Pathogenesis of idiopathic nephroti

Pathogenesis of idiopathic nephrotic syndrome

Whilst the precise mechanism of podocyte injury and proteinuria which are the two main issues in the pathogenesis of idiopathic NS remain elusive, recent studies suggest alterations in both innate and adaptive immune responses, including evidence of impaired T-cell regulatory function [15].

i. Immunological dysfunction

Initial evidence for an immunological basis for NS pointed to a T-cell disorder. These cells release cytokines that act on the glomeruli to induce an increase in permeability to plasma proteins. Evidence for this hypothesis includes [16]:

- Absence of immune deposits in glomeruli in idiopathic NS.

- Occurrence of remission following measles infection that suppresses T-cell function.

- An association of NS with Hodgkin lymphoma.

- Response to immunosuppressive agents that inhibit T-cells e.g. corticosteroids and calcineurin inhibitors.

The dominant paradigm is an imbalance between T-helper 1 (Th1) and T-helper 2 (Th2) cytokines. Immune dysfunction results in production of a circulating factor that affects the slit diaphragm, resulting in selective proteinuria [17]. Although this circulating factor has not yet been clearly identified, it is presumably interleukin
13, although other molecules suggested include soluble urokinase plasminogen activator receptor, soluble CD80, vascular endothelial growth factor, and angiopoietin-like-4 [17]. Recent evidence suggests an activation of innate immune responses to triggering of toll like receptors by microbial products, even directly on podocytes [18]. Signalling through nuclear factor Kappa β (NK–kB) and toll like receptors mediated pathways may polarize adaptive immune responses towards Th-2 cells, or directly increase CD80 expression in podocytes, and/or helper responses [19]. Finally, the direct effect on podocytes of therapeutic agents like rituximab (an anti-B cell agent), provides evidence for interaction between B cells and T helper cells in the pathogenesis of NS
ii. Mechanism of proteinuria

Proteinuria in NS is due to increased filtration of macromolecules (e.g. albumin) across the glomerular filtration barrier. The latter consists of the fenestrated capillary endothelial cells, glomerular basement membrane, and the podocytes which are highly specialised epithelial cells. The podocytes inter-digitating foot processes connect to form a slit diaphragm membrane which is a dynamic structure controlling the ultrafiltration of molecules by its signalling to the cytoskeleton of the podocyte [20].

The filtration of macromolecules across the glomerular filtration barrier is restricted by two mechanisms: change-selectivity and size- selectivity. The endothelial cells and glomerular basement membrane have a net negative change due to polyamines such as heparin sulphate proteoglycans that creates a change barrier to the filtration of large anions such as albumin.

The glomerular capillary wall has size-selective pores located across the glomerular basement membrane at the slit diaphragm between the adjacent epithelial cell foot processes with an approximate radius of 40 to 45Å (albumin has a radius of approximately 36Å). In certain forms of NS (other than minimal change disease), structural injury seen by light microscopy results in an increase in the number of large pores in the glomerular basement membrane. This structural damage allows movement of normally restricted proteins of varying sizes (including large neural proteins, such as IgG) across the filtration barrier [21].

iii. Genetics

Genetics screening paradigms for congenital and infantile NS are well established. Genetic mutations are present in 10-20% of patients with SRNS, and in a higher proportion of patients with familial NS (13% for autosomal recessive and 30% in autosomal dominant NS) [22,23]. The age of disease onset is an important predictor of the odds findings an abnormality in a particular gene linked to steroid resistant NS. The first evidence for genetic mutation in steroid sensitive NS was reported in 14 children from seven families with variable forms of idiopathic NS and mutations in the PLCE1 gene leading to an autosomal recessive phenotype [24]. To date no homozygous mutations in NHPS1 or NPHS2 and WT-1 have been identified in patients with steroid sensitive NS [25]. Several studies have reported associations of human leukocyte antigen (HLA) class II antigens DR and DQ associations linked to steroid sensitive NS [26]. Patients with steroid resistant NS on the other hand show mutations in genes coding key podocyte proteins that constitute the slit diaphragm or the podocyte cytoskeleton. These genes
include inter alia NPHS1, NPHS2, CD2AP, TRCP6 and ACTN4. Genes expressed in the glomerular basement membrane include LAMB2 whilst others are expressed in mictochondria (COQ2), or encode transcription factors necessary for normal development (WT1 LMX1B) [15] (Table 1).

