The Snow Phoenix went straight east

The Snow Phoenix went straight east, and after flying very far into the distance, it suddenly emitted a lamenting cry. With a pair of wings that couldn’t flap anymore no matter what, it fell straight down, bringing Yun Che and Xiao Lingxi along as it plummeted into a barren valley.

Bang!!

Yun Che crashed down from Snow Phoenix’s back with Xiao Lingxi in his arms, consecutively flipped several times on the ground, then crashed onto a mountain cliff head on. He sat up with difficulty… And beside him, the Snow Phoenix Beast’s head drooped onto the ground. Its entire body was limp and trembled non-stop, even the cries it uttered became powerless whimpers.

After an entire three thousand kilometers of full speed rushing, it had reached its limits long ago. Furthermore, it attended a great battle with Yun Che, then had also carried him and fled with full speed. The current Snow Phoenix had already exhausted a large extent of its power and lifespan. Yun Che walked over, gently stroked its snow white feathers and said with an aching heart: “Little Chan, you’ve worked hard… Come back and rest well.”

Snow Phoenix made a low cry, turned into a white stream of light, and returned into the profound seal.

Xiao Lingxi still had not awakened. Under Yun Che’s protection that Yun Che had split away most of his power for, she wasn’t harmed in the slightest even during that instant of exchange with Fen Yijue, while Yun Che himself, had instead suffered a considerable internal injury. He still held onto Xiao Lingxi, unwilling to let go, and after a few heavy breaths, he started to observe the surrounding landscape.

This place was entirely barren; the land was dry and vegetation was scarce. There were also no hint of footprints in the surrounding area. With a glance, short mountains and jagged boulders were everywhere. It should be a desolate ground that hadn’t been stepped on by people for a long time.

This place, was clearly still within Burning Heaven Valley. And Burning Heaven Valley, was territory belonging to the Burning Heaven Clan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟีนิกซ์หิมะไปตรงทิศตะวันออก และหลังจากเดินทางไกลเป็นระยะทาง มันก็ออกมาร้อง lamenting มีคู่ของปีกที่ไม่กระพืออีกต่อไปว่าอะไร มันตกตรงลง นำยุ Che และเสี่ยว Lingxi ตามที่ ลดลงเป็นหุบเขาแห้งแล้งบาง!!Che ยืนล้มลงจากหิมะฟีนิกซ์ของกลับ Lingxi เสี่ยวในอ้อมแขนของเขา ติดต่อกันพลิกหลายครั้งบนพื้นดิน นั้นล้มลงหัวภูเขาหน้าผาบน เขาขึ้นนั่ง ด้วยความยากลำบาก... และอยู่ข้างเขา หัวของสัตว์ฟีนิกซ์หิมะ drooped บนพื้นดิน ร่างกายทั้งหมดถูก limp และ trembled ไม่หยุด แม้แต่เสียงร้องมันพูดกลายเป็น อำนาจ whimpersหลังจากทั้งสามพันกิโลเมตรความเร็วเต็มที่วิ่ง มันได้ถึงขีดจำกัดของนาน นอกจากนี้ มันร่วมรบที่ยิ่งใหญ่กับยุ Che แล้วยังนำเขา และหนี ด้วยความเร็วเต็ม ฟีนิกซ์หิมะปัจจุบันมีแล้วหมดขอบเขตขนาดใหญ่อำนาจและอายุ Che ยุเดินผ่าน เบา ๆ แบบขีดลงขนสีขาวของหิมะ และกล่าว ด้วยความปวดใจ: "จันน้อย คุณได้ทำงานหนัก... กลับมา แล้วดีเหลือ"ฟีนิกซ์หิมะทำร้องต่ำ เป็นกระแสไฟสีขาว และกลับเป็นตราลึกซึ้งเสี่ยว Lingxi ยังคงมีไม่ถูก ภายใต้ป้องกันยุ Che Che ยุนได้แบ่งส่วนใหญ่เก็บอำนาจ เธอไม่ได้อันตรายในน้อยแม้กระทั่งในระหว่างที่ทันทีของแลกเปลี่ยนกับ Fen Yijue ในขณะที่ Che ยันตัวเอง ได้แต่ประสบการบาดเจ็บภายในมาก เขายังคงจับไว้เสี่ยว Lingxi ไม่ยอมปล่อย และหลังหายใจหนักกี่ เขาเริ่มสังเกตภูมิทัศน์โดยรอบเป็นหมันทั้งหมด แผ่นดินแห้ง และพืชพรรณหายาก นอกจากนี้ยังมีคำใบ้ไม่มีรอยเท้าในบริเวณ ด้วยความรวดเร็ว สั้นภูเขาและหินขรุขระได้ทุก ควรมีพื้นอ้างว้างที่ไม่ได้ถูกเหยียบคนเป็นเวลานานชัดเจนยังคงภายในหุบเขาสวรรค์เผาไหม้ และหุบเขาสวรรค์เผาไหม้ เป็นดินแดนที่เป็นของตระกูลสวรรค์เขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หิมะฟีนิกซ์ไปทางทิศตะวันออกตรงและหลังจากที่บินไกลเป็นระยะทางที่มันปล่อยออกมาอย่างกระทันหันเป็นหนทางคร่ำครวญ กับคู่ของปีกที่ไม่สามารถพนังอีกต่อไปไม่ว่าสิ่งนั้นจะลดลงตรงลงนำเจ๊ยุนและเสี่ยว Lingxi พร้อมลดลงในขณะที่มันเข้าไปในหุบเขาแห้งแล้ง. บาง !! Yun Che ชนลงจากด้านหลังหิมะฟินิกซ์กับเสี่ยว Lingxi ใน อ้อมแขนของเขาพลิกติดต่อกันหลายครั้งบนพื้นดินแล้วทับลงไปบนหัวหน้าผาบนภูเขา เขาลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก ... และข้างเขาหัวหิมะฟินิกซ์สัตว์ drooped ลงบนพื้นดิน ทั้งร่างกายของมันคือปวกเปียกและสั่นไม่หยุดแม้เสียงร้องก็กลายเป็นที่พูด whimpers อำนาจ. หลังจากที่ทั้งสามพันกิโลเมตรเต็มไปด้วยความเร็ววิ่งมันมาถึงขีด จำกัด ของมันนานมาแล้ว นอกจากนี้ยังได้เข้าร่วมการต่อสู้ที่ดีกับเจ๊ยุนแล้วก็พาเขาและหนีไปด้วยความเร็วเต็ม หิมะฟินิกซ์ปัจจุบันได้หมดอยู่แล้วในระดับใหญ่ของอำนาจและอายุการใช้งาน เจ๊ยุนเดินไปลูบเบา ๆ ขนหิมะสีขาวและพูดด้วยหัวใจที่น่าปวดหัว "จันเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณได้ทำงานอย่างหนัก ... กลับมาและส่วนที่เหลือดี." หิมะฟินิกซ์ทำร้องไห้ต่ำกลายเป็นสีขาวของกระแสไฟ และกลับเข้าสู่ประทับตราลึกซึ้ง. เสี่ยว Lingxi ยังไม่ได้ตื่นขึ้นมา ภายใต้การคุ้มครองที่เจ๊ยุนได้แยกไปมากที่สุดของยุนเจ๊อำนาจของเขาสำหรับเธอก็ไม่ได้รับอันตรายในน้อยแม้ในช่วงของการแลกเปลี่ยนทันทีกับบึง Yijue ว่าในขณะที่ยุนเชตัวเองแทนได้รับบาดเจ็บภายในมาก เขายังคงจับเสี่ยว Lingxi ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ไปและหลังจากนั้นไม่กี่ลมหายใจหนักเขาเริ่มที่จะสังเกตเห็นภูมิทัศน์โดยรอบ. สถานที่แห่งนี้เป็นหมันทั้งหมด; ที่ดินแห้งและพืชขาดแคลน นอกจากนั้นยังมีคำใบ้ของรอยเท้าในบริเวณโดยรอบไม่มี ด้วยความรวดเร็วภูเขาหินในระยะสั้นและขรุขระได้ทุกที่ มันควรจะเป็นพื้นดินที่รกร้างที่ไม่เคยเหยียบโดยคนเป็นเวลานาน. สถานที่แห่งนี้เป็นที่เห็นได้ชัดว่ายังอยู่ในการเผาไหม้สวรรค์หุบเขา และการเผาไหม้สวรรค์วัลเลย์เป็นดินแดนที่อยู่ในการเผาไหม้สวรรค์ตระกูล