“Here you go, Gwen, darling!” With

“Here you go, Gwen, darling!” With her silly smile, Great Aunt Lucy hands me a parcel bedecked with a gigantic silver bow. I hold my breath, trying not to breathe her sickly lavender perfume.

“How thoughtful.” Mum gives me a meaningful glance. Great Aunt Lucy loves buying gifts, mostly from charity shops. Why must I always pretend to be grateful? It’s not as if the world depends on my reaction, is it? Just Great Aunt Lucy.

Dragging the corners of my mouth into a smile, I peel away the sticky layers of tape and Dora the Explorer wrapping paper. Really! How old does she think I am? Four?

I’ve had lots of peculiar gifts from Great Aunt Lucy, but this one is THE WORST YET. A doll. An old-fashioned one that looks like it belongs in a museum. “She’s made from real porcelain,” croons Great Aunt Lucy, twisting the doll’s silky chocolate curls around her fingers. “She looks just like you, dear.”

“Of course she does!” I retort.

“Gwen!” Mum exclaims. I snatch up the doll and stomp upstairs.

Sitting on my bed, I stare at the doll. Two blue unblinking eyes stare back. The heart-shaped face is freakishly pale. I fling the doll on a shelf.

Crack!

Like a streak of black lightning, a crack appears across the doll’s smooth face. “Oh well,” I mutter. “I didn’t like it anyway.”

Mum enters. “Why must you be so rude? Don’t you care about Great Aunt Lucy’s feelings?” She means well. Now, I’ve got a night shift. Your Aunt’s staying over.”

I groan. Time to watch boring TV programmes and play board games.

I stay in my room for as long as I dare. When I walk downstairs, I hear wheezy snores. Good! She’s asleep in the arm-chair, her snores getting louder and her mouth hanging open like a fish.

I stare at her. “Why can’t you be a proper aunt?” I whisper. “Why can’t you buy me decent stuff? Why do I get lumped with you?” It feels good, saying what I really think.

Suddenly, too late, I realise the snoring has stopped. Great Aunt Lucy’s eyes are open. A single tear trails down her cheek. Well, I’m not apologising. Maybe she won’t bring me a stupid doll next time.
Finally, after Antiques Roadshow and two games of Scrabble, it’s bedtime. From the shelf, the doll watches me, eyes glittering.

Tomorrow, I’ll dump her.

***

“Gwen!”

“I’m ready, Great Aunt Lucy.” Gwen is fully dressed in her school uniform, teeth and hair brushed.

“My goodness! What a change!” Great Aunt Lucy exclaims. “Oh dear. Your dolly’s broken.”

“I’m sorry.” Gwen looks suitably ashamed. “I’m sorry for upsetting you last night too. You’re so kind. I should be grateful.”

Great Aunt Lucy smiles, glancing at the doll on the shelf. “Goodness. What lovely manners! It’s almost as if I’ve got a brand new niece. . .”

