The result of that one sentence was

The result of that one sentence was something that Tang Feng quickly regretted. Ge Chen and Lu Tian Chen clearly got together secretly and there probably weren’t many people that knew the two were having a secret affair. Though now, in his brief slip up when he was trying to make a comeback at Ge Chen, he blurted it out. If Ge Chen told Lu Tian Chen, would President Lu put him on the blacklist or get rid of him to cover it up?

When he returned to the party, Ge Chen and Su Qi Cheng were just getting ready to leave. The popular star had already changed into a different outfit, though why was it still white? As Su Qi Cheng looked at Tang Feng, his gaze contained some reproach. The two left without saying goodbye to Tang Feng.

Tang Feng sighed inwardly; Lu Tian Chen was already walking towards him with an icy expression.

“Come here,” His words were brief, his tone cold and scathing.

Only gracing Tang Feng with those two words, the great President Lu elegantly turned and walked upstairs. Tang Feng’s only choice was to follow; who in the world allowed Lu Tian Chen to be his boss? He had asked Xiao Yu to look it up. The contract “Tang Feng” signed with Lu Tian Chen was for eight years and only five had passed.  He would rather not be refrigerated and kept away by Lu Tian Chen for the remaining three years.

It was time to have a talk with the president.

“Close the door,” Lu Tian Chen icily gave the command as they walked into a spacious resting room.

As Tang Feng stepped into the room, he closed the door after himself. At the same time, he turned on the room’s lights. Lu Tian Chen was already sitting on the couch looking at him with a slightly scrutinizing gaze.

“Other people’s domestic issues have nothing to do with me. You don’t have to worry; I won’t reveal any of your personal matters to others.” Tang Feng spoke first.

“Oh? And what do you know of my personal matters; why don’t you tell me?” Lu Tian Chen smiled faintly. However, not even a trace of the smile can be seen in the man’s eyes.

“I don’t know anything at all. I was just saying.” Tang Feng shrugged and smiled as he sat opposite of Lu Tian Chen. “There might have been some misunderstandings between us before and since there’s rarely a chance to be with President Lu alone, it’s better to talk now.”

“Oh? What do you want to say?” Clasping his hands in front of his chest, Lu Tian Chen crossed his legs and leaned back against the couch. The chilly smile was still on his lips.

“Having an over-obsessive pursuer by one’s side is truly an uncomfortable thing. But regarding this, President Lu doesn’t have to worry anymore. I was immature back then and may have gone overboard with some things. But I won’t now, and I won’t ever.”  In his whole life, Tang Feng was always the one being pursued, never once had he chased someone.

There was no expression on Lu Tian Chen’s face, so Tang Feng continued to speak, “I won’t bring personal feelings into work, no matter what happened in the past. Right now, I don’t even remember anything. Surely, someone important like President Lu wouldn’t continue to argue with someone as insignificant as me right? We should let bygones be bygones, is that fine?”

Tang Feng earnestly held out a hand; his act should count as showing a meek attitude. In any case, he didn’t expect someone like Lu Tian Chen who was overly shrewd and observant to reply to him. However, almost all of the things he should have said and done had already being done. Lu Tian Chen should more or less understand.

Lu Tian Chen merely looked at Tang Feng, the latter continued to hold his soft and polite smile. He could not lower the hand that he was holding out in midair, even if it was becoming sore. Tang Feng silently cursed Lu Tian Chen in his heart. Was the man deliberately messing with him? Please, quickly say something.

“It’s hard to believe that those words are coming out of your mouth,” Lu Tian Chen’s gaze fell to Tang Feng’s outstretched hand. He leaned forward and seized the other man’s hand with a powerful grasp.

With his face almost touching Tang Feng’s, Tang Feng could feel  Lu Tian Chen’s warm breath along with the words he spit out. The man was asking for a beating, “Tang Feng, you had better turn smart. The things that should not be heard, should not be talked about, and should not be done, it’s best that you understand them.”

