. AnTourism Geographies 513Download

. An
Tourism Geographies 513
Downloaded by [kattaem kwangkhwang] at 01:32 17 January 2015 evolution from a pure supply-side or production-oriented definition of destinations
towards more demand-side or customer-oriented perspectives can thus be observed, with
the last approach transcending this dualism.
The boundaries of a destination are hard to define as they are constantly changing
through complex practices and discourses: to some tourists, tourism companies, local
people and other market actors, the destination may appear totally different in terms of
shape, content and relationships. Destination boundaries are generally delimited by
administrative boundaries (Dredge, 1999; Hwang & Fesenmaier, 2003; Vasiliadis &
Kobotis, 1999; Weidenfeld, Butler, & Williams, 2010; Zhang, Han-Hua, & Zhuang,
2011; Zillinger, 2007). Nonetheless, we know that borders change due to historical, political
and economic factors (Nilsson, Eskilsson, & Ek, 2010; Paasi, 1996; Prokkola, 2007;
Sofield, 2006). Some works point out that pre-existing organizations and institutions often
act as an obstacle to the development of new tourism destinations (Canally & Timothy,
2007; Ioannides, Nielsen, & Billing, 2006; Lovelock & Boyd, 2006; Timothy & Tosum,
2003) despite the fact that new and alternative conceptions of tourism destinations can
have important implications in tourism destination planning and development, such as
cross-border collaboration, policy-making, and marketing and management strategies.
We acknowledge that this move towards conceptual frameworks where the customer
plays a fundamental role in the definition of a destination has not been accompanied by a
similar move by practitioners towards alternative configurations of tourism geographies
that take the tourists and the way they consume space into account.
Within-destination tourist travel patterns
Understanding the movement patterns of visitors is important for a number of tourism
management activities, such as attraction planning, development of accommodation
nodes and transport links (McKercher & Lau, 2008). It has been argued that quantifying
the movement patterns of visitors in terms of distance travelled or overlying data on
movement patterns with other spatial datasets may enhance the quality of management
outputs. We add that understanding the movement patterns of visitors is also important to
defining and delineating ‘effective’ tourism zones or destinations. Fortunately, there is a
growing recent literature on within-destination travel patterns (Lew & McKercher, 2006;
McKercher & Lau, 2008), which can be imported into our discussion.
The complexity of visitors’ movements within destinations entails a wide diversity of
routes and attractions from which visitors can choose, and is affected by visitor and visit
characteristics and by the spatial distribution of resources. In fact, tourism destinations
operate as functional areas in terms of mobility of tourists for the consumption of a network
of attractions (Jansen-Verbeke & Lievois, 2008; Russo, 2008; Shih, 2006). There
are three main attributes derived from the spatial distribution of resources that affect
space consumption patterns (Hunt & Crompton, 2008; Michael, 2007; Weidenfeld et al.,
2010): distance or territoriality, intensity or number of attractions and specificity or
uniqueness of the attractions.
In general terms, distance to and between attractions is a main determinant of the
appeal of tourist areas (Blasco, Guia, Prats, & Saez, 2009; Hwang & Fesenmaier, 2003;
Hwang, Gretzel, & Fesenmaier, 2006; Nicolau & Mas, 2006; Nyaupane & Graefe, 2008).
Distance influences visitors, with numbers declining with increasing distance from the
accommodation location to the attractions and from one attraction to another, which supports
the concept of distance decay (Eldridge & Jones, 1991). Despite the fact that some
authors have challenged this concept (Lee, Guillet, Law, & Leung, 2012; McKercher &

