Basket weavingFrom Wikipedia, the free encyclopediaFor the prehistoric การแปล - Basket weavingFrom Wikipedia, the free encyclopediaFor the prehistoric ไทย วิธีการพูด

Basket weavingFrom Wikipedia, the f

Basket weaving
From Wikipedia, the free encyclopedia
For the prehistoric culture, see Basketmaker culture.

Artist Lucy Telles and large basket, in Yosemite National Park, 1933

A woman weaves a basket in Cameroon

Woven bamboo basket for sale in K. R. Market, Bangalore, India
Basket weaving, basketry, or basket making is the process of weaving pliable materials into a basket or other similar form. People and artists who weave baskets are called basket makers and basket weavers.

Basketry is made from a variety of fibrous or pliable materials—anything that will bend and form a shape. Examples include pine straw, stems, animal hair, hide, grasses, thread, and fine wooden splints.

Indigenous peoples are particularly renowned for their basket-weaving techniques. These baskets may then be traded for goods but may also be used for religious ceremonies.


Classified into four types, according to Catherine Erdly: [1]

"Coiled" basketry
using grasses and rushes
"Plaiting" basketry
using materials that are wide and braidlike: palms, yucca or New Zealand flax
"Twining" basketry
using materials from roots and tree bark. Twining actually refers to a weaving technique where two or more flexible weaving elements ("weavers") cross each other as they weave through the stiffer radial spokes.
"Wicker" and "Splint" basketry
using reed, cane, willow, oak, and ash
Contents [hide]
1 Materials used in basketry
2 The basket weaving process
3 History
4 Natural vine basketry
5 Native American basketry
5.1 Arctic and Subarctic
5.2 Northeastern
5.3 Southeastern
5.4 Northwestern
5.5 Californian and Great Basin
5.6 Southwestern
5.7 Mexico
6 Wicker
7 See also
8 References
9 Further reading
10 External links
Materials used in basketry[edit]

Bending vines for basket construction in Pohnpei
Weaving with rattan core (also known as reed) is one of the more popular techniques being practiced, because it is easily available.[1] It is pliable, and when woven correctly, it is very sturdy. Also, while traditional materials like oak, hickory, and willow might be hard to come by, reed is plentiful and can be cut into any size or shape that might be needed for a pattern. This includes flat reed, which is used for most square baskets; oval reed, which is used for many round baskets; and round reed, which is used to twine; another advantage is that reed can also be dyed easily to look like oak or hickory. The type of baskets that reed is used for are most often referred to as "wicker" baskets, though another popular type of weaving known as "twining" is also a technique used in most wicker baskets. Wicker baskets are often used to store beer, grain, and even in some human sacrificing tribes, the heads of the sacrifice.[citation needed]

Many types of plants can be used to create baskets: dog rose, honeysuckle, blackberry briars once the thorns have been scraped off and many other creepers. Willow was used for its flexibility and the ease with which it could be grown and harvested. Willow baskets were commonly referred to as wickerwork in England.[2] Water hyacinth is currently also being used as a base material in some areas where the plant has become a serious pest. For example, near Tonlé Sap, the NGO Osmose has been producing and selling water hyacint baskets.[3]

The basket weaving process[edit]

Basket making in Hainan, China. The material is bamboo strips.
The parts of a basket are the base, the side walls, and the rim. A basket may also have a lid, handle, or embellishments.

Most baskets begin with a base. The base can either be woven with reed or wooden. A wooden base can come in many shapes to make a wide variety of shapes of baskets. The "static" pieces of the work are laid down first. In a round basket, they are referred to as "spokes"; in other shapes, they are called "stakes" or "staves". Then the "weavers" are used to fill in the sides of a basket.

A wide variety of patterns can be made by changing the size, colour, or placement of a certain style of weave. To achieve a multi-coloured effect, aboriginal artists first dye the twine and then weave the twines together in elaborate patterns.

History[edit]
While basket weaving is one of the widest spread crafts in the history of any human civilization, it is hard to say just how old the craft is, because natural materials like wood, grass, and animal remains decay naturally and constantly. So without proper preservation, much of the history of basket making has been lost and is simply speculated upon.

The oldest known baskets have been carbon dated to between 10,000 and 12,000 years old, earlier than any established dates for archeological finds of pottery, and were discovered in Faiyum in upper Egypt.[1] Other baskets have been discovered in the Middle East that are up to 7,000 years old. However, baskets seldom survive, as they are made from perishable materials. The most common evidence of a knowledge of basketry is an imprint of the weave on fragments of clay pots, formed by packing clay on the walls of the basket and firing.

During the Industrial Revolution, baskets were used in factories and for packing and deliveries. Wicker furniture became fashionable in Victorian society.

During the World Wars, thousands of baskets were used for transporting messenger pigeons. There were also observational balloon baskets, baskets for shell cases and airborne pannier baskets used for dropping supplies of ammunition and food to the troops.[4]

Natural vine basketry[edit]

Handmade kudzu basket by Matt Tommey
Because vines have always been readily accessible and plentiful for weavers, they have been a common choice for basketry purposes. The runners are preferable to the vine's stems because they tend to be straighter. Pliable materials like kudzu vine to more rigid, woody vines like bittersweet, grapevine, honeysuckle, wisteria and smokevine are good basket weaving materials. Although many vines are not uniform in shape and size, they can be manipulated and prepared in a way that makes them easily used in traditional and contemporary basketry. Most vines can be split and dried to store until use. Once vines are ready to be used, they can be soaked or boiled to increase pliability. Grapevine in particular should always be boiled because of its propensity to attract mites.

Native American basketry[edit]

A Seri basket of thehaat hanóohcö style,
Sonora, Mexico
Native Americans traditionally make their baskets from the materials available locally.

