Most urban soils have been disturbe

Most urban soils have been disturbed, displaced, or compacted. This
partially or totally destroying structure, reduces pore space and
increases bulk density.
2. Low organic matter content which disfavors aggregation. The
aggregating effect of soil organism activity is also reduced.
3. Low frequency of wet-dry or freeze-thaw cycles which enhance
aggregation and structure formation.
4. Urban soils are subjected to various compressive forces over a range
of moisture conditions that contribute to compaction.
5. Vegetation is subject to damage and reduction of cover, leaving the
soil bare and susceptible to crust formation, compaction, and erosion.
All of these deterimentally influence other soil properties such as water
infiltration and permeability, water-holding capacity, aeration status and root
penetrability, especially of the upper soil layers where roots are concentrated.
Poor vigor and decline in general well-being of trees and shrubs follow from the
lack of water and oxygen and poor root development. Mortality is the final result
under the stressful conditions of the urban environment.
Soil compaction and loss of pore space arises from forces exerted on the
soil surface compressing and crushing the aggregates into smaller sizes
(Patterson and Mader, 1982). Foot and vehicular traffic exert the forces. Soil
with high silt or very fine sand components coupled with low organic matter
content tends to naturally compact under certain moisture conditions and the
presence of vibrational forces (Craul and Klein, 1980). This phenomenon is
one reason for the compaction of the lower soil layers beyond the influence of
surface compactive forces. Urban soils may have bulk densities that occur
within the range of natural soils, but most often they are at or exceed the higher
limit of the bulk density range. Patterson (1976) found average values ranging
from 1.74 to 2.18 Mg/m3 in four profiles of the Washington, D.C. Mall. Root
penetration is highly restricted at values exceeding 1.70 Mg/m3. Craul and
Klein (1980) found a range of 1.54 to 1.90 Mg/m3 with most centering on 1.82
Mg/m3. Values from New York’s Central Park (unpublished data) range from
less than 1 .OO to 1.34 Mg/m3 for undisturbed surface soil and 1.52 to 1.96
Mg/m3 for subsoils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดินในเมืองส่วนใหญ่ได้รับการรบกวนย้ายหรือบดอัด นี้
บางส่วนหรือการทำลายโดยสิ้นเชิงโครงสร้างลดพื้นที่รูขุมขนและ
เพิ่มความหนาแน่นของกลุ่ม.
2 เนื้อหาอินทรียวัตถุต่ำซึ่ง disfavors การรวม
มีผลรวมของกิจกรรมมีชีวิตในดินนอกจากนี้ยังลดลง.
3 ความถี่ต่ำของเปียกแห้งหรือรอบแช่แข็งละลายที่เพิ่ม
การรวมตัวและการสร้างโครงสร้าง.
4 ดินที่เมืองจะถูกแรงอัดต่างๆในช่วง
ของสภาพความชื้นที่นำไปสู่การบดอัด.
5 พืชจะขึ้นอยู่กับความเสียหายและการลดลงของฝาครอบออกจาก
ดินเปลือยและความเสี่ยงที่จะก่อเปลือกบดอัด, และการกัดเซาะ.
ทั้งหมดเหล่านี้มีอิทธิพลต่อ deterimentally คุณสมบัติของดินอื่น ๆ เช่นน้ำ
แทรกซึมและการซึมผ่านความจุของน้ำถือสถานะอากาศและราก
penetrability โดยเฉพาะอย่างยิ่งของชั้นดินบนที่รากมีความเข้มข้น.
ความแข็งแรงที่น่าสงสารและการลดลงโดยทั่วไปเป็นอยู่ที่ดีของต้นไม้และพุ่มไม้ตามมาจาก
การขาดน้ำและออกซิเจนและการพัฒนารากที่ไม่ดี ตายเป็นผลสุดท้าย
ภายใต้สภาวะเครียดจากสภาพแวดล้อมของเมือง.
การบดอัดดินและการสูญเสียพื้นที่รูขุมขนเกิดขึ้นจากกองกำลังกระทำกับ
ผิวดินอัดและบดมวลรวมในขนาดที่เล็กลง
(แพตเตอร์สันและ Mader, 1982) เท้าและการจราจรเป็นพาหนะออกแรงกองกำลัง ดิน
ที่มีตะกอนสูงหรือดีมากส่วนประกอบทรายควบคู่กับอินทรียวัตถุต่ำ
เนื้อหามีแนวโน้มที่จะเป็นธรรมชาติที่มีขนาดกะทัดรัดภายใต้เงื่อนไขความชื้นบางอย่างและ
การปรากฏตัวของกองกำลังสั่น (Craul และ Klein, 1980) ปรากฏการณ์นี้เป็น
เหตุผลหนึ่งที่ทำให้การบดอัดของชั้นดินที่ลดลงเกินกว่าอิทธิพลของ
กองกำลังบดอัดพื้นผิว ดินในเมืองอาจจะมีความหนาแน่นเป็นกลุ่มที่เกิดขึ้น
ในช่วงของดินตามธรรมชาติ แต่ส่วนใหญ่มักจะพวกเขาอยู่ที่หรือเกินกว่าที่สูงกว่า
ขีด จำกัด ของช่วงความหนาแน่น แพตเตอร์สัน (1976) พบว่าค่าเฉลี่ยตั้งแต่
1.74-2.18 mg / m3 ในสี่รูปแบบของวอชิงตันดีซีมอลล์ ราก
เจาะถูก จำกัด อย่างมากที่ค่าเกิน 1.70 mg / m3 Craul และ
ไคลน์ (1980) พบว่าช่วง 1.54-1.90 mg / m3 กับตรงกลางมากที่สุดใน 1.82
mg / m3 ค่าจากนิวยอร์กเซ็นทรัลปาร์ค (ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) มีตั้งแต่
น้อยกว่า 1 .OO 1.34 mg / m3 สำหรับผิวหน้าดินถูกรบกวนและ 1.52-1.96
mg / m3 สำหรับชั้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดินในเมืองส่วนใหญ่ถูกรบกวน พลัดถิ่น หรือกะบะ . นี้
บางส่วนหรือทำลายโครงสร้าง ลดช่องว่างและเพิ่มความหนาแน่นของ
.
2 ต่ำอินทรีย์เนื้อหาที่ disfavors รวม .
รวมกันผลของกิจกรรมยังเป็นสิ่งมีชีวิตในดินลดลง
3 ความถี่ต่ำของเปียก แห้ง หรือเกิดรอบรวมและโครงสร้างการพัฒนาที่เพิ่ม
.
4ดินเมืองภายใต้แรงอัดต่าง ๆในช่วงของเงื่อนไขที่ส่งผลให้ความชื้น
ถม .
5 พืชอาจมีความเสียหายและลดปกออกจาก
ดินเปลือย และเสี่ยงต่อการก่อตัว การบดอัด เปลือก และการกัดเซาะ
ทั้งหมดนี้ deterimentally อิทธิพลของดินอื่นๆ เช่น การแทรกซึมน้ำ
และการซึมผ่านน้ำถือความจุภาวะอากาศและเพนิทระบีลราก
, โดยเฉพาะอย่างยิ่งของชั้นเหนือดินที่รากมีความเข้มข้น .
พลังไม่ดีและปฏิเสธในความเป็นอยู่ทั่วไปของต้นไม้และพุ่มไม้ตามจาก
ขาดน้ำและออกซิเจนและการพัฒนารากไม่ดี การตายเป็นคำตอบสุดท้าย
ภายใต้ภาวะเครียดจากสภาพแวดล้อมของเมือง
การบดอัดดินและการสูญเสียพื้นที่รูขุมขนที่เกิดจากแรงกระทําบนพื้นผิวดินและบดอัด

( ขนาดมวลรวม ลง แพทเทอร์สัน และ เมเดอร์ , 1982 ) เท้าและการจราจรยานพาหนะเข้ากองกำลัง ดินตะกอนทรายหรือส่วนประกอบ
กับสูงมากก็ได้คู่กับอินทรีย์วัตถุต่ำมีแนวโน้มตามธรรมชาติกระชับเนื้อหา

บางภายใต้เงื่อนไขความชื้นและการปรากฏตัวของการสั่น ( craul กองกำลัง และ ไคลน์ , 1980 ) ปรากฏการณ์นี้คือ
เหตุผลหนึ่งอัดชั้นของดินลดลงจากอิทธิพลของพื้นผิว compactive
กองกำลัง ดินในเมืองอาจเป็นกลุ่มหนาแน่นที่เกิดขึ้น
ภายในช่วงของดินตามธรรมชาติ แต่ส่วนใหญ่มักจะพวกเขาจะหรือเกินขีด จำกัด ของช่วงที่สูง
ความหนาแน่น . แพตเตอร์สัน ( 1976 ) พบว่าค่าเฉลี่ยตั้งแต่
จาก 174 ถึง 2.18 mg / m3 4 โปรไฟล์ของวอชิงตัน ดีซี มอลล์ การเจาะราก
ขอจำกัดที่ค่าเกิน 1.70 มิลลิกรัม / ลูกบาศก์เมตร และ craul
ไคลน์ ( 1980 ) พบว่าช่วงของอัตราการ 1.90 มิลลิกรัม / ลูกบาศก์เมตร ส่วนศูนย์กลางอยู่ที่ 1.82
mg / m3 ค่าจาก New York Central Park ( ข้อมูลเผยแพร่ ) ช่วงจาก
น้อยกว่า 1 ุถึง 1.34 มิลลิกรัม / ลูกบาศก์เมตร สำหรับพื้นผิวดินโดย 1.52 ถึง 1.96
mg / m3 สำหรับ ) ได้