขึ้นทุก 10 bps ในต้นทุนดอกเบี้ยที่ระบุประหยัด McBrady และ Schill นอกจากนี้ยังพบว่าผู้กู้โดยรวมออกพันธบัตรสกุลเงิน ส่วนมากอัตราแลกเปลี่ยนที่เพิ่มขึ้นกว่าก่อนหน้าปี ในขณะที่รัฐประเมิน ต่ำกว่าด้วยสกุลเงินของหุ้นเพิ่มขึ้น โดยเฉลี่ย 20 bps สำหรับbps แต่ละ 10 เพิ่มขึ้น อัตราสัมพัทธ์ระดับความสำคัญทางเศรษฐกิจคือเปรียบเทียบได้ว่าให้ความแปรผันที่ใหญ่มากสังเกตอัตราแลกเปลี่ยนเคลื่อนไหว โดยรวม หลักฐานนี้แนะนำตราสารหนี้ที่ผู้ออกเชื่อว่า UIP ที่เก็บ แทน ปรากฏเชื่อว่า อัตราดอกเบี้ยที่ระบุด้านล่างสุดแปลล่างรับรู้ต้นทุนการกู้ยืมเงินช่วงเวลานั้น กำหนดให้ผู้กู้ออกพันธบัตรในสกุลเงินเพิ่มเติมที่เพิ่งเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังปรากฏเชื่อว่า อัตราแลกเปลี่ยนไม่มีแนวโน้มเพื่อ ชดเชยความแตกต่างในประเทศ และต่างประเทศสนใจราคา แต่แทนที่พวกเขาได้เปลี่ยนกลับหมายถึงช่วงเวลา เป็นเรื่องน่าสนใจ ความเชื่อนี้ในเวลาต่อมาแล้วจะต้องตรวจสอบข้อมูล ที่นำเสนอในตัวอย่าง McBrady และ Schill ของพันธะเฉลี่ยก่อนหน้าเสื่อมประโยชน์ 150 bps ในปัญหาสกุลเงินของตราสารหนี้ออกต่อปีในขณะที่ครอบคลุมมากขึ้นกว่าการวิเคราะห์ก่อนหน้าMcBrady และ Schill ของการวิเคราะห์ของสกุลเถราคาส่วนใหญ่ยืนยันการค้นพบเล็ก ๆ ก่อนหน้านี้บนมืออื่น ๆ ค้นหานวนิยายอย่างแท้จริงของพวกเขาคือการผู้กู้ในตัวอย่างของพวกเขายังจะ ต้องออกพันธบัตรในเหล่าสกุลเงิน อัตราดอกเบี้ยยังคงต่ำแม้หลังจาก hedging ความเสี่ยงเงินตราสกุลเงินswaps นี้ชี้ให้เห็นว่า ผู้ออกตราสารหนี้ไม่เชื่อที่ CIP ที่เก็บที่ครบกำหนดอีกต่อไปที่เกี่ยวข้องกับตัดสินใจกู้ยืมเงิน แทน พวกเขา opportunisticallyออกพันธบัตรในสกุลเหล่านั้นส่วนมากที่มีที่สุด 'สกุลเงินครอบคลุมราคา' เป็นวัดจากความเบี่ยงเบนจาก CIP ที่ระบุในEq. (15.5 ล้านคน) ในตัวอย่างเต็มรูปแบบของสกุลเงิน สกุลเงินหุ้นเพิ่มขึ้น โดยเฉลี่ยร้อยละ 7.5 ในการตอบสนองเพิ่ม 10 bps ในดอกเบี้ยครอบคลุมต้นทุนประหยัด โดยแตกต่างกันออกในลักษณะนี้ พันธบัตรผู้ออกโดยรวมลดต้นทุนกู้ยืมของพวกเขาโดยระหว่าง 4 และ18 bps โดยกลยุทธ์ทางเลือก naı¨ve ในซึ่งพวกเขาก็ออกออกโดยเฉลี่ยแต่ละสกุลเงินระยะเวลาตัวอย่างทั้งหมดในแต่ละปีขณะนี้ ประหยัดต้นทุนการกู้ยืมอาจดูเหมือนเจียมเนื้อเจียมตัวบนพื้นผิว ก็จะได้สกุลเงินดังกล่าวความเสี่ยง พวกเขายังแปลเป็นอัตราดอกเบี้ยรายปีที่สำคัญประหยัดค่าใช้จ่ายที่ได้รับปริมาณขนาดใหญ่ของพันธบัตร FCที่ออก ประหยัดขนาดนี้ยังจะสอดคล้องกันกับชนิดของความเบี่ยงเบนของระยะสั้นจากการCIP ที่จะคาดหวังในตลาดห้องทำงานเป็นเรื่องน่าสนใจ ครอบคลุมต้นทุนดอกเบี้ยประหยัดยังปรากฏช่วงเวลาเหตุการณ์ในระยะเวลาก่อนออกตราสารหนี้และ การลดลงอย่างต่อเนื่องหลังจากนั้น หลักฐานนี้แนะนำที่ผู้ออกแบบที่ McBrady และ Schill(2007) พิจารณาหรืออย่าง 'เวลา' ของประเด็นพันธบัตร FCสมบูรณ์ หรือว่า FC ของตราสารหนี้เสนอและสกุลเงินธุรกรรม swap ช่วยให้อัตราผลตอบแทนตราสารหนี้ต่างประเทศของไดรฟ์และอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินไปทางพาริตีเวลาในการติดตามผล กระดาษ McBrady et al. (2010) (ต่อไป'จึง' ขยายการวิเคราะห์พิจารณากว้างตัวอย่างของผู้ออก nonfinancial องค์กร ขณะที่ผลจากการวิเคราะห์ก่อนหน้าให้ถกเถียงที่รัฐบาลและผู้อื่นออกแทนอธิปไตยเลือกสกุลเงินต่างประเทศที่ opportunisticallyการออกพันธบัตรของตน ไม่ชัดเจนว่าองค์กรนอกจากนี้ผู้ออกจำเป็นต้องปฏิบัติตามเหมาะสม บริษัทผู้ออก สำหรับตัวอย่าง อาจเผชิญกับต้นทุนที่สำคัญมากของการเงินทุกข์กว่าตีอธิปไตย อาจทำให้พวกเขาไม่เต็มใจที่จะออกพันธบัตรสกุลเงินต่างประเทศและปล่อยให้หลักของ unhedged โซเวอเรนผู้กู้ยังจริงอาจมีข้อมูลที่เหนือกว่ามากกว่าองค์กรบนเส้นทางในอนาคตของอัตราแลกเปลี่ยนราคาและอัตราดอกเบี้ย กำหนดว่า ทั้งสองมีความไวต่ออิทธิพลที่มีต่อนโยบายการ ด้วยเหตุนี้ บริษัทอาจมีความกระตือรือร้นน้อยกว่า sovereigns การเลือกสกุลเงินของพวกเขาออกในการตอบสนองความแตกต่างของอัตราดอกเบี้ยหรือความคาดหวังเกี่ยวกับอัตราค่าเงินในอนาคตตามศักยภาพครอบคลุมต้นทุนประหยัด บางผู้กู้องค์กรอาจยังขาดการเข้าถึงสกุลเงินตลาดแลกเปลี่ยนอย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากความเล็กขนาด หรือคุณภาพเครดิตไม่ดี ด้วยเหตุนี้บริษัทอาจจะค่อนข้างน้อยสามารถใช้ศักยภาพครอบคลุมดอกเบี้ยต้นทุนประหยัด ในทางตรงข้ามบริษัทว่าได้ชัดเจนทางเศรษฐกิจสิ่งจูงใจเพื่อลดต้นทุนการกู้ยืมเงิน ดังนั้น พวกเขาอาจจะเพิ่มเติมมีแนวโน้มมากกว่าปฏิบัติมีส่วนร่วมในการยกอธิปไตยออกใน actuality, MSM พบว่าลักษณะการทำงานขององค์กรและอธิปไตยผู้ออกจะใหญ่เหมือนกัน สำหรับการตัวอย่างคร่าว ๆ ของบริษัทผู้ออก nonfinancial มีภูมิลำเนาใน 21 ประเทศต่าง ๆ MSM พบสอดคล้องกันหลักฐานที่องค์กร เช่นผู้กู้อธิปไตยกำลังเปลี่ยนแปลงสกุลเงินที่จะออกของพวกเขาพันธบัตรในความพยายามที่จะลดต้นทุนการกู้ยืมในฐานเถ และครอบคลุม โดยรวม แต่ปรากฏเพื่อให้ประหยัดต้นทุนเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น