He revelled in the hope. It was not

He revelled in the hope. It was not exactly that, however. Still,
Bunter, whom he saw sitting collapsed in a chair--he had been up
for several days, but not on deck as yet--poor Bunter had something
startling enough to communicate. His hands covered his face. His legs
were stretched straight out, dismally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาปลื้มในความหวัง มันไม่ได้ตรงนั้นอย่างไร ยังคงบันเต้อร์ซึ่งเขาเห็นนั่งทรุดตัวลงในเก้าอี้ - เขาได้รับการขึ้นเป็นเวลาหลายวันแต่ไม่ได้อยู่บนดาดฟ้าเป็นยัง - บันเต้อร์ที่ไม่ดีมีอะไรบางอย่างที่น่าตกใจพอที่จะสื่อสาร มือของเขาที่ปกคลุมใบหน้าของเขา ขาของเขาถูกยืดออกตรง, dismally

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขา revelled ในความหวัง มันก็ไม่เชิงว่าเป็นอย่างไร ยังคง ,
bunter คนที่เขาเห็นนั่งทรุดตัวลงบนเก้าอี้ . . . เขาเคยขึ้น
มาหลายวันแล้ว แต่ไม่ใช่บนดาดฟ้ายัง -- bunter ไม่ดีมีอะไรน่าตกใจ
พอสื่อสารกันได้ มือของเขาที่ปกคลุมใบหน้าของเขา ขายืดตรงออกไป dismally
) , .