Humans have been wearing armor for

Humans have been wearing armor for thousands of years. Ancient tribes fastened animal hide and plant material around their bodies when they went out on the hunt, and the warriors of ancient Rome and medieval Europe covered their torsos in metal plates before going into battle. By the 1400s, armor in the Western world had become highly sophisticated. With the right armor, you were nearly invincible.
All that changed with the development of cannons and guns in the 1500s. These weapons hurl projectiles at a high rate of speed, giving them enough energy to penetrate thin layers of metal. You can increase the thickness of traditional armor materials, but they soon become too cumbersome ­and heavy for a person to wear. It wasn't until the 1960s that engineers developed a reliable bullet-resistant armor that a person could wear comfortably. Unlike traditional armor, this soft body armor is not made out of pieces of metal; it is formed from advanced woven fibers that can be sewn into vests and other soft clothing.
Hard body armor, made out of thick ceramic or metal plates, functions basically the same way as the iron suits worn by medieval knights: It is hard enough that a bullet or other weapon is deflected. That is, the armor material pushes out on the bullet with the same force (or nearly the same force) with which the bullet pushes in, so the armor is not penetrated.
Typically, hard body armor offers more protection than soft body armor, but it is much more cumbersome. Police officers and military personnel may wear this sort of protection when there is high risk of attack, but for everyday use they generally wear soft body armor, flexible protection that you wear like an ordinary shirt or jacket.
CERAMICS?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มนุษย์มีการสวมเกราะพัน ๆ ปี ชนเผ่าโบราณยึดวัสดุซ่อนและพืชสัตว์เขาเมื่อพวกเขาออกไปในการล่าสัตว์ และนักรบของโรมัน และยุคกลางยุโรปครอบคลุม torsos ของแผ่นโลหะก่อนที่จะเข้ารบ โดย 1943 เกราะในโลกตะวันตกได้กลายเป็นมีความซับซ้อนสูง มีเกราะขวา คุณถูกเกือบอยู่ยงคงกระพันทั้งหมดที่เปลี่ยนแปลงกับการพัฒนาปืนใหญ่และปืนใน 14 อาวุธเหล่านี้สาดมาในอัตราความเร็ว การให้พลังงานที่เพียงพอเข้าชั้นบาง ๆ ของโลหะสูง คุณสามารถเพิ่มความหนาของวัสดุเกราะแบบดั้งเดิม แต่พวกเขาเร็ว ๆ นี้กลายเป็นหนักสำหรับผู้สวมใส่ และยุ่งยากเกินไป มันไม่ได้จนถึงปี 1960 ที่วิศวกรพัฒนาเกราะกระสุนทนความน่าเชื่อถือที่บุคคลสามารถสวมใส่สบาย ไม่เหมือนเกราะแบบดั้งเดิม เกราะอ่อนนี้ไม่ทำจากชิ้นส่วนของโลหะ มันจะเกิดขึ้นจากเส้นใยทอขั้นสูงที่สามารถเย็บเป็น vests และอื่น ๆ เสื้อผ้านุ่มตัวแข็งเกราะ ทำจากหนาเซรามิก หรือโลหะแผ่น งานทั่วไปเหมือนเป็นเหล็กเหมาะสำหรับการสวมใส่ โดยอัศวินยุคกลาง: ยากพอว่า กระสุนหรืออาวุธอื่น ๆ เป็น deflected นั่นคือ วัสดุเกราะผลักดันออกในกระสุนมีแรงเดียวกัน (หรือเกือบเป็นแรงเดียวกัน) ด้วยซึ่ง กระสุนที่ผลักดันใน ดังนั้นไม่มีเจาะเกราะโดยปกติ เกราะหนักให้ป้องกันกว่าเกราะอ่อน แต่ก็ยุ่งยากมาก เจ้าหน้าที่ตำรวจและเจ้าหน้าที่ทหารอาจสวมผลคุ้มครองเมื่อมีความเสี่ยงสูงของการโจมตี แต่ในชีวิตประจำวัน พวกเขาโดยทั่วไปสวมเกราะเนื้อนุ่ม ยืดหยุ่นป้องกันที่คุณสวมใส่เช่นเป็นเสื้อธรรมดาหรือเสื้อเครื่องเคลือบหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มนุษย์ได้รับการสวมใส่เสื้อเกราะเป็นพัน ๆ ปี ชนเผ่าโบราณที่ซ่อนสัตว์ยึดและวัสดุปลูกทั่วร่างกายของพวกเขาเมื่อพวกเขาเดินออกไปในการล่าสัตว์และนักรบของกรุงโรมโบราณและยุคกลางยุโรปปกคลุมลำตัวของพวกเขาในแผ่นโลหะก่อนที่จะเข้าสู่สนามรบ โดย 1400s เกราะในโลกตะวันตกได้กลายเป็นความซับซ้อนสูง ด้วยเกราะขวาคุณเป็นอยู่ยงคงกระพันเกือบ.
