เมื่อประมาณ 6 ปีที่แล้ว
ฉันได้รู้จักกับสุนัข2ตัวฉันเรียกพวกเขาว่า ไมดี้ และจอกเกอร์พวกมันเป็นลูกสุนัขตัวเล็ก ขนสีขาว และอ้วนมากๆ
พวกมันถูกเจ้าของของมันนำมาให้เพื่อนบ้านของฉันเลี้ยงโยที่ไม่ให้ค่าตอบแทนใดๆเลย เพื่อนบ้านของฉันชื่อยายมลซึ่งแกเป็นคนใจดีมากๆ
บ้านฉันกับบ้านยายมลอยู่ใกล้กันมากๆ ฉันจึงไปช่วยยายมลเลี้ยงมายดี้กับจอกเกอร์ทุกวัน จนรู้สึกรักและผูกพันธ์กับพวกมันมากๆ เวลาที่พวกมันได้ยินเสียงฉันก็จะชอบวิ่งมาหาเสมอ เมื่อฉันกัยยายมลเลี้ยงเจ้าสองตัวนี้ไดประมาน 2 เดื่อน ยายมลก็บอกฉันว่า เจ้าของเดิมเขาอยากจะได้เจ้ามายดี้ไปอยู่ด้วยตอนนั้นฉันรู้สึกเศร้าใจมากๆที่จะต้องสูญเสียสุนัขอันเป็นที่รักไป วันต่อมาเจ้าของเดิมมาที่บ้านยายมลพร้อมกลับอุ้มมายดี้จากไป ตัวฉันได้แต่นั่งมองแล้ววิ่งกลับมาร้องให้ที่บ้านตัวเอง ยายมลจึงตามมาปลอบฉันแล้วบอกให้ฉันหยุดร้องไห้พร้อมกับบอกว่าจะขอเจ้ามายดี้กลับมาให้ 7 วันผ่านไปยายมลบอกฉันว่าเจ้าของเดิมไม่มีเวลาดูแลเจ้ามายดี้เลยมัก ปล่อยให้หิวอาหารอยู่เสมอ และเมื่อทุกวันเจ้ามายดี้ไม่ได้รับอาหารมันก็จะวิ่งตามรถของหล่อนไปทุกๆวัน จนกระทั่งวันหนึ่งหล่อนมองไม่เห็นมายดี้ ดังนั้นหล่อนจึงถ่อยรถเหยียบมันจนเสียชีวิต
สำหรับฉันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจมาก เพราะนอกจากเขาจะไม่มีเวลาดูแลมันแล้วยังปล่อยให้มันหิวอาหาร และพบกับจุดจบด้วยความตาย สำหรับใครก็ตามที่เลี้ยงสุนัขก็ควรเอาใจใส่เขาให้มากและรักเขาเหมือนคนในครอบครัวคนหนึ่ง