Mercury bioaccumulation and deconta

Mercury bioaccumulation and decontamination kinetics in the edible cockle Cerastoderma edule were
studied through a mesocosms experiment after a medium-term exposure to the metal.
The results revealed that the bivalve presented distinct bioaccumulation kinetics according to the different
tissues. While the gills showed a linear accumulation pattern, the digestive gland and the entire
organism presented a saturation model, with higher accumulation during the first 7d of exposure and
lower during the rest of the time. In addition, the bioaccumulation rate was not proportional to the Hg
concentration, since the organisms under lower contamination presented higher bioconcentration factors
than the ones under higher contamination. Gills were the tissues with higher mercury accumulation
capability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรอท bioaccumulation และ decontamination จลนพลศาสตร์ใน edule Cerastoderma ค็อคเคิลกินได้ศึกษาผ่านทดลอง mesocosms หลังจากสัมผัสระยะกลางเป็นโลหะเปิดเผยผลการเสนอกลุ่ม bivalve จลนพลศาสตร์ bioaccumulation แตกต่างอื่น ๆเนื้อเยื่อ ขณะ gills ที่แสดงให้เห็นว่ารูปแบบการสะสมเชิงเส้น ต่อมย่อยอาหาร และทั้งหมดสิ่งมีชีวิตนำเสนอแบบเข้ม สะสมสูงในระหว่างดี 7 แรกของแสง และต่ำกว่าในช่วงเหลือของเวลา นอกจากนี้ อัตรา bioaccumulation ไม่เป็นสัดส่วนกับแบบ Hgความเข้มข้น เนื่องจากสิ่งมีชีวิตภายใต้ปนเปื้อนต่ำแสดงปัจจัย bioconcentration สูงกว่าคนภายใต้การปนเปื้อนสูง Gills เนื้อเยื่อ มีปรอทสะสมสูงความสามารถในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสะสมทางชีวภาพปรอทและจลนศาสตร์ปนเปื้อนในหอยแครง Cerastoderma edule ต้นพืชกินได้รับการ
ศึกษาผ่านการทดลอง mesocosms หลังจากการเปิดรับระยะกลางกับโลหะ.
ผลการศึกษาพบว่าหอยที่นำเสนอจลนศาสตร์การสะสมทางชีวภาพที่แตกต่างที่แตกต่างกันไปตาม
เนื้อเยื่อ ในขณะที่เหงือกแสดงให้เห็นว่ารูปแบบการสะสมเชิงเส้นต่อมย่อยอาหารและทั้ง
ชีวิตที่นำเสนอรูปแบบความอิ่มตัวกับการสะสมที่สูงขึ้นในช่วง 7d แรกของการเปิดรับและ
ลดลงในช่วงเวลาที่เหลือ นอกจากนี้อัตราการสะสมทางชีวภาพไม่ได้สัดส่วนกับปรอท
เข้มข้นตั้งแต่มีชีวิตภายใต้การปนเปื้อนต่ำที่นำเสนอปัจจัยความเข้มข้นทางชีวภาพสูง
กว่าคนที่อยู่ภายใต้การปนเปื้อนสูง เหงือกเป็นเนื้อเยื่อที่มีการสะสมของสารปรอทสูงกว่า
ความสามารถในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสะสมสารพิษปรอทและจลนศาสตร์ในกินหอยแครง cerastoderma edule ถูก
เรียนการทดลอง mesocosms หลังจากการสัมผัสกับโลหะอุตสาหกรรม .
ข้อมูลที่นำเสนอที่แตกต่างกันที่มีสารเคมีจลนศาสตร์ตามเนื้อเยื่อต่าง ๆ

ในขณะที่ไม่พบเส้นลายขุม ต่อมย่อยอาหาร และทั้ง
สิ่งมีชีวิตที่นำเสนอรูปแบบการสะสมในช่วงอิ่มตัวกับ 7D แรกของการสัมผัสและ
ลดลงในช่วงที่เหลือของเวลา นอกจากนี้ การสะสมคะแนนไม่ได้สัดส่วนกับ HG
ความเข้มข้นตั้งแต่สิ่งมีชีวิตภายใต้การปนเปื้อนต่ำเสนอสูงกว่าปัจจัย bioconcentration
กว่าคนใต้ที่สูงขึ้นการปนเปื้อนเหงือกเป็นเนื้อเยื่อที่มีสารปรอทสูงความสามารถในการสะสม