Arctic and Subarctic[edit]
Arctic and Subarctic tribes use sea grasses for basketry. At the dawn of the 20th century, Inupiaq men began weaving baskets from baleen, a substance derived from whale jaws, and incorporating walrus ivory and whale bone in basketry.

Northeastern[edit]
In New England, they weave baskets from Swamp Ash. The wood is peeled off a felled log in strips, following the growth rings of the tree. Maine and Great Lakes tribes use black ash splints. They also weave baskets from sweet grass, as do Canadian tribes. Birchbark is used throughout the Subarctic, by a wide range of tribes from Dene to Ojibwa to Mi'kmaq. Birchbark baskets are often embellished with dyed porcupine quills. Some of the more notable styles are Nantucket Baskets and Williamsburg Baskets. Nantucket Baskets are large and bulky,[citation needed] while Williamsburg Baskets can be any size, so long as the two sides of the basket bow out slightly and get larger as it is woven up.

Kelly Church (Grand Traverse Band of Ottawa and Chippewa Indians)
Southeastern[edit]
Southeastern tribes, such as the Atakapa, Cherokee, Choctaw, and Chitimacha, traditionally use split river cane for basketry. A particularly difficult technique for which these tribes are known is double-weave or double-wall basketry, in which each basketry is formed by an interior and exterior wall seamlessly woven together. Doubleweave, although rare, is still practiced today, for instance by Mike Dart (Cherokee Nation).[5]

Mike Dart (Cherokee Nation)
Northwestern[edit]
Northwestern tribes use spruce root, cedar bark, and swampgrass. Ceremonial basketry hats are particularly valued by Northeast tribes and are worn today at potlatches. Traditionally, women wove basketry hats, and men painted designs on them. Delores Churchill is a Haida from Alaska who began weaving in a time when Haida basketry was in decline, but she and others have ensured it will continue by teaching the next generation.

Delores Churchill (Haida)
Joe Feddersen (Colville)
Boeda Strand (Snohomish)

A basket made by Californian Lucy Telles, now in the Smithsonian National Museum of the American Indian
Californian and Great Basin[edit]

Native American basketweavers working in San Rafael, California in 2015

Girl's Coiled Dowry or Puberty Basket (kol-chu or ti-ri-bu-ku), late 19th century, Brooklyn Museum, by the Native American Pomo people
Indigenous peoples of California and Great Basin are known for their basketry skills. Coiled baskets are particularly common, woven from sumac, yucca, willow, and basket rush. The works by Californian basket makers include many pieces in museums.

Elsie Allen (Pomo people)
Carrie Bethel (Mono Lake Paiute)
Loren Bommelyn (Tolowa)
Nellie Charlie (Mono Lake Paiute/Kucadikadi)
Louisa Keyser "Dat So La Lee" (Washoe people)
L. Frank (Tongva-Acagchemem)
Mabel McKay (Pomo people)
Essie Pinola Parrish (Kashaya-Pomo)
Lucy Telles (Mono Lake Paiute - Kucadikadi)
Southwestern[edit]
Annie Antone (Tohono O'odham)
Terrol Dew Johnson (Tohono O'odham)