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. มีท่องเที่ยว Geographies 513ดาวน์โหลด [kattaem kwangkhwang] ที่ 01:32 17 2015 มกราคมวิวัฒนาการจากบริสุทธิ์ supply-side หรือมุ่ง เน้นการผลิตข้อกำหนดของสถานที่ท่องเที่ยวต่อมุมมองเพิ่มเติม ด้านความต้องการ หรือมุ่ง เน้นลูกค้าดังจะสังเกตได้จาก ด้วยวิธีสุดท้ายที่ transcending dualism นี้ขอบเขตของปลายทางยากต่อการกำหนดจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาผ่านการปฏิบัติซับซ้อนและประการ: บางนักท่องเที่ยว ท่องเที่ยวบริษัท ท้องถิ่นคนและนักแสดงอื่น ๆ ตลาด ปลายทางอาจปรากฏแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงในแง่ของรูปร่าง เนื้อหา และความสัมพันธ์ โดยทั่วไปขอบเขตปลายทางจะถูกกำหนดเขตโดยขอบเขตการจัดการ (Dredge, 1999 Hwang & Fesenmaier, 2003 Vasiliadis และKobotis, 1999 Weidenfeld คน และวิ ลเลียมส์ 2010 เตียว หัวฮัน และ จ้วง2011 Zillinger, 2007) กระนั้น เรารู้ว่า เส้นขอบเปลี่ยนชำระประวัติศาสตร์ การเมืองและปัจจัยทางเศรษฐกิจ (Nilsson, Eskilsson และ เอก 2010 Paasi, 1996 Prokkola, 2007Sofield, 2006) บางคนทำงานจุดที่องค์กรที่มีอยู่ก่อนและสถาบันมักจะเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาสถานที่ท่องเที่ยวใหม่ (Canally และทิโมธี2007 Ioannides นีล และเรียกเก็บ เงิน 2006 Lovelock & Boyd, 2006 ทิโมธีและ Tosum2003) ทั้ง ๆ ที่สามารถ conceptions ใหม่ และทางเลือกของแหล่งท่องเที่ยวมีนัยสำคัญในการท่องเที่ยวปลายทางวางแผนและพัฒนา เช่นข้ามแดนร่วม policy-making และการตลาด และการจัดการกลยุทธ์การเรายอมรับที่ย้ายนี้ต่อกรอบแนวคิดที่ลูกค้าเล่นบทบาทพื้นฐานในการกำหนดปลายทางได้ไม่ได้มาพร้อมกับการย้ายคล้ายกัน โดยผู้ต่อโครงแบบอื่นของการท่องเที่ยว geographiesที่นำนักท่องเที่ยวและวิธีพวกเขาใช้พื้นที่เป็นต้นรูปแบบการเดินทางท่องเที่ยวภายในปลายเข้าใจรูปแบบการเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการท่องเที่ยวกิจกรรมการจัดการ การวางแผน การพัฒนาสถานที่พักสถานที่ท่องเที่ยวเช่นโหนดและคมนาคม (McKercher และ Lau, 2008) มันมีการโต้เถียงที่ quantifyingรูปแบบการเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมระยะทางที่เดินทางหรือข้อมูลเหล่านั้นในรูปแบบการเคลื่อนไหว มี datasets พื้นที่อื่น ๆ อาจเพิ่มคุณภาพของการจัดการแสดงผล เราเพิ่มให้ เข้าใจรูปแบบการเคลื่อนไหวของความสำคัญกำหนด และ delineating โซนท่องเที่ยว 'ประสิทธิภาพ' หรือสถานที่ท่องเที่ยว โชคดี มีการวรรณคดีล่าเติบโตบนปลายทางภายในรูปแบบท่องเที่ยว (เกณฑ์หนึ่งในหลาย ๆ และ McKercher, 2006McKercher & Lau, 2008), ซึ่งสามารถนำสนทนาของเราได้ความซับซ้อนของความเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมภายในสถานที่ท่องเที่ยวมีมากมายหลากหลายเส้นทางท่องเที่ยวจากนักท่องเที่ยวสามารถที่เลือก และได้รับผลกระทบ โดยการเยี่ยมชมและชมลักษณะ และการกระจายของทรัพยากร ในความเป็นจริง สถานที่ท่องเที่ยวดำเนินงานตามขอบเขตหน้าที่ในด้านการเคลื่อนไหวของนักท่องเที่ยวปริมาณการใช้เครือข่ายสถานที่ท่องเที่ยว (แจนเซน-Verbeke & Lievois, 2008 สง 2008 นายสือ 2006) มีมีแอตทริบิวต์หลักที่สามได้รับมาจากการกระจายทรัพยากรที่มีผลต่อพื้นที่การใช้รูปแบบ (ล่าและ Crompton, 2008 Michael, 2007 Weidenfeld et al.,2010): ไกล หรือถิ่น ความเข้ม หรือจำนวนสถานที่ท่องเที่ยวและ specificity หรือเอกลักษณ์ของสถานที่ท่องเที่ยวเงื่อนไขทั่วไป ระยะทางไป และสถานที่ท่องเที่ยวเป็นดีเทอร์มิแนนต์เป็นหลักของการดึงดูดใจของสถานที่ท่องเที่ยว (Blasco เกีย Prats, & Saez, 2009 Hwang & Fesenmaier, 2003Hwang, Gretzel, & Fesenmaier, 2006 Nicolau และมาส 2006 Nyaupane & Graefe, 2008)ระยะทางมีผลต่อผู้เยี่ยมชม มีตัวเลขที่ลดลง ด้วยการเพิ่มระยะทางจากสถานที่พักแหล่งท่องเที่ยว และแหล่งท่องเที่ยวหนึ่งไปยังอีก ซึ่งสนับสนุนแนวคิดของผุระยะ (Eldridge & Jones, 1991) ทั้ง ๆ ที่บางผู้เขียนได้ท้าทายแนวคิดนี้ (Lee, Guillet กฎหมาย และ เหลียง 2012 McKercher &