NS in children has been shown to be associated with HLA class II alleles based on serologic and DNA typing. Studies have demonstrated strong associations with HLA DR and HLA DQ with relatively weak associations with HLA A and B alleles. In developed countries, HLA antigens, which have all been performed on Caucasian children with MCNS or steroid-responsive NS (SRNS), have detected associations with HLA B and DR locus genes. In a report from South Africa, HLA Bw44, which is part of HLA B12, was found to be significantly more frequent in Indian children with minimal change NS or steroid sensitive NS than in controls (45 and 12%, respectively, p less than
0.04; relative risk 5.8). In contrast, black children with membranous nephropathy (the majority of whom were Hepatitis B carriers) had a significantly increased frequency of HLA Bw21 (15% in patients and
1% in controls, p less than 0.04; relative risk 22.1) [27]. In another study, atopic systems were demonstrated to be more common in children with steroid sensitive NS than in matched controls, and HLA-B12 was more common in children with steroid sensitive NS than in adult controls. Atopic symptoms (particularly hay fever), positive prick tests with grass pollen antigens, and a higher mean serum concentration of IgE antibody to timothy grass pollen were more common in nephrotic children with HLA-B12 than in those without HLA-B12. There was also an increased frequency of the haplotype HLA-A1 and HLA-B8, mainly among the non-atopic patients [28

