In civil law countries, judges are

In civil law countries, judges are often described as “investigators.” They generally take the lead in the proceedings by bringing charges, establishing facts through witness examination and applying remedies found in legal codes.
Lawyers still represent the interests of their clients in civil proceedings, but have a less central role. As in common law systems, however, their tasks commonly include advising clients on points of law and preparing legal pleadings for filing with the court. But the importance of oral argument, in-court presentations and active lawyering in court are diminished when compared to a common law system. In addition, non-litigation legal tasks, such as will preparation and contract drafting, may be left to quasi-legal professionals who serve businesses and private individuals, and who may not have a post-university legal education or be licensed to practice before courts.
In contrast, in a common law country, lawyers make presentations to the judge (and sometimes the jury) and examine witnesses themselves. The proceedings are
then “refereed” by the judge, who has somewhat greater flexibility than in a civil law system to fashion an appropriate remedy at the conclusion of the case. In these cases, lawyers stand before the court and attempt to persuade others on points of law and fact, and maintain a very active role in legal proceedings. And unlike certain civil law jurisdictions, in common law countries such as the United States, it is prohibited for anyone other than a fully licensed lawyer to prepare legal documents of any kind for another person or entity. This is the province of lawyers alone.
As these descriptions show, lawyers almost always have a significant role to play in formal dispute resolution, no matter in which country they practice. But the specific tasks assigned to them tend to vary quite a bit. And outside the courtroom, tasks typically performed by lawyers in one country may be performed by skilled laypeople in another.
Each country has its own traditions and policies, so for those who wish to know more about the role of legal practitioners in a particular nation it is important to do additional research.
To provide readers with a jumping-off point, here are a few examples of countries that primarily practice common law or civil law.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศ กฎหมายแพ่งผู้พิพากษามักจะอธิบายเป็น "นัก" พวกเขาโดยทั่วไปจะเป็นผู้นำในกระบวนการพิจารณา โดยนำค่า กำหนดข้อเท็จจริงผ่านการตรวจสอบพยาน และใช้วิธีแก้ที่พบในกฎหมายรหัส
ทนายความยังคงเป็นตัวแทนผลประโยชน์ของลูกค้าของพวกเขาในตอนแพ่ง แต่มีบทบาทน้อยกลาง ในระบบคอมมอนลอว์ อย่างไรก็ตาม งานทั่วไปรวมถึงให้คำปรึกษาลูกค้าเกี่ยวกับประเด็นของกฎหมาย และเตรียมยื่นกับศาลกฎหมายศาล แต่ความสำคัญของอาร์กิวเมนต์ปาก นำเสนอในศาล และ lawyering ใช้งานอยู่ในศาลจะลดลงเมื่อเทียบกับระบบกฎหมายทั่วไป นอกจากนี้ ไม่ดำเนินคดีทางกฎหมายงาน เช่นจะเตรียม และสัญญาร่าง จะอยู่กับผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายกึ่งผู้ให้บริการธุรกิจและส่วนบุคคล และที่อาจมีการศึกษากฎหมายที่มหาวิทยาลัยหลัง หรือจะได้รับการฝึกก่อนศาล
ตรงกันข้าม ในประเทศคอมมอนลอว์ ทนายความการนำเสนอผู้พิพากษา (และบางครั้งคณะลูกขุน) และตรวจสอบพยานเองได้ มีกระบวนการพิจารณา
แล้ว "refereed" โดยผู้พิพากษา ที่มีความยืดหยุ่นค่อนข้างสูงกว่าในระบบกฎหมายแพ่งเพื่อแฟชั่นที่เหมาะสมแก้ไขของกรณีและปัญหา ในกรณีเหล่านี้ ทนายยืนอยู่ต่อหน้าศาล และพยายามชักชวนผู้อื่นในประเด็นของกฎหมายและข้อเท็จจริง และรักษาบทบาทคึกคักในตอนทางกฎหมาย และแตกต่างจากเงื่อนไขบางอย่างกฎหมายแพ่ง กันกฎหมายประเทศเช่นสหรัฐอเมริกา มันเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับทุกคนไม่ใช่ทนายความสมบูรณ์ในการจัดเตรียมเอกสารทางกฎหมายใด ๆ สำหรับบุคคลหรือหน่วยงานอื่น เป็นจังหวัดของทนายคนเดียวกัน
เป็นคำอธิบายเหล่านี้แสดง ทนายความมีบทบาทสำคัญเพื่อเล่นในการแก้ไขข้อพิพาททาง ไม่ว่าในประเทศที่พวกเขาฝึกเกือบตลอดเวลา แต่งานเฉพาะที่กำหนดไว้มักจะ แตกต่างกันไปไม่น้อย และนอก courtroom งานที่จะดำเนินการ โดยทนายความในประเทศหนึ่งอาจดำเนินการ โดย laypeople ผู้เชี่ยวชาญอีกด้วย
แต่ละประเทศมีประเพณีและนโยบาย ตัวเองดังนั้นสำหรับผู้ที่ต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของผู้ตามกฎหมายในประเทศหนึ่งๆ จึงต้องทำวิจัยเพิ่มเติม.