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

.
การท่องเที่ยวภูมิศาสตร์ 513
ดาวน์โหลดโดย [kattaem kwangkhwang] เมื่อ 01:32 17 มกราคม 2015 วิวัฒนาการจากด้านอุปทานบริสุทธิ์หรือความคมชัดในการผลิตที่มุ่งเน้นของสถานที่ท่องเที่ยว
ที่มีต่อความต้องการด้านอื่น ๆ หรือมุมมองที่มุ่งเน้นลูกค้าจึงสามารถสังเกตได้ด้วย
วิธีการที่ผ่านมา เหนือคู่นี้.
ขอบเขตของปลายทางที่จะยากที่จะกำหนดตามที่พวกเขาจะมีการเปลี่ยนแปลง
ผ่านการปฏิบัติที่ซับซ้อนและวาทกรรม: ให้นักท่องเที่ยวบาง บริษัท การท่องเที่ยวในท้องถิ่น
และนักแสดงคนอื่น ๆ ในตลาดปลายทางอาจปรากฏแตกต่างในแง่ของ
รูปทรงที่เนื้อหา และความสัมพันธ์ ขอบเขตปลายทางจะถูกคั่นด้วยโดยทั่วไป
ขอบเขตการบริหาร (ขุด, 1999; & Hwang Fesenmaier, 2003; Vasiliadis &
Kobotis, 1999; เฟลด์บัตเลอร์และวิลเลียมส์, 2010; จางฮันหัวหินและจ้วง,
2011; Zillinger 2007) อย่างไรก็ตามเรารู้ว่าพรมแดนเปลี่ยนแปลงเนื่องจากประวัติศาสตร์ทางการเมือง
และเศรษฐกิจปัจจัย (ค๊ Eskilsson และเอก, 2010; Paasi 1996; Prokkola 2007;
Sofield 2006) ผลงานบางคนชี้ให้เห็นว่าองค์กรที่มีอยู่ก่อนและสถาบันมักจะ
ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาของแหล่งท่องเที่ยวใหม่ (Canally และทิโมธี,
2007; Ioannides นีลเซ่นและการเรียกเก็บเงิน, 2006; Lovelock & Boyd, 2006; & ทิโมธี Tosum,
2003 ) แม้จะมีความจริงที่ว่าแนวความคิดใหม่ ๆ และทางเลือกของแหล่งท่องเที่ยวที่สามารถ
มีผลกระทบที่สำคัญในการวางแผนแหล่งท่องเที่ยวและการพัฒนาเช่น
การทำงานร่วมกันข้ามพรมแดนนโยบายการทำและการตลาดและกลยุทธ์การจัดการ.
เรายอมรับว่าการย้ายไปยังกรอบแนวคิดที่นี้ ลูกค้า
มีบทบาทพื้นฐานในความหมายของปลายทางที่ยังไม่ได้รับมาโดย
ย้ายที่คล้ายกันโดยผู้ปฏิบัติงานที่มีต่อการกำหนดค่าทางเลือกของการท่องเที่ยวภูมิภาค
ที่พานักท่องเที่ยวและวิธีที่พวกเขาใช้พื้นที่เข้าบัญชี.
รูปแบบการเดินทางท่องเที่ยวภายในปลายทาง
ทำความเข้าใจรูปแบบการเคลื่อนไหว ของผู้เข้าชมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับจำนวนของการท่องเที่ยว
กิจกรรมการจัดการเช่นการวางแผนสถานที่การพัฒนาที่พัก
โหนดและการเชื่อมโยงการขนส่ง (McKercher & Lau 2008) จะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่าปริมาณ
รูปแบบการเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมในแง่ของการเดินทางไกลหรือข้อมูลเกี่ยวกับการวาง
รูปแบบการเคลื่อนไหวกับชุดข้อมูลเชิงพื้นที่อื่น ๆ อาจเพิ่มคุณภาพของการจัดการ
เอาท์พุท เราได้เพิ่มว่าการทำความเข้าใจรูปแบบการเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะ
กำหนดและโทบี้ 'ประสิทธิภาพ' โซนการท่องเที่ยวหรือแหล่งท่องเที่ยว โชคดีที่มี
วรรณกรรมที่ผ่านมาที่เพิ่มขึ้นในรูปแบบการเดินทางภายในปลายทาง (ลิว & McKercher 2006;
McKercher & Lau 2008). ซึ่งสามารถนำเข้ามาในการสนทนาของเรา
ความซับซ้อนของการเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมภายในสถานที่สร้างความหลากหลายของ
เส้นทาง และสถานที่ท่องเที่ยวที่ผู้เข้าชมสามารถเลือกและได้รับผลกระทบจากผู้เข้าชมและเยี่ยมชม
ลักษณะและการกระจายของทรัพยากร ในความเป็นจริงแหล่งท่องเที่ยว
ดำเนินการเป็นพื้นที่การทำงานในแง่ของการเคลื่อนไหวของนักท่องเที่ยวสำหรับการบริโภคของเครือข่าย
ของสถานที่ท่องเที่ยว (Jansen-Verbeke & Lievois 2008; รัสเซีย, 2008; Shih, 2006) มี
สามคุณลักษณะหลักมาจากการกระจายของทรัพยากรที่มีผลต่อการมี
รูปแบบการบริโภคพื้นที่ (ฮันท์และครอมป์ตัน, 2008; ไมเคิล, 2007; เฟลด์, et al.
2010): ระยะทางหรือถิ่นเข้มหรือจำนวนของสถานที่ท่องเที่ยวและความจำเพาะหรือ
เอกลักษณ์ของ . สถานที่ท่องเที่ยว
ในแง่ทั่วไประยะทางไปและกลับระหว่างสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นปัจจัยหลักของการ
อุทธรณ์ของพื้นที่ท่องเที่ยว (Blasco, Guia, Prats และ Saez 2009; & Hwang Fesenmaier 2003;
ฮวง Gretzel และ Fesenmaier 2006; Nicolau & Mas, 2006. Nyaupane & Graefe 2008)
ที่มีอิทธิพลต่อระยะทางผู้เข้าชมที่มีตัวเลขลดลงตามระยะทางที่เพิ่มขึ้นจาก
สถานที่พักกับสถานที่ท่องเที่ยวและสถานที่น่าสนใจจากที่หนึ่งไปยังอีกที่สนับสนุน
แนวคิดของการสลายตัวของระยะทาง (Eldridge & Jones, 1991) . แม้จะมีความจริงที่ว่าบางอย่าง
ที่ผู้เขียนมีความท้าทายแนวคิดนี้ (ลี Guillet, กฎหมาย, และเหลียง, 2012; & McKercher