Traditional Tohono O'odhan basketmaking, 1916

Punjabi Basketmakers, c. 1905
Mexico[edit]
In northwestern Mexico, the Seri people continue to "sew" baskets using splints of the limberbush plant, Jatropha cuneata.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
การจักสานจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีวัฒนธรรมสมัยก่อนประวัติศาสตร์ การ Basketmaker วัฒนธรรมศิลปิน Telles ลูซี่และตะกร้าขนาดใหญ่ ในโยเซมิตีอุทยานแห่งชาติ 1933ผู้หญิงสานตะกร้าในแคเมอรูนตะกร้าไม้ไผ่สานสำหรับขายในตลาดคุณ R. บังกาลอร์ อินเดียจักสาน เครื่องสานใบ หรือตะกร้าทำเป็นกระบวนการทอผ้าวัสดุ pliable ลงในตะกร้าหรือแบบฟอร์มอื่น ๆ คล้าย บุคคลและศิลปินที่ทอตะกร้าจะเรียกผู้กระเช้าและตะกร้าทอผ้าเครื่องสานใบทำจากหลากหลายวัสดุข้อ หรือ pliable — สิ่งที่จะโค้ง และรูปร่าง ตัวอย่างเช่นสนฟาง ลำต้น ขนสัตว์ ซ่อน หญ้า หัวข้อ และ splints ดีไม้ชนพื้นเมืองมีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเทคนิคการทอผ้าตะกร้า ตะกร้านี้แล้วอาจมีการซื้อขายสินค้า แต่ยังสามารถใช้สำหรับพิธีทางศาสนาแบ่งได้ 4 ประเภท ตาม Erdly แคทเธอรี: [1]เครื่องสานใบ "คอยล์"ใช้หญ้าและวิ่งเครื่องสานใบ "plaiting"ใช้วัสดุที่หลากหลาย และ braidlike: ปาล์ม yucca หรือลินินนิวซีแลนด์เครื่องสานใบ "twining"ใช้วัสดุจากเปลือกและราก Twining จริงหมายถึงเทคนิคการทอผ้าที่สองยืดหยุ่นทอองค์ประกอบ ("ทอผ้า") ไขว้กันเป็นพวกทอผ่านรัศมี stiffer ซี่เครื่องสานใบ "หวาย" และ "Splint"ใช้ลิ้น เท้า วิลโลว์ โอ๊ค และเถ้าเนื้อหา [ซ่อน] 1 วัสดุที่ใช้ในเครื่องสานใบตะกร้า 2 กระบวนการทอผ้าประวัติ 3เครื่องสานใบเถาวัลย์ธรรมชาติ 4เครื่องสานใบชาวอเมริกันพื้นเมือง 55.1 ที่ขั้วโลกเหนือ และ Subarctic5.2 อีสาน5.3 ตะวันออกเฉียงใต้5.4 ตะวันตกเฉียงเหนือ5.5 ละม้ายและอ่างดี5.6 ตะวันตกเฉียงใต้5.7 เม็กซิโกชุดที่ 67 ดูอ้างอิงที่ 89 อ่านเพิ่มเติมเชื่อมโยงภายนอก 10วัสดุที่ใช้ในเครื่องสานใบ [แก้ไข]ดัดนำสำหรับก่อสร้างตะกร้าใน Pohnpeiทอ ด้วยหวายหลัก (หรือที่เรียกว่าลิ้น) เป็นหนึ่งเทคนิคนิยมมากขึ้นมีประสบการณ์ เนื่องจากมีได้ [1] เป็น pliable และเมื่อทอได้อย่างถูกต้อง จึงทนทานมาก ยัง ในขณะที่วัสดุแบบดั้งเดิมเช่นโอ๊ค พันธุ์ และวิลโลว์อาจยากมา กกค่ะ และสามารถตัดเป็นขนาดหรือรูปร่างที่อาจมีความจำเป็นในรูปแบบใด ๆ รวมถึงลิ้นแบน ซึ่งจะใช้สำหรับตะกร้าสี่เหลี่ยมมากที่สุด กกรี ซึ่งจะใช้สำหรับตะกร้ากลมมาก และ กกกลม ซึ่งใช้ twine ประโยชน์อีกประการคือ ลิ้นที่สามารถยังสามารถย้อมง่ายให้เหมือนโอ๊คหรือพันธุ์ ชนิดของตะกร้าใช้สำหรับลิ้นที่บ่อยที่สุดอย่าง "หวาย" ฝีมือ ว่าชนิดอื่นนิยมการทอผ้าเรียกว่า "twining" เป็นเทคนิคที่ใช้ในตะกร้าหวายส่วนใหญ่ ตะกร้าหวายมักใช้เก็บเบียร์ เมล็ดพืช และแม้กระทั่งในเผ่าพร้อมเสียสละบางอย่างมนุษย์ หัวเสียสละ [ต้องการอ้างอิง]Many types of plants can be used to create baskets: dog rose, honeysuckle, blackberry briars once the thorns have been scraped off and many other creepers. Willow was used for its flexibility and the ease with which it could be grown and harvested. Willow baskets were commonly referred to as wickerwork in England.[2] Water hyacinth is currently also being used as a base material in some areas where the plant has become a serious pest. For example, near Tonlé Sap, the NGO Osmose has been producing and selling water hyacint baskets.[3]The basket weaving process[edit]Basket making in Hainan, China. The material is bamboo strips.The parts of a basket are the base, the side walls, and the rim. A basket may also have a lid, handle, or embellishments.Most baskets begin with a base. The base can either be woven with reed or wooden. A wooden base can come in many shapes to make a wide variety of shapes of baskets. The "static" pieces of the work are laid down first. In a round basket, they are referred to as "spokes"; in other shapes, they are called "stakes" or "staves". Then the "weavers" are used to fill