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยาธิกำเนิดของกลุ่มอาการเนโฟรติ idiopathicในขณะที่กลไกแม่นยำ podocyte บาดเจ็บและ proteinuria ซึ่งเป็นประเด็นหลักสองในพยาธิกำเนิดของ idiopathic NS ยังคงเปรียว การศึกษาล่าสุดแนะนำเปลี่ยนแปลงในทั้งโดยธรรมชาติ และปรับภูมิคุ้มกันตอบสนอง รวมถึงหลักฐานความ T เซลล์ที่กำกับดูแลงาน [15]i. ภูมิคุ้มกันบกพร่องหลักฐานเริ่มต้นสำหรับการเป็นภูมิคุ้มกันสำหรับ NS ชี้ถึงความผิดปกติของเซลล์-T เซลล์เหล่านี้ปล่อย cytokines ที่ทำหน้าที่ใน glomeruli เพื่อก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นใน permeability กับพลาสมาโปรตีน หลักฐานสำหรับสมมติฐานนี้ประกอบด้วย [16]:-การขาดงานของฝากใน glomeruli ใน idiopathic NS ภูมิคุ้มกัน-เกิดปลดต่อเชื้อหัดซึ่งไม่ใส่ฟังก์ชัน T-cell-ความสัมพันธ์ของ NS กับ Hodgkin คอลลา-ตอบแทน immunosuppressive ที่ยับยั้ง T-เซลล์เช่น corticosteroids และ calcineurin inhibitors กระบวนทัศน์หลักความไม่สมดุลระหว่างผู้ช่วย T 1 (Th1) และ T-ผู้ช่วยเหลือ 2 (Th2) cytokines ความผิดปกติของภูมิคุ้มกันผลผลิตของปัจจัยการหมุนเวียนที่มีผลต่อกะบังลมร่อง เกิด proteinuria เลือก [17] แม้ว่าปัจจัยนี้หมุนเวียนมีไม่ได้อย่างชัดเจนระบุ จึงสันนิษฐานว่า interleukin13 ถึงแม้ว่าโมเลกุลอื่น ๆ แนะนำไว้ urokinase ละลาย plasminogen activator ตัวรับ CD80 ละลาย ปัจจัยการเจริญเติบโตบุผนังหลอดเลือดของหลอดเลือด และ angiopoietin-ชอบ-4 [17] หลักฐานล่าสุดแนะนำให้เปิดใช้งานการตอบสนองภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติจะเรียกของโทรเช่น receptors โดยผลิตภัณฑ์จุลินทรีย์ แม้บน podocytes [18] แดงผ่านปัจจัยนิวเคลียร์ Kappa β (NK – kB) และโทรเช่น receptors mediated มนต์อาจ polarize ภูมิคุ้มกันตอบสนองที่เหมาะสมต่อเซลล์ Th 2 ขึ้นตรงเพิ่มนิพจน์ CD80 podocytes และ/หรือผู้ช่วยตอบ [19] ในที่สุด ผลกระทบโดยตรงกับ podocytes ของบริษัทตัวแทนการรักษาเช่น rituximab (ตัว B ต่อต้านเซลล์แทน), แสดงหลักฐานการโต้ตอบระหว่างเซลล์บีและเซลล์ผู้ช่วย T ในพยาธิกำเนิดของ NSii. กลไกของ proteinuriaProteinuria ใน NS ได้เนื่องจากเครื่องกรองเพิ่มของ macromolecules (เช่น albumin) ข้ามอุปสรรคกรอง glomerular หลังประกอบด้วยเซลล์บุผนังหลอดเลือดเส้นเลือดฝอย fenestrated, glomerular ดินเยื่อ และ podocytes ซึ่งเป็นเซลล์ epithelial สูงพิเศษ กระบวนเท้า digitating อินเตอร์ podocytes เชื่อมต่อแบบเมมเบรนกะบังลมร่องซึ่งก็เป็นโครงสร้างควบคุม ultrafiltration ของโมเลกุล โดยของแดงกับ cytoskeleton ของ podocyte [20]กรองของ macromolecules ข้ามอุปสรรค glomerular กรองถูกจำกัด โดยสองกลไก: วิธีเปลี่ยนความใวสูงขนาดนั้น เซลล์บุผนังหลอดเลือดและเยื่อใต้ดิน glomerular มีเปลี่ยนแปลงสุทธิเป็นค่าลบเนื่องจาก polyamines เช่นเฮพารินซัลเฟต proteoglycans ที่สร้างอุปสรรคเปลี่ยนกรองใหญ่ anions เช่น albuminผนังเส้นเลือดฝอย glomerular มีรูขุมขนขนาดเลือกตั้งอยู่ตรงข้ามเมมเบรนชั้นใต้ดิน glomerular ที่กะบังลมร่องระหว่างกระบวนเท้า epithelial เซลล์ติดกันกับรัศมีประมาณ 40 เพื่อ 45Å (albumin มีรัศมีประมาณ 36Å) ในบางรูปแบบของ NS (ไม่ใช่เปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดโรค), โครงสร้างบาดเจ็บเห็นแสง microscopy