7. ConclusionBiodiversity has becom

7. Conclusion
Biodiversity has become an important environmental issue
after the Earth Summit in Rio de Janeiro in 1992 and the international
community has pledged to reduce seriously its erosion.
However, the funding allocated to the protection of biodiversity
are extremely limited and it is therefore necessary to use them
as effectively as possible. For this purpose, mathematical optimization
is therefore a natural tool. Many articles in the literature of
operations research or biological conservation deal with this subject.
To illustrate help that mathematical optimization can bring
to the protection of biodiversity, we have chosen to present, in
some detail, a few problems appearing in important areas of biodiversity
protection as the selection of nature reserves, the control of
adverse effects caused by landscape fragmentation, the ecological
exploitation of forests, the control of invasive species and the
maintenance of genetic diversity. For lack of space, we do not review,
far from it, all the literature regarding the optimization approach
applied to the protection of biodiversity. Among the
problems presented, some are well solved and others less well.
For example, the methods currently proposed to select a connected
reserve (Section 2.3.2), to identify a subset of parcels such that the
associated species diversity is maximum (Section 2.6), to connect
an optimally set of reserves by a network of corridors (Section
3.2), to select the investments to be carried in a network of biological
corridors to enhance its permeability (Section 3.3), or to partition
a population into two subpopulations of minimum average
kinship (Section 6.3) do not allow instances of large size to be
treated accurately. Research is still needed to progress in solving
these difficult problems in order to deal with real instances satisfactorily.
Also note that many theoretical studies have not led to
real actions for conservation. This is what Knight et al. (2008) call
the ‘‘research-implementation gap’’, a widespread phenomenon,
far beyond the field of biodiversity protection. To reduce this
gap, the authors recommend researchers to identify problems with
the help of conservation practitioners, to ask questions in a broader
context of conservation management and to take more account of
the social dimension action of conservation. In conclusion we can
say that mathematical optimization is an essential tool for efficient
protection of biodiversity, that many studies have been devoted to
this issue and that some of them have already led to practical decisions.
However much remains to be done in defining and solving
realistic models while trying to establish close relations between
researchers and practitioners.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7. บทสรุปความหลากหลายทางชีวภาพเป็น ประเด็นด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญหลังจากการประชุมสุดยอดโลกในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 และการต่างประเทศมีบริจาคจากชุมชนเพื่อลดการพังทลายของอย่างจริงจังอย่างไรก็ตาม เงินทุนที่จัดสรรเพื่อการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพมีจำนวนจำกัดมาก และดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด สำหรับวัตถุประสงค์นี้ เพิ่มประสิทธิภาพทางคณิตศาสตร์จึงเป็นเครื่องมือธรรมชาติ บทความต่าง ๆ ในวรรณคดีของการดำเนินการวิจัยหรือชีวภาพอนุรักษ์จัดการกับเรื่องนี้การแสดงทางคณิตศาสตร์ที่ช่วย เพิ่มประสิทธิภาพสามารถนำการปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพ เราเลือกนำเสนอ ในรายละเอียดบาง ปัญหาน้อยที่ปรากฏในพื้นที่สำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพป้องกันเป็นตัวเลือกของธรรมชาติสำรอง การควบคุมผลข้างเคียงที่เกิดจากการกระจายตัวแนวนอน การระบบนิเวศใช้ประโยชน์จากของป่า ควบคุมพันธุ์รุกรานและการบำรุงรักษาความหลากหลายทางพันธุกรรม ขาดพื้นที่ เราไม่ตรวจทานจากนั้น วรรณคดีทั้งหมดเกี่ยวกับวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพกับการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ ระหว่างปัญหาการนำเสนอ บางจะแก้ไขได้ดีและคนไม่ดีตัวอย่าง วิธีการที่เสนอให้เลือกการเชื่อมต่อปัจจุบันจองห้องพัก (ส่วน 2.3.2), การระบุชุดย่อยของหีบห่อที่จะความหลากหลายของสปีชีส์ที่เกี่ยวข้องเป็นสูงสุด (ส่วน 2.6), การเชื่อมต่อการตั้งค่าอย่างเหมาะสมโดยเครือข่ายของทางเดิน (ส่วนของ3.2), การเลือกลงทุนเพื่อดำเนินการในเครือข่ายของชีวภาพทางเดินเพื่อเพิ่ม permeability ของ (ส่วน 3.3), หรือพาร์ติชันประชากรเป็น subpopulations ที่สองของค่าเฉลี่ยต่ำสุดญาติ (6.3 ส่วน) ไม่อนุญาตให้อินสแตนซ์ของขนาดใหญ่ให้ถือว่าถูกต้อง วิจัยจะยังคงต้องดำเนินการในการแก้ปัญหาเหล่านี้ยากเพื่อจัดการกับอินสแตนซ์ที่จริงผ่านโปรดสังเกตด้วยว่า ศึกษาหลายทฤษฎีได้ไม่นำไปสู่การดำเนินการจริงในการอนุรักษ์ นี่คือเรียกว่าอัศวิน et al. (2008)''ช่องว่างงานวิจัย '' ปรากฏการณ์ แพร่หลายไกลเกินเขตคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ ลดนี้ช่องว่าง ผู้เขียนขอแนะนำนักวิจัยระบุปัญหาความช่วยเหลือของผู้อนุรักษ์ ถามคำถามในกว้างขึ้นบริบท การอนุรักษ์จัดการ และใช้บัญชีเพิ่มเติมการกระทำทางสังคมมิติของอนุรักษ์ เบียดเบียน เราสามารถพูดที่ปรับให้เหมาะสมคณิตศาสตร์เป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับการมีประสิทธิภาพคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ ที่มีการทุ่มเทในการศึกษาเพื่อแล้วปัญหานี้และที่บางส่วนของพวกเขาได้นำการตัดสินใจปฏิบัติแต่มากยังคงต้องทำการกำหนด และแก้ไขแบบจำลองที่สมจริงในขณะที่พยายามสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างนักวิจัยและผู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 .