เพื่อให้ผู้อ่าน มีจุดกระโดดปิด ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของประเทศที่เป็นหลักปฏิบัติทั่วไปกฎหมายหรือกฎหมายแพ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศที่กฎหมาย ผู้พิพากษาจะอธิบายมักจะเป็น " ผู้ตรวจสอบ " พวกเขามักจะเป็นผู้นำในการดำเนินคดี โดยนำค่าใช้จ่ายการตรวจสอบข้อเท็จจริงจากพยาน และใช้วิธีแก้ที่พบในรหัสทางกฎหมาย ทนายความยัง
เป็นตัวแทนผลประโยชน์ของลูกค้าของพวกเขาในการพิจารณาคดีทางแพ่ง แต่จะมีบทบาทน้อยลง เป็นในระบบ กฎหมายทั่วไป อย่างไรก็ตามงานของพวกเขาโดยทั่วไปรวมถึงแนะนำลูกค้าเกี่ยวกับข้อกฎหมาย และการเตรียมการแก้ต่างทางกฎหมายสำหรับการยื่นกับศาล แต่ความสำคัญของปากในศาลและงานนำเสนอ lawyering ในศาลจะลดลงเมื่อเทียบกับระบบกฎหมายทั่วไป นอกจากนี้ ไม่ใช่คดีทางกฎหมาย งาน เช่น จะเตรียมตัว และร่างสัญญาอาจจะเหลือที่ให้บริการธุรกิจและผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย และเอกชน และผู้ที่อาจจะไม่ได้มีการโพสต์มหาวิทยาลัยการศึกษากฎหมายหรือได้รับอนุญาตให้ปฏิบัติก่อนศาล .
ส่วนในกฎหมายประเทศ นักกฎหมายให้นำเสนอให้ผู้พิพากษา ( และบางครั้งคณะลูกขุน ) และตรวจสอบพยานหลักฐานเอง ได้รับการพิจารณา
แล้ว " กรรมการ " โดยผู้พิพากษาที่ค่อนข้างยืดหยุ่นกว่าในระบบ กฎหมาย แพ่ง แฟชั่นการรักษาที่เหมาะสมที่ข้อสรุปของคดี ในกรณีเหล่านี้ , ทนายความยืนต่อหน้าศาล และพยายามที่จะชักชวนผู้อื่นในข้อกฎหมาย และข้อเท็จจริง และรักษาบทบาทอย่างมากในการดำเนินการทางกฎหมาย และแตกต่างจากกฎหมายแพ่งศาลบางประเทศกฎหมายทั่วไป เช่น สหรัฐอเมริกามันเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับคนที่ได้รับใบอนุญาตทนายความเตรียมเอกสารด้านกฎหมายของชนิดใด ๆ สำหรับบุคคลหรือนิติบุคคลอื่น นี้เป็นจังหวัดของทนายความคนเดียว
เป็นคำอธิบายเหล่านี้แสดง ทนายมักจะมีบทบาทสำคัญในการเล่นในการระงับข้อพิพาทอย่างเป็นทางการ ไม่ว่าประเทศใดปฏิบัติ แต่เฉพาะงานที่มอบหมายให้พวกเขามักจะแตกต่างกันค่อนข้างมากและนอกศาล งานโดยทั่วไปดำเนินการโดยทนายความในประเทศหนึ่งอาจจะดำเนินการโดยผู้เชี่ยวชาญ โยมอีก .
แต่ละประเทศมีประเพณีของตัวเองและนโยบาย ดังนั้น สำหรับผู้ที่ต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของผู้ปฏิบัติงานด้านกฎหมายในประเทศโดยเฉพาะ มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องทำวิจัยเพิ่มเติม เพื่อให้ผู้อ่านด้วย
. กระโดดจากจุดนี่คือตัวอย่างของประเทศที่เป็นหลักในการปฏิบัติตามกฎหมาย หรือกฎหมายแพ่ง