The transparent glass wall, tree sh

The transparent glass wall, tree shadows surrounded the dining room, lit by bright orange lights, delicious food were presented everywhere.

Xu Xu had her head down, stood in front of a large black iron grill, grilling something, very focused, her two hands were constantly busy.

Who knew when she wore that very large ill-fitting white shirt and on her head was a hat worn crookedly. And the genuine cook and Zhao Han’s girlfriend were smiling and standing on the side watching her grill.

At this time, Da Hu said: “I’m going to get something to eat, do you want any?

Ji Bai’s smile deepened: “I’ll wait a while more.”

After a while, he saw her taking off the cooking attire, holding the plate of food with Man Man following behind, slowly walked towards his table.

His table was full of acquaintances like Lao Wu, Zhao Han… They all knew of this matter, but nobody directly pointed it out. Da Hu also pretended to pull a chair and put it between Ji Bai and him: “Xu Xu, sit here.”

Everyone smiled, Ji Bai also smiled, he leisurely leaned back against the chair and staring at his little girl.

Xu Xu also strictly abided by the low-key principle, she casually sat down next to him, placed the plate full of food on the table but didn’t tell him to eat.

Man Man smiled, said: “This is what Xu Xu personally grilled, everyone have a taste, it’s, even more, delicious than the genuine chef’s.

Everybody looked down, it’s really looked delicious- golden and shining meat, fresh colors, and fragrant.

Ji Bai looked at the plate of food then looked at the little girl sitting beside him with her head lowered. The food was very alluring making him feel this indescribable feeling.

But he didn’t move his chopsticks before Da Hu quickly used a fork to picked up a piece of steak and stuffed into his mouth, his expression became slightly ecstatic: “Xu Xu, did you learn how to cook? So delicious.”

Looking at Da Hu fork up the largest tenderloin into his mouth, Xu Xu brow slightly shook. At this time, Zhao Han also picked a piece, then was full of praises.

Ji Bai and Xu Xu looked at each other.

Xu Xu was about to speak, but Ji Bai had already pulled the plate in front of him, he faintly smiled and said: “Did she grill it for you?”

Everybody laughed loudly, Xu Xu’s face turned hot. Ji Bai picked up the chopsticks and began to eat the food, another hand under the table quietly held Xu Xu’s hand.

Later, a higher up called Ji Bai to speak, he did not come back for a long time. Man Man then pulled Xu Xu to her own table. Xu Xu sat for a while and listened to the girls talked about cosmetics and gossip. She felt really bored, picked up a glass of water and strolled in the garden.

In front was the shiny pool, Xu Xu walked towards it to see several young girls standing by the pool talking. The person was wearing a red dress with the beautiful smile was Yao Meng.

Rejected by Ji Bai on that night, Yao Meng had stood in the rain for a long time. Back to Lin City, she had got a bad cold. Perhaps being physically and mentally exhausted, she had been sickly for a while before getting better. So Yao Meng had asked for sick leave and only returned to work next Monday. Today, she came to attend Zhao Han’s engagement party.

Seeing Xu Xu not far from there, a girl whispered to Yao Meng: “I heard that Xu Xu and Ji Bai are seeing each other? Is that fake or true? How come I can’t see it?”

Yao Meng looked at Xu Xu’s dress, felt her heart silently shrink, chest slightly tighten, she smiled and answered: “I’m not very clear.”

The girls left after greeting Xu Xu with few words. Since Yao Meng was on sick leave because of a cold, the team wasn’t too concerned. Seeing Yao Meng’s pale face now, Xu Xu asked all concerned: “Are you better now?”

Yao Meng did not want to talk to Xu Xu, so she just stared at the water and smiled: “It’s nothing.”

Xu Xu was stunned. Yao Meng’s smile was very faint, almost fleeting, but her sharp eyes could catch that underneath that smile hid many feelings, a little tragic, self-ridicule, sarcasm and also disgust.

They remained silent. After that, Yao Meng glanced at her and turned away.

Xu Xu stood there for a moment before the phone rang, it’s a message from Ji Bai: “Let’s head back.”