ผลในการเพิ่มจำนวนของรูขุมขนใหญ่ในเมมเบรนชั้นใต้ดิน glomerular ความเสียหายของโครงสร้างนี้ช่วยให้การเคลื่อนที่ของโปรตีนโดยปกติจำกัด (รวมขนาดใหญ่โปรตีนประสาท เช่น IgG) ขนาดแตกต่างข้ามอุปสรรคกรอง [21]iii. พันธุศาสตร์พันธุศาสตร์ตรวจ paradigms สำหรับธา และ infantile NS จะดีขึ้น พันธุกรรมกลายพันธุ์มีอยู่ 10-20% ของผู้ป่วยที่มี SRNS และ ในสัดส่วนสูงของผู้ป่วยที่มีภาวะ NS (autosomal recessive 13% และ 30% ใน NS autosomal หลัก) [22,23] จำนวนประตูที่สำคัญของการค้นพบราคาที่เป็นความผิดปกติในยีนหนึ่ง ๆ กับ NS เตียรอยด์ทนอายุเริ่มมีอาการของโรคได้ หลักฐานแรกสำหรับยีนใน NS เตียรอยด์สำคัญรายงานในเด็กอายุ 14 ครอบครัวเจ็ดกับตัวแปรแบบ idiopathic NS และกลายพันธุ์ในยีน PLCE1 ที่นำไปสู่การ phenotype recessive autosomal [24] วันที่ ไม่กลายพันธุ์ homozygous ใน NHPS1 หรือ NPHS2 และ WT-1 ได้รับการระบุในผู้ป่วยที่ มีสเตอรอยด์สำคัญ NS [25] หลายการศึกษาได้รายงานความสัมพันธ์ของมนุษย์ leukocyte ตรวจหา (HLA) คลาส II antigens DR และสมาคม DQ กับเตียรอยด์สำคัญ NS [26] ผู้ป่วยที่ มีสเตอรอยด์ทน NS คงแสดงกลายพันธุ์ในยีนรหัสโปรตีน podocyte คีย์ที่เป็นกะบังลมร่องหรือ podocyte cytoskeleton ยีนเหล่านี้รวม inter alia NPHS1, NPHS2, CD2AP, TRCP6 และ ACTN4 ยีนที่แสดงในที่ glomerular เยื่อใต้ดินรวมถึง LAMB2 ในขณะที่ผู้อื่นจะแสดงใน mictochondria (COQ2), หรือเข้ารหัส transcription ปัจจัยจำเป็นสำหรับการพัฒนาปกติ (WT1 LMX1B) [15] (ตารางที่ 1)NS in children has been shown to be associated with HLA class II alleles based on serologic and DNA typing. Studies have demonstrated strong associations with HLA DR and HLA DQ with relatively weak associations with HLA A and B alleles. In developed countries, HLA antigens, which have all been performed on Caucasian children with MCNS or steroid-responsive NS (SRNS), have detected associations with HLA B and DR locus genes. In a report from South Africa, HLA Bw44, which is part of HLA B12, was found to be significantly more frequent in Indian children with minimal change NS or steroid sensitive NS than in controls (45 and 12%, respectively, p less than0.04; relative risk 5.8). In contrast, black children with membranous nephropathy (the majority of whom were Hepatitis B carriers) had a significantly increased frequency of HLA Bw21 (15% in patients and1% in controls, p less than 0.04; relative risk 22.1) [27]. In another study, atopic systems were demonstrated to be more common in children with steroid sensitive NS than in matched controls, and HLA-B12 was more common in children with steroid sensitive NS than in adult controls. Atopic symptoms (particularly hay fever), positive prick tests with grass pollen antigens, and a higher mean serum concentration of IgE antibody to timothy grass pollen were more common in nephrotic children with HLA-B12 than in those without HLA-B12. There was also an increased frequency of the haplotype HLA-A1 and HLA-B8, mainly among the non-atopic patients [28