แนวโน้มเพราะของธรรมชาติเป็นจำนวนมากปัญหาที่ hedging ตามในตัวอย่างเต็มรูปแบบ อื่น ๆมือ ช่วงที่สูงส่งสำหรับแต่ละสกุลเงิน –เวลาญาติร่วมกันยกประเด็นมีแนวโน้มที่จะสูง-MSM พบว่า บริษัทประสบความสำเร็จประหยัดที่เทียบเท่ากับ หรือยิ่งกว่านี้ผลที่แสดงใน McBrady และ Schill (2007) สำหรับโซเวอเรนรัฐบาลและหน่วยงานผู้ออก บริษัทให้ระบุสนใจประหยัดของระหว่าง 60 และ 80 bps มากกว่าต้นทุนของเงินกู้ยืมในสกุลเงินอื่น ๆ ตัวอย่างโดยพันธบัตรในสกุลเงินของดอกเบี้ยที่ค่อนข้างต่ำในระหว่างเดือนสูงออก กว่าปีต่อมาผู้กู้ในสกุลเงินต่างประเทศเถยังได้ประโยชน์จากออกในสกุลเงินที่มีแนวโน้มที่คิดค่าเสื่อมราคาโดยระหว่าง175 และ 200 bps มากกว่าสกุลเงินตัวอย่างอื่น ๆช่วงที่สูงส่งสำหรับแต่ละสกุลเงิน องค์กรผู้ออกยังได้รับประโยชน์จากอัตราดอกเบี้ยที่ยังคงค่อนข้างต่ำแม้หลังจาก hedging ความเสี่ยงเงินตราสกุลเงินswaps โดยเฉลี่ย จะ ให้ผู้กู้ประหยัดค่าใช้จ่ายที่ครอบคลุมของระหว่าง 3 และ 4 bps ในระหว่างรอบระยะเวลาของการออกสูง อย่างมีนัยสำคัญ ประหยัดใหญ่โตไปประมาณ 10 bps) ความสำเร็จ โดยการลงทุนขนาดใหญ่ผู้ออกเกรดมีค่อนข้างต่ำคืนสินทรัพย์จากการพัฒนาตลาดหลัก ยืนยันหลักฐานเล็ก ๆว่า ผู้กู้ประเภทนี้มีแรงจูงใจที่แข็งแกร่งและครอบคลุมมากที่สุดสามารถใช้ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เห็นได้ชัดในสมการ (15.6) ผู้ออกตราสารหนี้เอฟซี
'เปิดที่มีศักยภาพต่อรองราคาสกุลเงินสามารถย่อยสลายออกเป็นสองส่วนที่แตกต่าง: ความสนใจพรีเมี่ยมอัตราการระบุและอัตราคาดว่าการแข็งค่าของสกุลเงินต่างประเทศ ในชุดของการถดถอย, McBrady หน้าม้าและพบว่าผู้ออกตราสารตอบสนองโอกาสทั้ง เรียกรวมกันว่าพวกเขาออกหุ้นใหญ่ของพันธบัตรในสกุลเงินเหล่านั้นซึ่งมีอัตราดอกเบี้ยที่ค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับเงินสกุลอื่นๆ ในกลุ่มตัวอย่างของพวกเขา ทั่วทุกสกุลเงินในตัวอย่างหุ้นสกุลเงินเพิ่มขึ้น 2.4% โดยเฉลี่ยทุก 10 วินาทีเพิ่มขึ้นในค่าใช้จ่ายดอกเบี้ยเงินฝากออมทรัพย์ McBrady Schill และยังพบว่าผู้กู้รวมออกหุ้นใหญ่ของพันธบัตรในสกุลเงินที่มีอัตราแลกเปลี่ยนได้ชื่นชมในช่วงก่อนหน้านี้ในปี ในขณะที่ความไวประมาณต่ำกว่าที่มีหุ้นสกุลเงินที่เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 20 bps สำหรับแต่ละ10 bps เพิ่มขึ้นในอัตราที่สัมพันธ์กันของความชื่นชมความไวเศรษฐกิจก็เปรียบเนื้อหาที่ได้รับความแปรปรวนมากขึ้นสังเกตได้ในอัตราแลกเปลี่ยนเคลื่อนไหว โดยรวมหลักฐานนี้แสดงให้เห็นว่าผู้ออกตราสารหนี้ไม่เชื่อว่า UIP ถือ แต่พวกเขาจะปรากฏที่จะเชื่อว่าการปรับลดอัตราดอกเบี้ยในที่สุดแปลเป็นที่ต่ำกว่าต้นทุนการกู้ยืมตระหนักอยู่ตลอดเวลา ระบุว่าผู้กู้ออกพันธบัตรในสกุลเงินที่ได้รับการชื่นชมเมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขายังปรากฏที่จะเชื่อว่าอัตราแลกเปลี่ยนไม่ได้มีแนวโน้มที่จะชดเชยความแตกต่างของอัตราดอกเบี้ยในประเทศและต่างประเทศแต่ที่พวกเขาจะหมายถึงกลับในช่วงเวลา ที่น่าสนใจความเชื่อนี้ต่อมาดูเหมือนจะถูกตรวจสอบในข้อมูล การเสนอขายตราสารหนี้เฉลี่ยในกลุ่มตัวอย่าง McBrady และ Schill ของแจ๋วประโยชน์ค่าเสื่อมราคา150 bps ในปัญหาสกุลเงินในปีต่อการออกหุ้นกู้ของ. ในขณะที่ครอบคลุมมากขึ้นกว่าการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้McBrady และการวิเคราะห์ Schill ของสกุลเงินเปิดต่อรองราคาสินค้าส่วนใหญ่ยืนยันการค้นพบประวัติก่อนหน้า. บน มืออื่น ๆ , การค้นพบของพวกเขาอย่างแท้จริงนวนิยายคือการที่ผู้กู้ในกลุ่มตัวอย่างของพวกเขายังปรากฏจะชอบการออกพันธบัตรสกุลเงินเหล่านั้นซึ่งมีอัตราดอกเบี้ยที่ยังคงอยู่ในระดับต่ำแม้หลังจากที่ป้องกันความเสี่ยงสกุลเงินกับสกุลเงินแลกเปลี่ยน นี้แสดงให้เห็นว่าผู้ออกตราสารหนี้ไม่เชื่อว่า CIP ถือที่ครบกำหนดอีกต่อไปที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจของพวกเขาการกู้ยืมเงิน แต่พวกเขามีโอกาสออกหุ้นใหญ่ของพันธบัตรในสกุลเงินเหล่านั้นที่ให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด'ปกคลุมต่อรองราคาของสกุลเงิน' เป็นวัดโดยการเบี่ยงเบนจากCIP ที่ระบุไว้ในสมการ (15.5) ข้ามตัวอย่างเต็มรูปแบบของสกุลเงินสกุลเงินหุ้นที่เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 7.5% ในการตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้น10 bps ในการประหยัดต้นทุนดอกเบี้ยที่ครอบคลุม โดยที่แตกต่างกันออกของพวกเขาในลักษณะนี้ผู้ออกตราสารหนี้รวมลดค่าใช้จ่ายของพวกเขาโดยการกู้ยืมเงินระหว่างวันที่4 และ18 bps ในการเปรียบเทียบกับกลยุทธ์ทางเลือกที่ไร้เดียงสาในซึ่งพวกเขาก็ออกจำนวนเงินเฉลี่ยที่ออกในแต่ละสกุลเงินในช่วงระยะเวลาของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดในแต่ละปี. ในขณะที่ประหยัดค่าใช้จ่ายการกู้ยืมเงินเหล่านี้อาจดูเหมือนเจียมเนื้อเจียมตัวบนพื้นผิวที่พวกเขาจะประสบความสำเร็จโดยไม่เกิดขึ้นของสกุลเงินที่มีความเสี่ยง พวกเขายังแปลเป็นดอกเบี้ยรายปีอย่างมีนัยสำคัญประหยัดค่าใช้จ่ายที่ได้รับปริมาณมากของพันธบัตรเอฟซีที่ออก