The snow gave way due to my heavine

The snow gave way due to my heaviness, and I slid off the roof in an avalanche of snow.

Of course, I was not the only one atop the roof, I was joined by my travelling companion.


「Oof...!」


As it is, we seemed to have fallen together into the snow covered garden area.

And happened to land right next to pile of snow and the snow shovels.

Furthermore, even more snow falls from atop the house, and almost completely buries me.


「Mffmffmff...」


Somehow, I can only manage to get my face out of the snow.


「Santa-san！」


At that point, the only thing my view could fall upon, was the appearance of Lucy, who just came out of the doorway.

Panicking, I hurry and cover as much of my head as I can in snow, all the while trying also to maintain some vision, so I can watch Lucy.


「Santa-san？」


Lucy who has come out dressed only in her pajamas, is relentlessly searching her surroundings, while the blizzard keeps pressing.

It appears I haven't been found.

If I am seen right now, the Power of Santa, and my own personal dignity would end up in question.


「Santa......-san？」


Despite looking around the garden, nothing out of ordinary is noticed.

Furthermore, the small run to the doorway also confirms that there is nobody outside the gate as well.

And Lucy's face, before my very eyes, seemed to become very saddened.


「Lucy.」

「Mama~...」


Lucy runs up and clings to the late-to-arrive Sylphy with a face that seemed about to cry.


「Is Santa-san, not going to come back？

Is it because I was a bad girl, and stayed up late, and made Santa angry because of that？」


Lucy had begun break down in tears and sobbed.

Mm...

What the hell.

If it was going to end up like this, should I have just put the present in front of the room instead?


「Let's see... I think if we want him to come back, at the very least we should go back inside right？ Besides you'll catch cold out here.」


No. Even if I just put the present for her there secretly in the middle of the night, that should cure Lucy's sadness well enough.

Yeah, that should be good enough for how Christmas is supposed to go, anyway.

If what comes after she thinks it isn't does, she'll then be twice as happy!

I'll just say that all that noise in the middle of night was me moving a [Rolling Clay Doll] around.


「Ah！」


Suddenly, Lucy's face rapidly began to light up.

In front of the gate, the shadow of a person appeared.


The shadowy figure appeared strangely.

First off, it was wearing a crimson robe, which looked like the color of blood.

In addition to a same colored wide brimmed hat, it also had a huge, huge white backpack.

And their face was hidden by a clumsily attached black helmet.

The very figure was what you expected from a kidnapper.


「Santa...-san？」

「...」


I was speechless, It could only be visualized as a Santa that fell to the dark side.

Whilst inside this blizzard, he silently reached his hand inside the bag.

And what improper thing would come out from the middle of this thing's bag?

Perhaps it might be a hand-axe or a goat's head smeared in blood...

However I've only ever heard of something like that happening once.

It seems like something truly frightening is going to be taken out from there.

I guess it seems that he will not be removing his attached helmet.




「...」


What was taken out, was in fact a present box.

It didn't suit the strange one at all, the box was complete with a pretty ribbon.

He presented it to Lucy.


「Waaaah！」


With a joyful smile on her whole face, Lucy receives the present importantly with both hands and bows respectfully.


「Santa-san！ Thank you very much！」


The world's strongest Santa, protected in a cloak of Dragon Saint Touki, put a hand to the head of Lucy, and patted it kindly.

And afterwards, easily, and slowly disappeared back into the snowstorm.


---


The Next Morning.

I was listening to an excited Lucy brag about what happened.


「Hey~ Papa you know~ I got to meet Santa-san！」

「Ohh~ That sounds pretty amazing! How was he？」

「Umm Let's see... ufufu, he wasn't anything like you said at all！ However, It was definitely someone that Papa would know！」