***

They leave the room. A single tear trickles down my cracked cheek . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“Here you go, Gwen, darling!” With her silly smile, Great Aunt Lucy hands me a parcel bedecked with a gigantic silver bow. I hold my breath, trying not to breathe her sickly lavender perfume.“How thoughtful.” Mum gives me a meaningful glance. Great Aunt Lucy loves buying gifts, mostly from charity shops. Why must I always pretend to be grateful? It’s not as if the world depends on my reaction, is it? Just Great Aunt Lucy.Dragging the corners of my mouth into a smile, I peel away the sticky layers of tape and Dora the Explorer wrapping paper. Really! How old does she think I am? Four?I’ve had lots of peculiar gifts from Great Aunt Lucy, but this one is THE WORST YET. A doll. An old-fashioned one that looks like it belongs in a museum. “She’s made from real porcelain,” croons Great Aunt Lucy, twisting the doll’s silky chocolate curls around her fingers. “She looks just like you, dear.”“Of course she does!” I retort.“Gwen!” Mum exclaims. I snatch up the doll and stomp upstairs.Sitting on my bed, I stare at the doll. Two blue unblinking eyes stare back. The heart-shaped face is freakishly pale. I fling the doll on a shelf.Crack!Like a streak of black lightning, a crack appears across the doll’s smooth face. “Oh well,” I mutter. “I didn’t like it anyway.”Mum enters. “Why must you be so rude? Don’t you care about Great Aunt Lucy’s feelings?” She means well. Now, I’ve got a night shift. Your Aunt’s staying over.”ผมโหยหวนต่อ เวลาไปดูโปรแกรมทีวีที่น่าเบื่อ และเล่นเกมส์ฉันอยู่ในห้องของฉันตราบเท่าที่พัก เมื่อฉันเดินชั้นล่าง ฉันได้ยินเสียง wheezy snores ดี เธอจะหลับในเก้าอี้ snores ของเธอดังรับและปากของเธอแขวนเปิดเช่นปลาผมมองที่เธอ "ทำไมคุณไม่ป้าเหมาะสม" ฉันกระซิบ "ทำไมไม่ซื้อฉันสิ่งดีอะไร ทำไมทำฉันได้รับ lumped กับคุณ" มันรู้สึกดี บอกอะไรผมคิดว่าทันใดนั้น สายเกินไป ฉันตระหนักถึงการนอนกรนหยุด ตาดีป้าลูซี่จะเปิด เส้นทางน้ำตาเดียวลงแก้ม ดี ฉันฉันไม่ apologising บางทีเธอจะไม่ขอตุ๊กตาโง่ครั้งต่อไปสุดท้าย หลังโรดโชว์โบราณและสองเกม Scrabble ได้นอน จากชั้นวางสินค้า ตุ๊กตานาฬิกาฉัน ตานักวันพรุ่งนี้ ฉันจะถ่ายโอนของเธอ***"Gwen""ฉันพร้อม ลูซี่ป้าดี" พวกจะครบเครื่องในเหมือนโรงเรียนของเธอ ผมทาสีและฟัน"พระช่วย การเปลี่ยนแปลงอะไร" ดีป้าลูซี่ exclaims "โอ้ รัก คุณดอลลี่ในปัจจุบันของงาน""ขอโทษ" พวกมีลักษณะเหมาะสมละอาย "ขอโทษสำหรับ upsetting มืดเกินไป คุณประเภทดังนั้น ฉันควรได้ขอบคุณ"ดีป้าลูซี่ยิ้ม ทิวทัศน์ที่ตุ๊กตาบนชั้น "ความดี มารยาทดีอะไร จึงเกือบเป็นถ้าฉันมีหลานสาวใหม่แตะ"***พวกเขาออกจากห้อง น้ำตาเดียว trickles ลงแก้มของฉันรอยร้าว...