Özçelik and Pekşen (2007), analyzin

Özçelik and Pekşen (2007), analyzing the application of hazelnut shells in the formulation of substrate for mushroom cultivation Lentinula edodes, reported that the biological efficiency of the substrate made with hazelnut shells only,
was considered to be low (43.73%). However, when the proportion of hazelnut shells was reduced and combined with wheat straw (25:75) the biological efficiency was considered good (62.24%). The result however, is less than that
reported in this study (Table 3). Philippoussis et al. (2007) tested the productivity of agricultural residues (sawdust of oak,
wheat straw and corncobs) in the cultivation of Lentinula
edodesand found that corncobs and wheat straw presented higher rates of biological efficiency: 80.64% and 75.23% respectively, which were similar to those presented in this research. Alberto and Lechner (2007) however, obtained lower BE (61.93%), cultivating Lentinus tigrinuswith Salix sawdust.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Özçelik และ Pekşen (2007), แอพลิเคชันของเฮเซลนัทหอยแบ่งพื้นผิวสำหรับการเพาะปลูกเห็ด Lentinula edodes วิเคราะห์รายงานว่า ประสิทธิภาพทางชีวภาพของพื้นผิวทำ ด้วยเปลือกหอยเฮเซลนัทเท่านั้น เขาก็จะต่ำสุด (ร้อยละ 43.73) อย่างไรก็ตาม เมื่อสัดส่วนของเฮเซลนัทหอยลดลง และรวมกับฟางข้าวสาลี (25:75) ประสิทธิภาพทางชีวภาพถือเป็นดี (62.24%) ผลอย่างไรก็ตาม คือน้อยกว่าที่ รายงานในการศึกษานี้ (ตาราง 3) Philippoussis et al. (2007) ทดสอบประสิทธิภาพของการเกษตรตกค้าง (ขี้เลื่อยของไม้โอ้ค ข้าวสาลีฟางและ corncobs) ในการเพาะปลูก Lentinulaedodesand พบว่า corncobs และฟางข้าวสาลีนำเสนอราคาสูงกว่าประสิทธิภาพทางชีวภาพ: 80.64% และ 75.23% ตามลำดับ ซึ่งก็คล้ายกับการนำเสนอในงานวิจัยนี้ Alberto และ Lechner (2007) อย่างไรก็ตาม ได้รับจะต่ำกว่า (61.93%), กสิ Lentinus tigrinuswith Salix ขี้เลื่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ozcelik และPekşen (2007), การวิเคราะห์การประยุกต์ใช้เปลือกเฮเซลนัทในการกำหนดพื้นผิวสำหรับการเพาะเห็ดหอม Lentinula
รายงานว่าประสิทธิภาพทางชีวภาพของสารตั้งต้นที่ทำด้วยเปลือกหอยเฮเซลนัทเท่านั้นก็ถือว่าอยู่ในระดับต่ำ(43.73%) แต่เมื่อสัดส่วนของเปลือกเฮเซลนัทก็ลดลงและรวมกับฟางข้าวสาลี (25:75) ประสิทธิภาพทางชีวภาพได้รับการยอมรับที่ดี (62.24%) ผลที่ตามมาก็คือน้อยกว่าที่มีการรายงานในการศึกษาครั้งนี้ (ตารางที่ 3)
Philippoussis et al, (2007) การทดสอบการผลิตของสารตกค้างทางการเกษตร (ขี้เลื่อยจากไม้โอ๊ค,
ฟางข้าวสาลีและซังข้าวโพด) ในการเพาะปลูก Lentinula
edodesand พบว่าซังข้าวโพดและข้าวสาลีฟางนำเสนอราคาที่สูงขึ้นของประสิทธิภาพทางชีวภาพ: 80.64% และ 75.23% ตามลำดับซึ่งมีความคล้ายคลึงกับ ที่นำเสนอในงานวิจัยนี้ และอัลแบร์โต Lechner (2007) แต่ต่ำกว่าที่ได้รับ พ.ศ. (61.93%) การเพาะปลูกเห็ด tigrinuswith ขี้เลื่อยลิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Ö Z 5 elik เป็กเกินและ EN ( 2007 ) , การวิเคราะห์การประยุกต์ใช้เฮเซลนัทหอยในการกำหนดของวัสดุเพาะเห็ดเห็ดหอม Lentinula edodes รายงานว่าประสิทธิภาพทางชีวภาพของพื้นผิวด้วยเฮเซลนัทหอยเท่านั้น
ถือว่าต่ำ ( 43.73 % ) อย่างไรก็ตาม เมื่อสัดส่วนของหอยเฮเซลนัทลงและรวมกับฟางข้าวสาลี ( 25 :75 ) ประสิทธิภาพทางชีวภาพก็ถือว่าดี ( 62.24 % ) ผลแต่จะน้อยกว่า
รายงานในการศึกษานี้ ( ตารางที่ 3 ) ฟิลิพพูสซิส et al . ( 2007 ) การทดสอบประสิทธิภาพของวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร ( ขี้เลื่อยจากไม้โอ๊ค
ฟางข้าวสาลี และซังข้าวโพด ) ในการเพาะเห็ดหอม Lentinula
edodesand พบว่าซังข้าวโพดและข้าวสาลีฟางแสดงอัตราที่สูงขึ้นของประสิทธิภาพทางชีวภาพ : 80.64 และร้อยละ 7523 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ซึ่งคล้ายคลึงกับที่นำเสนอในงานวิจัยนี้ อัลแบร์โต้ และ lechner ( 2007 ) แต่กว่าจะได้ ( 61.93 % ) , ปลูกเห็ด tigrinuswith salix ขี้เลื่อย