in the sides of a basket.A wide variety of patterns can be made by changing the size, colour, or placement of a certain style of weave. To achieve a multi-coloured effect, aboriginal artists first dye the twine and then weave the twines together in elaborate patterns.History[edit]While basket weaving is one of the widest spread crafts in the history of any human civilization, it is hard to say just how old the craft is, because natural materials like wood, grass, and animal remains decay naturally and constantly. So without proper preservation, much of the history of basket making has been lost and is simply speculated upon.The oldest known baskets have been carbon dated to between 10,000 and 12,000 years old, earlier than any established dates for archeological finds of pottery, and were discovered in Faiyum in upper Egypt.[1] Other baskets have been discovered in the Middle East that are up to 7,000 years old. However, baskets seldom survive, as they are made from perishable materials. The most common evidence of a knowledge of basketry is an imprint of the weave on fragments of clay pots, formed by packing clay on the walls of the basket and firing.During the Industrial Revolution, baskets were used in factories and for packing and deliveries. Wicker furniture became fashionable in Victorian society.During the World Wars, thousands of baskets were used for transporting messenger pigeons. There were also observational balloon baskets, baskets for shell cases and airborne pannier baskets used for dropping supplies of ammunition and food to the troops.[4]Natural vine basketry[edit]Handmade kudzu basket by Matt Tommeyเนื่องจากต้องนำมีเข้าถึงพร้อม และอุดมสมบูรณ์สำหรับการทอผ้า พวกเขาได้รับเลือกทั่วไปสำหรับเครื่องสานใบ รอบชิงชนะเลิศที่ได้กว่าจะเป็นเถาวัลย์ลำต้นเนื่องจากพวกเขามีแนวโน้มที่จะ straighter Pliable วัสดุเช่นเถาวัลย์ kudzu จะเข้มงวดมากขึ้น วู้ดดี้นำเช่น bittersweet, grapevine, honeysuckle, wisteria และ smokevine เป็นดีตะกร้าผ้าวัสดุ แต่ไม่สม่ำเสมอรูปร่างและขนาดหลายนำ พวกเขาสามารถถูกจัดการ และเตรียมวิธีที่ทำให้พวกเขาได้ใช้ในเครื่องสานใบแบบดั้งเดิม และร่วมสมัย นำส่วนใหญ่สามารถแยก และแห้งเก็บจนกว่าจะใช้ เมื่อนำพร้อมที่จะใช้ พวกเขาสามารถจะเปี่ยมล้นไปด้วย หรือต้มเพื่อเพิ่ม pliability Grapevine เฉพาะควรเสมอจะต้ม เพราะเป็นสิ่งดึงดูดไรเครื่องสานใบชาวอเมริกันพื้นเมือง [แก้ไข]ตะกร้าใส่เส thehaat hanóohcö สไตล์Sonora เม็กซิโกชาวอเมริกันพื้นเมืองดั้งเดิมได้ของตะกร้าจากวัสดุมีภายในอาร์กติกและ Subarctic [แก้ไข]อาร์กติกและ Subarctic เผ่าใช้หญ้าทะเลสำหรับเครื่องสานใบ ในรุ่งอรุณของศตวรรษ 20, Inupiaq ชายเริ่มทอผ้าตะกร้าจาก baleen สารมาก็ปลาวาฬ และช้างงาช้างและกระดูกปลาวาฬเครื่องสานใบ[แก้ไข] เฉียงในนิวอิงแลนด์ พวกเขาทอตะกร้าจากบึงเถ้า ไม้คือปอกเปลือกปิดล็อก felled ในแถบ ต่อวงเติบโตของต้นไม้ เมนและเกรตเลกส์เผ่าใช้ splints เถ้าสีดำ พวกเขายังทอตะกร้าจากหญ้าหวาน กับชาวแคนาดา Birchbark ถูกใช้ตลอด Subarctic โดยความหลากหลายของชนเผ่าจากอเครสดีนกับ Ojibwa กับ Mi'kmaq Birchbark ตะกร้ามักจะได้รับการประดับประดา ด้วย quills วงศ์เม่นย้อม ลักษณะโดดเด่นมากขึ้นได้รับเมโมเรีกระเช้าและตะกร้าวิลเลียมสเบิร์ก เมโมเรีตะกร้ามีขนาดใหญ่ และขนาด ใหญ่, [ต้องการอ้างอิง] ในขณะที่กระเช้าวิลเลียมสเบิร์กได้ขนาดใดก็ได้ ตราบใดที่ทั้งสองด้านของโบว์กระเช้าออกเล็กน้อย และได้รับใหญ่เป็นมันถูกทอขึ้นคริสตจักรเคลลี (แกรนด์ละเอียดวงดนตรีออตตาวาและอินเดีย Chippewa)ชนเซาธ์อีสเทิร์น [แก้ไข]ตะวันออกเฉียงใต้ชนเผ่า เช่น Atakapa เชโรกี ชอคทอว์ Chitimacha ใช้เท้าแม่น้ำแยกสำหรับเครื่องสานใบประเพณี เทคนิคโดยเฉพาะอย่างยิ่งยากที่เป็นที่รู้จักเผ่านี้จะ สนนราคาเตียง หรือ ผนังห้องเครื่องสานใบ ซึ่งแต่ละเครื่องสานใบจะเกิดขึ้น โดยมีผนังภายใน และภายนอกทอเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน Doubleweave แม้หายาก จะยังคงปฏิบัติวันนี้ เช่น โดยไมค์โผ (เชโรกีประเทศ) [5]โผไมค์ (ชาติเชอโรกี)ตะวันตกเฉียงเหนือ [แก้ไข]Northwestern tribes use spruce root, cedar bark, and swampgrass. Ceremonial basketry hats are particularly valued by Northeast tribes and are worn today at potlatches. Traditionally, women wove basketry hats, and men painted designs on them. Delores Churchill is a Haida from Alaska who began weaving in a time when Haida basketry was in decline, but she and others have ensured it will continue by teaching the next generation.Delores Churchill (Haida)Joe Feddersen (Colville)Boeda Strand (Snohomish)A basket made by Californian Lucy Telles, now in the Smithsonian National Museum of the American IndianCalifornian and Great Basin[edit]Native American basketweavers working in San Rafael, California in 2015Girl's Coiled Dowry or Puberty Basket (kol-chu or ti-ri-bu-ku), late 19th century, Brooklyn Museum, by the Native American Pomo peopleIndigenous peoples of California and Great Basin are known for their basketry skills. Coiled baskets are particularly common, woven from sumac, yucca, willow, and basket rush. The works by Californian basket makers include many pieces in museums.Elsie Allen (Pomo people)Carrie Bethel (Mono Lake Paiute)Loren Bommelyn (Tolowa)Nellie Charlie (Mono Lake Paiute/Kucadikadi)Louisa Keyser "Dat So La Lee" (Washoe people)L. Frank (Tongva-Acagchemem)Mabel McKay (Pomo people)Essie Pinola Parrish (Kashaya-Pomo)Lucy Telles (Mono Lake Paiute - Kucadikadi)Southwestern[edit]Annie Antone (Tohono O'odham)Terrol Dew Johnson (Tohono O'odham)Traditional Tohono O'odhan basketmaking, 1916Punjabi Basketmakers, c. 1905Mexico[edit]In northwestern Mexico, the Seri people continue to "sew" baskets using splints of the limberbush plant, Jatropha cuneata.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ตะกร้าสานจากวิกิพีเดียสำหรับวัฒนธรรมประวัติศาสตร์เห็นวัฒนธรรมBasketmaker. ศิลปินลูซี่ Telles และตะกร้าขนาดใหญ่ในอุทยานแห่งชาติโยเซมิ 1933 ผู้หญิงสานตะกร้าในประเทศแคเมอรูนตะกร้าไม้ไผ่ทอสำหรับขายในตลาด KR บังกาลอร์, อินเดียตะกร้าการทอผ้าจักสานตะกร้าทำหรือเป็นกระบวนการของการทอผ้าวัสดุอ่อนลงในตะกร้าหรือรูปแบบอื่นที่คล้ายคลึงกันที่ ผู้คนและศิลปินที่สานตะกร้าจะเรียกว่าผู้ผลิตและผู้ประกอบอาชีพทอตะกร้าตะกร้า. จักสานที่ทำจากความหลากหลายของเส้นใยยืดหยุ่นหรือวัสดุอะไรที่จะโค้งงอและรูปแบบรูปทรงที่ ตัวอย่างเช่นฟางสนลำต้นขนสัตว์, ซ่อน, หญ้า, ด้ายและเฝือกไม้ดี. ชนพื้นเมืองที่มีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเทคนิคการทอผ้าตะกร้าของพวกเขา กระเช้าเหล่านี้แล้วอาจจะมีการซื้อขายสินค้า แต่ยังอาจจะใช้สำหรับพิธีกรรมทางศาสนา. จำแนกออกเป็นสี่ประเภทตามที่แคทเธอรี Erdly: [1] "ขด" จักสานโดยใช้หญ้าและวิ่ง"ถักสานอื่น ๆ " จักสานโดยใช้วัสดุที่มีความกว้างและbraidlike: ปาล์มมันสำปะหลังหรือนิวซีแลนด์ปอ"พัน" จักสานโดยใช้วัสดุจากรากและเปลือกไม้ Twining จริงหมายถึงเทคนิคการทอผ้าที่สองหรือความยืดหยุ่นมากขึ้นองค์ประกอบการทอผ้า ("ทอ") ข้ามกันเช่นที่พวกเขาสานผ่านซี่รัศมีแข็ง. "หวาย" และ "เฝือก" จักสานโดยใช้กก, อ้อย, Willow, โอ๊ค, และเถ้าเนื้อหา [ซ่อน] 1 วัสดุที่ใช้ในการจักสาน2 ตะกร้ากระบวนการทอผ้า3 ประวัติ4 เถาธรรมชาติจักสาน5 จักสานพื้นเมืองอเมริกัน5.1 อาร์กติกและ Subarctic 5.2 ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ5.3 ตะวันออกเฉียงใต้5.4 ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ5.5 แคลิฟอร์เนียและมีอ่างใหญ่5.6 ทิศตะวันตกเฉียงใต้5.7 เม็กซิโก6 หวาย7 ดูเพิ่มเติม8 อ้างอิง9 อ่านเพิ่มเติม10 ลิงค์ภายนอกวัสดุที่ใช้ในการจักสาน[แก้ไข] ดัดองุ่นสำหรับการก่อสร้างกระเช้าเปทอผ้ามีแกนหวาย (หรือเรียกว่ากก) เป็นหนึ่งในเทคนิคที่นิยมมากขึ้นในการปฏิบัติเพราะมันเป็นได้อย่างง่ายดาย. [1] ยืดหยุ่นและเมื่อทออย่างถูกต้องก็จะแข็งแรงมาก