September 1944 The army officer wat

September 1944
The army officer watched the boat move out into the middle of the lake. He
called an order to the soldiers on the boat, and they started to throw large tins into
the water. The officer turned to the scientist next to him.
'This is all your fault,' he said. He was angry.
'We were using those chemicals to make the war shorter,' the scientist said.
'We wanted to change ordinary men into the bravest soldiers that the world ever
saw.'
'Oh yes, brave!' the officer said. 'But they went crazy at the same time! Thirty
of my men -good men - died because of your chemicals.' He watched the soldiers on
the boat throw the last tin into the lake. 'I hope it's safe now,' he said.
'The lake's very deep,' the scientist said. 'There's no danger now.'
Last week
At the bottom of the lake, one of the old tins broke open. Chemicals began to
pour into the water.
The next day, Ian Mackie was walking back to his farm, the only one on
Kirren Island. He was hot and thirsty. He stopped at the lake to drink some water.
'It doesn't taste as sweet as usual,' he thought.
Two hours later, Ian Mackie started to feel ill. His head hurt and he said crazy
things to his wife.
Suddenly, he got his gun, went outside and began to shoot his sheep. When
his wife tried to stop him, he killed her. Then he went back into the house and shot
his two children and his dog.
Today
Tom Sharp watched his ten-year-old brother, Bob, running along the beach.
He looked happy and excited. When Tom was Bob's age, he loved coming here too.
But now, at sixteen, he hated Kirren Island. It was boring.
Every year they walked on the same hills, and saw the same people. Ian
Mackie and his family were the only people who lived here. Tom looked round. He
didn't want to spend his holidays on this lonely island. He wanted bright lights,
music, clubs and girls. All the things that his parents didn't want.
His parents. He looked at them coming to land from their small yacht. He
loved them, of course, but ...
'Tommo! Bobsy!' his father called. 'Put your tent up.'
'Dad — don't call me Tommo,' Tom said. 'I'm sixteen — not a baby!'
'Don't speak to your father like that,' his mother said. 'We know you're sixteen.
But that doesn't mean you can be rude. You were a nice polite boy when you were
young.'
She was angry, so Tom didn't try to talk to her. He already knew her reply: 2
'Remember what it says in the Bible. Obey your father and mother!'
He turned round to pick up the tent. Then he saw something. His heart jumped
with excitement.
A large yacht was coming towards the island.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กันยายน 1944
นายทหารเฝ้าดูเรือย้ายออกไปกลางทะเลสาบ เขาเรียกว่า
เพื่อให้ทหารบนเรือและพวกเขาก็เริ่มที่จะโยนกระป๋องขนาดใหญ่เป็น
น้ำ เจ้าหน้าที่เปิดให้นักวิทยาศาสตร์ที่อยู่ถัดจากเขา
'ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของคุณ "เขากล่าวว่า เขาโกรธ
'ที่เรากำลังใช้สารเคมีเหล่านั้นเพื่อทำสงครามสั้น' นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า
'เราอยากจะเปลี่ยนคนธรรมดาเป็นทหารที่กล้าหาญที่โลกเคยเห็น
.
