An adequate theory of reading will

An adequate theory of reading will recognize that reading comprehension is a subcategory of language comprehension, and that language comprehension must entail attributes that often remain unmentioned in discussions of reading, especially the idea of the speech community. For communication to occur by means of language, the two sides (call them either speaker/listener or author/reader) have to learn and share the same language rules. For instance, a child learns that when a speaker says you to the child, it means the child, and when the speaker says I, it means the speaker. But when the child speaks, I means the child and you means the person being spoken to. The words take on different meanings — refer to different people – depending on the speaker, and this is a language rule that any comprehender must learn. A whole host of such tacit agreements are necessary to communication. The British philosopher H. P. Grice made a considerable reputation by explaining in a few pages the structure of many of these unspoken agreements.[3]The group of people who share these agreements is a speech community. Sharing the unsaid makes it possible for them to comprehend the said. It is the very thing that makes them a speech community.[4] Poor readers who can decode adequately but cannot comprehend well are usually readers who lack knowledge of a whole array of unspoken information being taken for granted by insiders in the speech community. To supply students with this unspoken, taken-for-granted knowledge as efficiently as possible should be the goal of a good reading program.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่านทฤษฎีพอจะรู้จักอ่านว่า ประเภทย่อยของภาษาความเข้าใจ ความเข้าใจภาษาต้องอันแอตทริบิวต์ที่มักจะอยู่ unmentioned ในการอ่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของสังคมพูด และ สำหรับการสื่อสารเกิดขึ้นโดยการใช้ภาษา สองด้าน (เรียกพวกลำโพง/ฟังหรือผู้เขียน/ผู้อ่าน) ได้เรียนรู้ และแบ่งปันกฎภาษาเดียวกัน ตัวอย่าง เด็กเรียนรู้ที่เมื่อพูดว่า คุณกับเด็ก หมายความว่า เด็ก และเมื่อผู้กล่าวว่า ฉัน มันหมายความว่า ผู้ แต่เมื่อเด็กพูด ฉันหมายถึง เด็ก และคุณหมายความว่า บุคคลที่ถูกพูดถึง คำใช้ในความหมายที่แตกต่างกันซึ่งหมายถึงคนอื่น – ขึ้นอยู่กับลำโพง และนี้คือกฎสำหรับภาษาที่ต้องการเรียนรู้ใด ๆ comprehender โฮสต์ทั้งหมดของข้อตกลงดังกล่าว tacit จำเป็นในการสื่อสาร นักปราชญ์ชาวอังกฤษ H. P. Grice ทำชื่อเสียงมาก โดยอธิบายโครงสร้างของข้อตกลงเหล่านี้ unspoken กี่หน้า [3] กลุ่มคนที่ร่วมข้อตกลงเหล่านี้เป็นเสียงชุมชน ร่วมการ unsaid ทำให้เข้าใจที่ว่าการ ในสิ่งที่ทำให้ชุมชนเป็นคำพูดได้ [4] ผู้อ่านจนสามารถถอดรหัสเพียงพอ แต่ไม่สามารถเข้าใจกันมักจะเป็นผู้อ่านที่ขาดความรู้มากมายทั้ง unspoken ข้อมูลการได้รับ โดยบุคคลภายในชุมชนพูด จัดหานักเรียนที่ มีความรู้นี้ unspoken ถ่ายสำหรับให้ มีประสิทธิภาพที่สุดควรเป็นเป้าหมายของดีอ่านโปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีที่เพียงพอในการอ่านจะรู้ว่าการอ่านจับใจความเป็นประเภทย่อยของความเข้าใจภาษาและความเข้าใจภาษาที่จะต้องนำมาซึ่งคุณลักษณะที่มักจะยังคงกล่าวถึงในการอภิปรายของการอ่านโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของชุมชนการพูด สำหรับการสื่อสารที่จะเกิดขึ้นโดยความหมายของภาษาทั้งสองฝ่าย (เรียกพวกเขาทั้งลำโพงฟัง / หรือผู้เขียน / ผู้อ่าน) จะต้องมีการเรียนรู้และแบ่งปันกฎภาษาเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่นเด็กเรียนรู้ว่าเมื่อเป็นลำโพงที่ว่าคุณกับเด็กก็หมายความว่าเด็กและเมื่อผู้พูดพูดว่าฉันก็หมายความว่าลำโพง แต่เมื่อเด็กพูดผมหมายถึงเด็กและคุณหมายความว่าผู้ถูกพูดไป คำพูดที่ใช้ในความหมายที่แตกต่างกัน - หมายถึงคนที่แตกต่างกัน - ขึ้นอยู่กับลำโพงและนี่คือกฎภาษาที่ comprehender ใด ๆ ที่จะต้องเรียนรู้ พื้นที่ทั้งหมดของข้อตกลงโดยปริยายดังกล่าวมีความจำเป็นในการสื่อสาร นักปรัชญาชาวอังกฤษ HP กริชทำชื่อเสียงมากด้วยการอธิบายในไม่กี่หน้าโครงสร้างของหลายข้อตกลงเหล่านี้ไม่ได้พูด. [3] กลุ่มคนที่มีส่วนร่วมข้อตกลงเหล่านี้เป็นชุมชนการพูด ร่วมกันถอนทำให้มันเป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะเข้าใจดังกล่าว มันเป็นสิ่งที่ดีที่ทำให้พวกเขาเป็นชุมชนการพูด. [4] ผู้อ่านที่น่าสงสารที่สามารถถอดรหัสได้อย่างเพียงพอ แต่ไม่สามารถเข้าใจได้ดีมักจะมีผู้อ่านที่ขาดความรู้ในอาร์เรย์ทั้งหมดของข้อมูลที่ไม่ได้พูดถูกที่สำหรับรับจากภายในในชุมชนการพูด ในการจัดหานักเรียนที่มีไม่ได้พูดมาสำหรับรับความรู้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นไปได้ควรจะเป็นเป้าหมายของโปรแกรมการอ่านที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นทฤษฎีที่เพียงพอของการอ่านจะรับรู้ว่า การอ่านเป็นประเภทย่อยของความเข้าใจภาษา และความเข้าใจภาษา ต้องครอบคลุมคุณลักษณะที่มักจะยังคง unmentioned ในการสนทนาการอ่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของชุมชน " เพื่อการสื่อสารเกิดขึ้นโดยวิธีการของภาษาสองข้าง ( เรียกให้ผู้ฟังหรือผู้พูด / ผู้เขียน / อ่าน ) ที่ต้องเรียนรู้และแบ่งปันกฎภาษาเดียวกัน ตัวอย่างเช่น เด็กเรียนรู้ว่าเมื่อผู้พูดพูดคุณกับเด็ก หมายถึง เด็ก เมื่อผู้พูดพูดผมหมายถึงลำโพง แต่เมื่อลูกพูด ผมหมายถึงเด็กและคุณ หมายความว่า คนที่ถูกถามคำที่ใช้ในความหมายต่างกัน หมายถึงคนที่แตกต่างกันและขึ้นอยู่กับลำโพงและนี้เป็นภาษาใด ๆ comprehender กฎ ที่ต้องเรียนรู้ โฮสต์ทั้งหมดของข้อตกลงดังกล่าวถือได้ว่าเป็นเพื่อการสื่อสาร นักปรัชญาชาวอังกฤษ เอช. พี. กริชทำให้ชื่อเสียงมาก โดยอธิบายในหน้าไม่กี่โครงสร้างหลายข้อตกลงกันเหล่านี้[ 3 ] กลุ่มของคนที่ใช้ข้อตกลงเหล่านี้เป็นชุมชนที่พูดได้ แบ่งปันถอนจะทำให้มันเป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะเข้าใจพูด มันเป็นสิ่งที่ทำให้ชุมชนการพูด .[ 4 ] จนผู้อ่านที่สามารถถอดรหัสอย่างเพียงพอ แต่ไม่สามารถเข้าใจได้ดีมักเป็นผู้อ่านที่ไม่มีความรู้ของอาร์เรย์ทั้งหมดของข้อมูลไม่ได้ถูกมองข้ามโดยภายในในชุมชน " เพื่อให้นักเรียนได้รับความรู้นี้ไม่ได้ถ่ายได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดควรเป็นเป้าหมายของโปรแกรมการอ่านที่ดี