ทั้งหมดที่มีการเปลี่ยนแปลงกับการพัฒนาของปืนใหญ่และปืนใน 1500s อาวุธเหล่านี้โยนขีปนาวุธในอัตราที่สูงของความเร็วทำให้พวกเขามีพลังงานพอที่จะเจาะชั้นบาง ๆ ที่ทำจากโลหะ คุณสามารถเพิ่มความหนาของวัสดุเกราะแบบดั้งเดิม แต่พวกเขาเร็ว ๆ นี้กลายเป็นเกินไปยุ่งยากและหนักสำหรับคนที่จะสวมใส่ มันไม่ได้จนกว่า 1960 ที่วิศวกรพัฒนาเกราะทนกระสุนที่เชื่อถือได้ว่าเป็นคนที่สามารถสวมใส่สบาย ซึ่งแตกต่างจากชุดเกราะแบบดั้งเดิมนี้เกราะอ่อนที่ไม่ได้ทำมาจากชิ้นส่วนของโลหะ มันจะเกิดขึ้นจากเส้นใยทอขั้นสูงที่สามารถนำมาเย็บเป็นเสื้อและเสื้อผ้าอื่น ๆ นุ่ม.
เกราะแข็งที่ทำจากเซรามิกหรือแผ่นโลหะหนาทำงานโดยทั่วไปเช่นเดียวกับชุดเหล็กสวมใส่โดยอัศวินยุคกลาง: มันเป็นเรื่องยากพอที่จะทำให้ กระสุนหรืออาวุธอื่น ๆ หักเห นั่นคือวัสดุเกราะผลักดันให้ออกมาในกระสุนด้วยแรงเดียวกัน (หรือเกือบแรงเดียวกัน) ซึ่งกระสุนดันในดังนั้นเกราะจะไม่ทะลุ.
โดยปกติร่างกายเกราะหนักมีการป้องกันมากกว่าเกราะนุ่ม แต่ มันเป็นสิ่งที่ยุ่งยากมากขึ้น เจ้าหน้าที่ตำรวจและบุคลากรทางทหารอาจสวมเรียงลำดับของการป้องกันนี้เมื่อมีความเสี่ยงสูงของการโจมตี แต่สำหรับการใช้งานในชีวิตประจำวันโดยทั่วไปพวกเขาสวมใส่เกราะอ่อน, การป้องกันที่มีความยืดหยุ่นที่คุณสวมใส่เช่นเสื้อสามัญหรือแจ็คเก็ต.
เซรามิกส์?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มนุษย์ได้รับการสวมใส่เกราะเป็นพัน ๆ ปี ชนเผ่าโบราณติดซ่อนสัตว์และพืชวัสดุรอบๆร่างกายของพวกเขาเมื่อพวกเขาออกไปในการล่าสัตว์ และนักรบของกรุงโรมโบราณและยุคกลางของทวีปยุโรป ครอบคลุม torsos ในแผ่นโลหะก่อนจะออกรบ โดย 1380 , เกราะในโลกตะวันตกได้กลายเป็นที่ซับซ้อนอย่างมาก กับเกราะขวาคุณเกือบจะอยู่ยงคงกระพัน
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงกับการพัฒนาของปืนใหญ่และปืนใน 1500s อาวุธเหล่านี้ใช้ขีปนาวุธด้วยความเร็วสูง เพื่อให้พลังงานเพียงพอที่จะเจาะชั้นบาง ๆของโลหะ คุณสามารถเพิ่มความหนาของวัสดุหุ้มแบบดั้งเดิม แต่พวกเขาเร็ว ๆนี้กลายเป็นองยุ่งยากเกินไปและหนักสำหรับคนสวมใส่มันไม่ได้จนกว่าปี 1960 ที่วิศวกรพัฒนาที่เชื่อถือได้ป้องกันกระสุนเกราะที่บุคคลสามารถสวมใส่ได้สบายๆ ซึ่งแตกต่างจากแบบดั้งเดิมที่เกราะอ่อนนี้เกราะไม่ทำจากชิ้นส่วนโลหะ มันเกิดขึ้นจากสูงทอเส้นใยที่สามารถเย็บเป็นเสื้อและผ้านุ่ม ๆ .
เกราะหนัก ทำจากแผ่นเซรามิกหรือโลหะหนาหน้าที่โดยทั่วไปเช่นเดียวกับเหล็กชุดสวมใส่โดยอัศวินในยุคกลาง : มันยากมากพอแล้วว่ากระสุนหรืออาวุธอื่น ๆคือ สุงสิง นั่นคือวัสดุเกราะดันออกบนกระสุนด้วยแรงเท่าเดิม ( หรือเกือบแรงเดียวกัน ) ซึ่งกระสุนดัน ดังนั้นเกราะจะไม่ทะลุ .
โดยปกติ เกราะแข็งมีการป้องกันมากกว่านุ่มร่างกายเกราะแต่มันเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากขึ้น ตำรวจ และทหาร อาจใส่พวกป้องกัน เมื่อมีความเสี่ยงสูงของการโจมตี แต่สำหรับทุกวันใช้พวกเขาโดยทั่วไปสวมเกราะอ่อน มีความยืดหยุ่น ป้องกัน ที่คุณสวมใส่ เช่น เสื้อ หรือแจ็คเก็ตธรรมดา .
เซรามิก ?