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกการเกิดโรคของโรคไตไม่ทราบสาเหตุขณะที่กลไกที่แม่นยำของการบาดเจ็บ podocyte และโปรตีนที่มีสองประเด็นหลักในการเกิดโรคของ NS ยังคงไม่ทราบสาเหตุที่เข้าใจยากการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงทั้งในการตอบสนองภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติและการปรับตัวรวมทั้งหลักฐานของ T-cell ด้อยค่าฟังก์ชั่นการกำกับดูแล [15]. ฉัน ความผิดปกติของภูมิคุ้มกันหลักฐานเริ่มต้นสำหรับพื้นฐานภูมิคุ้มกันสำหรับ NS ชี้ไปที่ความผิดปกติของ T-cell เซลล์เหล่านี้ปล่อย cytokines ที่ทำหน้าที่ใน glomeruli เพื่อก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการซึมผ่านของโปรตีนพลาสม่า หลักฐานสำหรับสมมติฐานนี้รวมถึง [16]: - กรณีที่ไม่มีภูมิคุ้มกันของเงินฝากใน glomeruli ในสาเหตุ NS. - การเกิดการติดเชื้อหัดให้อภัยต่อไปนี้ที่ยับยั้งการทำงานของ T-cell. - สมาคม NS กับมะเร็งต่อมน้ำเหลือง. - การตอบสนองภูมิคุ้มกันให้กับตัวแทนที่ยับยั้ง T-เซลล์เช่น corticosteroids และยับยั้ง calcineurin. กระบวนทัศน์ที่โดดเด่นคือความไม่สมดุลระหว่าง T-ผู้ช่วย 1 (Th1) และ T-ผู้ช่วย 2 (Th2) cytokines ผลการผิดปกติของภูมิคุ้มกันในการผลิตเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการไหลเวียนของไดอะแฟรมช่องส่งผลให้โปรตีนเลือก [17] แม้ว่าปัจจัยการไหลเวียนนี้ยังไม่ได้รับการระบุไว้อย่างชัดเจนก็คือสันนิษฐาน interleukin 13 แม้ว่าโมเลกุลอื่น ๆ รวมถึงการแนะนำ plasminogen urokinase ที่ละลายน้ำได้รับกระตุ้น, CD80 ละลายปัจจัยการเจริญเติบโตของหลอดเลือดหลอดเลือดและ angiopoietin เหมือน-4 [17] หลักฐานล่าสุดที่แสดงให้เห็นการเปิดใช้งานของการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติที่จะเรียกเก็บค่าผ่านทางของผู้รับเช่นผลิตภัณฑ์จุลินทรีย์แม้โดยตรงบน podocytes [18] ส่งสัญญาณผ่านปัจจัยนิวเคลียร์คัปปาβ (NK-KB) และโทรทางเดินเช่นผู้รับไกล่เกลี่ยอาจขั้วการตอบสนองภูมิคุ้มกันต่อการปรับตัว Th-2 เซลล์หรือโดยตรงเพิ่มขึ้นในการแสดงออก CD80 podocytes และ / หรือการตอบสนองผู้ช่วย [19] สุดท้ายผลกระทบโดยตรงต่อ podocytes ของตัวแทนในการรักษาเช่น rituximab (เซลล์ต่อต้านตัวแทน B) มีหลักฐานสำหรับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างเซลล์ B และ T เซลล์ผู้ช่วยในการเกิดโรคของ NS ii กลไกการทำงานของโปรตีนโปรตีนในปัสสาวะใน NS เกิดจากการเพิ่มขึ้นของการกรองโมเลกุล (เช่นอัลบูมิ) ข้ามอุปสรรคกรองไต หลังประกอบด้วย Fenestrated endothelial เซลล์เส้นเลือดฝอย, เมมเบรนชั้นใต้ดินไตและ podocytes ที่มีความเชี่ยวชาญสูงเซลล์เยื่อบุผิว podocytes กระบวนการเท้าระหว่าง digitating เชื่อมต่อในรูปแบบเมมเบรนไดอะแฟรมร่องซึ่งเป็นโครงสร้างแบบไดนามิกการควบคุมการกรองของโมเลกุลโดยการส่งสัญญาณไปยังโครงร่างของ podocyte [20]. กรองโมเลกุลข้ามอุปสรรคกรองไตถูก จำกัด โดยสอง กลไก: การเปลี่ยนแปลงการเลือกและการเลือก size- เซลล์บุผนังหลอดเลือดและเมมเบรนชั้นใต้ดินไตมีการเปลี่ยนแปลงในเชิงลบสุทธิเนื่องจากโพลีเอไมเช่น proteoglycans ซัลเฟตเฮที่สร้างอุปสรรคการเปลี่ยนแปลงการกรองของแอนไอออนขนาดใหญ่เช่นอัลบูมิ. ผนังหลอดเลือดฝอยไตมีขนาดรูขุมขนที่เลือกอยู่ตรงข้ามเยื่อชั้นใต้ดินไต ที่ไดอะแฟรมช่องที่อยู่ติดกันระหว่างกระบวนการเท้าเซลล์เยื่อบุผิวที่มีรัศมีประมาณ 40 ถึง 45A (โปรตีนชนิดหนึ่งมีรัศมีประมาณ 36A) ในบางรูปแบบของ NS (นอกเหนือจากโรคเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุด) ได้รับบาดเจ็บโครงสร้างมองเห็นได้ด้วยกล้องจุลทรรศน์ผลในการเพิ่มจำนวนของรูขุมขนกว้างในเมมเบรนชั้นใต้ดินไต