Xu Xu answered: “Good.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผนังแก้วใส เงาต้นไม้ล้อมรอบ ห้องอาหาร สว่างด้วยแสงไฟสีส้มสดใส , อาหารอร่อยที่ถูกนำเสนอได้ทุกที่ซู ซู มีหัวเธอลงยืนหน้าตะแกรงเหล็กสีดำขนาดใหญ่ย่างอะไรมาก เน้น มือทั้งสองของเธอเอาแต่ยุ่งใครรู้ว่าเมื่อเธอใส่มันใหญ่มากป่วยกระชับเสื้อขาวและบนศีรษะมีหมวกใส่เบี้ยว และปรุงอาหารแท้และแฟนของ Zhao ฮันยิ้มและยืนข้างดูย่างเธอในเวลานี้ ดาฮู กล่าวว่า " ผมกำลังจะไปหาอะไรกิน คุณต้องการอะไร ?จิไป๋ยิ้มลึก : " ข้าจะรออีกสักพัก "หลังจากที่เขาเห็นเธอถอดการทำอาหารชุด ถือจานอาหารด้วยคนตามข้างหลัง ค่อยๆ เดินไปที่โต๊ะของเขาโต๊ะของเขาเต็มไปด้วยคนรู้จักชอบลาว Wu Zhao ฮัน . . . . . . . พวกเขารู้ทั้งหมดของเรื่องนี้ แต่ไม่มีใครตรงปลายแหลมออกมา ดาโฮก็แกล้งดึงเก้าอี้และวางไว้ระหว่างจิไป๋กับเขา : " Xu Xu , นั่งตรงนี้ "ทุกคนยิ้ม จิไป๋ก็ยิ้ม เขาเอนหลังพิงกับเก้าอี้อย่างสบายๆ และมองเด็กหญิงตัวน้อยของเขาซู ซู ยัง อย่างเคร่งครัด โดยยึดถือหลักการ เป็นความลับ เธอมานั่งข้างๆ วางเต็มจานอาหารบนโต๊ะ แต่ไม่ได้บอกเค้าให้กินผู้ชายคนนั้นยิ้มแล้วกล่าวว่า : " นี่คือสิ่งที่ Xu Xu เองย่าง ทุกคนได้ลิ้มรส มันยิ่งอร่อยกว่าของแท้ค่ะเชฟทุกคนมองลงไป มันดูน่าอร่อย - สีทองส่องแสงเนื้อสีที่สดและมีกลิ่นหอมจิไป๋มองจานอาหารแล้วมองสาวน้อยที่นั่งอยู่ข้างเขาในหัวของเธอลดลง อาหารถูกมากเสน่ห์ ทำให้เขารู้สึกความรู้สึกที่คลุมเครือแบบนี้แต่เขาไม่ได้ย้ายตะเกียบของเขาก่อนที่ดาโฮรีบใช้ส้อมหยิบชิ้นสเต็กและยัดเข้าปาก สีหน้าของเขาเล็กน้อย เลยกลายเป็น " ซู ซู , คุณได้เรียนรู้วิธีการทำอาหาร อร่อย " .มองดาฮูส้อมขึ้นสันใหญ่เข้าไปในปากของเขา , Xu Xu คิ้วเล็กน้อย สั่น ในเวลานี้ จ้าวฮั่นยังเลือกชิ้นส่วน จากนั้นได้เต็มสรรเสริญจี ซู ซูไป๋ และมองที่แต่ละอื่น ๆซู ซู กำลังจะพูด แต่จิไป๋ก็ดึงจานตรงหน้าเขา เขายิ้มบางๆ และกล่าวว่า " เธอย่างมันสำหรับคุณ ? "ทุกคนหัวเราะเสียงดัง ใบหน้าของ ซู ซู กลายเป็นร้อน จิไป๋หยิบตะเกียบและเริ่มกินอาหาร อีกมือใต้โต๊ะเงียบๆจัดของ ซู ซู มือต่อมา ที่สูงขึ้น เรียกว่า จิไป๋พูด เขาไม่ได้กลับมานาน คน แล้วดึง Xu Xu โต๊ะของเธอเอง ซู ซู นั่งสักพัก ฟังสาวๆคุยกันเรื่องเครื่องสำอางและนินทา เธอรู้สึกเบื่อจริงๆ หยิบแก้วดื่มน้ำ และเดินเล่นในสวนด้านหน้าเป็นสระน้ำเงา , Xu Xu เดินตรงไปจะเห็นหนุ่มสาวหลายยืนอยู่ริมสระกัน คนที่ใส่ชุดสีแดงกับรอยยิ้มที่สวยงามถูกเย้าหมงปฏิเสธโดยจิไป๋ในคืนนั้น เหยา เมิงต้องยืนตากฝนเป็นเวลานาน กลับไปที่เมืองหลิน เธอเคยเป็นหวัดไม่ดี บางทีการทางกายภาพ และหมดกำลังใจ เธอมักจะขี้โรค สักพักก่อนจะดีกว่า ดังนั้นยาวเมิงถามสำหรับการลาป่วยและเพิ่งกลับมาทำงานวันจันทร์ วันนี้ เธอมาเข้าร่วมงานหมั้นของ จ้าวฮั่นเห็น Xu Xu ไม่ไกลจากที่นั่น สาวกระซิบเย้าหมง : " ผมได้ยินว่า ซู ซู จี ไบคบกัน ? คือว่าปลอมหรือจริง ? ทำไมฉันไม่เห็นมัน "ยาวเมิงมอง Xu Xu ชุด รู้สึกว่าหัวใจเธอเงียบๆหดกระชับหน้าอกเล็กน้อย เธอยิ้มแล้วตอบว่า " ผมไม่ได้ชัดเจนมาก "สาวๆที่เหลือหลังจากทักทาย Xu Xu กับคำไม่กี่คำ . ตั้งแต่ยาว เมิงก็ลาป่วย เพราะ เย็น ทีมก็ไม่ได้กังวลเกินไป เห็นใบหน้าซีด เหยา เมิงตอนนี้ ซู ซู ถามว่า : " ตอนนี้ดีขึ้นรึยัง "เย้าหมงไม่ได้อยากคุยกับ ซู ซู เธอจ้องน้ำและยิ้ม : " ไม่มีอะไร "Xu Xu ตะลึง เหยา เมิงยิ้มอ่อนมาก เกือบจะหายวับไป แต่ดวงตาคมของเธอก็จับภายใต้รอยยิ้มนั้นซ่อนความรู้สึกหลาย ๆเยาะเย้ยตนเอง น่าเศร้า การเสียดสี และขยะแขยงพวกเขายังคงเงียบ หลังจากที่ เหยา เมิงดูเธอและเดินออกไปXu Xu ยืนอยู่ที่นั่นสักครู่ก่อน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น มันเป็นข้อความจากจิไป๋ " กลับกันเถอะ "Xu Xu ตอบว่า “ดี”