นอกจากนี้ในขณะที่วัสดุแบบดั้งเดิมเช่นโอ๊ค, พันธุ์ไม้และวิลโลว์อาจจะยากที่จะมาด้วยกกอุดมสมบูรณ์และสามารถตัดเป็นขนาดหรือรูปร่างที่อาจจะจำเป็นสำหรับรูปแบบ ซึ่งรวมถึงกกแบนซึ่งถูกนำมาใช้สำหรับกระเช้าตารางมากที่สุด; รูปไข่กกซึ่งจะใช้สำหรับกระเช้ารอบหลาย และรอบกกซึ่งจะใช้ในการม้วน; ประโยชน์อื่นที่กกยังสามารถย้อมได้อย่างง่ายดายให้มีลักษณะเหมือนหรือพันธุ์ไม้โอ๊ค ชนิดของกระเช้าที่กกใช้สำหรับส่วนใหญ่มักจะเรียกว่า "หวาย" ตะกร้า แต่ชนิดที่นิยมอีกอย่างหนึ่งของการทอผ้าที่เรียกว่า "พัน" ยังเป็นเทคนิคที่ใช้มากที่สุดในตะกร้าหวาย ตะกร้าหวายมักจะใช้ในการจัดเก็บเบียร์ข้าวและแม้แต่ในมนุษย์บางเสียสละเผ่าหัวของการเสียสละที่ [อ้างจำเป็น]. หลายชนิดของพืชที่สามารถนำมาใช้ในการสร้างกระเช้า: สุนัขกุหลาบ, สายน้ำผึ้ง, ผักหนามไม้ชนิดหนึ่งครั้งหนาม ได้รับการคัดลอกออกและไม้เลื้อยอื่น ๆ อีกมากมาย วิลโลว์ถูกนำมาใช้เพื่อความยืดหยุ่นและความสะดวกกับการที่จะสามารถนำมาปลูกและเก็บเกี่ยว ตะกร้าวิลโลว์ที่ถูกเรียกกันทั่วไปว่าเครื่องจักสานในอังกฤษ. [2] ผักตบชวาปัจจุบันยังถูกนำมาใช้เป็นวัสดุพื้นฐานในบางพื้นที่ที่มีโรงงานได้กลายเป็นศัตรูพืชที่ร้ายแรง ยกตัวอย่างเช่นที่อยู่ใกล้โตนเลสาบ, องค์กรพัฒนาเอกชน Osmose ได้รับการผลิตและจำหน่ายกระเช้าน้ำ hyacint. [3] ขั้นตอนการสานตะกร้า [แก้ไข] ตะกร้าทำในไหหลำประเทศจีน วัสดุที่เป็นแผ่นไม้ไผ่. ส่วนของตะกร้ามีฐานผนังด้านข้างและขอบ ตะกร้าอาจจะมีฝาปิด, การจัดการหรือการปรุงแต่ง. กระเช้าส่วนใหญ่เริ่มต้นด้วยฐาน ฐานทั้งสามารถทอด้วยไม้หรือกก ฐานไม้สามารถมาในหลายรูปร่างที่จะทำให้ความหลากหลายของรูปทรงของตะกร้า ว่า "คงที่" ชิ้นงานจะถูกวางลงเป็นครั้งแรก ในตะกร้ารอบพวกเขาจะเรียกว่า "ซี่"; ในรูปทรงอื่น ๆ พวกเขาจะเรียกว่า "เดิมพัน" หรือ "เสาธง" จากนั้น "ทอผ้า" ถูกนำมาใช้เพื่อเติมเต็มในด้านของตะกร้าที่. ความหลากหลายของรูปแบบที่สามารถทำได้โดยการเปลี่ยนขนาด, สี, หรือตำแหน่งของรูปแบบหนึ่งของการสาน เพื่อให้บรรลุผลหลายสีศิลปินพื้นเมืองแรกย้อมเส้นใหญ่แล้วสาน twines ร่วมกันในรูปแบบที่ซับซ้อน. ประวัติ [แก้ไข] ในขณะที่สานตะกร้าเป็นหนึ่งในที่กว้างที่สุดฝีมือการแพร่กระจายในประวัติศาสตร์ของอารยธรรมมนุษย์ใด ๆ ก็ยากที่จะ พูดเพียงวิธีการที่เก่างานฝีมือเป็นเพราะวัสดุธรรมชาติเช่นไม้หญ้าและสัตว์ยังคงสลายตัวตามธรรมชาติและอย่างต่อเนื่อง โดยไม่ต้องเก็บรักษาที่เหมาะสมมากของประวัติศาสตร์ของการทำตะกร้าได้รับการสูญหายและมีการคาดการณ์ก็เมื่อ. ที่เก่าแก่ที่สุดตะกร้าที่รู้จักกันได้รับคาร์บอนระหว่างวันที่ 10,000 และ 12,000 ปีก่อนหน้านี้กว่าวันใด ๆ ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อนักโบราณคดีพบเครื่องปั้นดินเผาและมี ค้นพบใน Faiyum ในอียิปต์บน. [1] กระเช้าอื่น ๆ ได้ถูกค้นพบในตะวันออกกลางที่มีถึง 7,000 ปี อย่างไรก็ตามกระเช้าไม่ค่อยรอดที่พวกเขาจะทำจากวัสดุที่เน่าเสียง่าย หลักฐานที่พบมากที่สุดของความรู้ในการจักสานเป็นที่ประทับของสานบนชิ้นส่วนของหม้อดินที่เกิดขึ้นจากการบรรจุดินบนผนังของตะกร้าและยิง. ในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรม, กระเช้าถูกนำมาใช้ในโรงงานและสำหรับการบรรจุและการส่งมอบ เฟอร์นิเจอร์หวายกลายเป็นแฟชั่นในสังคมวิคตอเรีย. ในช่วงสงครามโลกพันตะกร้าถูกนำมาใช้สำหรับการขนส่งนกพิราบส่งสาร มีกระเช้าบอลลูนสังเกตการณ์ยังมีตะกร้าสำหรับกรณีเปลือกและกระเช้าตะกร้าอากาศที่ใช้สำหรับการวางวัสดุสิ้นเปลืองกระสุนและอาหารให้กับทหาร. [4] เถาธรรมชาติจักสาน [แก้ไข] ตะกร้าคุดสุแฮนด์เมดโดยแมตต์ Tommey เพราะองุ่นที่ได้รับเสมอเข้าถึงได้อย่างง่ายดายและ ที่อุดมสมบูรณ์สำหรับการทอผ้าที่พวกเขาได้รับทางเลือกร่วมกันเพื่อวัตถุประสงค์ในการจักสาน นักวิ่งที่มีความนิยมในการลำต้นเถาเพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะตรง วัสดุยืดหยุ่นเช่นเถาคุดสุจะเข้มงวดมากขึ้นเช่นไม้เถาเลื้อย, องุ่น, สายน้ำผึ้ง, Wisteria และ smokevine ดีตะกร้าวัสดุการทอผ้า แม้ว่าองุ่นจำนวนมากมีความไม่สม่ำเสมอในรูปทรงและขนาดที่พวกเขาสามารถจัดการและจัดทำในลักษณะที่ทำให้พวกเขาได้อย่างง่ายดายที่ใช้ในการจักสานแบบดั้งเดิมและร่วมสมัย