โอ้ใช่กล้าหาญ! เจ้าหน้าที่กล่าวว่า 'แต่พวกเขาก็บ้าในเวลาเดียวกัน
สามสิบของผู้ชายที่ดีของฉันคน - ตายเพราะสารเคมีของคุณ '. เขาดูทหารบนเรือ
โยนกระป๋องสุดท้ายลงไปในทะเลสาบ 'ฉันหวังว่าจะปลอดภัยในขณะนี้ "เขากล่าวว่า
ทะเลสาบลึกมาก 'นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า 'ไม่มีอันตรายในขณะนี้'

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่ด้านล่างของทะเลสาบแห่งหนึ่งของกระป๋องเก่ายากจนเปิด สารเคมีที่เริ่ม
เทลงไปในน้ำ
ในวันรุ่งขึ้นเอียน MACKIE กำลังเดินกลับไปที่ฟาร์มเพียงคนเดียวบนเกาะ
kirren ของเขา เขาเป็นร้อนและกระหายน้ำ เขาหยุดที่ทะเลสาบที่จะดื่มน้ำบางส่วน
'มันไม่ได้ลิ้มรสหวานเป็นปกติ' ที่เขาคิดว่า
สองชั่วโมงต่อมาเอียน MACKIE เริ่มที่จะรู้สึกไม่ดีหัวของเขาเจ็บและเขากล่าวว่าสิ่งที่บ้า
กับภรรยาของเขา
ก็เขาได้ปืนของเขาออกไปข้างนอกและเริ่มที่จะยิงแกะของเขา
เมื่อภรร​​ยาของเขาพยายามที่จะหยุดเขาเขาจะฆ่าเธอ แล้วเขาก็เดินกลับเข้าไปในบ้านและยิง
เด็กสองคนของเขาและสุนัขของเขา

วันนี้ทอมคมดูพี่ชายสิบปีของเขาบ๊อบวิ่งไปตามชายหาด
เขาดูมีความสุขและตื่นเต้น เมื่อทอมอายุ bob ของเขารักที่จะมาที่นี่ด้วย
แต่ตอนนี้ที่สิบหกเขาเกลียดเกาะ kirren มันก็น่าเบื่อ
ทุกปีที่พวกเขาเดินอยู่บนเนินเขาเหมือนกันและเห็นคนเดียวกัน เอียน
MACKIE และครอบครัวของเขาเป็นคนเดียวที่อาศัยอยู่ที่นี่ ทอมมองรอบ
เขาไม่ต้องการที่จะใช้จ่ายวันหยุดของเขาบนเกาะโดดเดี่ยวนี้ เขาต้องการไฟสว่าง
เพลงคลับและหญิง ทุกสิ่งที่พ่อแม่ของเขาไม่ต้องการ
พ่อแม่ของเขา เขามองไปที่พวกเขามาถึงที่ดินจากเรือยอชท์ขนาดเล็กของพวกเขา
เขารักพวกเขาแน่นอน แต่ ...
tommo! bobsy! พ่อของเขาที่เรียกว่า 'ใส่เต็นท์ของคุณ.
'พ่อ - ไม่โทรหาฉัน tommo,' ทอมกล่าวว่า 'ฉันสิบหก - ไม่ทารก!
'ไม่ได้พูดคุยกับคุณพ่อของคุณชอบที่แม่ของเขากล่าวว่า 'เรารู้ว่าคุณสิบหก
แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณอาจจะหยาบ คุณเป็นเด็กผู้ชายสุภาพที่ดีเมื่อคุณอยู่
หนุ่ม '.
เธอก็โกรธจึงทอมไม่ได้พยายามที่จะพูดคุยกับเธอ เขารู้แล้วว่าเธอตอบ: 2
'จำได้ว่าสิ่งที่กล่าวในพระคัมภีร์ เชื่อฟังพ่อและแม่ของคุณ!
เขาหันไปรับเต็นท์ แล้วเขาก็เห็นอะไรบางอย่าง หัวใจของเขากระโดด
ด้วยความตื่นเต้น
เรือยอชท์ขนาดใหญ่มาต่อเกาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1944 กันยายน
นายทหารเฝ้าดูเรือย้ายออกไปกลางทะเลสาบ เขา
เรียกสั่งทหารเรือ และพวกเขาเริ่มโยนกระป๋องใหญ่เป็น
น้ำ เจ้าหน้าที่ที่เปิดให้นักวิทยาศาสตร์ติดเขา
'นี้เป็นข้อบกพร่องทั้งหมดของคุณ เขากล่าวว่า เขาโกรธ
'เราใช้สารเคมีเหล่านั้นจะทำให้สงครามสั้นลง กล่าวว่า นักวิทยาศาสตร์