เงินฝากออมทรัพย์ของขนาดนี้นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับประเภทของการเบี่ยงเบนระยะสั้นจากCIP ที่จะคาดว่าจะดีทำงานตลาด. ที่น่าสนใจประหยัดค่าใช้จ่ายดอกเบี้ยที่ปกคลุมปรากฏสูงสุดในเวลาที่เหตุการณ์ในช่วงเวลาก่อนการออกหุ้นกู้และลดลงอย่างต่อเนื่องหลังจากนั้น หลักฐานนี้แสดงให้เห็นว่าผู้ออกตราสารที่ McBrady และ Schill (2007) พิจารณาอย่างใดอย่างหนึ่งที่ดีที่สุด 'เวลา' ตราสารหนี้เอฟซีของพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบหรือการเสนอขายตราสารหนี้เอฟซีและสกุลเงินของพวกเขาการทำธุรกรรมแลกเปลี่ยนช่วยผลักดันอัตราผลตอบแทนพันธบัตรต่างประเทศและอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราที่มีต่อความเท่าเทียมกันในช่วงเวลา. ใน กระดาษติดตาม McBrady et al, (2010) (ต่อจากนี้ไป, 'ชายรักชาย') ขยายการวิเคราะห์ที่จะต้องพิจารณาในวงกว้างเป็นตัวอย่างของผู้ออกตราสารไม่ใช่ทางการเงินขององค์กร ขณะที่ผลจากการวิเคราะห์ของพวกเขาก่อนหน้านี้ให้หลักฐานที่น่าสนใจว่ารัฐบาลและหน่วยงานอื่นๆ ที่ผู้ออกตราสารอธิปไตยมีโอกาสเลือกสกุลเงินตราต่างประเทศในการที่จะออกพันธบัตรของพวกเขาก็ไม่ได้เป็นที่ชัดเจนว่าองค์กรผู้ออกตราสารจำเป็นต้องปฏิบัติตามเหมาะสม ผู้ออกตราสารหนี้ของ บริษัท สำหรับตัวอย่างเช่นอาจต้องเผชิญกับค่าใช้จ่ายอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นของความทุกข์ทางการเงินกว่าหน่วยงานอธิปไตยอาจทำให้พวกเขาไม่เต็มใจที่จะออกพันธบัตรในสกุลเงินตราต่างประเทศและปล่อยให้พวกเขาป้องกันความเสี่ยงที่สำคัญ Sovereign ผู้กู้อาจแนบเนียนมีข้อมูลที่ดีกว่ากว่า บริษัท บนเส้นทางในอนาคตของการแลกเปลี่ยนอัตราและอัตราดอกเบี้ยที่ระบุว่าทั้งสองมีความเสี่ยงที่จะมีอิทธิพลต่อนโยบาย ด้วยเหตุผลเหล่านี้ บริษัท อาจจะมีความกระตือรือร้นน้อยกว่าภาครัฐบาลที่จะเลือกสกุลเงินปัญหาของพวกเขาในการตอบสนองความแตกต่างของอัตราดอกเบี้ยหรือความคาดหวังเกี่ยวกับอัตราในอนาคตของค่าเสื่อมราคาของสกุลเงิน. เกี่ยวกับการประหยัดค่าใช้จ่ายที่ครอบคลุมที่มีศักยภาพบางกู้ขององค์กรนอกจากนี้ยังอาจขาดการเข้าถึงสกุลเงินแลกเปลี่ยนตลาดทั้งเนื่องจากขนาดที่ค่อนข้างเล็กของพวกเขาขนาดหรือเพราะคุณภาพเครดิตไม่ดี ด้วยเหตุผลเหล่านี้บริษัท อาจจะค่อนข้างไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากศักยภาพที่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายดอกเบี้ยที่เงินฝากออมทรัพย์ บนมืออื่น ๆ , บริษัท เนื้อหาที่มีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจที่ชัดเจนเพื่อลดต้นทุนการกู้ยืมของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาอาจจะมีโอกาสมากกว่าผู้ออกอธิปไตยที่จะฉวยโอกาสมีส่วนร่วมในการออก. ในความเป็นจริงที่กลุ่มชายรักชายพบว่าพฤติกรรมขององค์กรผู้ออกตราสารและอธิปไตยเป็นส่วนใหญ่เหมือนกัน สำหรับตัวอย่างในวงกว้างของผู้ออกตราสารไม่ใช่ทางการเงินของ บริษัท มีภูมิลำเนาใน21 ประเทศที่แตกต่างกันกลุ่มชายรักชายพบว่าสอดคล้องหลักฐานที่แสดงว่า บริษัท ดังกล่าวเป็นผู้กู้อธิปไตยอย่างแข็งขันแตกต่างกันสกุลเงินที่พวกเขาออกของพวกเขาพันธบัตรในความพยายามที่จะลดต้นทุนการกู้ยืมของพวกเขาในทั้งเปิดและปกคลุมฐาน โดยรวม แต่พวกเขาดูเหมือนจะเกิดการประหยัดค่าใช้จ่ายค่อนข้างมากน่าจะเพราะการปรากฏตัวของจำนวนมากของธรรมชาติปัญหาตามการป้องกันความเสี่ยงในตัวอย่างเต็มรูปแบบ ที่อื่น ๆมือในช่วงระยะเวลาสูงออกสำหรับแต่ละสกุลเงิน - ระยะเวลาในการที่ส่วนแบ่งญาติของปัญหาฉวยโอกาสมีแนวโน้มที่จะสูง - ชายรักชายพบว่า บริษัท ประสบความสำเร็จในการออมที่จะเปรียบกับหรือสูงกว่าผลที่นำเสนอในMcBrady และ Schill (2007) สำหรับอธิปไตยของรัฐบาลและหน่วยงานผู้ออกตราสาร บริษัท ประสบความสำเร็จน้อยประหยัดค่าใช้จ่ายความสนใจของระหว่าง60 และ 80 bps มากกว่าค่าใช้จ่ายของการกู้ยืมเงินในสกุลเงินอื่นๆ ตัวอย่างโดยการออกพันธบัตรสกุลเงินที่ค่อนข้างดอกเบี้ยต่ำในช่วงเดือนสูงออก กว่าปีต่อมาเปิดกู้เงินตราต่างประเทศยังได้รับประโยชน์จากการออกในสกุลเงินที่มีแนวโน้มที่จะลดลงโดยระหว่าง175 และ 200 bps มากกว่าสกุลเงินตัวอย่างอื่น ๆ . ในระหว่างงวดสูงออกสำหรับแต่ละสกุลเงินขององค์กรผู้ออกยังได้รับประโยชน์จากอัตราดอกเบี้ยที่ยังคงค่อนข้างต่ำแม้หลังจากที่ป้องกันความเสี่ยงสกุลเงินกับสกุลเงินแลกเปลี่ยน โดยเฉลี่ยผู้กู้ปรากฏเพื่อให้บรรลุประหยัดค่าใช้จ่ายที่ครอบคลุมระหว่าง 3 และ 4 bps ในช่วงระยะเวลาการออกสูง อย่างมีนัยสำคัญเงินฝากออมทรัพย์ที่มีขนาดใหญ่ (เพิ่มขึ้นไปอยู่ที่ประมาณ10 bps) ได้รับการประสบความสำเร็จโดยมีขนาดใหญ่การลงทุนผู้ออกชั้นประถมศึกษาปีที่มีผลตอบแทนค่อนข้างต่ำต่อสินทรัพย์จากตลาดที่พัฒนาแล้วที่สำคัญยืนยันหลักฐานที่เหล่านี้ประเภทของผู้กู้ที่มีแรงจูงใจที่แข็งแกร่งและความสามารถที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะใช้ประโยชน์ที่ชัดเจนครอบคลุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นที่ประจักษ์ในอีคิว ( 15.6 ) , เอฟซี ผู้ออกตราสารหนี้สกุลเงิน ' ศักยภาพเปิด

