No. Not often he said. "But if we w

No. Not often he said. "But if we were both in Edinburgh at the same time we always got together. When did you start this place? About five years ago said Ross. I left the army and came back here. have job. Alex was back from the I didn't a States. We spent a lot of time together and decided to start Charlotte's. He had the money and the famous I did the work!" Ross laughed, but Logan saw that his eyes were not smiling Is the restaurant making money?" asked Logan. "Yes. As you can see, we're very busy. We're always very busy. The restaurant is doing very well. "You must earn a lot then. Did you each take half of the money or No. If you must know, Alex paid me. I'm the manager. But I don't see how this is important. "I don't know if it is important, Mr Ross. Tell me, were you here last night?' "Yes, Inspector. Until about eleven. Then I went home. I usually stay later but yesterday I was tired. I went home and went to bed early. Do you live by yourself, Mr Ross?" Yes. So,' Logan thought to herself, 'no-one knows if you were at home or not." She spoke again. "How well do you know Alice Maclennan?' "Now wait a minute, Inspector. If you think Alice and He stopped Logan looked at Ross. "I don't think anything, Mr Ross. Like I said, I just ask questions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ใช่ ไม่บ่อยครั้งเขากล่าวว่า "แต่ถ้าเราทั้งสองในเวลาเดียวกัน เราจะได้ร่วมกัน เมื่อคุณเริ่มต้นจากสถานที่แห่งนี้ ประมาณห้าปีที่แล้วกล่าวว่า รอสส์ ฉันปล่อยกองทัพ และมากลับมาที่นี่ มีงาน อเล็กซ์ก็กลับจากฉันไม่ได้ในอเมริกา เราใช้เวลาร่วมกัน และตัดสินใจเริ่มของชาร์ล็อตต์ เขามีเงินและมีชื่อเสียงที่ผมทำงาน" รอสส์หัวเราะ แต่โลแกนเห็นว่าตาของเขาไม่ได้ยิ้มเป็นร้านอาหารที่ทำเงิน "ถามโลแกน "ใช่ คุณสามารถเห็น เรากำลังยุ่งมาก เราจะว่างมาก ร้านอาหารทำได้ดีมาก "คุณต้องหามากแล้ว คุณได้ใช้เวลาครึ่งหนึ่งของเงินหรือหมายเลข ถ้าคุณต้องรู้ อเล็กซ์จ่ายฉัน ฉันเป็นผู้จัดการ แต่ไม่เห็นวิธีนี้เป็นสิ่งสำคัญ "ฉันไม่รู้ว่าสำคัญ Mr Ross บอก คำแนะนำคุณเมื่อคืน?' "ใช่ ตรวจสอบ จนถึงประมาณเอ็ด แล้วฉันกลับบ้าน มักจะดีในภายหลัง แต่วันนี้ผมเบื่อ ผมกลับบ้าน และไปที่เตียงก่อน คุณอยู่ ด้วยตัวเอง นายรอสส์" ใช่ ดังนั้น โลแกนความคิดตัวเอง, ' ไม่มีใครรู้ว่าถ้าคุณมีที่บ้าน หรือไม่ " เธอพูดอีกครั้ง "วิธีที่ดีคุณรู้อลิ Maclennan ?' "ตอนนี้รอสักครู่ ตรวจสอบ ถ้าคุณคิดว่า อลิซและเขาโลแกนหยุดมองรอสส์ "ผมไม่คิดว่า อะไร Mr Ross เช่นฉันกล่าวว่า ผมเพียงถามคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่บ่อยครั้งที่เขากล่าวว่า " แต่ถ้าเราทั้งคู่ในเอดินบะระในเวลาเดียวกันเรามักจะได้ร่วมกัน. เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มต้นที่นี้ประมาณห้าปีที่ผ่านมากล่าวว่ารอสส์. ฉันออกจากกองทัพและกลับมาที่นี่. มีงาน. อเล็กซ์ก็กลับมาจาก I didn 'ทีสหรัฐอเมริกา. เราใช้เวลามากเวลาร่วมกันและตัดสินใจที่จะเริ่มชาร์ลอ. เขามีเงินและมีชื่อเสียงฉันไม่ทำงาน! " รอสส์หัวเราะ แต่โลแกนเห็นว่าดวงตาของเขาไม่ได้ยิ้มคือร้านอาหารทำเงิน? "ถามโลแกน." ใช่ ที่คุณสามารถดูเรายุ่งมาก เรามักจะยุ่งมาก ร้านอาหารจะทำดีมาก "คุณต้องสร้างรายได้มากแล้ว. Did you แต่ละใช้ครึ่งหนึ่งของเงินหรือฉบับที่ถ้าคุณต้องรู้ว่าอเล็กซ์จ่ายเงินให้ฉัน. ฉันผู้จัดการ. แต่ฉันไม่เห็นว่านี้เป็นสิ่งสำคัญ." ฉันทำไม่ได้ ทราบว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่นายรอสส์ บอกฉันเป็นคุณที่นี่คืนที่ผ่านมา? "ใช่สารวัตร. จนถึงประมาณสิบเอ็ด. แล้วฉันก็กลับบ้าน. ฉันมักจะอยู่ต่อมา แต่เมื่อวานนี้ผมก็เหนื่อย. ฉันกลับบ้านและไปนอน แต่หัวค่ำ. คุณมีชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองนายรอสส์?" ใช่. ดังนั้น 'โลแกนคิดกับตัวเอง' ไม่มีใครรู้ว่าถ้าคุณอยู่ที่บ้านหรือไม่. "เธอพูดอีกครั้ง". จะทำอย่างไรดีที่คุณรู้ว่าอลิซ Maclennan? "ตอนนี้รอสักครู่สารวัตร. ถ้าคุณคิดว่าอลิซและเขาหยุดโลแกนมองที่รอส." ฉันไม่คิดว่าสิ่งที่นายรอสส์ เช่นฉันว่าฉันเพียงแค่ถามคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ บ่อยครั้งที่เขากล่าวว่า " . แต่ถ้าเราทั้งคู่อยู่ใน เอดินบะระ ในเวลาเดียวกัน เราก็อยู่ด้วยกัน เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มที่นี่ เกี่ยวกับห้าปีที่ผ่านมาว่า รอส ผมออกจากกองทัพและกลับมาที่นี่ มีงาน อเล็กซ์กลับจากฉัน ไม่ได้เป็นรัฐ เราใช้เวลาด้วยกัน และตัดสินใจที่จะเริ่มต้นของชาลอตต์ รวยและมีชื่อเสียง ฉันได้ทำงาน รอสหัวเราะ แต่โลแกนเห็นดวงตาของเขาไม่ได้ยิ้มเป็นร้านที่ทำเงิน ? " ขอให้ โลแกน ใช่ อย่างที่คุณเห็น เรากำลังยุ่งอยู่ เรากำลังยุ่งอยู่เสมอ ร้านอาหารจะทำงานได้ดีมาก " คุณต้องมีเงินมากแล้ว คุณแต่ละใช้เวลาครึ่งหนึ่งของเงิน หรือ ไม่ ถ้าคุณต้องรู้ , อเล็กซ์ จ่ายให้ผม ฉันเป็นผู้จัดการ แต่ผมไม่เห็นว่ามันสำคัญ " ผมไม่รู้ว่ามันสำคัญ คุณโรส บอกมา คุณมาที่นี่เมื่อคืนรึเปล่า ? " ครับ สารวัตร จนประมาณ 5 ทุ่ม แล้วก็กลับบ้าน ฉันมักจะอยู่ในภายหลัง แต่เมื่อวานผมเหนื่อย ฉันกลับบ้านและเข้านอนเร็ว คุณอยู่คนเดียว คุณรอส ? " ใช่ ดังนั้น " โลแกนคิดกับตัวเอง " ไม่มีใครรู้ว่าถ้าลูกอยู่บ้านหรือเปล่า " เธอพูดอีกครั้ง " วิธีที่ดีที่คุณรู้ว่าอลิซ MacLennan ? " " เดี๋ยวนะ สารวัตร ถ้าคุณคิดว่าอลิซและเขาหยุดโลแกนมองรอสส์” ฉัน ไม่ คิด อะไร คุณ โรส อย่างที่ผมบอก ผมแค่ถามคำถาม