Figure 9 shows examples of arealrai

Figure 9 shows examples of areal
rainfall derived from APHRO_EA_V0804. During May and June, monthly rainfall is increasing
for both Nam Lik and Nam Ngum watersheds, while such a trend is not seen for Nam Khan and
Nam Suong watersheds. Part of the reason for the increase can be attributable to the
underestimation of areal rainfall in 1985 and 1986, when the gauging data is only available at
Luang Prabang (Table 1). For this reason, the seasonal Kendall Test of the monthly areal rainfall was applied to the five watersheds
during the period 1987 - 2002. The
slope estimator B for data representing
a trend with the significance level of
5% was shown in Figure 10. All the
watersheds except for Nam Ou
watershed showed increasing trends in
May with the significance level of 5%,
while Nam Ou and Nam Ngum
watersheds showed distinct trends in
July and August, respectively (Figure
10). The increasing trend in May is
consistent with the earlier onset of wet
season alleged from local people.
Trends of monthly point rainfalls were
also analyzed with the same
significance level for the same period
(actual period of analysis depends on
the data availability shown in Table 1).
In this case, significant increasing
trend was found at Vang vieng for May
and June, and two other points also
showed positive trends in May. Trends
of monthly areal rainfall during the wet
season are likely due to a composite
result of point rainfall with different
trend characteristics.
The result of trend test for the
monthly streamflow was shown in
Figure 12, in which streamflow was
converted to the flow depth by
considering the catchment area of each
watershed. In contrast to the areal
rainfall trends (Figure 10), a strong
increasing trend of the flow depth was
found for July, except for the Nam Lik
watershed. In principle, runoff is
generated with some delay due to the
water storage in relatively dry
watersheds (Figure 6), thus the trend
detected for the streamflow in July is
possibly corresponds to the increasing
trends of rainfall in May. However, areal rainfall of Nam Suong and Nam Ou watersheds shows
smaller or even no trend in May, while the increasing trend of streamflow in July is larger for the
Nam Ou river (Muon Ngoy station) and the Nam Suong river (Ban Sibounhom station, see also
Figure 13). These results indicate that drastic land use changes due to the abandoned swidden and increased shrub over the northern part of the Mekong basin can be related not only to the
increasing runoff ratio but also to the increasing trends of streamflow. These hydrological
impacts can be explained by some reasons such as reduced evapo-transpiration and soil