ต่อราคาสามารถย่อยสลายออกเป็นสองส่วน : อัตราเบี้ยประกันภัยแตกต่างกันอัตราดอกเบี้ยและอัตราของสกุลเงินต่างประเทศ
เลิศ ในชุดของสมการถดถอยและ mcbrady
,
opportunistically ปั่นราคาพบว่า รายได้ต่อทั้งสอง เรียกพวกเขาออก
มากกว่าแบ่งปันพันธบัตรในสกุลเงินนั้นมี
อัตราอัตราดอกเบี้ยต่ำในการเปรียบเทียบกับสกุลเงินอื่น ๆ
ตัวอย่างของพวกเขา ข้ามสกุลเงิน
ในตัวอย่างหุ้นแลกเปลี่ยนเงินเพิ่มขึ้น 2.4% โดยเฉลี่ยทุก ๆ 10 จุด เพิ่มขึ้น

ประหยัดต้นทุนอัตราดอกเบี้ย . และยังพบว่า ผู้กู้ mcbrady Schill รวม
ปัญหาใช้ร่วมกันมากขึ้นของพันธบัตรในสกุลเงินที่มีอัตราแลกเปลี่ยนได้ชื่นชม

ไปก่อนหน้านี้ปี ขณะที่ประมาณการความไวต่ำ กับ
แลกหุ้นที่เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 20 bps สำหรับ
แต่ละ 10 จุด เพิ่มขึ้นในอัตราสัมพัทธ์ของความชื่นชม
ไวทางเศรษฐกิจเป็น arguably เทียบเคียงให้มากขึ้นซึ่งสังเกต

ในการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยน โดยรวมแล้ว หลักฐานนี้ชี้ให้เห็นว่า ผู้ออกพันธบัตร
ไม่เชื่อว่าจำอย่างไร พวกเขาปรากฏ
แทนเชื่อว่า อัตราดอกเบี้ยต่ำกว่าปกติในที่สุดแปลลงล่างว่าต้นทุนการกู้ยืม
ตลอดเวลา ระบุว่าผู้กู้ออกพันธบัตรเพิ่มเติมในสกุลเงิน
ที่เพิ่งชื่นชม พวกเขายังปรากฏ
เชื่อว่า อัตราแลกเปลี่ยนไม่มักจะชดเชยความแตกต่าง
ในประเทศและต่างประเทศ อัตราดอกเบี้ย แต่แทนที่
พวกเขาหมายถึงย้อนกาลเวลา ที่น่าสนใจนี้ความเชื่อ
ต่อมาปรากฏว่ามีการตรวจสอบในข้อมูล
เฉลี่ยพันธบัตรและเสนอใน mcbrady Schill ตัวอย่าง
ก่อนค่าเสื่อมราคา 150 bps เป็นประโยชน์ในประเด็น
สกุลเงินในปีต่อไปนี้คือการออกพันธบัตร .
ในขณะที่ครอบคลุมมากกว่าการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้
mcbrady และการวิเคราะห์ของ Schill เปิดต่อราคาสกุลเงินส่วนใหญ่ยืนยันผลการวิจัย จดก่อน
.
บนมืออื่น ๆค้นหานวนิยายอย่างแท้จริงของพวกเขาคือ ว่า พวกเขายังปรากฏในตัวอย่าง
กู้ชอบการออกพันธบัตรในสกุลเงิน
นั้นมีอัตราดอกเบี้ยยังคงต่ำแม้หลังจากที่ hedging
ความเสี่ยงเงินตราแลกเปลี่ยนกับเงินตรา