“Many thanks to President Lu for giving me this opportunity,” Tang Feng quietly let out a breath he was holding. Even for someone experienced like him, when facing Lu Tian Chen, he could feel the oppressive atmosphere the other brought.

Smiling faintly, Lu Tian Chen suddenly withdrew his hand and grabbed Tang Feng’s jaw, “Don’t try to scheme your way out of this. Also, don’t think just because you’ve climbed into Charles’ bed you’ve climbed to superiority. Stay within your limits; apart from this face and this body of yours, you are worthless. Among men and women, you are not the only one who is willing to strip and sleep with someone.”

Suppressing the anger and humiliation in his heart, Tang Feng was glad of the useful habit he had formed when he had a heart disease. Not losing to his anger or breathing, only pretending that a smelly dog was having a crazy barking fit.

“Thanks for President Lu’s advice,” he smiled as he spoke.

Lu Tian Chen left. Tang Feng sat alone on the couch; using a hand, he gently covered his chest. The only one he could depend on was himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของประโยคที่หนึ่งเป็นสิ่งที่เฟิงทัง regretted อย่างรวดเร็ว Ge Chen และลูเทียนเฉินอย่างชัดเจนมีด้วยกันแอบ และคงไม่มีหลายคนที่รู้ว่า ทั้งสองถูกมีเรื่องลับ แต่ ตอนนี้ ในบันทึกย่อของเขาขึ้นเมื่อเขาพยายามทำให้กลับมาที่เฉิน Ge เขาก็โพล่งออกมา ถ้า Ge เฉินบอกว่า ลูเทียนเฉิน จะลูประธานสวมเขาขึ้นบัญชีดำ หรือจะกำจัดเขาเพื่อครอบคลุมค่าเมื่อเขากลับไปงานปาร์ตี้ เฉิน Ge และเฉิงฉี Su เดินไป ดาวยอดนิยมมีการเปลี่ยนแปลงเป็นเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกัน แต่ทำไมเป็นสีขาวยัง เป็นเฉิงฉี Su มองถังเฟิง สายตาของเขาประกอบด้วยบางประณาม ทั้งสองออกโดยไม่บอกลาเฟิงทังถอนหายใจเฟิงทังสองอย่างภายใน แล้วลูเทียนเฉินได้เดินไปทางเขา ด้วยนิพจน์ที่เป็นน้ำแข็ง"มานี่ คำพูดของเขาได้โดยย่อ เขาโทนเย็น และ scathingเฉพาะ gracing ถังเฟิงกับคำที่สอง ลูประธานดีหรูหราเปิด และเดินอยู่ชั้นบน ทางเลือกเดียวถังเฟิงถูกตาม เฉินเทียนลูเป็น เจ้านายของเขาได้ที่ในโลก เขาได้ถามเสี่ยวหยูเพื่อค้นหา สัญญา "ถังเฟิง" ลงนามกับลูเทียนเฉินได้แปดปี และห้าได้ผ่าน เขาจะค่อนข้างไม่รเออร์ และเก็บไป โดยลูเทียนเฉินเหลือสามปีก็จะได้พูดคุยกับประธาน"ปิดประตู ลูเทียนเฉิน icily ให้กับคำสั่งเดินเข้าห้องพักเป็นถังเฟิงก้าวเข้าสู่ห้อง เขาปิดประตูหลังตัวเอง