n Italian composer and theorist, Ja

n Italian composer and theorist, Jacopo da Bologna exerted a profound influence on the major figures of fourteenth century Italian music (known as Trecento music). Thirty-four vocal compositions can be securely attributed to him, including the earliest-known three-part, non-canonic Italian madrigals. His madrigal Non al suo amante is the only extant musical setting of a poem by the great Petrarch (1304-1374) by a contemporary. Jacopo is also the author of a treatise on mensural notation in the French manner, L'arte del biscanto misurato secondo el maestro Jacopo da Bologna.

Although he held important positions in powerful courts, no biographical documents have survived. Only the barest information can be gleaned from references to living persons and events in his songs. He was apparently employed by the Visconti family of Milan from 1339 to 1360, save for a brief period spent at the court of Mastino II della Scala in Verona, around 1350. He left no traces after 1360, although the court of Aragon in Spain employed a dancing master of the same name between 1378 and 1386.

The texts of Jacopo's songs depict courtly matters and events. Several of his contemporaries, primarily Giovanni da Cascia and Piero, wrote songs with near-identical subject matter (composers were apparently competing with each other for courtly favors!). The copious references to living persons found therein establishes a fairly reliable chronology of Jacopo's works.

Jacopo composed at a time when polyphonic techniques were in their infancy. His musical settings show a clear stylistic evolution over the years, indicating a conscious effort to develop and refine his craft. The early madrigals, mostly in two parts, are characteristic of "primitive" polyphony: quasi-improvisational writing containing many perfect consonances over a plodding tenor, mostly in long notes. The three-part writing from this period is rudimentary at best, with two upper voices in parallel motion above the tenor. The polyphony of his later works shows much greater control and sophistication. The voices are more balanced and independent, motivically related through improved imitative techniques. More attention is paid, too, to the overall shape of the piece, with carefully worked-out formal divisions which underline the text.

Manuscript evidence indicates that his works were widely circulated in northern Italy and Tuscany, and highly regarded long after his death. His ideal of melodic suavity, his refined artistry, and theoretical scholarship were immensely influential throughout the fourteenth century.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

n อิตาลีนักแต่งเพลงและนักทฤษฎี Jacopo da Bologna นั่นเองมีอิทธิพลลึกซึ้งในตัวเลขที่สำคัญของศตวรรษที่สิบสี่เพลงอิตาลี (เรียกว่าเพลง Trecento) สามสิบสี่องค์ประกอบที่แกนนำอยู่อย่างปลอดภัยตรงเขา รวมทั้งการรู้จักสินค้าของ madrigals อิตาลีสามส่วน -canonic ของบทเพลงไม่ใช่อัล suo amante เท่านั้นยังหลงเหลืออยู่ดนตรีค่าคือของบทกวีโดยเปตรากดี (1304-1374) โดยมีความร่วมสมัย Jacopo ยังเป็นผู้เขียนเรื่องราวที่ว่าด้วยสัญลักษณ์ mensural ในลักษณะฝรั่งเศส L'arte del biscanto misurato secondo el maestro Jacopo da Bolognaแม้ดำรงตำแหน่งสำคัญในศาลที่มีประสิทธิภาพ ไม่มีเอกสารชีวประวัติมีชีวิตรอด เฉพาะข้อมูล barest สามารถคาดการอ้างอิงถึงชีวิตบุคคลและเหตุการณ์ในเพลงของเขา เขาเห็นได้ชัดว่าจ้างครอบครัววิสคอนของมิลานจาก 1339 ไป 1360 บันทึกระยะเวลาสั้น ๆ ใช้เวลาที่คอร์ทระยะ II เดลลาสกาลาในเวโรนา ประมาณ 1350 เขาซ้ายไม่มีร่องรอยหลัง 1360 แม้ว่าต้นแบบเต้นรำชื่อเดียวระหว่าง 1378 และ 1386 ลูกจ้างศาลของแคว้นอารากองในประเทศสเปนข้อความของ Jacopo เพลงถ่ายทอดเหตุการณ์และเสนอเรื่อง หลายของโคตรของเขา Giovanni da Cascia และเปียโร เขียนเพลง มีสาระใกล้เหมือน (คีตกวีกำลังเห็นได้ชัดว่าแข่งขันกันสำหรับของชำร่วยเสนอ) การอ้างอิงมากมายไปนั่งเล่นที่ท่านพบในนั้นสร้างลำดับของ Jacopo งานค่อนข้างเชื่อถือได้Jacopo ประกอบด้วยเวลาเมื่อเทคนิคโพลีโฟนิอยู่ในวัยเด็กของพวกเขา การตั้งค่าของเขาดนตรีแสดงวิวัฒนาการเป็นโวหารชัดเจนปี ระบุความพยายามใส่ใจในการพัฒนา และปรับปรุงงานฝีมือของเขา การ madrigals ต้น ส่วนใหญ่อยู่ในสองส่วน มีลักษณะของโพลิโฟนี "ดั้งเดิม": improvisational กึ่งเขียนประกอบด้วยหลาย consonances ที่สมบูรณ์แบบมากกว่าอายุ plodding ในบันทึกย่อที่ยาว เป็น rudimentary เขียนสามส่วนจากช่วงเวลานี้ที่ดีที่สุด มีสองด้านบนเสียงเคลื่อนขนานข้างต้นอายุ โพลีโฟนีงานของเขาในภายหลังแสดงการควบคุมและความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น เสียงมีความสมดุลมากขึ้น และเป็น อิสระ motivically สัมพันธ์ทางเทคนิคดีขึ้นหู ความสำคัญชำระ เกินไป รูปร่างโดยรวมของชิ้น อย่างระมัดระวังทำงานออกหน่วยงานทางการที่ขีดเส้นใต้ข้อความต้นฉบับหลักฐานบ่งชี้ว่า ผลงานของเขาแพร่กระจายอย่างกว้างขวางในภาคเหนือและแคว้นทัสกานีอิตาลี และยอมรับนานหลังจากการตายของเขา Suavity ไพเราะ ศิลปะบริสุทธิ์ของเขา และศึกษาทฤษฎีในอุดมคติของเขามีอิทธิพลอย่างมากตลอดศตวรรษที่สิบสี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