สรุป ความหลากหลายทางชีวภาพ ได้กลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญหลังจากการประชุมสุดยอดโลกใน Rio de Janeiro ในปี 1992 และประชาคมระหว่างประเทศมีสัญญาที่จะลดอย่างจริงจัง

ของดิน อย่างไรก็ตาม เงินทุนที่จัดสรรเพื่อการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ
แสนจำกัด และดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้พวกเขา
มีประสิทธิภาพมากที่สุด . เพื่อวัตถุประสงค์นี้
ซานตาลูเซียจึงเป็นเครื่องมือที่เป็นธรรมชาติ หลายบทความในวรรณคดี
การวิจัยการดำเนินงานหรือจัดการการอนุรักษ์ทางชีวภาพกับเรื่องนี้ เพื่อแสดงให้เห็นว่าซานตาลูเซีย

สามารถนำการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ เราได้เลือกที่จะนำเสนอใน
รายละเอียดบางอย่าง ปัญหาไม่กี่ปรากฏในพื้นที่สำคัญของการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ
เป็นการสำรองของธรรมชาติ , การควบคุม ของ
ผลข้างเคียงที่เกิดจากการแสวงหาประโยชน์ทางนิเวศวิทยาภูมิทัศน์ ,
ป่า , การควบคุมของสายพันธุ์แพร่กระจายและ
รักษาความหลากหลายทางพันธุกรรม . สำหรับการขาดของพื้นที่เราไม่ทบทวน
ห่างไกลจากมันทั้งหมดเกี่ยวกับการเพิ่มประสิทธิภาพวิธีการวรรณคดี
ประยุกต์การคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ ระหว่าง
ปัญหานำเสนอ บางอย่างก็แก้ไขได้ และน้อยกว่าผู้อื่นได้ดี
ตัวอย่างเช่นวิธีการในขณะนี้เสนอให้เลือกเชื่อมต่อ
สำรอง ( มาตรา 2.3.2 ) ระบุเป็นเซตย่อยของพัสดุที่เกี่ยวข้องหลากหลายชนิด เป็นสูงสุด
( มาตรา 6 ) , การเชื่อมต่อที่เหมาะสม
ชุดสำรอง โดยเครือข่ายของทางเดิน ( มาตรา
3.2 ) เพื่อเลือกการลงทุนที่จะดําเนินการในเครือข่าย ของทางเดินชีวภาพ
เพื่อเพิ่มการซึมผ่าน ( มาตรา 7 ) หรือพาร์ทิชัน
ประชากรออกเป็นสองสองเครือญาติเฉลี่ย
ขั้นต่ำ ( มาตรา 6 ) ไม่อนุญาตให้อินสแตนซ์ของขนาดใหญ่เป็น
ถือว่าถูกต้อง การวิจัยก็ยังคงต้องมีความคืบหน้าในการแก้ไขปัญหาเหล่านี้ยาก
เพื่อจัดการกับจริงกรณีน่าพอใจ นอกจากนี้ยังทราบว่า การศึกษาเชิงทฤษฎีมากมาย


ยังไม่ได้นำการกระทำจริงเพื่อการอนุรักษ์ นี่คือสิ่งที่อัศวิน et al . ( 2008 ) โทร
'research-implementation ' ' ช่องว่าง ' เป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลาย
ไกลเกินกว่าเขตของการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ เพื่อลดช่องว่างนี้
, ผู้เขียนแนะนำนักวิจัยเพื่อระบุปัญหากับ
ช่วยผู้ปฏิบัติงานการอนุรักษ์ การถามคำถามในบริบทที่กว้างขึ้น
การจัดการการอนุรักษ์และการใช้บัญชีผู้ใช้ของ
มิติทางสังคมการกระทำของการอนุรักษ์ โดยสรุปเราสามารถ
พูดที่เหมาะสมทางคณิตศาสตร์เป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการป้องกันที่มีประสิทธิภาพ
ของความหลากหลายทางชีวภาพ ว่า การศึกษาหลายได้อุทิศให้กับ
ปัญหานี้และบางส่วนของพวกเขาได้ทำให้การตัดสินใจปฏิบัติ .
แต่มากยังคงที่จะทำในการกำหนดและแก้ไข
แบบมีเหตุผลในขณะที่พยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่าง
นักวิจัยและผู้ปฏิบัติงาน .