Historical aspects of food safety T

Historical aspects of food safety
The availability and nutritional adequacy of food have been driving forces of human evolution and civilization. Prior to the domestication of plants and animals, some 12,000 to 10,000 years ago, humans lived an existence as hunters and gatherers. Survival of a group or tribe of people depended on the relative abundance of wild animals and plants and the ability of its members to hunt and gather the fauna and flora, respectively. People often lived a nomadic existence, following the migration of animals or moving during seasonal changes in the weather. Scholars generally believe the domestication of plants and animals occurred gradually over millennia through a series of accidents or subconscious behavior until, at some point, humans consciously manipulated other forms of life to their advantage and survival. The adoption of agriculture and the domestication of plans and animals reduced the need for nomadic lifestyles among groups of people. Communities of humans became more permanent and grew larger allowing skilled craftspersons to barter or sell their services in exchange for the necessities of life-principally food. Eventually, as agriculture flourished and produced larger food surpluses, these communities grew into cities furthered the pursuits of government, art, and technology for which human civilization is known.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านประวัติศาสตร์ของความปลอดภัยของอาหาร
ความพร้อมและความเพียงพอทางโภชนาการของอาหารมีการขับของวิวัฒนาการของมนุษย์และอารยธรรมด้วย ก่อน domestication ของพืชและสัตว์ บาง 12000-10000 ปี มนุษย์อาศัยอยู่มีความเป็นนักล่าและ gatherers ความอยู่รอดของกลุ่มหรือเผ่าของคนขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของสัตว์ป่า และพืชและความสามารถของสมาชิกในการล่า และรวบรวมสัตว์และพืช ตามลำดับ คนมักอาศัยอยู่ nomadic ต่อการโยกย้ายของสัตว์ หรือย้ายในระหว่างการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลสภาพอากาศ นักวิชาการทั่วไปเชื่อว่า domestication ของพืช และสัตว์เกิดค่อย ๆ ผ่านวัดวาอารามผ่านชุดของอุบัติเหตุหรือ subconscious พฤติกรรมจนกว่า ในบางจุด มนุษย์สติจัดการชีวิตเพื่อประโยชน์และความอยู่รอดของพวกเขาในรูปแบบอื่น ๆ ยอมรับของเกษตรและ domestication ของแผนและสัตว์ลดลงต้องการวิถีชีวิต nomadic ระหว่างกลุ่มคน ชุมชนของมนุษย์กลายเป็นถาวรขึ้น และเติบโตใหญ่ให้ craftspersons ผู้เชี่ยวชาญ การค้าขายบริการเพื่อแลกกับปัจจัยของชีวิตหลักอาหาร ในที่สุด เจริญรุ่งเรืองเกษตร และการผลิตขนาดใหญ่อาหาร surpluses ชุมชนเหล่านี้เติบโตเป็น เมือง furthered ชั้นของรัฐบาล ศิลปะ และเทคโนโลยีที่เรียกว่าอารยธรรมมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แง่มุมทางประวัติศาสตร์ของความปลอดภัยของอาหาร
พร้อมและความเพียงพอทางโภชนาการของอาหารที่ได้รับการผลักดันกองกำลังของวิวัฒนาการของมนุษย์และอารยธรรม ก่อนที่จะ domestication ของพืชและสัตว์บาง 12,000 ถึง 10,000 ปีก่อนมนุษย์อาศัยอยู่ดำรงอยู่ในฐานะนักล่าและรวบรวม การอยู่รอดของกลุ่มหรือเผ่าของคนที่ขึ้นอยู่กับความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์ป่าและพืชและความสามารถของสมาชิกที่จะตามล่าและรวบรวมสัตว์และพืชตามลำดับ คนมักจะอาศัยอยู่ดำรงอยู่เร่ร่อนต่อไปนี้การย้ายถิ่นของสัตว์หรือย้ายในช่วงการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในสภาพอากาศ นักวิชาการโดยทั่วไปเชื่อ domestication ของพืชและสัตว์ที่เกิดขึ้นมานานนับพันปีค่อยๆผ่านชุดของการเกิดอุบัติเหตุหรือพฤติกรรมจิตใต้สำนึกจนกระทั่งในบางจุดมนุษย์มีสติจัดการรูปแบบอื่น ๆ ของชีวิตเพื่อประโยชน์และความอยู่รอดของพวกเขา การยอมรับของการเกษตรและ domestication ของแผนและสัตว์ลดความจำเป็นในการดำเนินชีวิตเร่ร่อนในกลุ่มของคนที่ ชุมชนของมนุษย์กลายเป็นถาวรมากขึ้นและเติบโตขนาดใหญ่ช่วยให้ช่างฝีมือที่มีทักษะในการแลกเปลี่ยนหรือขายบริการของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจำเป็นของอาหารชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในที่สุดเช่นการเกษตรเจริญรุ่งเรืองและผลิตส่วนเกินอาหารขนาดใหญ่ชุมชนเหล่านี้กลายเป็นเมืองที่เลื่องลือกระฉ่อนการแสวงหาความรู้ของรัฐบาลศิลปะและเทคโนโลยีที่อารยธรรมของมนุษย์เป็นที่รู้จักกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางด้านความปลอดภัยของอาหาร
ความพร้อมและเพียงพอโภชนาการของอาหารที่ได้รับแรงขับเคลื่อนของมนุษย์วิวัฒนาการและอารยธรรม ก่อนการเพาะปลูกพืชและสัตว์ มีไม่เกิน 10 , 000 ปีมาแล้ว มนุษย์มีชีวิตอยู่ การดำรงอยู่เป็นนักล่าและ gatherers .ความอยู่รอดของกลุ่มหรือเผ่าของคนขึ้นอยู่กับความอุดมสมบูรณ์สัมพัทธ์ของสัตว์ป่าและพืชและความสามารถของสมาชิกในการล่าและรวบรวมสัตว์และพืช ตามลำดับ คนมักจะอยู่โยกย้ายร่อนเร่ไปเรื่อย ๆตามการเคลื่อนย้ายสัตว์ หรือในช่วงฤดูกาลการเปลี่ยนแปลงในสภาพอากาศนักวิชาการโดยทั่วไปเชื่อว่าการเพาะปลูกพืชและสัตว์ที่เกิดขึ้นค่อยๆกว่าปีผ่านชุดของการเกิดอุบัติเหตุ หรือ จิตใต้สำนึก พฤติกรรม จนกระทั่งในบางจุด มนุษย์มีสติควบคุม รูปแบบอื่น ๆของชีวิต เพื่อผลประโยชน์และความอยู่รอดของพวกเขา การยอมรับของเกษตรและ domestication ของแผนและสัตว์ลดลง ต้องใช้ชีวิตเร่ร่อน ในกลุ่มของคนชุมชนของมนุษย์ที่เป็นถาวรมากขึ้นและใหญ่ขึ้น ให้ craftspersons ฝีมือแลกเปลี่ยนหรือขายบริการของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจำเป็นของชีวิต หลักในอาหาร ในที่สุด เป็นเกษตรรุ่งเรือง และผลิตอาหารขนาดใหญ่ เช่น ชุมชนเหล่านี้เติบโตในเมืองส่วนที่ปลดประจำการของรัฐบาล ศิลปะ และเทคโนโลยี ที่อารยธรรมของมนุษย์เป็นที่รู้จักกัน

.