The Moon (Latin: Luna) is Earth's o

The Moon (Latin: Luna) is Earth's only natural satellite.[e][f][8] Although not the largest natural satellite in the Solar System, it is, among the satellites of major planets, the largest relative to the size of the object it orbits (its primary).[g][h] It is the second-densest satellite among those whose densities are known (after Jupiter's satellite Io).

The Moon is in synchronous rotation with Earth, always showing the same face with its near side marked by dark volcanic maria that fill between the bright ancient crustal highlands and the prominent impact craters. It is the second-brightest regularly visible celestial object in Earth's sky (after the Sun), as measured by illuminance on the surface of Earth. Although it can appear a very bright white, its surface is actually dark, with a reflectance just slightly higher than that of worn asphalt. Its prominence in the sky and its regular cycle of phases have, since ancient times, made the Moon an important cultural influence on language, calendars, art, and mythology. The Moon's gravitational influence produces the ocean tides and the slight lengthening of the day. The Moon's current orbital distance is about thirty times the diameter of Earth, causing it to have an apparent size in the sky almost the same as that of the Sun. This allows the Moon to cover the Sun nearly precisely in total solar eclipse. This matching of apparent visual size is a coincidence. The Moon's linear distance from Earth is currently increasing at a rate of 3.82±0.07 cm per year, but this rate is not constant.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดวงจันทร์ (ละติน: Luna) เป็นดาวเทียมธรรมชาติของโลก[e][f][8] แม้ว่าไม่ธรรมชาติใหญ่ที่สุดดาวเทียมในระบบสุริยะ จึง ในหมู่ดาวเทียมของดาวเคราะห์สำคัญ ใหญ่ที่สุดตามขนาดของวัตถุ orbits (เป็นหลัก)[g][h] เป็นดาวเทียมที่สอง densest ที่มีความหนาแน่นเป็นที่รู้จักกัน (หลังจากดาวเทียมของดาวพฤหัสบดี Io)ดวงจันทร์หมุนแบบซิงโครนัสกับโลก จะแสดงใบหน้าเดียวกันกับด้านใกล้ตัวทำเครื่องหมาย โดยมารีภูเขาไฟสีเข้มที่เติมระหว่างไฮ crustal โบราณสีสันสดใสและโดดเด่นปิศาจ ได้ วัตถุคนสองสว่างมากที่สุดประจำเห็นฟ้าดิน (หลังจากดวงอาทิตย์), วัดโดย illuminance บนพื้นผิวของโลกได้ แม้ว่ามันจะปรากฏสีขาวสว่างมาก ผิวเป็นมืดจริง มีแบบสะท้อนแสงเพียงเล็กน้อยสูงกว่าของยางมะตอยที่สวมใส่ ความโดดเด่นของท้องฟ้าและวงจรปกติระยะ ตั้งแต่โบราณ ทำดวงจันทร์อิทธิพลทางวัฒนธรรมสำคัญ ในภาษา ปฏิทิน ศิลปะ เทพปกรณัม อิทธิพลความโน้มถ่วงของดวงจันทร์ทำให้เกิดกระแสน้ำมหาสมุทรและยาวของที่เล็กน้อยของวัน ระยะห่างของวงโคจรของดวงจันทร์ปัจจุบันประมาณ 30 เท่าขนาดของแผ่นดิน ทำให้ มีขนาดปรากฏในท้องฟ้าเกือบเหมือนกับที่ดวงอาทิตย์ได้ นี้ทำให้ดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ในสุริยคราสรวมเกือบตรงครอบคลุม นี้ตรงกับขนาดภาพที่ปรากฏจะเป็นเรื่องบังเอิญ ระยะทางเชิงเส้นของดวงจันทร์จากโลกในปัจจุบันได้เพิ่มขึ้นในอัตรา 3.82±0.07 ซม.ต่อปี แต่อัตรานี้ไม่คง[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์ (ละติน: Luna) เป็นดาวเทียมเพียงธรรมชาติของโลก [อี] [F] [8] แม้ว่าจะไม่ได้ดาวเทียมธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะมันเป็นหมู่ดาวเทียมของดาวเคราะห์ที่สำคัญญาติที่ใหญ่ที่สุดกับขนาดของ. วัตถุที่มันโคจร (หลักของมัน). [g] [h] มันเป็นดาวเทียมสองหนาแน่นมากที่สุดในหมู่ผู้ที่มีความหนาแน่นเป็นที่รู้จักกัน (หลังจากดาวเทียมของดาวพฤหัสบดีไอโอ). ดวงจันทร์อยู่ในจังหวะการหมุนกับโลกเสมอแสดงใบหน้าเช่นเดียวกันกับ ด้านใกล้ของการทำเครื่องหมายโดย maria ภูเขาไฟเข้มที่เติมระหว่างที่ราบสูงเปลือกโลกโบราณสดใสและหลุมอุกกาบาตที่โดดเด่น มันเป็นครั้งที่สองที่สว่างมองเห็นได้อย่างสม่ำเสมอวัตถุท้องฟ้าในท้องฟ้าของโลก (หลังจากดวงอาทิตย์) ที่วัดจากความสว่างบนพื้นผิวของโลก แม้ว่ามันจะปรากฏสีขาวสว่างมากพื้นผิวของมันเป็นสีเข้มจริงที่มีการสะท้อนเพียงเล็กน้อยสูงกว่ายางมะตอยสวมใส่ ความโดดเด่นของมันในท้องฟ้าและรอบปกติของขั้นตอนได้ตั้งแต่สมัยโบราณทำให้ดวงจันทร์มีอิทธิพลทางวัฒนธรรมที่สำคัญกับภาษา, ปฏิทิน, ศิลปะและตำนาน อิทธิพลของแรงโน้มถ่วงของดวงจันทร์ก่อให้เกิดกระแสน้ำในมหาสมุทรและยาวขึ้นเล็กน้อยในวันนี้ ระยะการโคจรของดวงจันทร์ปัจจุบันคือประมาณสามสิบเท่าของเส้นผ่าศูนย์กลางของโลกทำให้มันมีขนาดที่เห็นได้ชัดในท้องฟ้าเกือบจะเหมือนกับว่าของดวงอาทิตย์ นี้จะช่วยให้ดวงจันทร์เพื่อให้ครอบคลุมเกือบอาทิตย์ได้อย่างแม่นยำในสุริยุปราคา การจับคู่ของขนาดภาพที่ชัดเจนนี้เป็นเรื่องบังเอิญ ระยะทางเชิงเส้นของดวงจันทร์อยู่ห่างจากโลกในขณะนี้จะเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละ 3.82 ± 0.07 เซนติเมตรต่อปี แต่อัตรานี้ไม่คงที่. [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงจันทร์ ( ละติน : ลูน่า ) คือโลกเป็นเพียงดาวบริวาร [ E ] [ F ] [ 8 ] แม้จะไม่ใหญ่ที่สุด ธรรมชาติ ผ่านดาวเทียมในระบบเซลล์แสงอาทิตย์ คือ ระหว่างดาวบริวารของดาวเคราะห์หลักที่ใหญ่ที่สุดเมื่อเทียบกับขนาดของวัตถุมันโคจร ( การประถมศึกษา ) . [ g ] H ] มันเป็นที่สองในหมู่ผู้ที่มีความหนาแน่นที่ดาวเทียมเป็นที่รู้จักกัน ( หลังจากดาวพฤหัสบดีเป็นดาวเทียมะ

)ดวงจันทร์ในแบบหมุนกับโลกเสมอแสดงหน้าเดียวกันกับของใกล้ฝั่งที่มีสีเข้มภูเขาไฟมาเรียที่เติมระหว่างสดใสโบราณของเปลือกโลก ไฮแลนด์และตกอยู่ที่โดดเด่น มันสว่างที่สองมองเห็นวัตถุในท้องฟ้าท้องฟ้าเสมอ โลก ( หลังจากที่ดวงอาทิตย์ ) ซึ่งวัดโดยความสว่างบนพื้นผิวของโลกแม้ว่ามันอาจปรากฏมาก ขาวสดใส ผิวก็เข้มด้วยการสะท้อนแสงเพียงเล็กน้อยสูงกว่าของอาน ยางมะตอย ความโดดเด่นของท้องฟ้า และวงจรปกติของ ขั้นตอน มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ ทำให้ดวงจันทร์มีอิทธิพลทางวัฒนธรรมที่สําคัญในภาษา , ปฏิทิน , ศิลปะ , และตำนาน .ดวงจันทร์มีผลต่อแรงโน้มถ่วงสร้างมหาสมุทร กระแสน้ำและเล็กน้อยยาว ของวัน ระยะการโคจรของดวงจันทร์ในปัจจุบันประมาณสามสิบเท่าเส้นผ่าศูนย์กลางของโลก ทำให้มันมีขนาดปรากฏบนท้องฟ้า เกือบจะเหมือนกับที่ของดวงอาทิตย์ นี้จะช่วยให้ดวงจันทร์ครอบคลุมเกือบอาทิตย์แม่นยําสุริยุปราคาทั้งหมด นี้ที่ตรงกับขนาดของภาพที่ปรากฏ เป็นเหตุบังเอิญดวงจันทร์ระยะทางเชิงเส้นจากโลกกำลังเพิ่มขึ้นในอัตราที่เท่ากับ 3.82 ± 0.07 รึเปล่าเซนติเมตรต่อปี แต่อัตรานี้ไม่คงที่ [ 9 ]