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นี่คุณไปเกวนที่รัก!" ด้วยรอยยิ้มของเธอโง่, Great ป้าลูซี่มือฉันพัสดุตกแต่งด้วยโบว์สีเงินขนาดใหญ่ ฉันถือลมหายใจของฉันพยายามที่จะไม่หายใจน้ำหอมดอกลาเวนเดอร์ของเธออ่อนแอ. "วิธีคิด". แม่ทำให้ฉันมีความหมายได้อย่างรวดเร็ว ที่ดีป้าลูซี่รักการซื้อของขวัญส่วนใหญ่มาจากร้านค้าการกุศล ทำไมผมต้องเสมอหลอกว่าจะขอบคุณ? มันไม่ได้หมายความว่าโลกขึ้นอยู่กับปฏิกิริยาของฉันมันคืออะไร? เพียงที่ดีป้าลูซี่. ลากมุมปากของฉันเป็นรอยยิ้มที่ผมลอกออกไปชั้นเหนียวของเทปและ Dora Explorer ที่ตัดกระดาษ จริงๆ! อายุเท่าไหร่เธอไม่คิดว่าฉัน? สี่? ฉันมีของขวัญมากมายที่แปลกประหลาดจากสหป้าลูซี่ แต่คนนี้เป็นยังเลวร้ายที่สุด ตุ๊กตา หนึ่งในสมัยเก่าที่ดูเหมือนอยู่ในพิพิธภัณฑ์ "เธอทำจากพอร์ซเลนจริง" Great ป้าลูซี่ croons บิดหยิกช็อคโกแลตนุ่มตุ๊กตารอบนิ้วมือของเธอ "เธอมีลักษณะเช่นเดียวกับคุณที่รัก." "แน่นอนเธอไม่!" ผมย้อน. "เกวน" แม่อุทาน ฉันคว้าตุ๊กตาและเหยียบชั้นบน. นั่งอยู่บนเตียงของฉันฉันจ้องมองที่ตุ๊กตา สองตาไม่กะพริบตาสีฟ้าจ้องมองกลับมา ใบหน้ารูปหัวใจเป็นสีซีด freakishly ผมพุ่งตุ๊กตาบนหิ้ง. แตก! ชอบแนวสายฟ้าสีดำ, รอยแตกปรากฏขึ้นบนใบหน้าเรียบตุ๊กตา "โอ้ดี" ผมพูดพึมพำ "ผมไม่ชอบมันต่อไป." แม่เข้ามา "ทำไมคุณต้องหยาบเพื่อ? คุณไม่สนใจเกี่ยวกับความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมป้าลูซี่? "เธอหมายความอย่างดี ตอนนี้ผมได้มีกะกลางคืน การเข้าพักของคุณป้ากว่า. " ฉันคร่ำครวญ ใช้เวลาในการดูรายการทีวีที่น่าเบื่อและเล่นเกมกระดาน. ฉันอยู่ในห้องของฉันให้นานเท่าที่ผมกล้า เมื่อฉันเดินลงมาชั้นล่างฉันได้ยินดังเสียงฮืด ๆ snores ดี! เธอนอนหลับอยู่ในแขนเก้าอี้ snores เธอได้รับดังและปากของเธอแขวนเปิดเช่นปลา. ฉันจ้องมองมาที่เธอ "ทำไมคุณไม่สามารถจะป้าที่เหมาะสม?" ฉันกระซิบ "ทำไมคุณไม่สามารถซื้อสิ่งที่ฉันดี? ทำไมฉันถึง lumped กับคุณ? "มันรู้สึกดีพูดในสิ่งที่ผมคิดว่า. ทันใดนั้นสายเกินไปฉันตระหนักดีการนอนกรนหยุด สายตาที่ยอดเยี่ยมป้าลูซี่จะเปิด ฉีกเส้นทางเดียวลงแก้มของเธอ ดีฉันไม่ได้ขอโทษ บางทีเธออาจจะไม่ได้นำมาให้ฉันตุ๊กตาโง่ในครั้งต่อไป. ในที่สุดหลังจากที่แอนติและสองเกมข่วนก็นอน จากการเก็บรักษาตุ๊กตานาฬิกาฉันตาแวววาว. พรุ่งนี้ฉันจะทิ้งเธอ. *** "เกวน" "ผมพร้อมที่ดีป้าลูซี่." เกวนจะสวมใส่อย่างเต็มที่ในโรงเรียนของเธอเหมือนกันฟันและผม แปรง. "ความดีของฉัน! สิ่งที่เปลี่ยนแปลง! "Great ป้าลูซี่อุทาน "โอ้ที่รัก ดอลลี่ของคุณเสีย. " "ฉันขอโทษ." เกวนมีลักษณะละอายใจอย่างเหมาะสม "ฉันขอโทษสำหรับ upsetting คุณคืนที่ผ่านมามากเกินไป คุณใจดีมาก ฉันควรจะขอบคุณ. " รอยยิ้มที่ดีป้าลูซี่ glancing ที่ตุ๊กตาบนหิ้ง "ความดี อะไรมารยาทที่น่ารัก! มันเกือบจะเป็นถ้าฉันมีหลานสาวแบรนด์ใหม่ . . " *** พวกเขาออกจากห้องพัก การฉีกขาดเดียว trickles ลงแก้มแตกของฉัน . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เอ้า เกวน ที่รัก ! " ด้วยรอยยิ้มโง่ๆของเธอดี ป้าลูซี่ มือผมก้อตกแต่งด้วยโบว์ขนาดใหญ่สีเงิน . ฉันถือลมหายใจของฉันพยายามที่จะหายใจเธอขี้โรคลาเวนเดอร์หอม