องุ่นส่วนใหญ่สามารถแยกและแห้งในการจัดเก็บจนถึงการใช้งาน เมื่อเถามีความพร้อมที่จะใช้พวกเขาสามารถแช่หรือต้มเพื่อเพิ่มความอ่อนโยน เกรปไวน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งควรจะต้มเพราะนิสัยชอบในการดึงดูดไร. ชนพื้นเมืองอเมริกันจักสาน [แก้ไข] ตะกร้าเสรีของสไตล์hanóohcö thehaat, โซโนราเม็กซิโกอเมริกันพื้นเมืองแบบดั้งเดิมทำให้กระเช้าของพวกเขาจากวัสดุที่มีในท้องถิ่น. อาร์กติกและ Subarctic [แก้ไข] อาร์กติกและชนเผ่า Subarctic ใช้หญ้าทะเลจักสาน ในช่วงเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20, คนอินูเปียตเริ่มสานตะกร้าจากพบปะสารที่ได้มาจากปากปลาวาฬและการใช้มาตรการงาช้างวอลรัสและกระดูกปลาวาฬในจักสาน. ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [แก้ไข] ในนิวอิงแลนด์พวกเขาสานตะกร้าจากเถ้าบึง ไม้ที่ปอกเปลือกออกบันทึกการโค่นในแถบ, แหวนดังต่อไปนี้การเจริญเติบโตของต้นไม้ เมนและชนเผ่าที่ Great Lakes ใช้เฝือกเถ้าสีดำ พวกเขายังสานตะกร้าจากหญ้าหวานเช่นเดียวกับชนเผ่าแคนาดา Birchbark ใช้ตลอด Subarctic โดยความหลากหลายของชนเผ่าจากดีนที่จะไปจิบ Mi'kmaq ตะกร้า Birchbark ประดับมักจะมีปากกาเม่นย้อม บางส่วนของรูปแบบที่โดดเด่นมากขึ้นกระเช้าตะกร้า Nantucket และวิลเลียม Nantucket กระเช้าที่มีขนาดใหญ่และขนาดใหญ่, [อ้างจำเป็น] ในขณะที่วิลเลียมกระเช้าสามารถขนาดใด ๆ ตราบใดที่ทั้งสองด้านของตะกร้าน้อมออกเล็กน้อยและได้รับการขนาดใหญ่ที่เป็นที่ทอขึ้น. เคลลี่คริสตจักร (แกรนด์ทราเวิร์วงออตตาวาและชิพ อินเดีย) ตะวันออกเฉียงใต้ [แก้ไข] เผ่าตะวันออกเฉียงใต้เช่น Atakapa เชโรกีช็อกทอว์และ Chitimacha ประเพณีใช้แยกอ้อยแม่น้ำจักสาน เทคนิคที่ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ชนเผ่าเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันเป็นสานคู่หรือจักสานผนังสองครั้งซึ่งในแต่ละจักสานจะเกิดขึ้นโดยผนังภายในและภายนอกทอผสมผสานกันอย่างลงตัว Doubleweave แม้ว่าหายากมีประสบการณ์วันนี้ยังคงเช่นโดยไมค์โผ (เชอโรกีประเทศชาติ). [5] ไมค์โผ (เชอโรกีประเทศชาติ) ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ [แก้ไข] เผ่าทิศตะวันตกเฉียงเหนือใช้รากต้นสนเปลือกต้นซีดาร์และ swampgrass หมวกจักสานพิธีมีมูลค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือและชนเผ่าที่จะสวมใส่ในวันนี้ที่ potlatches ตามธรรมเนียมผู้หญิงทอหมวกจักสานและคนวาดลวดลายบนพวกเขา โลเชอร์ชิลเป็น Haida จากอลาสก้าที่เริ่มทอผ้าในเวลาเมื่อ Haida จักสานเป็นลดลง แต่เธอและคนอื่น ๆ ได้มั่นใจว่ามันจะดำเนินต่อไปโดยการสอนรุ่นต่อไป. โลเชอร์ชิล (Haida) โจ Feddersen (โคลวิลล์) Boeda Strand (โฮมิช) ตะกร้าทำโดยแคลิฟอร์เนียลูซี่ Telles ขณะนี้อยู่ในมิ ธ โซเนียนพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติของชาวอเมริกันอินเดียนแคลิฟอร์เนียและมีอ่างใหญ่[แก้ไข] basketweavers พื้นเมืองอเมริกันที่ทำงานในซานราฟาเอล, แคลิฟอร์เนียในปี 2015 ขดสาวของสินสอดทองหมั้นหรือวัยแรกรุ่นตะกร้า (ลาก่อนชูหรือ TI-ri -bu-ku) ปลายศตวรรษที่ 19 บรูคลิพิพิธภัณฑ์โดยคนพื้นเมืองอเมริกันโพโมชนพื้นเมืองของรัฐแคลิฟอร์เนียและอ่างใหญ่เป็นที่รู้จักสำหรับทักษะของพวกเขาจักสาน ตะกร้าขดอยู่ร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งทอจากซูแมค, มันสำปะหลัง, Willow, และวิ่งตะกร้า ผลงานโดยผู้ผลิตตะกร้าแคลิฟอร์เนียรวมถึงหลายชิ้นในพิพิธภัณฑ์. เอลซีอัลเลน (โพโมคน) แคปูชนียสถาน (ทะเลสาบโมโนยุต) ลอเรน Bommelyn (Tolowa) เนลลีชาร์ลี (ทะเลสาบโมโนยุต / Kucadikadi) Louisa เซ่อร์ "Dat ดังนั้นลาลี" (คน Washoe ) ลิตร แฟรงก์ (Tongva-Acagchemem) เบลแม็คเคย์ (โพโมคน) Essie Pinola Parrish (Kashaya-โพโม) ลูซี่ Telles (ทะเลสาบโมโนยุต - Kucadikadi) ทิศตะวันตกเฉียงใต้ [แก้ไข] แอนนี่ Antone (Tohono ของ odham) Terrol ดิวจอห์นสัน (Tohono ของ odham) แบบดั้งเดิม Tohono O'odhan basketmaking 1916 ปัญจาบ Basketmakers ค 1905 เม็กซิโก [แก้ไข] ในตะวันตกเฉียงเหนือของเม็กซิโกเสรีผู้คนต่อไป "เย็บ" กระเช้าใช้เฝือกของพืช limberbush ที่ cuneata สบู่ดำ



























































