「Heeー, That sounds pretty interesting after allー」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หิมะให้ทางเนื่องจากความหนักเบาของฉัน และฉันฝ่อปิดหลังคาในหิมะถล่มของหิมะ แน่นอน ไม่มีหนึ่งบนยอดหลังคา ฉันเข้าร่วม โดยเพื่อนของฉันเดินทาง 「Oof... 」 เนื่องจากเป็น เราดูเหมือนจะได้ลดลงกันเป็นหิมะปกคลุมพื้นที่สวน และเกิดขึ้นบกขวาถัดจากกองหิมะและ shovels หิมะ นอกจากนี้ ยิ่งหิมะตกจากบนยอดบ้าน และเกือบทั้ง buries ฉัน 「Mffmffmff ... 」 อย่างใด ฉันสามารถเพียงจัดการเพื่อให้ได้ใบหน้าของฉันจากหิมะ 「Santa ซัง! 」 ณ สิ่งเดียวที่ดีอาจตกตาม มีลักษณะที่ปรากฏของลูซี่ ที่เพิ่งออกมาจากประตู ฉัน panicking รีบ และครอบคลุมมากของหัวของฉันเท่าที่ฉันสามารถในหิมะ ในขณะพยายามยังรักษาวิสัยทัศน์บาง ดังนั้นฉันสามารถดูลูซี่ 「Santa ซัง? 」 ลูซี่ที่มีออกมาแต่งกายเฉพาะในชุดนอนของเธอ กำลังคืบค้นสภาพแวดล้อมของเธอ ในขณะพายุหิมะเก็บกด ดูเหมือนยังไม่ได้พบ ถ้าฉันกำลังเห็น ขวาตอนนี้ ไฟตา และศักดิ์ศรีของตนเองบุคคลจะท้ายสอบถาม 「Santa...ซัง? 」 แม้จะดูรอบ ๆ สวน อะไรจากปกติจะสังเกตเห็น นอกจากนี้ ขนาดเล็กใช้ทางเข้าประตูยังยืนยันว่า ไม่มีใครอยู่นอกประตูเช่นกัน และของลูซี่หน้า ตามาก ดูเหมือนจะ กลายเป็น saddened มาก 「Lucy. 」 「Mama ~...」 ลูซี่วิ่งขึ้น และ clings เพื่อ Sylphy สายไปมาด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนจะร้องไห้ ตาซัง จะกลับมา 「Is เป็น เพราะฉันเป็นผู้หญิงเลว พักสาย และทำตาโกรธ เพราะที่? 」 ลูซี่ได้เริ่มแบ่งลงในน้ำตา และ sobbed มม.... อะไรนรก ถ้ามันกำลังจะลงเอยเช่นนี้ ควรฉันมีเพียงแค่ใส่ปัจจุบันหน้าห้องแทน ดูของ 「Let ... ผมคิดว่า ถ้าเราต้องการให้เขากลับมา อย่างน้อย เราควรกลับไปภายในขวา? นอกจากนี้คุณจะติดหวัดที่นี่」 ไม่ใช่ แม้ว่าฉันเพียงแค่ใส่ปัจจุบันเธอมีแอบกลางดึก ที่ควรรักษาความโศกเศร้าของลูซี่ดีพอ ใช่ ที่ควรจะดีพอสำหรับวิธีคริสต์มาสควรไป ถ้าสิ่งที่มาหลังจากเธอคิดว่า มันไม่ไม่ เธอแล้วจะสองมีความสุข ฉันเพียงจะบอกว่า เสียงรบกวนที่กลางคืนถูกฉันย้าย [กลิ้งดินตุ๊กตา] รอบ ๆ 「Ah ! 」 ทันใดนั้น ใบหน้าของลูซี่อย่างรวดเร็วเริ่มสว่างขึ้น หน้าประตู เงาของบุคคลที่ปรากฏ รูปเงาปรากฏแพงกว่า ก่อน ปิด มันถูกสวมใส่เป็นสีแดงเข้มเสื้อคลุม ซึ่งดูเหมือนสีเลือด นอกจากเหมือนกันสีกว้าง brimmed หมวก มันยังมีขนาดใหญ่ ขนาดใหญ่เป้สีขาว และใบหน้าของพวกเขาถูกซ่อน ด้วยหมวกกันน็อคสีดำแนบซุ่มซ่าม ตัวเลขมากคือ สิ่งที่คุณคาดหวังจาก kidnapper ที่ 「Santa...ซัง? 」 「...」 