ในเวลาเดียวกัน เขาเปิดไฟในห้อง เฉินเทียนลู่แล้วนั่งอยู่บนโซฟามองเขา ด้วยสายตาเล็กน้อย scrutinizing"ปัญหาภายในประเทศของคนอื่นมีอะไรทำกับฉัน คุณไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เปิดเผยถึงเรื่องของส่วนบุคคลผู้อื่น" ถังเฟิงพูดก่อน"โอ้ และคุณรู้อะไรของเรื่องส่วนตัวของฉัน ทำไมไม่คุณต้องบอกฉัน" เฉินเทียนหลู่ยิ้มรวย ๆ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้มีร่องรอยของรอยยิ้มสามารถเห็นในสายตาของคน"ฉันไม่รู้อะไรเลย ฉันเป็นเพียงพูด" ถังเฟิงยักไหล่ และยิ้มขณะที่เขานั่งอยู่ตรงข้ามกับของลูเทียนเฉิน "อาจมีบางอย่างเกิดความเข้าใจผิดระหว่างเรา และเนื่องจากไม่ค่อยมีโอกาสที่จะอยู่กับลูประธานคนเดียว ดีกว่าพูดเดี๋ยวนี้""โอ้ ที่คุณต้องการพูดหรือไม่" Clasping มือหน้าอกของเขา เฉินเทียนหลู่ข้ามขาของเขา และก็เอนหลังกับโซฟา ยิ้มหนาวยังคงอยู่บนริมฝีปากของเขาได้"มี pursuer ที่ over-obsessive โดยด้านหนึ่งเป็นสิ่งที่อึดอัด แต่เรื่องนี้ ประธานาธิบดีลูไม่ต้องกังวลอีกต่อไป มี immature กลับมาแล้ว และอาจได้ไปถูกโยนลงทะเลกับบางสิ่งบางอย่าง แต่ฉันไม่เชื่อ และฉันไม่เคย" ในตลอดชีวิต ถังเฟิงถูกเสมอหนึ่งกำลังติดตาม เคยมีเขาคนนั้นได้ไล่คนนั้นมีนิพจน์ไม่หน้า ลูเทียนเฉินเพื่อต่อถังเฟิงพูด "ฉันจะไม่นำความรู้สึกส่วนบุคคลเข้าทำงาน ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ขวาตอนนี้ ฉันจะจำอะไร แน่นอน บุคคลสำคัญเช่นประธานลูไม่ต่อเถียงกับคนที่ไม่สำคัญเท่าฉันขวา เราควรปล่อยให้เลยตามเลย นั่นดี"จริงจังจัดถังเฟิงออกมือ กระทำของเขาควรนับเป็นการแสดงทัศนคติว่าง่าย เขาไม่ได้คาดหวังคนอย่างลูเทียนเฉินที่มีไหวพริบ และช่างตอบกลับเขามากเกินไป อย่างไรก็ตาม เกือบทั้งหมดในสิ่งที่เขาควรได้กล่าวว่า และทำได้แล้วที่ทำ เฉินเทียนลู่ควรเข้าใจมากขึ้น หรือน้อยลงเฉินเทียนหลู่เพียงมองถังเฟิง หลังยังคงเก็บรอยยิ้มของเขานุ่มนวล และสุภาพ เขาไม่สามารถลดมือที่เขากำลังจับออกเวหา แม้ว่ามันได้กลายเป็นเจ็บ ถังเฟิงสาปลูเทียนเฉินในหัวใจของเขาอยู่เบื้องหลัง มีคนตั้งใจ messing กับเขา กรุณา อย่างรวดเร็วว่า สิ่ง"ก็ยากที่จะเชื่อว่า คำเหล่านั้นมาจากปากของคุณ ลูเทียนเฉินอนงค์ถังเฟิงมือ outstretched เขาก็เอนไปข้างหน้า และยึดมือของคนอื่น ด้วยความเข้าใจที่มีประสิทธิภาพหน้าของเขาเกือบสัมผัสถังเฟิง เฟิงทังสามารถรู้สึกลมหายใจอุ่นลูเทียนเฉินพร้อมกับคำที่เขาพ่นออก คนถูกถามในการเต้น "ถังเฟิง คุณได้ดีกว่าเปิดสมาร์ท สิ่งที่ควรไม่ได้ยิน ไม่ควรพูดคุยเกี่ยวกับ และควรจะทำ ได้ดีที่สุดที่คุณเข้าใจ"“Many thanks to President Lu for giving me this opportunity,” Tang Feng quietly let