นี้แสดงให้เห็นว่า ผู้ออกพันธบัตรไม่เชื่อ
ว่า CIP ถือที่ได้รับที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจอีกต่อไป
ยืมของพวกเขา แทน พวกเขา opportunistically
ปัญหามากกว่าหุ้นของพันธบัตรในสกุลเงินเหล่านั้น
ที่ให้ครอบคลุมมากที่สุด ' ' เป็นสกุลเงินต่อราคา
วัดโดยการเบี่ยงเบนจาก CIP ระบุ
อีคิว ( 15.5 ) ในตัวอย่างเต็มของสกุลเงิน , หุ้นแลกเปลี่ยนเงิน
เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ยของร้อยละ 7.5 ในการตอบสนองต่อ
10 จุด เพิ่มขึ้นครอบคลุมความสนใจ ประหยัดต้นทุน โดยการเปลี่ยนแปลง
ของพวกเขาออกในลักษณะนี้ พันธบัตร รายได้รวม
ลดต้นทุนการกู้ยืมของพวกเขาโดยระหว่าง 4 และ
18 จุด เมื่อเปรียบเทียบกับ นา ı¨ได้ทางเลือกกลยุทธ์
ซึ่งพวกเขาก็ออกเฉลี่ยปริมาณออก
แต่ละสกุลเงินช่วงตัวอย่างทั้งหมดในแต่ละปี ขณะที่ต้นทุนการกู้ยืมเงินเหล่านี้

