The earliest known translation of I

The earliest known translation of Indian Buddhist scriptures into Chinese was in 148 CE.

At this time, a people known as the Kushans from Central Asia were ruling the land between China and India.

Their kingdom was centered on a region known as Gandhara in modern-day Pakistan and Afghanistan.

The Kushan rulers patronized an early form of Mahayana Buddhism, which was particularly popular in Gandhara then.

Since the Kushans favored Mahayana doctrine, and they controlled the path between India and China, this was the primary form of Buddhism that was brought in that direction to China.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เร็วที่สุดรู้จักแปลคัมภีร์พระพุทธศาสนาในอินเดียในจีนอยู่ใน 148 CE ตอนนี้ คนที่เรียกว่า Kushans จากเอเชียกลางได้ปกครองดินแดนระหว่างจีนและอินเดียอาณาจักรของพวกเขาเป็นศูนย์กลางในภูมิภาคที่เรียกว่าแคว้นคันธาระในสมัยประเทศปากีสถานและอัฟกานิสถาน ไม้ลวิอุปการแบบแรก ๆ ของพุทธศาสนามหายาน ซึ่งได้รับความนิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแคว้นคันธาระแล้วเนื่องจาก Kushans ชื่นชอบลัทธิมหายาน และพวกเขาควบคุมเส้นทางระหว่างอินเดียและจีน นี้เป็นรูปแบบหลักของพระพุทธศาสนาที่มีมาในทิศทางที่ประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแปลที่รู้จักกันเก่าแก่ที่สุดของอินเดียพระไตรปิฎกเป็นภาษาจีนอยู่ใน 148 CE. ในเวลานี้คนที่รู้จักกันเป็น Kushans จากเอเชียกลางได้รับการปกครองดินแดนระหว่างจีนและอินเดีย. ราชอาณาจักรของพวกเขาเป็นศูนย์กลางในภูมิภาคที่รู้จักกันเป็นคันธาระในแหล่งคมนาคม วันปากีสถานและอัฟกานิสถาน. โมหะ Kushan อุปถัมภ์เป็นรูปแบบของพุทธศาสนามหายานซึ่งเป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคันธาระแล้ว. ตั้งแต่ Kushans ได้รับการสนับสนุนหลักคำสอนมหายานและพวกเขาควบคุมเส้นทางระหว่างอินเดียและจีนนี้เป็นรูปแบบหลักของพระพุทธศาสนาที่ได้รับ นำไปในทิศทางที่ไปยังประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รู้จักกันเร็วการแปลคัมภีร์พุทธศาสนาเป็นภาษาจีนอินเดียใน 148 CE

เวลานี้ , คนรู้จักเป็นคุชานจากเอเชียกลางปกครองดินแดนระหว่างจีนและอินเดีย

ราชอาณาจักรของพวกเขามีศูนย์กลางในภูมิภาคที่เรียกว่าแคว้นคันธาระในยุคปัจจุบัน ปากีสถาน และอัฟกานิสถาน

Kushan ผู้ปกครองอุปถัมภ์รูปแบบแรกของมหายาน ,ซึ่งเป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคันธาระแล้ว

ตั้งแต่คุชานโปรด ลัทธิมหายาน และควบคุมเส้นทางระหว่างจีนและอินเดีย ซึ่งเป็นรูปแบบหลักของพระพุทธศาสนาที่ถูกนำมาในที่ทิศทาง
จีน