out a breath he was holding. Even for someone experienced like him, when facing Lu Tian Chen, he could feel the oppressive atmosphere the other brought.Smiling faintly, Lu Tian Chen suddenly withdrew his hand and grabbed Tang Feng’s jaw, “Don’t try to scheme your way out of this. Also, don’t think just because you’ve climbed into Charles’ bed you’ve climbed to superiority. Stay within your limits; apart from this face and this body of yours, you are worthless. Among men and women, you are not the only one who is willing to strip and sleep with someone.”Suppressing the anger and humiliation in his heart, Tang Feng was glad of the useful habit he had formed when he had a heart disease. Not losing to his anger or breathing, only pretending that a smelly dog was having a crazy barking fit.“Thanks for President Lu’s advice,” he smiled as he spoke.Lu Tian Chen left. Tang Feng sat alone on the couch; using a hand, he gently covered his chest. The only one he could depend on was himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลจากการที่ประโยคหนึ่งเป็นสิ่งที่ถังฮเสียใจอย่างรวดเร็ว จีอีเฉินและลูเทียนเฉินอย่างชัดเจนได้ร่วมกันซ่อนเร้นและอาจไม่ได้คนจำนวนมากที่รู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ลับ แม้ว่าขณะนี้ในใบสั้น ๆ ของเขาขึ้นเมื่อเขาได้พยายามที่จะทำให้กลับมาที่จีอีเฉินเขาโพล่งออกมา ถ้าจีอีเฉินบอกลูเทียนเฉินประธาน Lu จะทำให้เขาอยู่ในบัญชีดำหรือกำจัดเขาเพื่อให้ครอบคลุมขึ้น? เมื่อเขากลับไปงานปาร์ตี้จีอีเฉินและซูฉีเฉิงเป็นเพียงแค่ได้รับพร้อมที่จะออก ดาวที่เป็นที่นิยมที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่แล้วในเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกัน แต่ทำไมมันเป็นสีขาวยัง? ในฐานะที่เป็นซูฉีเฉิงมองไปที่ถังฮจ้องมองของเขาที่มีตำหนิบาง ทั้งสองทิ้งไว้โดยไม่บอกลา Tang ฮ. Tang ฮถอนหายใจในใจ; ลูเทียนเฉินได้แล้วเดินไปทางเขาด้วยการแสดงออกน้ำแข็ง. "มาที่นี่" คำพูดของเขาถูกสั้น ๆ เสียงของเขาที่หนาวเย็นและในบัดดล. เพียง gracing ถังฮกับทั้งสองคำที่ Lu ประธานที่ดีหันมาอย่างหรูหราและเดินชั้นบน ทางเลือกเดียว Tang ฮก็คือการปฏิบัติตาม; ที่ในโลกที่ได้รับอนุญาตลูเทียนเฉินที่จะเป็นเจ้านายของเขา? เขาถามเสี่ยวหยูที่จะมองมันได้ สัญญา "ถังฮ" เซ็นสัญญากับลูเทียนเฉินเป็นเวลาแปดปีและเพียงห้าที่ผ่านมา