อาจจะดูเจียมเนื้อเจียมตัวบนพื้นผิวที่พวกเขาจะได้รับโดยไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงสกุลเงิน

พวกเขายังแปลเป็น
อัตราดอกเบี้ยรายปีอย่างมีนัยสำคัญประหยัดค่าใช้จ่ายได้รับปริมาณมากของพันธบัตร
ที่ออก FC ประหยัดขนาดนี้ยังสอดคล้องกับชนิดของค่า

CIP ระยะสั้นจากที่คาดว่าจะเป็นในการทำงานตลาด .
น่าสนใจ ครอบคลุม การประหยัดต้นทุนดอกเบี้ยยังปรากฏ
สูงสุดในกิจกรรม เวลา ในช่วงเวลาทันทีก่อน
การออกพันธบัตรและลดลงอย่างต่อเนื่อง หลังจากนั้น นี้หลักฐาน
ชี้ให้เห็นว่ารายได้ที่ mcbrady Schill
( 2007 ) และพิจารณาให้สมบูรณ์ ' เวลา ' ของเอฟซีพันธบัตรปัญหา
อย่างถ่องแท้ หรือว่าเอฟซีพันธบัตรบูชาและธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงิน
สลับช่วยผลักดันอัตราผลตอบแทนพันธบัตรต่างประเทศและอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินต่อ

กันตลอดเวลา ในการติดตามกระดาษ mcbrady et al . ( 2010 ) ( อีก
'msm ' ) ขยายการวิเคราะห์พิจารณากว้าง
ตัวอย่างขององค์กร nonfinancial รายได้ . ในขณะที่ผลจากการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้ของพวกเขาให้

หลักฐานที่น่าสนใจว่า รัฐบาลและหน่วยงานอื่น ๆซึ่งอธิปไตย
opportunistically เลือกสกุลเงินต่างประเทศที่
อกพันธบัตรของพวกเขา มันไม่ได้ชัดเจนว่า รายได้ของบริษัท
ต้องปฏิบัติตามเหมาะสม รายได้ขององค์กรสำหรับ
ตัวอย่าง อาจเผชิญมากมากขึ้นต้นทุน
ทางการเงินกว่าอธิปไตยนิติบุคคลอาจ
ทำให้พวกเขาน้อยกว่ายินดีออกพันธบัตรในสกุลเงินต่างประเทศ
และทิ้งหลัก unhedged . จักรพรรดิผู้กู้อาจสั่งได้