ผมพูด เท่านั้นอาจจะ visualized เป็นซานตาที่ตกในด้านมืด ขณะที่ภายในพายุหิมะนี้ เขาเงียบ ๆ ถึงมือภายในถุง และสิ่งใดไม่เหมาะสมจะออกมาจากตรงกลางของถุงสิ่งนี้ บางทีมันอาจจะเป็นขวานมือ หรือป้ายหัวของแพะในเลือด... อย่างไรก็ตาม ผมเคยเพียงเคยได้ยินของบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นครั้งเดียวเช่นเดียวกับที่ ดูเหมือนสิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงจะถูกเอาออกจาก ผมคิดว่า มันดูเหมือนว่า เขาจะไม่ได้เอาหมวกของเขาแนบ 「...」 สิ่งที่นำออกมา มีกล่องอยู่ในความเป็นจริง ไม่เหมาะกับคนประหลาดที่ กล่องถูกด้วยริบบิ้นสวย เขานำเสนอนั้นให้ลูซี่ 「Waaaah ! 」 ดีจอยฟูลบนใบหน้าทั้งหมด ลูซี่รับปัจจุบันสำคัญ ด้วยสองมือ และริบรับ 「Santa ซัง! ขอบคุณมาก! 」 ตาเข้มแข็งที่สุดของโลก ป้องกันในเสื้อคลุมของมังกรเซนต์ Touki ใส่มือให้หัวของลูซี่ และ patted กรุณา ภายหลัง ได้อย่างง่ายดาย และช้าหายเข้าไปในพายุหิมะ --- เช้าวันถัดไป ผมได้ฟัง brag ลูซี่ตื่นเต้นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น 「Hey ~ คุณรู้ปาป้า ~ ผมพบซานตาซัง! 」 「oh ~ ว่าเสียงดีเลย วิธีเขา? 」 「um ลองดู... ufufu ไม่ได้อะไรเช่นคุณพูดเลย! อย่างไรก็ตาม ก็แน่นอนคนที่จะรู้ว่าปาป้า! 」 「Heeー ที่เสียงน่าสนใจหลังจาก allー」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หิมะให้ทางเนื่องจากความหนักเบาของฉันและฉันเลื่อนปิดหลังคาถล่มหิมะ. แน่นอนผมไม่ได้เป็นคนเดียวที่อยู่บนหลังคาที่ผมได้เข้าร่วมโดยผู้ร่วมเดินทางของฉัน. 「 Oof ... ! 」ในฐานะที่เป็น มันเป็นสิ่งที่เราดูเหมือนจะได้ลดลงเข้าด้วยกันเป็นพื้นที่สวนหิมะปกคลุม. และที่เกิดขึ้นไปยังดินแดนทางขวาถัดจากกองหิมะและหิมะพลั่ว. นอกจากนี้หิมะตกมากยิ่งขึ้นจากยอดบ้านและเกือบสมบูรณ์ฝังฉัน. 「 Mffmffmff ... 」อย่างใดฉันสามารถจัดการเพื่อให้ได้ใบหน้าของฉันออกจากหิมะ. 「ซานต้า! 」ที่จุดนั้นสิ่งเดียวที่มุมมองของฉันอาจจะลดลงเมื่อเป็นลักษณะของลูซี่ที่เพิ่งออกมาจาก ประตู. ตกอกตกใจผมรีบและครอบคลุมมากที่สุดเท่าของหัวของฉันที่ฉันสามารถในหิมะทั้งหมดในขณะที่พยายามที่ยังรักษาวิสัยทัศน์บางอย่างเพื่อให้ฉันสามารถดูลูซี่. 「ซานต้า? 」ลูซี่ที่ได้ออกมาสวมใส่เฉพาะในของเธอ ชุดนอนจะมุ่งมั่นค้นหาสภาพแวดล้อมของเธอในขณะที่พายุหิมะช่วยกด. มันจะปรากฏขึ้นผมไม่ได้พบ. ถ้าฉันเห็นตอนนี้พลังของซานตาและศักดิ์ศรีส่วนตัวของตัวเองจะจบลงในคำถาม. 「ซานตา .. ....- ซัง? 」แม้จะมองไปรอบ ๆ สวนไม่มีอะไรออกจากสามัญจะสังเกตเห็น. นอกจากนี้การทำงานขนาดเล็กที่จะเข้าประตูนอกจากนี้ยังยืนยันว่าไม่มีใครนอกประตูเช่นกัน. และใบหน้าของลูซี่ต่อหน้าต่อตาของฉัน ดูเหมือนจะกลายเป็นเศร้ามาก. 「ลูซี่. 」「แม่ ~ ... 」ลูซี่วิ่งขึ้นและยึดติดกับปลายไปถึง Sylphy ด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนจะร้องไห้. 「เป็นซานต้า, จะไม่กลับมา ? มันเป็นเพราะฉันเป็นสาวร้ายและอยู่ดึกและทำให้ซานตาโกรธเพราะของที่? 」ลูซี่ได้เริ่มทำลายลงในน้ำตาและสะอื้น. อืม ... อะไร. ถ้ามันเป็นไปจบลงเช่น นี้ผมควรจะได้เพียงแค่ใส่อยู่ในด้านหน้าของห้องแทน? 「ลองมาดูกัน ... ผมคิดว่าถ้าเราต้องการให้เขากลับมาอย่างน้อยที่สุดเราควรจะไปกลับเข้าไปข้างในใช่มั้ย? นอกจากคุณจะจับเย็นออก ที่นี่. ' เลขที่ แม้ว่าฉันเพียงแค่ใส่ปัจจุบันเธอมีแอบกลางดึกที่ควรรักษาความโศกเศร้าของลูซี่ดีพอ. ใช่ว่าควรจะดีพอสำหรับวิธีการที่คริสมาสต์ที่ควรจะไปต่อไป. ถ้าสิ่งที่มาหลังจากที่เธอคิดว่ามัน ไม่ได้ไม่เธอก็จะมีความสุขเป็นครั้งที่สอง! ฉันจะบอกว่าทุกเสียงที่อยู่ตรงกลางของคืนที่ฉันถูกย้าย [กลิ้งดินตุ๊กตา] รอบ. 「 Ah! 」ทันใดนั้นใบหน้าของลูซี่อย่างรวดเร็วเริ่ม สว่างขึ้น. หน้าประตูเงาของคนที่ปรากฏ. เงาร่างปรากฏแปลก. ก่อนปิดมันก็สวมเสื้อคลุมสีแดงเข้มซึ่งดูเหมือนสีของเลือด. นอกจากสีเดียวกันหมวกปีกกว้าง ก็ยังมีขนาดใหญ่กระเป๋าเป้สะพายหลังสีขาวขนาดใหญ่. และใบหน้าของพวกเขาถูกซ่อนไว้โดยหมวกกันน็อกสีดำแนบงุ่มง่าม. ตัวเลขมากเป็นสิ่งที่คุณคาดหวังจากการลักพาตัว. 「ซานตา ...- ซัง? 」「 ... 」ผมก็พูด มันจะถูกมองเห็นเป็นซานตาที่ลดลงไปด้านมืด. ขณะที่ภายในพายุหิมะนี้เขาเงียบถึงมือของเขาอยู่ในถุง. และสิ่งที่สิ่งที่ไม่เหมาะสมจะออกมาจากตรงกลางของถุงสิ่งนี้หรือไม่บางทีมันอาจจะเป็น มือขวานหรือหัวแพะป้ายในเลือด ... แต่ฉันได้เพียงเคยได้ยินสิ่งที่ต้องการที่เกิดขึ้นครั้งเดียว. ดูเหมือนว่าสิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงจะถูกนำออกมาจากที่นั่น. ผมคิดว่ามันดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ จะถอดหมวกกันน็อกที่แนบมาของเขา. 「 ... 」สิ่งที่ถูกนำออกมาในความเป็นจริงในปัจจุบันกล่อง. มันไม่เหมาะกับหนึ่งแปลกที่ทุกกล่องเสร็จสมบูรณ์ด้วยริบบิ้นสวย. เขาเสนอให้ลูซี่. 「 Waaaah! 」ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของเธอลูซี่ได้รับในปัจจุบันที่สำคัญด้วยมือทั้งสองและคันธนูกราบ. 「ซานต้า! ขอบคุณมาก! 」ที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกซานตาคุ้มครองในเสื้อคลุมของมังกรเซนต์ Touki ใส่ มือไปที่หัวของลูซี่และตบมันกรุณา. และหลังจากนั้นได้อย่างง่ายดายและค่อยๆหายไปกลับเข้ามาในพายุหิมะ. --- เช้าถัดไป. ผมฟังโม้ลูซี่ตื่นเต้นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น. 「เฮ้ ~ คุณพ่อ รู้ ~ ผมได้พบกับซานต้า! 」「โอ๋ ~ ที่เสียงน่ารัก! วิธีการคือเขา? 」「อืมมลองมาดูกัน ... ufufu เขาไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่คุณกล่าวว่าที่ทุกคน! แต่มันก็แน่นอนคนที่จะได้รู้ว่าพ่อ! 」「ฮีーว่าเสียงที่น่าสนใจสวยหลังจากทั้งหมดー」