' เราต้องการคนธรรมดาเป็นเกียรติคุณ soldiers ที่โลกเคย
เห็น '
'Oh yes กล้า ' กล่าวว่า เจ้าหน้าที่ที่ ' แต่พวกเขาก็บ้ากัน 30
ฉันคน -คนดี - เสียชีวิตเนื่องจากสารเคมีของคุณ ' เขาเห็นทหารบน
เรือโยนกระป๋องสุดท้ายลงในทะเลสาบ 'ฉันหวังว่า มันจะปลอดภัยขณะนี้ เขากล่าวว่า
'ทะเลสาบของลึกมาก กล่าวว่า นักวิทยาศาสตร์ ' ตอนนี้มีอันตรายไม่'
สัปดาห์
ยากที่ด้านล่างของทะเลสาบ หนึ่งกระป๋องเก่าจนเปิด สารเคมีเริ่ม
เทลงในน้ำ
ในวันถัดไป เอียนรับเชิญได้เดินกลับไปที่ฟาร์มของเขา เดียวบน
Kirren เกาะ กำลังร้อน และกระหายน้ำ เขาหยุดที่เลคดื่มน้ำ
'ไม่รสเป็นหวานตามปกติ เขาคิด
สองชั่วโมงต่อมา รับเชิญเอียนเริ่มรู้สึกป่วย เจ็บหัวเขาและเขาว่า บ้า
สิ่งที่ภรรยาของเขา
ทันที เขามีปืนเขา ไปนอก แล้วเริ่มแกะของเขายิง เมื่อ
ภรรยาพยายามที่จะหยุดเขา เขาฆ่าเธอ แล้วเขาก็กลับเข้าบ้านและยิง
ลูกสองและสุนัขของเขา
วันนี้
Tom คมดูสิบปีน้อง Bob รันบนชายหาด
เขาดูมีความสุข และตื่นเต้น เมื่อต้มได้ที่อายุของ Bob เขารักมาที่นี่เกินไป
แต่เกลียดตอนนี้ ที่ sixteen เขาเมื่อเกาะ Kirren มันน่าเบื่อ
ทุกปีพวกเขาเดินบนเนินเขาเดียว และเห็นคนเดียว เอียน
รับเชิญและครอบครัวอยู่คนเดียวที่อาศัยอยู่ที่นี่ ทอมมองรอบ เขา
ไม่ต้องการใช้วันหยุดของเขาบนเกาะโดดเดี่ยว เขาต้องการให้ไฟสว่าง,
เพลง ชมรม และหญิง ทุกสิ่งที่พ่อแม่ไม่ต้องการ
พ่อแม่ของเขา เขามองพวกเขามาเพื่อแผ่นดินจากเรือยอร์ชขนาดเล็กของพวกเขา เขา
รักพวกเขา แน่นอน แต่...
'Tommo Bobsy !' เรียกว่าพ่อของเขา 'ใส่ up. เต็นท์ของคุณ'
' พ่อ — ฉันไม่เรียก Tommo ทอมกล่าวว่า ' ฉัน sixteen — เด็กไม่!'
'อย่าพูดกับพ่อของคุณเช่นนั้น แม่ของเขากล่าวว่า "เรารู้ว่า คุณ sixteen
แต่ว่าไม่ได้หมายความ คุณจะหยาบ คุณเคยเป็นเด็กสุภาพดีเมื่อคุณได้
ยัง '
เธอโกรธ ดังนั้นทอมไม่พยายามพูดคุยกับเธอ เขารู้ว่าเธอตอบแล้ว: 2
' จำไว้ว่า สิ่งที่บอกในพระคัมภีร์ เชื่อฟังพ่อและแม่ของคุณ!'
เขาเปิดรอบรับเต็นท์ จากนั้น เขาเห็นบางสิ่งบางอย่าง หัวใจของเขาไป
ด้วยความตื่นเต้น
เรือยอชท์ขนาดใหญ่มาสู่เกาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดือนกันยายนค.ศ. 1944
เจ้าหน้าที่ทหารที่เฝ้ามองเรือที่ย้ายออกไปกลางของทะเลสาบได้ เขา
เรียกว่าสั่งให้ทหารที่อยู่บนเรือและพวกเขาก็เริ่มทิ้งกระป๋องขนาดใหญ่ในน้ำ
ได้ เจ้าหน้าที่ที่หันไปนักวิทยาศาสตร์ที่อยู่ติดกับเขา
'แห่งนี้เป็นความผิดของคุณทั้งหมดเขากล่าว เขาก็โกรธ
'เราก็ใช้สารเคมีในการทำสงครามที่สั้นกว่านี้นักวิทยาศาสตร์"ที่บอกว่า
"เราต้องการที่จะเปลี่ยนคนสามัญเข้าสู่ทหารกล้าหาญที่โลกเคยมีมา
เห็น.'