n แต่งเพลงอิตาลีและทฤษฎีซานจาโกโปดาโบโลญญาออกแรงอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อตัวเลขที่สำคัญของศตวรรษที่สิบสี่เพลงอิตาเลี่ยน (ที่รู้จักกันเป็นเพลง Trecento) สามสิบสี่แกนนำองค์ประกอบที่สามารถนำมาประกอบกับเขาอย่างปลอดภัยรวมทั้งที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันสามส่วนมาดริกาลอิตาเลี่ยนที่ไม่ยอมรับ บทกวีของเขาไม่ใช่อัล Suo Amante เป็นเพียงการตั้งค่าดนตรีที่ยังหลงเหลืออยู่ในบทกวีโดยเพทราร์กที่ดี (1304-1374) โดยร่วมสมัย Jacopo ยังเป็นผู้เขียนบทความเกี่ยวกับสัญกรณ์ mensural ในลักษณะที่ฝรั่งเศส, L'Arte Del biscanto misurato Secondo El Maestro ซานจาโกโปดาโบโลญญา

แม้ว่าเขาจะดำรงตำแหน่งสำคัญในศาลที่มีประสิทธิภาพไม่มีเอกสารชีวประวัติจะมีชีวิตรอด เฉพาะข้อมูลที่หามที่สามารถรวบรวมได้จากการอ้างอิงไปยังบุคคลและเหตุการณ์ที่อาศัยอยู่ในเพลงของเขา

เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับการว่าจ้างจากครอบครัววิสคอนติมิลาน 1339-1360 บันทึกเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ที่ใช้ในศาล Mastino II เดลลาสกาล่าในเวโรนารอบ 1350 เขาไม่ทิ้งร่องรอยหลัง 1360 แม้ว่าศาลแห่งอารากอนในสเปนลูกจ้าง ต้นแบบการเต้นของชื่อเดียวกันระหว่าง 1378 และ 1386. ตำราเพลง Jacopo ของพรรณนาเรื่องเอาใจและเหตุการณ์ หลายโคตรของเขาส่วนใหญ่จิโอวานนีดา Cascia และเปียโรเขียนเพลงกับเรื่องใกล้เหมือน (นักประพันธ์เพลงที่เห็นได้ชัดว่าการแข่งขันกันในการที่โปรดปรานเอาใจ!) อ้างอิงมากมายให้แก่บุคคลที่อาศัยอยู่ในนั้นพบกำหนดลำดับความน่าเชื่อถือเป็นธรรมของการทำงานของซานจาโกโป

Jacopo ประกอบด้วยในช่วงเวลาที่เทคนิคโพลีโฟนิอยู่ในวัยเด็กของพวกเขา การตั้งค่าดนตรีของเขาแสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการโวหารที่ชัดเจนในช่วงหลายปี บ่งบอกถึงความใส่ใจในการพัฒนาและปรับแต่งฝีมือของเขา มาดริกาลต้นส่วนใหญ่ในสองส่วนมีลักษณะของ "ดั้งเดิม" พฤกษ์: การเขียนกึ่งยิ่งมี consonances ที่สมบูรณ์แบบมากมายกว่าอายุขยันหมั่นเพียรส่วนใหญ่ในหมายเหตุประกอบยาว การเขียนสามส่วนจากช่วงเวลานี้เป็นพื้นฐานที่ดีที่สุดมีสองเสียงบนในการเคลื่อนไหวคู่ขนานข้างต้นอายุ พฤกษ์ผลงานของเขาในภายหลังแสดงให้เห็นถึงการควบคุมมากขึ้นและความซับซ้อน เสียงที่มีความสมดุลมากขึ้นและมีอิสระที่เกี่ยวข้องกับ motivically ผ่านเทคนิคการลอกเลียนแบบที่ดีขึ้น ความสนใจมากขึ้นมีการจ่ายเงินมากเกินไปที่จะรูปร่างโดยรวมของชิ้นด้วยความระมัดระวังทำงานออกหน่วยงานอย่างเป็นทางการที่ขีดเส้นใต้ข้อความ