กว่า เหนือกว่า ข้อมูลบริษัท บนเส้นทางของอัตราแลกเปลี่ยน
และอัตราดอกเบี้ยในอนาคต ระบุว่าทั้งสองมีความอ่อนไหวต่อ
มีอิทธิพลต่อนโยบาย ด้วยเหตุผลเหล่านี้ องค์กรอาจ
ลดความกระตือรือร้นกว่ากษัตริย์เลือก
สกุลเงินปัญหาของพวกเขาในการตอบสนองต่อความแตกต่างในอัตราดอกเบี้ย หรือความคาดหวังเกี่ยวกับราคาในอนาคตของอัตราแลกเปลี่ยน
.
เกี่ยวกับศักยภาพครอบคลุมค่าใช้จ่ายของผู้กู้บาง
อาจขาดการเข้าถึงตลาดแลกเปลี่ยนเงิน
สลับเหมือนกัน เพราะขนาดค่อนข้างเล็ก
หรือเนื่องจากคุณภาพสินเชื่อที่ไม่ดี . ด้วยเหตุผลเหล่านี้
องค์กรอาจจะค่อนข้างน้อยสามารถที่จะใช้ประโยชน์จากศักยภาพ
ครอบคลุมความสนใจ ประหยัดต้นทุน บนมืออื่น ๆ , บริษัท มีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจที่ชัดเจนมากขึ้น

เพื่อลดต้นทุนการกู้ยืมของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาอาจจะมากขึ้น
มากกว่ารายได้อธิปไตยที่จะมีส่วนร่วมในการออกฉวยโอกาส
.
ในความเป็นจริงแล้วกลุ่มชายรักชาย พบว่า พฤติกรรมของผู้ออกตราสารหนี้อธิปไตยและองค์กร
เป็นส่วนใหญ่เหมือนกัน สำหรับ
ตัวอย่างคร่าว ๆ ขององค์กร หรือมี nonfinancial
ใน 21 ประเทศที่แตกต่างกัน , MSM หาสอดคล้อง
หลักฐานที่ บริษัท เช่นจักรพรรดิผู้กู้
อย่างแตกต่างสกุลเงินที่พวกเขาออกพันธบัตรของพวกเขา
ในความพยายามเพื่อลดต้นทุนการกู้ยืมของพวกเขา
ทั้งเปิดและครอบคลุมฐาน โดยรวม แต่พวกเขาจะปรากฏเพื่อให้บรรลุการประหยัดต้นทุน

น่าจะเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นเพราะการแสดงตนของตัวเลขขนาดใหญ่ของธรรมชาติตามประเด็น
hedging ในตัวอย่างเต็ม บนมืออื่น ๆ
, ในช่วงการออกสูงสำหรับแต่ละสกุลเงิน และช่วงเวลาที่แบ่งปัน

สำหรับญาติของปัญหามีแนวโน้มที่จะสูงและชายรักชาย พบว่า บริษัท บรรลุ
ออมทรัพย์ที่เทียบเท่ากับหรือมากกว่า
ผลที่นำเสนอใน mcbrady Schill ( 2007 ) และอธิปไตย
รัฐบาลเงิน . บริษัทบรรลุตามต้นทุนดอกเบี้ยเงินฝากออมทรัพย์ของ

ระหว่าง 60 และ 80 bps มากกว่าต้นทุนของการกู้ยืมเงินในสกุลเงินอื่น ๆ โดยการออกพันธบัตรจำนวน
ในสกุลเงินดอกเบี้ยค่อนข้างต่ำในระหว่าง
เดือนออกสูง กว่าปีต่อมา
เปิดกู้สกุลเงินต่างประเทศยังได้รับประโยชน์จาก
ออกในสกุลเงินที่มีแนวโน้มที่จะลดลง โดยระหว่าง
และ 200 bps มากกว่าสกุลเงินตัวอย่างอื่น ๆ .
ในช่วงการออกสูงสำหรับแต่ละสกุลเงิน ซึ่งองค์กร
ยังได้รับประโยชน์จากอัตราดอกเบี้ยที่ยังคงค่อนข้างต่ำ แม้ว่าความเสี่ยง
ความเสี่ยงเงินตราแลกเปลี่ยนกับเงินตรา

โดยเฉลี่ยแล้ว ผู้กู้จะปรากฏเพื่อให้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายของ

ระหว่าง 3 และ 4 จุด ในระยะเวลาการออกสูง ส่วนเงินฝากออมทรัพย์ขนาดใหญ่ (
ไปประมาณ 10 จุด ) โดยขนาดใหญ่การลงทุน
เกรดต่ำ หรือมีอัตราผลตอบแทนจากสินทรัพย์จาก
สาขาตลาดพัฒนาแล้ว ยืนยันหลักฐาน
ที่เหล่านี้ประเภทของผู้กู้ที่แรงจูงใจและความสามารถที่จะใช้ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ชัดเจนครอบคลุม