ความเสียหายของโครงสร้างนี้ช่วยให้การเคลื่อนไหวของโปรตีน จำกัด ตามปกติที่มีขนาดที่แตกต่างกัน (รวมถึงโปรตีนประสาทขนาดใหญ่เช่น IgG) ข้ามอุปสรรคกรอง [21]. iii พันธุศาสตร์พันธุศาสตร์กรอบคัดกรอง NS พิการ แต่กำเนิดและเด็ก ๆ จะดีขึ้น การกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่มีอยู่ใน 10-20% ของผู้ป่วยที่มี SRNS และในสัดส่วนที่สูงขึ้นของผู้ป่วยที่มี NS ครอบครัว (13% สำหรับ autosomal ถอยและ 30% ใน autosomal เด่น NS) [22,23] อายุที่เริ่มมีอาการของโรคเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของการค้นพบราคาผิดปกติในยีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมโยงกับเตียรอยด์ทน NS หลักฐานครั้งแรกสำหรับการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่มีความสำคัญใน NS เตียรอยด์มีรายงานใน 14 เด็กที่มาจากครอบครัวที่มีเจ็ดรูปแบบตัวแปร NS ไม่ทราบสาเหตุและการกลายพันธุ์ในยีน PLCE1 นำไปสู่การ autosomal ถอยฟีโนไทป์ [24] วันที่ไม่มีการกลายพันธุ์ homozygous ใน NHPS1 หรือ NPHS2 และ WT-1 ได้รับการระบุในผู้ป่วยที่มีความละเอียดอ่อน NS เตียรอยด์ [25] การศึกษาหลายแห่งได้มีการรายงานความสัมพันธ์ของมนุษย์เม็ดโลหิตขาวแอนติเจน (HLA) ประเภท II antigens สมาคม DR และ DQ เชื่อมโยงกับความละเอียดอ่อน NS เตียรอยด์ [26] ผู้ป่วยที่มี NS ทนเตียรอยด์ในการกลายพันธุ์ที่แสดงมืออื่น ๆ ในยีนเข้ารหัสโปรตีน podocyte สำคัญที่เป็นไดอะแฟรมร่องหรือโครงร่างของเซลล์ podocyte ยีนเหล่านี้รวมถึง NPHS1 อนึ่ง NPHS2, CD2AP, TRCP6 และ ACTN4 ยีนที่แสดงออกในเมมเบรนชั้นใต้ดินไตรวมถึง LAMB2 ขณะที่คนอื่นจะแสดงใน mictochondria (COQ2) หรือเข้ารหัสถอดความปัจจัยที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาปกติ (WT1 LMX1B) [15] (ตารางที่ 1). NS ในเด็กที่ได้รับการแสดงที่จะเชื่อมโยงกับ HLA ระดับที่สองอัลลีลอยู่บนพื้นฐานของการศึกษาเรื่องเซรุ่มและ DNA พิมพ์ การศึกษาได้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับ HLA DR และ HLA DQ กับสมาคมที่ค่อนข้างอ่อนแอที่มี HLA B และอัลลีล ในประเทศที่พัฒนาแอนติเจน HLA ซึ่งทั้งหมดได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับเด็กคนผิวขาวกับ MCNS หรือ NS เตียรอยด์ที่ตอบสนอง (SRNS) ได้ตรวจพบความสัมพันธ์ที่มี HLA B และ DR ยีนสถานที่ ในรายงานจากแอฟริกาใต้, HLA Bw44 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ HLA B12, ถูกพบว่าเป็นบ่อยมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเด็กอินเดียที่มีการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุด NS เตียรอยด์หรือ NS มีความสำคัญกว่าในการควบคุม (45 และ 12% ตามลำดับพีน้อยกว่า0.04 ความเสี่ยงสัมพัทธ์ 5.8) ในทางตรงกันข้ามเด็กสีดำที่มีโรคไตเยื่อ (ส่วนใหญ่ของคนที่เป็นผู้ให้บริการไวรัสตับอักเสบบี) มีความถี่ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ HLA Bw21 (15% ในผู้ป่วยและ1% ในการควบคุมพีน้อยกว่า 0.04; ความเสี่ยง 22.1) [27] ในการศึกษาอื่นภูมิแพ้ระบบได้รับการแสดงให้เห็นถึงจะพบมากในเด็กที่มีความละเอียดอ่อน NS เตียรอยด์กว่าในการควบคุมการจับคู่และ HLA-B12 เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในเด็กที่มีความละเอียดอ่อน NS เตียรอยด์กว่าในการควบคุมผู้ใหญ่ อาการภูมิแพ้ (โดยเฉพาะไข้ละอองฟาง) การทดสอบทิ่มบวกกับแอนติเจนเกสรหญ้าและที่สูงขึ้นหมายถึงความเข้มข้นของซีรั่มของแอนติบอดี IgE เกสรหญ้าทิโมธีเป็นเรื่องปกติมากขึ้นในเด็กที่มีไต HLA-B12 กว่าในผู้ที่ไม่มี HLA-B12 นอกจากนี้ยังมีความถี่ที่เพิ่มขึ้นของ haplotype HLA-A1 และ HLA-B8 ส่วนใหญ่ในหมู่ผู้ป่วยที่ไม่ใช่ภูมิแพ้ [28

