ven Weeks’ War, also called Austro-

ven Weeks’ War, also called Austro-prussian War, (1866), war between Prussia on the one side and Austria, Bavaria, Saxony, Hanover, and certain minor German states on the other. It ended in a Prussian victory, which meant the exclusion of Austria from Germany. The issue was decided in Bohemia, where the principal Prussian armies met the main Austrian forces and the Saxon army, most decisively at the Battle of Königgrätz. A Prussian detachment, known as the army of the Main, meanwhile dealt with the forces of Bavaria and other German states that had sided with Austria. Simultaneously, a campaign was fought in Venetia between the Austrian army of the south and the Italians, who had made an alliance with Prussia.

The 1866 campaign was a carefully planned stage in the unification of Germany under Prussia’s Hohenzollern dynasty, of which Otto von Bismarck was the principal agent. The issue was clear-cut: Prussia deliberately challenged Austria for the leadership of the German Confederation. Prussia had challenged Austria in 1850, but the complete failure of its mobilization in that year compelled the acceptance at Olmütz of the somewhat humiliating terms of Austria. Since then Prussia, with Bismarck as statesman, Count Helmuth von Moltke as strategist, and Count Albrecht von Roon as army organizer, had prepared methodically for a fresh challenge. The actual pretext found by Bismarck in 1866 was a dispute over the administration of Schleswig and Holstein, which Austria and Prussia had seized from Denmark in 1864 and had since held jointly. Diplomatic exchanges began in January and military preparations a little later, but hostilities did not actually break out until the middle of June.

By the alliance with Italy, Bismarck contrived to divert part of the Austrian forces to the south. This advantage, together with that of Prussia’s modernized army discipline, resulted in a Prussian victory; the war was formally concluded on August 23 by the Treaty of Prague. The treaty assigned Schleswig-Holstein to Prussia. The latter also annexed Hanover, Hesse-Kassel, Nassau, and Frankfurt outright, thus acquiring the territory that had separated the eastern and the western parts of the Prussian state. By the Peace of Vienna (Oct. 3, 1866) Austria ceded Venetia for transfer to Italy. Prussia’s victory in the war enabled it to organize the North German Confederation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ven สัปดาห์สงคราม เรียกว่าสงครามออสเตรีย-prussian, (1866), สงครามระหว่างปรัสเซียในด้านหนึ่ง และออสเตรีย บาวาเรีย แซกโซนี ฮันโนเวอร์ และอเมริกาเยอรมันบางรองอื่น ๆ จะสิ้นสุดในการ Prussian ชัยชนะ ซึ่งหมายถึง การแยกออกจากเยอรมนีออสเตรีย ปัญหาเป็นการตัดสินใจในโบฮีเมีย ซึ่งกองทัพ Prussian หลักตรงกับกองทัพออสเตรียที่หลักและกองทัพแซกซอนล่าง ส่วนใหญ่รากฐานที่รบ Königgrätz ปลด Prussian เป็นกองทัพหลัก ในขณะเดียวกันจัดการกับกองกำลังของรัฐเยอรมันอื่นที่มีหน้ากับออสเตรียและบาวาเรีย พร้อมกัน การส่งเสริมการขายที่สู้ในเวนีเชียระหว่างกองทัพออสเตรียใต้และชาวอิตาลี ที่มีพันธมิตรกับปรัสเซียแคมเปญ 1866 มีขั้นการวางแผนอย่างรอบคอบในการรวมกันของเยอรมนีภายใต้ราชวงศ์ Hohenzollern ของปรัสเซีย ซึ่งออทโทฟอนบิสมาร์คเป็นตัวแทนหลัก ปัญหานี้เป็นที่แน่ชัด: ปรัสเซียโดยเจตนาท้าทายออสเตรียนำของสมาพันธรัฐเยอรมัน ปรัสเซียได้ท้าทายออสเตรียใน 1850 แต่ความล้มเหลวที่สมบูรณ์ของความเคลื่อนไหวในปีที่ถูกยอมรับใน Olmütz ของ humiliating ค่อนข้างออสเตรีย ตั้งแต่นั้น ปรัสเซีย กับบิสมาร์คเป็นรัฐบุรุษ Count Helmuth ฟอน Moltke เป็นยุทธศาสตร์การหลีก Roon ฟอนภาพนับเป็นการจัดระเบียบกองทัพบก ได้ทรงเตรียม methodically ความสด ข้ออ้างจริงที่พบใน 1866 บิสมาร์คได้ข้อโต้แย้งของชเลสวิกและโฮลชไตน์ ออสเตรียและปรัสเซียได้ยึดจากเดนมาร์กใน และได้จัดขึ้นตั้งแต่ร่วมกัน แลกเปลี่ยนทางการทูตเริ่มในเดือนมกราคม และเตรียมทหารน้อยในภายหลัง แต่การสู้รบได้ไม่จริงแตกออกจนกระทั่งกลางเดือนมิถุนายนนี้By the alliance with Italy, Bismarck contrived to divert part of the Austrian forces to the south. This advantage, together with that of Prussia’s modernized army discipline, resulted in a Prussian victory; the war was formally concluded on August 23 by the Treaty of Prague. The treaty assigned Schleswig-Holstein to Prussia. The latter also annexed Hanover, Hesse-Kassel, Nassau, and Frankfurt outright, thus acquiring the territory that had separated the eastern and the western parts of the Prussian state. By the Peace of Vienna (Oct. 3, 1866) Austria ceded Venetia for transfer to Italy. Prussia’s victory in the war enabled it to organize the North German Confederation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวนสัปดาห์ของสงคราม ที่เรียกว่า austro ปรัสเซียสงคราม ( 1866 ) สงครามระหว่างปรัสเซียและออสเตรียในด้านหนึ่ง , โซนี , บาวาเรีย , ฮันโนเวอร์ , และบางเล็กน้อย เยอรมัน สหรัฐอเมริกา ในอื่น ๆ มันสิ้นสุดลงในชัยชนะของปรัสเซีย ซึ่งหมายถึงการยกเว้นของออสเตรีย จากเยอรมนี ปัญหาที่ตัดสินใจในโบฮีเมียที่อาจารย์ใหญ่ปรัสเซียกองทัพเจอหลักและออสเตรียกองกำลังกองทัพ Saxon ,ส่วนใหญ่เด็ดขาดในยุทธการ K ö niggr และ tz เป็นปรัสเซียปลด , ที่รู้จักกันเป็นทัพหลัก ขณะจัดการกับกองกำลังของบาวาเรียและรัฐเยอรมันอื่น ๆ ที่เข้าข้างออสเตรีย พร้อมกันแคมเปญสู้ใน Venetia ระหว่างกองทัพออสเตรียของภาคใต้และชาวอิตาเลียนที่ได้เป็นพันธมิตรกับปรัสเซีย .

ใน 1863 แคมเปญการวางแผนอย่างระมัดระวัง ระยะในการรวมประเทศเยอรมนีภายใต้ราชวงศ์โฮเฮนโซลแลร์นราชวงศ์ของปรัสเซีย ซึ่งออทโท ฟอนบิสมาร์คคือตัวแทนหลัก ปัญหาที่ชัดเจน : ปรัสเซียออสเตรียจงใจท้าทายสำหรับผู้นำของสมาพันธ์เยอรมัน ปรัสเซียได้ท้าทายออสเตรีย 1850 ,