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หิมะ ให้วิธีเนื่องจากความหนักเบาของฉันและฉันลดลงปิดหลังคาในหิมะถล่มของหิมะ

แน่นอน ผมไม่ได้เป็นคนเดียวบนยอดหลังคา ผมเข้าร่วมโดยผู้ร่วมเดินทาง .


「อุ๊บ . . . . . . . 」


เป็นไง เราดูเหมือนจะได้ลดลงด้วยกันในหิมะที่ปกคลุมพื้นที่สวน .

และก็ขวา ที่ดินอยู่ติดกับกองหิมะและหิมะพลั่ว .

นอกจากนี้ยิ่งหิมะตกลงมาจากบนบ้าน และแทบจะฝังผม


「 mffmffmff . . . . . . . 」


บางทีฉันสามารถเพียงจัดการเพื่อให้ได้ใบหน้าของฉันออกมาจากหิมะ


「ซานต้าซัง 」


ที่จุดนั้นอย่างเดียว มุมมองของผม อาจจะตกมาเป็นลักษณะของลูซี่ที่เพิ่งออกมาจากประตู

ตกใจ ฉันรีบและครอบคลุมมากของหัวของฉันเป็นฉันสามารถในหิมะทั้งหมดในขณะที่พยายามที่จะรักษาวิสัยทัศน์บางดังนั้นฉันสามารถดูลูซี่


「ซานตาซัน 」


ลูซี่ที่ได้ออกมาใส่แค่ชุดนอนของเธอ คือ มุ่งมั่นค้นหาสภาพแวดล้อมของเธอ ในขณะที่พายุหิมะยังคงกดดัน

ดูเหมือนฉันยังไม่พบ

ถ้าผมเห็นตอนนี้ พลังของซานต้าและศักดิ์ศรีส่วนบุคคลของฉันเอง จะ สิ้นสุด ใน คำถาม


. . . . . . 「ซานต้า - ซาน」


?แม้จะมองไปรอบ ๆสวน ไม่มีอะไรออกจากสามัญจะสังเกตเห็น

นอกจากนี้ วิ่งเล็กประตูยังยืนยันว่าไม่มีใครนอกประตูเช่นกัน

และหน้าของลูซี่ ก่อนที่ตาของฉันมาก ดูเหมือนจะกลายเป็นมากเสียใจ


「ลูซี่ 」

「แม่ ~ . . . . . . . 」


ลูซี่วิ่งขึ้นและยึดติดกับสายมาถึงซิลฟี่ด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนจะร้องไห้


「ซานต้าซังไม่กลับไป ?

เป็นเพราะหนูเป็นเด็กไม่ดี และอยู่ทำงานจนดึก และซานตาโกรธเพราะ ? 」


ลูซี่ได้เริ่มทำลายลงในน้ำตาและสะอื้น .

อืม . . . . . . .

