1): The poet says that the characte

1): The poet says that the characteristics of a happy man are independence, honesty of thought and truthfulness. He has not learnt to be the slave of others. He is upright in all his thoughts actions. His honesty shields him from all dangers. He believes only in pure, simple truth. It guides him in the day-to-day affairs of his life. Naturally therefore, he enjoys the blessings of real happiness.

(2): The poet says that the characteristics of a happy man are self-control and freedom from worldly ambitions. He is not the slave of his derives and passions. He does not fear death; the world is not too much with him. So he does not have any anxieties, either. He does not care for fame or fortune. As such he does not worry in the least, for what people say about him in private. Naturally, therefore, he enjoys the blessings of real happiness.

(3): The poet says that the characteristics of a happy man are freedom from envy of worldly success, dislike for praise and diplomacy and love for virtue and goodness. He does not envy anybody who has risen to high position by the stroke of good fortune or through his own wickedness. He does not seek praise for it corrupts character and provokes the enmity of the envious. However, insincere praise may be ironic or mocking. So he is totally unaware of the wounds inflicted by praise. His strong ignorant of the principles of statecraft. All that he knows and understands is absolute goodness. He hears no evil, he sees not evil, he speaks no evil and he does no evil. Naturally, therefore, he enjoys the blessing of real happiness.

(4): The poet says that the characteristics of a happy man are freedom from rumors, care fro his conscience and lack of wealth and position. He keeps his life free from all kinds of rumors. He listens only to the inner voice of his conscience. As his sincere guide, it is a strong hold, which shelters him from all kinds of evils. The world is not too much with him. So his state is not so great that it can feel flatters or tempt people to accuse him and help them to plunder him when he in ruined. Naturally, therefore, he enjoys the blessings of real happiness.

(5): The poet says that the characteristics of a happy man are piety and simple life. He worshiped God with sincere devotion. He does not pray for worldly things. Instead, he prays for His kindness and mercy only. He spends his innocent life in plain living and high thinking which is his motto. He either studies good books or sits in the company of noble friends. Naturally, therefore, he enjoys the blessings of real happiness.