permeability. For Nam Lik watershed, where no trend of streamflow was found for July (Figure
13), it is considered that the impact of increasing areal rainfall is alleviated by the forest that
covers more than 40% of the watershed. It is interesting to note that the normalized slope
estimator shows increasing trends of streamflow even in the dry season (from October to April),
especially for Ban Na Luang in Nam Ngum watershed (Figure 14). As indicated in Figure 9, a
strong increasing trend of areal rainfall in May is followed by a moderate trend in August for
Nam Ngum watershed. This implies that the larger amount of rainfall during the wet season,
especially in May and August, contributed to the increased streamflow in the subsequent periods
including the dry season.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 9 แสดงตัวอย่างของ arealฝนมาจาก APHRO_EA_V0804 ในช่วงเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน ปริมาณน้ำฝนรายเดือนเพิ่มขึ้นสำหรับ Lik น้ำและเขื่อนน้ำงึมลุ่มน้ำ ในขณะที่มีแนวโน้มอยู่ไม่เห็นน้ำขุ่น และSuong น้ำจากแหล่งน้ำ เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลสำหรับการเพิ่มสามารถนของการunderestimation areal ฝนในปี 1985 และ 1986 เมื่อข้อมูลฟเกจจิ้งได้เท่าหลวงพระบาง (ตาราง 1) ด้วยเหตุนี้ การทดสอบ Kendall ฤดูฝน areal รายเดือนกับรูปธรรมห้าช่วงปี 1987-2002 การความลาดชันประมาณ B สำหรับการแสดงข้อมูลมีแนวโน้มที่มีระดับความสำคัญ5% ถูกแสดงในรูปที่ 10 ทั้งหมดลุ่มน้ำยกเว้นน้ำ Ouพบแนวโน้มเพิ่มขึ้นในลุ่มน้ำพฤษภาคมกับระดับนัยสำคัญ 5%ในขณะที่ Nam Ou และเขื่อนน้ำงึมรูปธรรมที่แสดงให้เห็นแนวโน้มที่แตกต่างกันในกรกฎาคมและสิงหาคม ตามลำดับ (รูป10) . แนวโน้มเพิ่มขึ้นในเดือนพฤษภาคมสอดคล้องกับการโจมตีก่อนหน้าของเปียกฤดูกาลที่ถูกกล่าวหาจากคนในท้องถิ่นแนวโน้มของฝนรายเดือนจุดที่ถูกวิเคราะห์ ด้วยเหมือนกันระดับความสำคัญสำหรับรอบระยะเวลาเดียวกัน(ระยะเวลาจริงการวิเคราะห์ขึ้นอยู่กับข้อมูลพร้อมแสดงในตารางที่ 1)ในการนี้สำคัญ กรณีเพิ่มพบแนวโน้มที่วังเวียงสำหรับพฤษภาคมและมิถุนายน และสองอื่น ๆ ยังชี้แสดงให้เห็นในเชิงบวกในเดือนพฤษภาคม แนวโน้มฝน areal รายเดือนระหว่างเปียกฤดูกาลจะเกิดจากการผสมผลของฝนจุดด้วยที่แตกต่างกันลักษณะแนวโน้ม ผลของการทดสอบแนวโน้มการแสดง streamflow รายเดือนรูป 12, streamflow ซึ่งเป็นแปลงเป็นความลึกการไหลโดยพิจารณาพื้นที่ลุ่มน้ำของแต่ละลุ่มน้ำ ตรงข้ามกับที่ arealฝนแนวโน้ม (รูปที่ 10), แข็งแกร่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นของความลึกการไหลพบเดือนกรกฎาคม ยกเว้น Lik น้ำลุ่มน้ำ ในหลักการ จะไหลบ่าสร้างบางอย่างล่าช้าเนื่องจากการเก็บในน้ำค่อนข้างแห้งรูปธรรม (รูป 6), ดังนั้นแนวโน้มตรวจพบเป็น streamflow ในเดือนกรกฎาคมอาจจะสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นแนวโน้มของปริมาณน้ำฝนในเดือนพฤษภาคม อย่างไรก็ตาม แสดงปริมาณน้ำฝนลุ่มน้ำ Suong น้ำและ Nam Ou arealมีขนาดเล็ก หรือแม้แต่แนวโน้มไม่พฤษภาคม ในขณะที่แนวโน้มการเพิ่มขึ้นของ streamflow ในเดือนกรกฎาคมมีขนาดใหญ่สำหรับการแม่น้ำ Nam Ou (Muon งอยสถานี) และแม่น้ำ Suong (Sibounhom บ้านสถานี ดูรูป 13) ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า ใช้ที่ดินรุนแรงการเปลี่ยนแปลงเนื่องจาก swidden ร้าง และไม้พุ่มที่เพิ่มขึ้นผ่านตอนเหนือของลุ่มแม่น้ำโขงสามารถเกี่ยวข้องไม่เฉพาะกับการเพิ่มอัตราการไหลบ่าแต่ยังรวมถึงแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของ streamflow เหล่าอุทกศาสตร์สามารถสามารถอธิบายผลกระทบบางประการเช่นลดลง evapo-การคายน้ำและดินซึมผ่าน สำหรับลุ่มน้ำน้ำบานธัท ไม่มีแนวโน้มของ streamflow พบกรกฎาคม (รูป13), มันจะถือว่า ผลกระทบของการเพิ่มปริมาณน้ำฝน areal เป็น alleviated โดยป่าที่ครอบคลุมมากกว่า 40% ของลุ่มน้ำ เป็นที่น่าสนใจทราบว่า ลาดมาตรฐานประมาณแสดงแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของ streamflow แม้ในฤดูแล้ง (ตั้งแต่เดือนตุลาคม-เมษายน),โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบ้านนาหลวงลุ่มน้ำเขื่อนน้ำงึม (รูปที่ 14) ตามที่ระบุไว้ในรูปที่ 9 การแข็งแรงเพิ่มขึ้นแนวโน้ม areal ฝนในเดือนพฤษภาคมตามแนวโน้มปานกลางในเดือนสิงหาคมสำหรับลุ่มน้ำเขื่อนน้ำงึม ก็หมายความว่ามีขนาดใหญ่ปริมาณน้ำฝนระหว่างฤดูฝนโดยเฉพาะในเดือนพฤษภาคมและสิงหาคม ส่วนการ streamflow เพิ่มขึ้นในระยะเวลาต่อมารวมทั้งฤดูกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 9 แสดงให้เห็นตัวอย่างของการขนหัวลุก
ปริมาณน้ำฝนมาจาก APHRO_EA_V0804 ในช่วงเดือนพฤษภาคมและมิถุนายนปริมาณน้ำฝนรายเดือนเพิ่มขึ้น
สำหรับทั้ง Nam Lik และน้ำงึมแหล่งต้นน้ำในขณะที่แนวโน้มดังกล่าวจะไม่เห็นน้ำข่านและ
น้ำ Suong แหล่งต้นน้ำ ส่วนหนึ่งของเหตุผลสำหรับการเพิ่มขึ้นที่สามารถส่วนที่เป็นของ
เบาของปริมาณน้ำฝนขนหัวลุกในปี 1985 และปี 1986 เมื่อข้อมูลที่เป็นวัดที่มีอยู่เฉพาะที่
หลวงพระบาง (ตารางที่ 1) ด้วยเหตุนี้การทดสอบตามฤดูกาลของเคนดอลปริมาณน้ำฝนขนหัวลุกรายเดือนถูกนำไปใช้ในห้าแหล่งต้นน้ำ
ในช่วงระยะเวลา 1987 - 2002
ความลาดชันประมาณ B ข้อมูลที่เป็นตัวแทนของ
แนวโน้มที่มีระดับความสำคัญของ
5% ถูกนำมาแสดงในรูปที่ 10 ทั้งหมด
แหล่งต้นน้ำยกเว้น Nam Ou
ลุ่มน้ำแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นแนวโน้มใน
เดือนพฤษภาคมนัยสำคัญที่ระดับ 5%
ในขณะที่น้ำ Ou และน้ำงึม
แหล่งต้นน้ำแสดงให้เห็นแนวโน้มที่แตกต่างกันใน
เดือนกรกฎาคมและสิงหาคมตามลำดับ (รูปที่
10) แนวโน้มเพิ่มขึ้นในเดือนพฤษภาคม
ที่สอดคล้องกับการโจมตีก่อนหน้าเปียก
ฤดูกาลที่ถูกกล่าวหาจากคนในท้องถิ่น.
แนวโน้มของฝนจุดรายเดือน
ยังวิเคราะห์แบบเดียวกับที่
ระดับนัยสำคัญในช่วงเวลาเดียวกัน
(ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นจริงของการวิเคราะห์ขึ้นอยู่กับ
ความพร้อมของข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 1 ).
ในกรณีนี้ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
แนวโน้มถูกพบในวังเวียงเดือนพฤษภาคม
และมิถุนายนและสองจุดอื่น ๆ นอกจากนี้ยัง
แสดงให้เห็นแนวโน้มในเชิงบวกในเดือนพฤษภาคม แนวโน้ม
ของปริมาณน้ำฝนขนหัวลุกรายเดือนในช่วงเปียก
ฤดูกาลมีแนวโน้มที่เกิดจากการประกอบ
ผลมาจากปริมาณน้ำฝนจุดที่มีแตกต่างกัน
ลักษณะแนวโน้ม.