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

.

มีการท่องเที่ยว ซึ่งเป็นดาวน์โหลดโดย [ kattaem kwangkhwang ] ที่วิวัฒนาการมาจากด้านอุปทาน หรือนิยามที่มุ่งเน้นการผลิตบริสุทธิ์ คุณ
01:32 17 มกราคม 2015 ทางด้านอุปสงค์ หรือมุมมองที่มุ่งเน้นมากขึ้น จึงสามารถสังเกตได้ด้วย

สุดท้ายเข้าหา transcending คู่นี้ ขอบเขตของปลายทางจะยากที่จะกำหนดเป็นพวกเขาอยู่ตลอดเวลา การเปลี่ยนแปลง
ผ่านการปฏิบัติงานที่ซับซ้อนและวาทกรรม : บางนักท่องเที่ยว บริษัทนำเที่ยว ประชาชน
นักแสดงและตลาดอื่น ๆ , ปลายทางอาจจะแตกต่างในแง่ของ
รูปร่างความสัมพันธ์แบบ ขอบเขตปลายทางมักจะล้อมรอบ
ขอบเขตการบริหาร ( ลอก , 1999 ; ฮวาง& fesenmaier , 2003 ; vasiliadis &
kobotis , 1999 ; ไวเดินเฟลด์ พ่อบ้าน& , วิลเลียมส์ , 2010จาง ฮาน หัวหิน , &จ้วง
2011 ; zillinger , 2007 ) อย่างไรก็ตาม , เรารู้ว่าเขตแดนเปลี่ยนแปลงเนื่องจากประวัติศาสตร์ทางการเมืองและปัจจัยทางเศรษฐกิจ ( ค๊
eskilsson & , , เอก , 2010 ; paasi , 1996 ; prokkola , 2007 ;
sofield , 2006 ) งานบางอย่างที่ชี้ให้เห็นว่า มีสถาบันและองค์กรมักจะ
พระราชบัญญัติเป็นอุปสรรคในการพัฒนาของจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวใหม่ ( canally &ทิโมธี
2007 ;ioannides , นีลเส็น& , การเรียกเก็บเงิน , 2006 ; ที่ตั้ง&บอยด์ , 2006 ; ทิโมธี& tosum
2003 ) , แม้จะมีความจริงที่ว่าใหม่และมโนมติเรื่องของจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวสามารถ
มีนัยสําคัญในการวางแผนและการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว เช่น
ชายแดนร่วมกัน การกำหนดนโยบาย และกลยุทธ์การตลาด และการจัดการ
เรายอมรับว่า ย้ายไปสู่กรอบแนวคิดที่ลูกค้า
เล่นบทบาทพื้นฐานในนิยามของปลายทางที่ไม่ได้มาพร้อมกับ
ย้ายที่คล้ายกันโดยผู้ปฏิบัติงานต่อทางเลือกรูปแบบของการท่องเที่ยว ซึ่งนักท่องเที่ยว
ที่ใช้และวิธีที่พวกเขาใช้พื้นที่เข้าบัญชี ภายในแหล่งท่องเที่ยว รูปแบบการเดินทาง

ความเข้าใจการเคลื่อนไหวรูปแบบของผู้เข้าชมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับจำนวนของกิจกรรมการท่องเที่ยว
เช่นการวางแผนเที่ยว การพัฒนาของโหนดที่พัก
และเชื่อมโยงการขนส่ง ( mckercher & Lau , 2008 ) จะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่าค่า
การเคลื่อนไหวรูปแบบของผู้เข้าชมในแง่ของระยะทางที่เดินทาง หรือนอนทับข้อมูล
รูปแบบข้อมูลเชิงพื้นที่ที่มีการเคลื่อนไหวอื่น ๆ อาจเพิ่มคุณภาพผลผลิตการจัดการ

เราเพิ่มความเข้าใจการเคลื่อนไหวรูปแบบของผู้เข้าชมที่สำคัญ

การกำหนดและอธิบาย ' ที่มีประสิทธิภาพ ' การท่องเที่ยวเขต หรือจุดหมายปลายทาง โชคดี มี
เติบโตล่าสุดวรรณกรรมภายในรูปแบบการเดินทางปลายทาง ( ลิว& mckercher , 2006 ;
mckercher & Lau , 2008 )ซึ่งสามารถนำเข้าสู่การสนทนาของเรา .
ความซับซ้อนของการเคลื่อนไหวของผู้เยี่ยมชมภายในสถานที่ใช้ความหลากหลายของเส้นทางและสถานที่ท่องเที่ยวจาก
ที่ผู้เข้าชมสามารถเลือก และได้รับผลกระทบโดยผู้เข้าชมและเยี่ยมชม
ลักษณะและการกระจายเชิงพื้นที่ของทรัพยากร ในความเป็นจริง
จุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวใช้เป็นกรอบพื้นที่ในแง่ของการเคลื่อนไหวของนักท่องเที่ยวสำหรับการบริโภคของเครือข่าย
ของแหล่งท่องเที่ยว ( Jansen verbeke & lievois , 2008 ; รุสโซ่ , 2008 ; Shih , 2006 ) มี
เป็นสามหลักแอตทริบิวต์ที่ได้มาจากการกระจายเชิงพื้นที่ของทรัพยากรที่มีผลต่อรูปแบบการใช้พื้นที่ ( ล่า
& Crompton , 2008 ; ไมเคิล , 2007 ; ไวเดินเฟลด์ et al . ,
2010 ) หรือดินแดนไกล ,ความเข้มหรือหมายเลขของสถานที่ท่องเที่ยวและความจำเพาะหรือ

เอกลักษณ์ของสถานที่ท่องเที่ยว ในแง่ทั่วไป , ระยะทางระหว่างสถานที่และเป็นปัจจัยหลักของ
อุทธรณ์ของพื้นที่ท่องเที่ยว ( กระตือรือร้นมากที่สุด& Prats Guia , , , saez , 2009 ; ฮวาง& fesenmaier , 2003 ;
ฮวาง gretzel & fesenmaier , 2006 ; nicolau &มีนาคม , 2006 ; nyaupane & graefe , 2008 ) .
ระยะทางอิทธิพลผู้เยี่ยมชมกับตัวเลขที่ลดลงเมื่อระยะทางจากที่พักไปยังแหล่งท่องเที่ยว
สถานที่และจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก ซึ่งสนับสนุนแนวคิดของผุ
ระยะทาง ( Eldridge &โจนส์ , 1991 ) แม้จะมีข้อเท็จจริงที่ว่าบาง
เขียนได้ท้าทายแนวคิดนี้ ( ลี guillet , กฎหมาย , &เหลียง , 2012 ; mckercher &