หลักฐานที่เขียนด้วยลายมือระบุว่าผลงานของเขาได้รับการหมุนเวียนกันอย่างแพร่หลายในภาคเหนือของอิตาลีและทัสคานี และได้รับการยกย่องเป็นเวลานานหลังจากการตายของเขา อุดมคติของความอ่อนโยนไพเราะศิลปะการกลั่นของเขาและทุนการศึกษาทฤษฎีของเขามีอิทธิพลอย่างมากตลอดศตวรรษที่สิบสี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

N นักแต่งเพลงและนักทฤษฎีอิตาลี , จาโกโป da Bologna นั่นเองอิทธิพลลึกซึ้งในตัวเลขหลักของศตวรรษที่สิบสี่เพลงอิตาเลียน ( ที่รู้จักกันเป็น trecento เพลง ) สามสิบสี่เสียงองค์ประกอบสามารถปลอดภัยจากเขา รวมทั้งรู้จักกันเร็วสามส่วน , หลักการทั่วไปอิตาลี madrigals . บทกวีของเขาไม่ใช่อัล suo อามันเต้เป็นเพียงเท่าที่มีอยู่ดนตรีตั้งค่าของบทกวีของเพทราร์ก ( 1304-1374 ) โดยร่วมสมัย จาโคโป ยังเป็นผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับการมีประจำเดือนสัญกรณ์ในลักษณะที่ฝรั่งเศส l'arte del biscanto misurato เซก El Maestro จาโคโปดาโบโลญญา .แม้ว่าเขาจะยึดตำแหน่งสำคัญในศาลที่มีประสิทธิภาพ ไม่มีเอกสารเกี่ยวกับชีวประวัติที่รอดชีวิตมาได้ เฉพาะข้อมูลที่อาจารย์สามารถรวบรวมได้จากการอ้างอิงถึงชีวิตคน และเหตุการณ์ในบทเพลงของเขา เขาเห็นได้ชัดว่าจ้าง โดยครอบครัวของมิลานจาก 726 กับตระกูลวิสคอนติ 1360 , บันทึกสำหรับรอบระยะเวลาสั้น ๆเวลาที่ศาล mastino II della Scala ในเวโรนา , ประมาณ 1350 . เขาไม่ทิ้งร่องรอยหลัง 1360 แม้ว่าศาลของอารากอนสเปนจ้างอาจารย์เต้นในชื่อเดียวกันและระหว่าง 146 996 .ข้อความของจาโคโป เพลงพรรณนาเรื่องเทิดทูนและเหตุการณ์ หลายโคตรของเขาหลัก จิโอวานนิ ดาคาสเคีย และ ปิเอโร่ เขียนเพลงใกล้เรื่องเหมือนกัน ( แต่งเป็น apparently แข่งขันกับแต่ละอื่น ๆเพื่อเอาใจนะ ! ) . การอ้างอิงมากมายก่ายกองมีชีวิตคนพบในนั้นสร้างเหตุการณ์ค่อนข้างเชื่อถือได้งานจาโคโป .จาโคโป ประกอบด้วย เวลา เทคนิคซึ่งอยู่ในวัยเด็กของพวกเขา การตั้งค่าเสียงดนตรีของเขาแสดงชัดเจนรูปแบบวิวัฒนาการมากกว่าปีที่แสดงความใส่ใจในการพัฒนาและปรับปรุงฝีมือของเขา การ madrigals เร็วส่วนใหญ่อยู่ใน 2 ส่วน คือ ลักษณะของ " ดั้งเดิม " หลายเสียง : กึ่ง improvisational การเขียนที่มี consonances สมบูรณ์แบบมากกว่าเทอเดินก้าวเท้าหนักๆ ส่วนใหญ่ในโน้ตยาว สามส่วนที่เขียนจากช่วงเวลานี้เป็นพื้นฐานที่สุด กับสองตอนเสียงเคลื่อนไหวขนานข้างเทอ . มีหลายเสียงของผลงานของเขาในภายหลังแสดงการควบคุมมากขึ้นและความซับซ้อน เสียงมีความสมดุลมากขึ้น และอิสระ motivically ที่เกี่ยวข้องผ่านเทคนิคการปรับปรุง ความสนใจมากขึ้นจ่าย เกินไป รูปร่างโดยรวมของชิ้นส่วน อย่างละเอียดออกมาอย่างเป็นทางการ ส่วนที่ขีดเส้นใต้ข้อความหลักฐานต้นฉบับ พบว่า ผลงานของเขาถูกหมุนเวียนกันอย่างแพร่หลายในภาคเหนือของอิตาลีและอิตาลี และถือว่าสูง หลังจากที่เขาเสียชีวิต เค้าชอบความอ่อนหวานไพเราะศิลปะบริสุทธิ์ของเขา , และทฤษฎี , ทุนการศึกษามีอิทธิตลอดศตวรรษที่สิบสี่