ผลของการทดสอบแนวโน้มสำหรับ
น้ำท่ารายเดือนถูกนำมาแสดงใน
รูปที่ 12 ซึ่งในน้ำท่าถูก
แปลงเป็นความลึกไหลโดย
พิจารณาจาก พื้นที่เก็บกักน้ำของแต่ละ
ลุ่มน้ำ ในทางตรงกันข้ามกับขนหัวลุก
แนวโน้มปริมาณน้ำฝน (รูปที่ 10) ที่แข็งแกร่ง
แนวโน้มการเพิ่มขึ้นของความลึกการไหลที่ถูก
พบในเดือนกรกฎาคมยกเว้น Nam Lik
ลุ่มน้ำ ในหลักการที่ไหลบ่าถูก
สร้างขึ้นด้วยความล่าช้าบางเนื่องจากการ
เก็บน้ำในค่อนข้างแห้ง
แหล่งต้นน้ำ (รูปที่ 6) ดังนั้นแนวโน้ม
ตรวจพบน้ำท่าในเดือนกรกฎาคมคือ
อาจจะสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้น
แนวโน้มของปริมาณน้ำฝนพฤษภาคม อย่างไรก็ตามปริมาณน้ำฝนขนหัวลุกของน้ำ Suong และ Nam Ou แหล่งต้นน้ำแสดงให้เห็นว่า
มีขนาดเล็กหรือแม้กระทั่งแนวโน้มพฤษภาคมไม่ขณะที่แนวโน้มการเพิ่มขึ้นของน้ำท่าในเดือนกรกฎาคมมีขนาดใหญ่สำหรับ
แม่น้ำ Ou (Muon สถานี Ngoy) และแม่น้ำ Suong (บ้านสถานี Sibounhom, ดู
รูปที่ 13) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างมากเนื่องจากการถูกทอดทิ้งและไร่เลื่อนลอยเพิ่มขึ้นพุ่มมากกว่าทางตอนเหนือของลุ่มน้ำโขงอาจจะเกี่ยวข้องไม่เพียง แต่จะ
อัตราการไหลบ่าเพิ่มขึ้น แต่ยังรวมถึงแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของน้ำท่า อุทกวิทยาเหล่านี้
ส่งผลกระทบสามารถอธิบายได้ด้วยเหตุผลบางอย่างเช่นลดการคาย evapo-และดิน
การซึมผ่าน สำหรับ Nam Lik ลุ่มน้ำที่แนวโน้มของน้ำท่าไม่พบในเดือนกรกฎาคม (รูปที่
13) ก็จะพิจารณาว่าผลกระทบของการเพิ่มปริมาณน้ำฝนขนหัวลุกจะบรรเทาด้วยป่าที่
ครอบคลุมมากกว่า 40% ของลุ่มน้ำ เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าปกติลาด
ประมาณการเพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มของน้ำท่าแม้ในฤดูแล้ง (เดือนตุลาคมถึงเมษายน)
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบ้านนาหลวงน้ำงึมลุ่มน้ำ (รูปที่ 14) ตามที่ระบุไว้ในรูปที่ 9
แนวโน้มเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งของปริมาณน้ำฝนขนหัวลุกพฤษภาคมตามด้วยแนวโน้มในระดับปานกลางในเดือนสิงหาคม
น้ำงึมลุ่มน้ำ ซึ่งหมายความว่าจำนวนเงินขนาดใหญ่ของปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูฝน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเดือนพฤษภาคมและสิงหาคมมีส่วนทำให้การไหลที่เพิ่มขึ้นในงวดต่อมาภายหลัง
รวมทั้งฤดูแล้ง