" คิดได้ไงเนี่ย " คุณแม่ให้ผมได้อย่างมีความหมาย ดีป้าลูซี่ ชอบซื้อของขวัญ ส่วนใหญ่จากร้านค้าการกุศล ทำไมต้องแกล้งทำเป็นดีใจ ?ไม่ใช่ว่าโลกขึ้นอยู่กับปฏิกิริยาของฉัน ไม่ใช่เหรอ ? เยี่ยมป้าลูซี่ . .

ลากมุมปากเป็นรอยยิ้ม ผมลอกออกชั้นเหนียวของเทปและ Dora Explorer ที่กระดาษห่อ จริง ๆ เธอคิดว่าฉันอายุเท่าไร ? 4

ผมเคยได้รับของขวัญมากมายที่แปลกประหลาดจากป้าลูซี่ แต่เดียวนี้แย่เลย ตุ๊กตาสมัยเก่า ที่ดูเหมือนจะอยู่ในพิพิธภัณฑ์ " เธอทำจากพอร์ซเลนจริง " croons เยี่ยมป้าลูซี่ การบิดตัวของตุ๊กตาผมหยิก silky ช็อกโกแลตรอบนิ้วเธอ " เธอเหมือนเธอ ที่รัก "

" แน่นอนอยู่แล้ว ! " ฉันตอกกลับ

" เกว็น " แม่อุทาน . ฉันคว้าตุ๊กตาและเหยียบข้างบน

นั่งอยู่บนเตียงของฉัน ฉันจ้องมองไปที่ตุ๊กตา สองดวงตาสีฟ้าจ้องกลับกล้าหาญชาญชัย .หน้ารูปหัวใจจะทำให้สีซีด ฉันขว้างตุ๊กตาบนหิ้ง

ร้าว !

ชอบแนวของสายฟ้าดำ รอยแตกปรากฏบนหน้าของตุ๊กตาเรียบ " อืม " ฉันบ่น " ฉันไม่ชอบมันอยู่ดี . . . . " แม่

เข้ามา " ทำไมคุณถึงได้หยาบคายแบบนี้ คุณไม่ห่วงความรู้สึกของป้าลูซี่ " เธอหมายถึงอย่างดี ตอนนี้ผมกะกลางคืน ของคุณป้าอยู่ "

ฉันครวญครางเวลาดูรายการโทรทัศน์น่าเบื่อ เล่นเกมส์

ฉันอยู่ในห้องของฉันตราบเท่าที่ฉันกล้า เมื่อฉันเดินลงไปข้างล่าง ฉันได้ยินซึ่งหายใจลำบากและมีเสียงดังเสียงกรน ดี ! เธอหลับอยู่ในเก้าอี้แขนของเธอ เสียงกรนเริ่มดังขึ้น ปากห้อยเปิดเช่นปลา

ฉันจ้องมองเธอ " ทำไมคุณไม่สามารถเป็นป้าที่เหมาะสม ? " ฉันกระซิบ " ทำไมคุณไม่ซื้อที่ดีของข้า ทำไมฉันได้รับ lumped กับคุณ ? " มันรู้สึกดีพูดอย่างที่คิดจริงๆ ครับ

ก็สายเกินไป ฉันตระหนักถึงการนอนกรนหยุด ป้าลูซี่ ตาเปิด ฉีกเส้นทางเดียวลงแก้มของเธอ แต่ผมไม่ขอโทษ บางทีเธออาจจะไม่ได้เอาตุ๊กตาโง่ต่อไป
ในที่สุดหลังจากบอกเล่าและสองเกมสแครบเบิ้ล ได้เวลานอนแล้ว จากหิ้ง ตุ๊กตามองผมตาแป๋ว

พรุ่งนี้ ฉันจะทิ้งเธอ

* * *

" เกวน "

" ผมพร้อมมาก ป้าลูซี่ " เกวนเป็นอย่างเต็มที่ ในชุดเครื่องแบบโรงเรียนของเธอ ฟัน และขนแปรง

" พระเจ้าช่วย ! ! ! ! สิ่งที่เปลี่ยนแปลง " ดี ป้าลูซี่อุทาน . " โอ้ ที่รัก คุณดอลลี่เสีย "

" ฉันขอโทษ " เกวนดูควรละอายใจ " ผมขอโทษที่ทำให้คุณหงุดหงิด เมื่อคืนนี้ด้วย คุณใจดีมาก ผมควรจะขอบคุณ . "

เยี่ยมป้าลูซี่ยิ้มglancing ที่ตุ๊กตาบนชั้น " พระเจ้า ช่างมีมารยาทที่น่ารักอะไรเช่นนี้ ! มันเกือบจะเป็นถ้าฉันมีแบรนด์ใหม่ของหลานสาว . . . . . . . "

* * *

จะออกจากห้อง สักหยดไหลรินสู่ของฉันแตก แก้ม . . . . . . .