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตรวจหาสาเหตุของกลุ่มอาการเนโฟรติก

ขณะที่กลไกที่แน่นอนของการบาดเจ็บและโพโดไซท์ proteinuria ซึ่งเป็นสองประเด็นหลักในพยาธิกำเนิดของโรค idiopathic NS ยังคงเข้าใจยาก การศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงและปรับตัวทั้งในเรื่องการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน รวมทั้งหลักฐานของความบกพร่องจากข้อบังคับการทำงาน [ 15 ] .



ผมภูมิคุ้มกันผิดปกติหลักฐานเบื้องต้นสำหรับพื้นฐานทางภูมิคุ้มกันวิทยาเพื่อ NS ชี้ไปที่จากโรค เซลล์เหล่านี้ปล่อย cytokines ที่กระทำในโกลเมอชวนเพิ่มการซึมผ่านของโปรตีนในพลาสมา หลักฐานสำหรับข้อสมมุติฐานนี้รวมถึง [ 16 ] :

- ขาดฝากภูมิคุ้มกันในโกลเมอในโรคทางพันธุกรรม NS .

- เกิดการให้อภัยต่อการติดเชื้อหัดที่ยับยั้งการทำงานจาก

- ความสัมพันธ์ของ NS กับ Hodgkin Lymphoma .

-- การตอบสนองต่อเซลล์ผิวหนัง และตัวแทนที่ยับยั้งเช่น corticosteroids ยับยั้งแคลซินิวริน

กระบวนทัศน์เด่นคือความไม่สมดุลระหว่าง t-helper 1 ( th1 ) และ t-helper 2 ( th2 ) การศึกษา . ภูมิคุ้มกันที่มีผลในการผลิตหมุนเวียนปัจจัยที่มีผลต่อช่องไดอะแฟรม เป็นผลในการตั้งครรภ์ [ 17 ]