(6): The poet says that the characteristics of a happy man are independence, poverty of contentment. He is the slave neither of another’s will nor of his own passions. Indeed he is his own master. The world is not too much with him. He has no desire for wealth or worldly cares; he leads an obscure life of peaceful virtue. As much, he has no fear of a downfall either. True he has no riches, but he has happiness, is the greatest wealth a man can have. Naturally, therefore, he enjoys the blessings of a truly real happiness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1): กวีกล่าวว่า ลักษณะของคนมีความสุขเป็นอิสระ ความคิดและความจริง นอกจากนี้เขาไม่ได้เรียนเป็น ทาสของผู้อื่น ตรงในการกระทำความคิดของเขาได้ ความซื่อสัตย์ของเขาปกป้องเขาจากอันตราย เขาเชื่อในความจริงบริสุทธิ์ เรียบง่ายเท่านั้น มันนำเขาในกิจการประจำวันของชีวิตของเขา ธรรมชาติดังนั้น เขาสนุกกับพรแห่งความสุขที่แท้จริง(2): กวีกล่าวว่า ลักษณะของคนมีความสุขที่จะควบคุมตนเองและอิสรภาพจากความทะเยอทะยานทางโลก เขาไม่ใช่ทาสของเขามาและ เขาไม่กลัวตาย โลกไม่มากเกินไปกับเขา ดังนั้น เขาไม่มีความวิตกกังวลใด ๆ ทั้งนี้ เขาไม่สนใจชื่อเสียงหรือโชคลาภ เช่นเขาไม่ต้องกังวลในน้อยที่สุด สำหรับสิ่งที่ท่านพูดเกี่ยวกับเขาส่วนตัว ธรรมชาติ ดังนั้น เขาสนุกกับพรแห่งความสุขที่แท้จริง(3): กวีกล่าวว่า ลักษณะของคนมีความสุขเป็นอิสระจากความอิจฉาริษยาความสำเร็จทางโลก ไม่ชอบสรรเสริญ และเจรจาต่อรอง และรักในคุณธรรมและความดี เขาไม่อิจฉาใครที่ขึ้นสู่ตำแหน่งสูง โดยจังหวะ ของโชคดี หรือความชั่วร้ายของเขาเอง เขาอย่าสรรเสริญมันเกิดอักขระ และกระตุ้นให้เกิดความเป็นปฏิปักษ์ของความอิจฉา อย่างไรก็ตาม สรรเสริญ insincere อาจเป็นเรื่องน่าขัน หรือเยาะเย้ย ดังนั้น เขาจะไม่รู้ทั้งหมดของบาดแผลที่หาย โดยสรรเสริญ ของเขาแรงไม่รู้หลักการของ statecraft สิ่งที่เขารู้ และเข้าใจคือความดีสัมบูรณ์ เขาได้ยินไม่มีความชั่วร้าย เห็นเขาไม่ชั่ว พูดชั่วไม่ และเขาทำความชั่วไม่มี ธรรมชาติ ดังนั้น เขาสนุกกับพรแห่งความสุขที่แท้จริง(4): กวีกล่าวว่า ลักษณะของคนมีความสุขเป็นอิสระจากข่าวลือ ดูแลหวีมโนธรรมและการขาดของความมั่งคั่งและตำแหน่งของเขา เขาทำให้ชีวิตของเขาจากทุกชนิดของข่าวลือ เขาฟังเฉพาะเสียงภายในของเขา เป็นคู่มือของเขาจริงใจ ได้ถือแข็งแรง ซึ่งเขาจากความชั่วร้ายทุกชนิดฯ โลกไม่มากเกินไปกับเขา ดังนั้น สถานะของเขาไม่ดีมันสามารถรู้สึกลับ หรือล่อใจให้คนที่จะกล่าวโทษเขา และช่วยให้พวกเขาปล้นเขาเมื่อเขาในเจ๊ง ธรรมชาติ ดังนั้น เขาสนุกกับพรแห่งความสุขที่แท้จริง(5): กวีกล่าวว่า ลักษณะของคนมีความสุขมีความยำเกรงและชีวิตที่เรียบง่าย เขาเคารพบูชาพระเจ้า ด้วยความจงรักภักดีจริงใจ นอกจากนี้เขาไม่ได้อธิษฐานขอสิ่งทางโลก แทน เขาอธิษฐานเมตตาและเมตตาเท่านั้น เขาใช้เวลาที่ชีวิตของเขาไม่รู้เรื่องในล้วนอาศัย และสูงคิดซึ่งปรัชญา เขาศึกษาหนังสือดี หรือตั้งอยู่ในบริษัทโนเบิลเพื่อน ธรรมชาติ ดังนั้น เขาสนุกกับพรแห่งความสุขที่แท้จริง(6): กวีกล่าวว่า ลักษณะของคนมีความสุขเป็นอิสระ ความยากจนของท่าน เขาเป็นทาส ของผู้อื่นจะ ไม่ความสนใจของเขาเอง อันที่จริงเขาเป็นนายของเขาเอง โลกไม่มากเกินไปกับเขา เขามีความปรารถนาสำหรับความมั่งคั่งหรือประสงค์ทางโลก ไม่ เขานำไปสู่การมีชีวิตยาก ๆ ของสันติประเสริฐ มาก เขามีความกลัวของหายนะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง จริงเขามีทรัพย์สินไม่มี แต่เขามีความสุข มีความมั่งคั่งมากที่สุดที่คนได้ ธรรมชาติ ดังนั้น เขาสนุกกับพรแห่งความสุขที่แท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1): กวีกล่าวว่าลักษณะของคนมีความสุขมีความเป็นอิสระความซื่อสัตย์สุจริตของความคิดและความจริง เขาไม่ได้เรียนรู้ที่จะเป็นทาสของคนอื่น ๆ เขาเป็นคนตรงในทุกการกระทำความคิดของเขา ความซื่อสัตย์สุจริตของเขาปกป้องเขาจากอันตรายทั้งหมด เขาเชื่อว่าเฉพาะในบริสุทธิ์จริงง่ายๆ เพราะมีการแนะนำเขาในกิจการแบบวันต่อวันของชีวิตของเขา ธรรมชาติดังนั้นเขามีความสุขพรแห่งความสุขที่แท้จริง.

(2): กวีกล่าวว่าลักษณะของคนมีความสุขที่มีการควบคุมตนเองและเสรีภาพจากความทะเยอทะยานของโลก เขาไม่ได้เป็นทาสของบุคลากรและความสนใจของเขา เขาไม่กลัวความตาย; โลกไม่ได้มากเกินไปกับเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้มีความวิตกกังวลใด ๆ ทั้ง เขาไม่สนใจชื่อเสียงหรือโชคลาภ เช่นนี้เขาก็ไม่ต้องกังวลในอย่างน้อยสำหรับสิ่งที่ผู้คนพูดเกี่ยวกับเขาในภาคเอกชน ธรรมชาติดังนั้นเขามีความสุขพรแห่งความสุขที่แท้จริง.