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ตะกร้าการทอผ้า
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรีสำหรับ
วัฒนธรรมก่อนประวัติศาสตร์ เห็นวัฒนธรรม basketmaker ศิลปิน

ลูซี่เทลส์และขนาดใหญ่ตะกร้า ในอุทยานแห่งชาติ Yosemite 1933

ผู้หญิง สานตะกร้าไม้ไผ่สานตะกร้าในแคเมอรูน

ขายในตลาด เค. อาร์. บังกาลอร์อินเดีย
ตะกร้า ทอผ้า จักสานหรือการจักสานคือกระบวนการทอผ้าวัสดุยืดหยุ่นในตะกร้าหรือรูปแบบอื่น ๆที่คล้ายกัน คน และศิลปินผู้สานตะกร้าจะเรียกว่าผู้ผลิตกระเช้าและตะกร้าสาน

จักสานที่ทำจากความหลากหลายของเส้นใยหรือวัสดุอะไรที่ยืดหยุ่นโค้งงอและรูปแบบรูปร่าง ตัวอย่าง ได้แก่ สน ฟาง ต้น ขนสัตว์ ซ่อน หญ้า ด้าย และเฝือกไม้ก็ได้ . . .

ชนพื้นเมืองโดยเฉพาะ ที่มีชื่อเสียงของพวกเขาตะกร้าการทอผ้าเทคนิค ตะกร้าเหล่านี้อาจต้องแลกกับสินค้า แต่ยังอาจใช้สำหรับพิธีกรรมทางศาสนา


แบ่งได้เป็น 4 ประเภท ตามแคท erdly [ 1 ]

" ม้วน " จักสานหญ้าและกก

ใช้ " ถัก " จักสาน
ใช้วัสดุที่หลากหลายและ braidlike : ปาล์ม ยัคคา หรือนิวซีแลนด์ ป่าน

" พัน " จักสานใช้วัตถุดิบจากรากและเปลือกไม้ ทไวนิ่งจริงหมายถึงเป็นเทคนิคการทอผ้าที่สองคนหรือมากกว่าองค์ประกอบยืดหยุ่นทอผ้า ( " ทอ " ) ข้ามแต่ละอื่น ๆที่พวกเขาสานผ่านยากขึ้นด้วยรัศมีซี่ .
" หวาย " และ " เฝือก " จักสาน
ใช้รีด , อ้อย , Willow , โอ๊ค , เถ้า
เนื้อหา [ ซ่อน ]
1 วัสดุที่ใช้ในการจักสาน
2 ตะกร้ากระบวนการทอผ้า
3
4
เถาวัลย์จักสานประวัติศาสตร์ธรรมชาติ5 อเมริกันพื้นเมืองจักสาน
5.1 อาร์กติกและ subarctic

5.3 5.2 ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตะวันออกเฉียงใต้ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

5.4 5.5 แคลิฟอร์เนียและอ่างใหญ่

6
5 5.6 ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เม็กซิโกหวาย
7
8
9 ดูการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก

10 อ่านต่อวัสดุที่ใช้ในการจักสาน [ แก้ไข ]

ดัดเถาสำหรับการก่อสร้างในตะกร้า โปนเป
สานด้วยหวาย ( ที่รู้จักกันเป็นหลัก รีด ) เป็นหนึ่งในความนิยมมากขึ้น เทคนิคที่ถูกฝึก เพราะมันสามารถใช้ได้อย่างง่ายดาย . [ 1 ] มันยืดหยุ่นได้ และเมื่อทออย่างถูกต้อง มันทนทานมาก นอกจากนี้ ในขณะที่วัสดุดั้งเดิมเช่นไม้โอ๊ค , Hickory และหลิวอาจจะยากที่จะมาด้วย รีด มีมากมาย และสามารถตัดเป็นขนาดหรือรูปร่างที่อาจจำเป็นสำหรับรูปแบบซึ่งรวมถึง รีดแบน ซึ่งใช้สำหรับตะกร้าสี่เหลี่ยมที่สุด ; รีดรี ซึ่งใช้สำหรับตะกร้ากลมมาก ๆรีด ใช้เส้นใหญ่ ประโยชน์อีกประการหนึ่งคือ รีด ยังสามารถย้อมสีได้ง่ายเหมือนไม้โอ๊คหรือ Hickory . ประเภทของกระเช้าที่รีดใช้ส่วนใหญ่มักจะเรียกว่า " ตะกร้าหวาย "แต่ที่เป็นที่นิยมอีกประเภทของการทอผ้า เรียกว่า " พัน " ยังเป็นเทคนิคที่ใช้ในตะกร้าหวายมากที่สุด ตะกร้าหวายมักใช้เก็บเบียร์ ลายไม้ และแม้แต่ในบางมนุษย์เสียสละตระกูลหัวของการเสียสละ . อ้างอิง [ จำเป็น ]

หลายประเภทของพืชที่สามารถใช้เพื่อสร้างตะกร้า : สุนัขกุหลาบ , น้ำผึ้ง ,BlackBerry briars เมื่อถูกขูดออก เถาวัลย์หนามและอื่น ๆอีกมากมาย วิลโลว์ถูกใช้เพื่อความยืดหยุ่นและความสะดวกที่สามารถปลูกและเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ ตะกร้า Willow ถูกเรียกโดยทั่วไปว่าเป็นโรงเรียนในอังกฤษ [ 2 ] ผักตบชวาในปัจจุบันยังถูกใช้เป็นฐานวัตถุดิบในบางพื้นที่ที่พืชได้กลายเป็นศัตรูพืชร้ายแรง ตัวอย่างเช่นโรคใหลตาย , ใกล้ ,องค์กรพัฒนาเอกชน osmose ได้รับการผลิตและขายกระเช้า hyacint น้ำ [ 3 ]

ตะกร้ากระบวนการทอผ้า [ แก้ไข ]

ตะกร้าทำในเกาะไหหลำ , จีน วัสดุเป็นแผ่นไม้ไผ่ .
ส่วนของตะกร้าเป็นฐาน และผนังด้านข้าง และขอบ ตะกร้าสินค้าอาจมีฝาปิด , จัดการ , หรือ embellishments

ตะกร้ามากที่สุดเริ่มต้นด้วยพื้นฐาน ฐานสามารถทอด้วยกก หรือไม้
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: