My uncle saw how many times it went

My uncle saw how many times it went upside-down and decided not go on. My dad and I made fun of him, but once I was strapped to my seat, I was having second thoughts myself. We took off in what felt like a fraction of a second. Before I knew it, I was being whipped around sharp turns and flipped around loops. It was so much fun! When we got off and walked toward the exit, we saw a wall of television screens, which was showing candid shots of us on the ride. We both looked terrified. It was hilarious. My dad still has the picture. We went on a few more rides and then stopped to get something to eat. We then walked to the next ride. It was called Dr. Dooms Fear Fall. We sat down in a row of four, with our legs dangling. After a few minutes, the voice of Dr. Doom was heard. I don't remember exactly what he said, but I do remember him saying ? Prepare to Die!? All of a sudden we shot up 150 feet into the air and then pushed back down faster then gravity. We thought it was over, but it shot us up again. It was a very exhilarating experience. The day was coming to an end, but before we left I knew I had to get something from the gift shop. After I bought everything I wanted there, we left thus one of the greatest days of my life came to an end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลุงเห็นกี่ครั้งมันก็คว่ำลง และตัดสินใจไม่ไป พ่อของฉันและทำสนุกของเขา แต่เมื่อผมรัดที่นั่งของฉัน ฉันมีสองความคิดตัวเอง เราเอาออกในสิ่งที่รู้สึกเหมือนเสี้ยววินาที กว่าจะรู้ตัวก็ ผมถูกวิปรอบเลี้ยว และพลิกรอบลูป มันก็สนุกมาก เมื่อเราได้ปิด และเราเดินเข้าไปหาทางออก เห็นผนังหน้าจอโทรทัศน์ ที่ได้แสดงภาพทีเผลอของเราในการนั่ง เราทั้งสองดูหวาดกลัว ก็เฮฮา พ่อยังมีรูปภาพ เราก็ขี่ไม่กี่เพิ่มเติม และหยุดลงแล้ว จะได้รับสิ่งที่กิน เราแล้วเดินไปนั่งถัดไป มันถูกเรียกว่าดร. Dooms กลัวตก เรานั่งลงในแถวสี่ เราขาห้อย หลังจากไม่กี่นาที ได้ยินเสียงของดร. Doom จำสิ่งที่เขากล่าว แต่จำเขาพูด เตรียมตัวตาย จู่ ๆ เราขึ้น 150 ฟุตในอากาศ และผลักดันแล้ว กลับลงเร็วแล้วแรงโน้มถ่วง เราคิดว่า มันเป็นมากกว่า แต่มันยิงเราขึ้นอีกครั้ง มันเป็นประสบการณ์ตื่นเต้นมาก วันมาถึงจุดจบ แต่ก่อนเราซ้าย ฉันรู้ฉันได้รับบางสิ่งบางอย่างจากร้านของระลึก หลังจากซื้อทุกอย่างที่อยากมี เราจึงเหลือวันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง มาถึงจุดสิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลุงของผมเห็นว่าหลาย ๆ ครั้งมันก็คว่ำลงและตัดสินใจที่จะไม่ไปในที่ พ่อของฉันและฉันทำสนุกของเขา แต่เมื่อฉันถูกมัดติดอยู่กับที่นั่งของฉันฉันก็มีความคิดที่สองตัวเอง เราเอาออกในสิ่งที่รู้สึกเหมือนส่วนของวินาที ก่อนที่ผมจะรู้ว่าฉันถูกวิปปิ้งรอบผลัดที่คมชัดและพลิกรอบลูป มันสนุกมาก! เมื่อเราได้ออกและเดินไปยังทางออกที่เราเห็นบนผนังของหน้าจอโทรทัศน์ซึ่งได้รับการแสดงภาพที่ตรงไปตรงมาของเราในการนั่ง เราทั้งสองมองกลัว มันเป็นเฮฮา พ่อของฉันยังคงมีภาพ เราไปขี่อีกไม่กี่แล้วหยุดที่จะได้รับบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน จากนั้นเราจะเดินไปนั่งข้างหน้า มันถูกเรียกว่าดร. Dooms กลัวฤดูใบไม้ร่วง เรานั่งลงในแถวของสี่กับห้อยขาของเรา หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเสียงของดร. ดูมก็ได้ยินเสียง ผมจำไม่ได้ว่าสิ่งที่เขากล่าวว่า แต่ผมจำได้ว่าเขาพูด? เตรียมความพร้อมที่จะตาย!? ทั้งหมดในทันทีที่เรายิงขึ้น 150 ฟุตขึ้นไปในอากาศแล้วผลักดันให้กลับลงได้เร็วขึ้นแล้วแรงโน้มถ่วง เราคิดว่ามันถูกกว่า แต่ก็ยิงเราขึ้นมาอีกครั้ง มันเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นมาก วันนี้เป็นวันที่จะมาถึงที่สิ้นสุด แต่ก่อนที่เราจะได้ใส่ผมรู้ว่าผมจะได้รับบางสิ่งบางอย่างจากร้านขายของกระจุกกระจิก หลังจากที่ฉันซื้อทุกอย่างที่ฉันอยากมีเราที่เหลือจึงเป็นหนึ่งในวันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันมาถึงจุดสิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลุงเห็นกี่ครั้งมันก็กลับหัว และตัดสินใจไม่ไปต่อ พ่อและฉันสนุกกับมัน แต่เมื่อฉันผูกติดกับที่นั่งของฉัน ฉันมี 2 ความคิดตัวเอง เราเอาลงแล้วรู้สึกเหมือนเป็นเศษส่วนของวินาที ก่อนที่ผมจะรู้ตัว ผมก็โดนปั่นหัวเลี้ยว และพลิกรอบลูป มันสนุกมาก ! เมื่อเราได้ออกเดินสู่ทางออกที่เราเห็นผนังของหน้าจอโทรทัศน์ที่แสดงภาพ candid ของเราในการขี่ เราทั้งสองมองด้วยความหวาดกลัว มันก็เฮฮา พ่อยังได้ภาพ เราจะไปในอีกไม่กี่ขี่แล้วแวะหาอะไรกิน จากนั้นเราก็เดินมานั่งข้างๆ มันถูกเรียกว่าตกกลัวหมอ dooms . เรานั่งแถวสี่ กับขาห้อย . หลังจากไม่กี่นาที เสียงของ ดร. Doom ได้ยิน . ผมจำไม่ได้ว่าสิ่งที่เขาพูด แต่ผมจำได้ว่าเขาพูดอะไร เตรียมตัวตาย ! ? จู่ๆเรายิงขึ้น 150 ฟุตในอากาศ และจากนั้นก็ถูกผลักดันกลับลงมาได้เร็วขึ้นแล้วแรงโน้มถ่วง เราคิดว่ามันมากกว่า แต่มันยิงเราอีก มันเป็นประสบการณ์ที่ทำให้ดีอกดีใจมาก วันกำลังจะถึงจุดจบ แต่ ก่อนเราออกมา ผมรู้ว่าผมได้รับบางอย่างจากร้านของฝาก หลังจากที่ฉันซื้อทุกอย่างที่ฉันต้องการ มี เรา ซ้าย ดังนั้น หนึ่งในวันที่ดีที่สุดของชีวิตฉันมาถึงจุดจบ