"ค่ะผู้กล้า!เจ้าหน้าที่"ที่บอกว่า "แต่ก็บ้าในช่วงเวลาเดียวกันนี้ สามสิบ
ของคน - คนดีของฉัน - ตายเพราะสารเคมีของคุณ"เขามองทหารที่อยู่บนเรือ
อยู่ไม่ไกลดีบุกสุดท้ายเข้าไปยังทะเลสาบ "ผมหวังว่าจะ ปลอดภัย ในตอนนี้เขากล่าว
'ทะเลสาบของลึกมากนักวิทยาศาสตร์"ที่บอกว่า 'ไม่มีอันตรายทันที"

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาที่อยู่ด้านล่างของทะเลสาบที่หนึ่งในกระป๋องเก่าที่เลิกเปิดให้บริการ สารเคมีเริ่ม
เทลงในน้ำ
ในวันถัดไปที่มร.เอียน mackie ก็เดินกลับไปยังฟาร์มของตนเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่อยู่บนเกาะ
kirren เขาร้อนและกระหายน้ำ เขาหยุดที่ทะเลสาบเพื่อดื่มน้ำบางส่วน
'ไม่ได้รสชาติหวานตามปกติ"เขาคิดว่า
สองชั่วโมงต่อมามร.เอียน mackie เริ่มรู้สึกไม่สบายส่วนหัวของเขาทำให้รู้สึกเจ็บและเขาพูดว่า"บ้า
สิ่งต่างๆให้ ภรรยา ของเขา
ทันใดนั้นเขาก็เล็งปืนของเขาออกไปนอกห้องและเริ่มในการถ่าย ภาพ แกะของเขา เมื่อ
ภรรยา ของเขาพยายามที่จะหยุดเขาได้ฆ่าเธอ จากนั้นเขากลับไปเข้าไปในบ้านและยิง
ทั้งสองคนของเขาและสุนัขของเขา

มีความคมในวันนี้ทอมดูน้องชายสิบปีของเขาบ๊อบทำงานอยู่ตามแนวชายหาดได้
เขามองไปมีความสุขและตื่นเต้น เมื่อทอมมีอายุของบ๊อบเขารักจะมาที่นี่มากเกินไป
แต่ตอนนี้ที่สิบหกเขาเกลียด kirren เกาะ ก็น่าเบื่อ
ทุกปีจะเดินไปบนเนินเขาเดียวกันและได้เห็นคนเดียวกัน มร.เอียน
mackie และครอบครัวของเขาเป็นคนเดียวที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ทอมมองไปรอบ เขา
ไม่ต้องการที่จะใช้ช่วงเวลาวันหยุดของเขาบนเกาะโดดเดี่ยวนี้ เขาต้องการแสงสีที่สดใส
เพลงผู้หญิงและคลับ สิ่งที่พ่อแม่ของเขาก็ไม่ต้องการให้เกิดขึ้น
พ่อแม่ของเขา. เขามองไปที่ลูกค้าให้กลับมายังแผ่นดินจากเรือยอร์ชขนาดเล็กของเขา เขา
เขารักของแต่
' tommo ! bobsy !'พ่อของเขาเรียกว่า 'ใส่เต็นท์ของคุณขึ้น."
'พ่อ - ไม่ได้เรียกผม tommo "ทอม" "ฉันสิบหก - ไม่ใช่ลูก!'
'ไม่ได้พูดกับพ่อของคุณเช่นที่"คุณแม่ของเขาพูดว่า "เรารู้ว่าคุณกำลังสิบหก
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่มีมารยาท คุณเป็นคน สุภาพ ที่สวยงามเมื่อคุณเป็นสัญลักษณ์
หนุ่ม"
เธอก็โกรธดังนั้นทอมไม่ได้ลองคุยกับเธอ. เขาทราบอยู่แล้วตอบกลับของเธอ 2
'จำได้ว่าสิ่งที่มันบอกว่าใน คัมภีร์ ไบเบิล โปรดปฏิบัติตามและบิดามารดาของคุณ!'
หันหลังกลับมาถึงเวลารับที่เต็นท์ แล้วเขาก็เห็นบางสิ่งบางอย่าง หัวใจของเขากระโดด
พร้อมด้วยความน่าตื่นตาตื่นใจ
เรือยอร์ชขนาดใหญ่ที่มีเข้ามาหาเกาะ