(3): กวีกล่าวว่าลักษณะของคนมีความสุขมีความเป็นอิสระจากความอิจฉาของความสำเร็จทางโลกไม่ชอบการสรรเสริญและการเจรจาต่อรองและความรักสำหรับคุณงามความดีและความดีงาม เขาไม่ได้อิจฉาใครที่ได้เพิ่มขึ้นถึงตำแหน่งที่สูงโดยจังหวะของความโชคดีหรือผ่านความชั่วร้ายของตัวเอง เขาไม่ได้ขอสรรเสริญมัน corrupts ตัวอักษรและกระตุ้นให้เกิดความเป็นศัตรูของอิจฉา อย่างไรก็ตามการสรรเสริญจริงใจอาจจะเป็นเรื่องน่าขันหรือเยาะเย้ย ดังนั้นเขาจึงเป็นทั้งหมดไม่รู้บาดแผลจากการต่อสู้โดยการสรรเสริญ แข็งแกร่งของเขาโง่เขลาของหลักการของรัฐนาวา ทุกสิ่งที่เขารู้และเข้าใจเป็นความดีแน่นอน เขาได้ยินเสียงชั่วร้ายที่ไม่มีเขาเห็นไม่ได้ชั่วร้ายเขาพูดไม่มีความชั่วร้ายและเขาทำชั่วไม่มี ธรรมชาติดังนั้นเขามีความสุขพรแห่งความสุขที่แท้จริง.

(4): กวีกล่าวว่าลักษณะของคนมีความสุขมีความเป็นอิสระจากข่าวลือดูแลเทียวมโนธรรมและการขาดของความมั่งคั่งและตำแหน่งของเขา เขาช่วยให้ชีวิตของเขาเป็นอิสระจากทุกชนิดของข่าวลือ เขาฟังเพียงเสียงภายในของจิตสำนึกของเขา เป็นคู่มือที่จริงใจของเขาก็เป็นที่กำบังเข้มแข็งซึ่งที่พักอาศัยเขาจากทุกชนิดของความชั่วร้าย โลกไม่ได้มากเกินไปกับเขา ดังนั้นรัฐของเขาไม่ดีเพื่อที่จะสามารถรู้สึก Flatters หรือล่อใจให้คนที่จะไปกล่าวหาเขาและช่วยให้พวกเขาที่จะปล้นเขาเมื่อเขาในเจ๊ง ธรรมชาติดังนั้นเขามีความสุขพรแห่งความสุขที่แท้จริง.

(5): กวีกล่าวว่าลักษณะของคนมีความสุขมีความกตัญญูและการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย เขานมัสการพระเจ้าด้วยความจงรักภักดีอย่างจริงใจ เขาไม่ได้อธิษฐานขอให้สิ่งที่โลก แต่เขาสวดภาวนาสำหรับความมีน้ำใจและความเมตตาของพระองค์เท่านั้น เขาใช้ชีวิตบริสุทธิ์ของเขาในการดำรงชีวิตธรรมดาและความคิดสูงซึ่งเป็นคำขวัญของเขา เขาทั้งศึกษาหนังสือที่ดีหรือนั่งอยู่ใน บริษัท ของเพื่อนเกียรติ ธรรมชาติดังนั้นเขามีความสุขพรแห่งความสุขที่แท้จริง.

(6): กวีกล่าวว่าลักษณะของคนมีความสุขมีความเป็นอิสระและความยากจนของความพึงพอใจ เขาเป็นทาสทั้งของผู้อื่นหรือจะของกิเลสตัณหาของตัวเอง แน่นอนเขาเป็นเจ้านายของตัวเอง โลกไม่ได้มากเกินไปกับเขา เขามีความปรารถนาความมั่งคั่งหรือความกังวลทางโลกไม่มี เขานำไปสู่ชีวิตที่คลุมเครือของคุณธรรมที่เงียบสงบ มากที่สุดเท่าที่เขามีความกลัวของความหายนะอย่างใดอย่างหนึ่ง ทรูเขาไม่มีความร่ำรวย แต่เขามีความสุขเป็นความมั่งคั่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์สามารถมี ธรรมชาติดังนั้นเขามีความสุขพรของความสุขที่แท้จริงอย่างแท้จริง