นี่มันอะไรกันเนี่ย

ถ้ามันจะจบลงแบบนี้ ฉันควรจะใส่อยู่หน้าห้องแทน


「ดูซิ . . . . . . . ฉันคิดว่า ถ้าเราต้องการให้เขากลับมาอย่างน้อยเราควรจะกลับเข้าไปข้างในใช่มั้ย ? นอกจากนี้คุณจะเป็นหวัดแล้ว 」


ไม่ ถ้าฉันเอาของขวัญของเธอมีแอบกลางดึก ควรรักษาความเศร้าของลูซี่ก็เพียงพอ

ใช่ นั่นน่าจะเพียงพอสำหรับวิธีการคริสมาสต์ไปอยู่ดี

ถ้าสิ่งที่มาหลังจากที่เธอ คิด ว่า ไม่ ไม่ เธอจะได้มีความสุขมากขึ้นเป็นสองเท่า !

ฉันก็แค่บอกว่าเสียงนี่อยู่ตรงกลางของคืน เป็นผมย้าย [ ตุ๊กตา ] รีดดินรอบ ๆ


「อ่า 」


จู่ๆหน้าของลูซี่อย่างรวดเร็วเริ่มที่จะสว่างขึ้น

ในด้านหน้าของประตู เงาคนปรากฏ


รูปที่ลึกลับปรากฏตัวขึ้นอย่างประหลาด

ก่อนอื่นก็สวมเสื้อคลุมสีแดงเข้ม ซึ่งดูเหมือนสีของเลือด

นอกจากจะเป็นสีเดียวกัน กว้าง brimmed หมวก ,มันมีขนาดใหญ่สีขาวขนาดใหญ่กระเป๋าเป้สะพายหลัง

และใบหน้าของพวกเขาถูกซ่อนไว้โดยสถาบันค้นคว้าแนบสีดำหมวก

รูปมากคือสิ่งที่คุณคาดหวังจากการลักพาตัว


「ซานต้า - ซาน 」

「 . . . . . . . 」


ผมพูดไม่ออก มันสามารถมองเห็นเป็นซานต้าที่ตกสู่ด้านมืด

ขณะที่อยู่ในพายุหิมะ เขาเงียบ ๆ ถึงมือภายในกระเป๋า

และสิ่งที่ไม่เหมาะสมที่จะออกมาจากตรงกลางของกระเป๋าใบนี้เลยล่ะ

บางทีมันอาจเป็นมือ ขวาน หรือ หัวของแพะที่ละเลงด้วยเลือด . . . . . . .

แต่ผมก็เคยได้ยินเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง

มันเหมือนอะไรที่น่ากลัวอย่างแท้จริงจะต้องออกมาจากที่นั่น

ผมว่ามันดูเหมือนว่าเขาจะไม่ถูกลบของเขาติดหมวก




「」


. . . . . . .สิ่งที่ออกมาคือในความเป็นจริงเป็นกล่องของขวัญ

มันไม่ได้เหมาะกับคนแปลกเลย กล่องพร้อมริบบิ้นสวย

เขานำเสนอให้ลูซี่





「 waaaah ! 」ด้วยความสนุกสนานรอยยิ้มบนหน้าของเธอ ลูซี่ได้รับของขวัญนั้นด้วยสองมือ และก้มกราบ


「ซานต้าซัง ขอบคุณมาก ๆครับ 」


โลกอยู่ที่ซานตาการป้องกันในเสื้อคลุมของโทกินักบุญมังกร ใส่มือให้หัวของลูซี่ แล้วตบมันละเมียดละไม

หลังจากนั้น ได้อย่างง่ายดาย และค่อยๆหายไปในพายุหิมะ


---


เช้าวันถัดไป

ผมก็ฟังตื่นเต้นลูซี่คุยโวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น


「เฮ้ ~ พ่อรู้มั้ย ~ ฉันได้เจอซานต้า ซาน 」

「โอ้ ~ ฟังดูน่าทึ่งมาก ! เขาเป็นยังไง 」

「อืมดูซิ . . . . . . . ufufu ,เขาไม่ใช่อะไรอย่างที่คุณว่าเลย แต่มันต้องแบบที่ป๋าจะรู้ 」

「ฮีー ฟังดูน่าสนใจดีหลังจากทั้งหมดー」