เขาจะค่อนข้างไม่แช่เย็นและเก็บไว้ออกไปโดยเฉินลูเทียนสำหรับส่วนที่เหลืออีกสามปี. มันเป็นเวลาที่จะมีการพูดคุยกับประธาน. "ปิดประตู" ลูเทียนเฉินไม่ไยดีให้คำสั่งที่พวกเขาเดินเข้าไปในที่พำนักกว้างขวาง ห้องพัก. ในฐานะที่เป็นถังฮก้าวเข้ามาในห้องเขาปิดประตูหลังจากที่ตัวเอง ในขณะเดียวกันเขาเปิดไฟห้องพักของ ลูเทียนเฉินได้แล้วนั่งอยู่บนโซฟามองเขาด้วยสายตา scrutinizing เล็กน้อย. "ปัญหาในประเทศคนอื่น ๆ มีอะไรจะทำอย่างไรกับฉัน คุณไม่ต้องกังวล; ฉันจะไม่เปิดเผยใด ๆ ของเรื่องส่วนบุคคลของคุณกับคนอื่น ๆ . "ถังฮพูดครั้งแรก." โอ้? และสิ่งที่คุณรู้เรื่องส่วนตัวของฉัน ทำไมคุณไม่บอกฉัน? "ลูเทียนเฉินยิ้มอย่างแผ่วเบา แต่ไม่ได้ร่องรอยของรอยยิ้มที่สามารถมองเห็นได้ในสายตาของชายคนนั้น. "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ทุก ผมก็บอกว่า. "ถังฮยักไหล่และยิ้มขณะที่เขานั่งตรงข้ามของลูเทียนเฉิน "อาจจะมีความเข้าใจผิดบางอย่างระหว่างเราก่อนและตั้งแต่มีไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้อยู่กับประธานาธิบดีลูเพียงอย่างเดียวจะดีกว่าที่จะพูดคุยขณะนี้." "โอ้? คุณต้องการจะพูดอะไร? "กุมมือของเขาในด้านหน้าของหน้าอกของเขาลูเทียนเฉินข้ามขาของเขาและโน้มตัวกลับกับที่นอน รอยยิ้มที่อากาศหนาวเย็นยังคงอยู่บนริมฝีปากของเขา. "การมีผู้ติดตามมากกว่าครอบงำโดยด้านใดด้านหนึ่งอย่างแท้จริงเป็นสิ่งที่ไม่สบายใจ แต่เกี่ยวกับเรื่องนี้ประธาน Lu ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป ผมกำลังอ่อนกลับมาแล้วและอาจจะไปลงน้ำกับบางสิ่งบางอย่าง แต่ผมจะไม่ได้ในขณะนี้และฉันจะไม่เคย. "ในชีวิตทั้งชีวิตของเขาถังฮเสมอหนึ่งถูกไล่ที่ไม่เคยเขาไล่คน. มีการแสดงออกบนใบหน้าไม่มีลูเทียนเฉินเป็นดังนั้นถังฮต่อเนื่อง ที่จะพูดว่า "ผมจะไม่นำความรู้สึกส่วนตัวในการทำงานไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ตอนนี้ผมจำไม่ได้ว่าอะไร แน่นอนคนที่สำคัญเช่นประธานาธิบดีลูจะไม่ดำเนินการต่อไปเถียงกับใครสักคนที่เป็นนัยสำคัญกับผมใช่มั้ย? เราควรแล้วก็แล้วกันไปเป็นดีที่ "ถังฮจัดขึ้นอย่างจริงจังออกมาแล้ว การกระทำของเขาควรจะนับเป็นการแสดงทัศนคติที่อ่อนโยน ในกรณีใด ๆ เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนที่ชอบลูเทียนเฉินซึ่งเป็นผู้ที่ชาญฉลาดมากเกินไปและระวังที่จะตอบเขา แต่เกือบทั้งหมดของสิ่งที่เขาควรจะได้พูดและทำแล้วได้ถูกดำเนินการ ลูเทียนเฉินควรจะมากหรือน้อยเข้าใจ. ลูเทียนเฉินเพียงมองไปที่ถังฮหลังยังคงยึดรอยยิ้มอ่อนและสุภาพของเขา เขาไม่สามารถลดมือที่เขาถือออกมาในอากาศถึงแม้ว่ามันจะกลายเป็นเจ็บ ถังฮเงียบสาปแช่งลูเฉินเทียนในหัวใจของเขา เป็นคนที่จงใจล้อเล่นกับเขา? โปรดได้อย่างรวดเร็วพูดอะไรบางอย่าง. "มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าคำพูดเหล่านี้จะออกมาจากปากของคุณ" สายตาลูเทียนเฉินลดลงไปมือยื่นออกถังฮ เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและคว้ามือคนอื่น ๆ ที่มีความเข้าใจที่มีประสิทธิภาพ. ด้วยใบหน้าของเขาเกือบจะสัมผัสรสฮรสฮจะรู้สึกลมหายใจอุ่นลูเทียนเฉินพร้อมกับคำพูดที่เขาคายออก คนที่ได้รับการขอให้เต้น "ฮถังคุณได้ดีกว่าสมาร์ทเปิด สิ่งที่ไม่ควรจะได้ยินไม่ควรที่จะพูดคุยเกี่ยวกับและไม่ควรทำก็จะดีที่สุดที่คุณเข้าใจพวกเขา. "" ขอบคุณมากที่ประธานาธิบดีลูให้ฉันโอกาสนี้ "ถังฮเงียบให้ออกลมหายใจของเขาเป็น โฮลดิ้ง แม้สำหรับคนที่มีประสบการณ์อย่างเขาเมื่อหันหน้าไปทางลูเทียนเฉินเขาอาจจะรู้สึกถึงบรรยากาศที่กดขี่คนอื่น ๆ นำ. ยิ้มรางลูเทียนเฉินจู่ ๆ ก็ถอนตัวออกมือของเขาและคว้าขากรรไกรถังฮ "อย่าพยายามที่จะรูปแบบวิธีการของคุณออกจาก นี้. นอกจากนี้ยังไม่คิดว่าเพียงเพราะคุณได้ปีนขึ้นไปนอนชาร์ลส์ที่คุณได้ปีนขึ้นไปเหนือกว่า อยู่ในขีด จำกัด ของคุณ; นอกเหนือจากนี้ใบหน้าและร่างกายของคุณนี้คุณจะไร้ค่า ในบรรดาชายและหญิง, คุณไม่ได้เป็นคนเดียวที่ยินดีที่จะตัดและการนอนหลับกับใครสักคน. "ระงับความโกรธและความอัปยศอดสูในหัวใจของเขาที่ตั้งฮดีใจนิสัยประโยชน์ที่เขาได้เกิดขึ้นเมื่อเขามีโรคหัวใจ ไม่สูญเสียความโกรธหรือหายใจของเขาเท่านั้นที่ทำท่าว่าสุนัขเหม็นได้มีเห่าบ้าพอดี. "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำประธานาธิบดีลู" เขายิ้มในขณะที่เขาพูด. ลูเทียนเฉินที่เหลือ ถังฮนั่งอยู่คนเดียวบนโซฟา; โดยใช้มือเขาเบา ๆ ปกคลุมหน้าอกของเขา เพียงคนเดียวที่เขาจะขึ้นอยู่กับความเป็นตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของประโยคนั้นคือสิ่งที่ตังฟงอย่างรวดเร็ว รู้สึกเสียใจ พี่เฉินและลูเทียนเฉินอย่างชัดเจนได้ร่วมกันแอบและมันอาจไม่ได้ หลายคนที่รู้จักสองคนนี้มีความสัมพันธ์ลับ แม้ว่าตอนนี้ เขาสรุปออกมา เมื่อเขาพยายามที่จะให้กลับมาที่ GE เฉิน เขาพูดมันออกมา ถ้าพี่เชนบอกลู่เทียนเฉินก็ประธาน Lu ไว้ใน Black List หรือกำจัดเขาเพื่อปกปิดมันไว้

เมื่อเขากลับไปที่ปาร์ตี้ จี เฉิน และ ซู ฉี เฉิงเพิ่งจะได้รับพร้อมที่จะไป ดารายอดนิยม ได้เปลี่ยนเป็นชุดอื่น แต่ทำไมมันยังขาว ขณะที่ ซู ฉี เจิ้งมองตังฟง สายตาของเขามีบางคนตำหนิ ทั้งสองจากไปโดยไม่บอกลา ตังฟง

ตังฟงถอนหายใจอยู่ในใจ ; ลู่เทียนเฉินก็เดินมาหาเขาด้วยสีหน้าที่เย็นชา

" มา " คำพูดสั้นๆ น้ำเสียงของเขาเย็นชาและเสียดแทง

เพียง gracing ตังฟงกับคำนั้น ท่านประธานใหญ่ลู่งดงามหันและเดินขึ้นไปข้างบน ทางเลือกเดียวของถัง ฟง ตาม ที่ ใน โลก ให้ ลูเทียนเฉินเป็นเจ้านายของเขา เขาได้ถามเสี่ยวอวี้มองขึ้น